UPDATE: iemand ervaring met deze stichting? Info / ervaringen gevraagd over 2 hondenrassen

Hoi allemaal,

ik ben me flink aan het inlezen over de Zwitserse Witte Herder en de Staffordshire Bull Terriër! En wil nu graag wat aanvulling op de informatie die ik al heb en misschien hebben jullie wat persoonlijke ervaringen die jullie met mij willen delen? :)

ZWH:

Trouwe herdershond. Zachtaardig. Sociaal en vriendelijk.  Echte gezinshond. Wil graag werken voor en met de baas. Soms wat gereserveerd naar vreemde toe maar nooit agressief. Licht waakzaam. In het 1e jaar moet overbelasting van de gewrichten gemeden worden want dat kan later problemen veroorzaken. Reuen: 60-66 cm schofthoogte en 30-40 kilo. Teven: 55-61 cm schofthoogte en 25-35 kilo. Langstokhaar of stokhaar. Kunnen angstig zijn. Succes vol in verschillende takken van de hondensport.

Staffordshire Bull Terriër:

Wat ik zoek in een hond + vereisten:

* De hond moet goed kunnen omgaan met Bruno en onze kat Toos (natuurlijk kan dit aangeleerd worden, maar als de hond in de regel niet goed omgaat met andere dieren, komt het aan op een NEE..)

* Lekker actief maar moet het moet het ook niet erg vinden eens een dagje alleen maar een paar blokjes om te doen

* Mag geen problemen hebben met kinderen (bijv. niet tegen de drukte kunnen, te beschermend, extreem lomp enz.)

* Het liefst zal ik willen dat er niet al te veel gezondheidsproblemen in het ras voorkomen. Dit om zeer hoge dierenarts kosten zoveel mogelijk te vermijden en omdat ik met de hond wil kunnen sporten zonder dat hij/zij pijn heeft..

* Niet al te lastig op te voeden

* Geen nervositeit (of heel weinig) en het liefst een hond die niet bij het minste al blaft (daar hebben we Bruun al voor )

Nog even voor de duidelijkheid:

Ik ben me alleen aan het INLEZEN...het betekend niet dat ik morgen ineens een beslissing maak en zeg: ''Nu heb ik lang genoeg gewacht, ik heb via MP een hond gevonden en het kan me niet schelen of ik en Bruno er klaar voor zijn ik ga hem ophalen!''

Ik heb al vaker topics geopend over dat ik opzoek ben naar een 2de hond. En ik weet ook dat ik topics heb geopend over Bruno zijn uitval gedrag...maar dat gaat allemaal al stukken beter! Ik en Bruno volgen inmiddels een cursus en hij gaat gewoon goed om met de andere honden: komt lekker los en heeft zelfs al even gespeeld!

Ook met Iva ging alles heel goed en als de baasjes haar niet terug hadden gehaald was ze gebleven en ik weet zeker dat zij en Bruno goede vrienden hadden kunnen worden...!

Welk ras kunnen jullie mij aanraden? Of wie heeft nog wat info over de 2 rassen die mij nu aanspreken? Alle info en ervaringen zijn welkom! :) 

Wat ik van een bull 'weet' is dat de omgang met andere honden vaak vroeg of laat problemen geeft.

Als een witte herder idd angstig is, lijkt me dat geen ideale combi met Bruno.

Ik denk dat als je bij Bruno een hond wil doen, je er een zeer stabiele hond bij moet zetten.

Gezien jou eisen moet je dan geen Staffordshire Bullterrier willen. Het kan goed gaan, velen hier op het forum houden Staffords in combinatie met andere honden, maar het kan ook problemen opleveren waardoor ze in min of meerdere mate gescheiden moeten leven. Houdt er ook rekening met dat SBTs normaal gesproken super energieke stuiterballen zijn die bovendien lomp tot op het bot zijn. Dat moet wel passen bij een andere hond.

Overigens staat de kans met een ZWH ook dat het niet gaat, ook Herders kunnen moeilijk zijn met andere honden maar dat ras ken ik niet goed genoeg er echt een steekhoudende uitspraak over te doen.

eens met roosjr

Echt niet alle Zwitserse Witte Herders zijn angstig. Hier kan je gewoon op selecteren door te kijken naar het karakter van de voorouders. Laat je dan ook goed inlichten door de fokker van jouw keuze. Zover ik weet zit er een goede fokker op het HondenForum. 

Ik heb af en toe wel wat verhalen over Bruno langs zien komen en het lijkt mij het beste om als eerst met hem aan het werk te gaan om zo zijn problemen aan te pakken (mocht je dit nog niet doen). Wij hebben ook pas een tweede hond genomen toen onze eerste hond stabiel was, omdat anders de tweede hond mee kan gaan in dit gedrag en dat wil je natuurlijk niet.

Een Stafford lijkt mij ook niet ideaal, omdat die in de regel niet altijd even goed met andere honden zijn. Ik zou het risico dan ook liever niet willen nemen, tenzij je er voor de volle 100% voor wilt gaan. 

Alletwee mijn witte herders waren groter dan de rasstandaard. Mijn vorige reu Charlie was 68 centimeter en mijn huidige reu is 71 centimeter hoog. 

Goede socialisatie is erg belangrijk, of het 'soms wat gereserveerd' schiet door naar 'heel erg gereserveerd' of ronduit angstig, wat zich kan uiten in angstagressie. Kijk ook goed naar het karakter van de ouders en let erop dat de fokker een correct temperament belangrijk vindt. 

HD en ED komen uiteraard voor in het ras, maar ook rugproblemen zoals DM (degeneratieve myelopathie), spondylose en cauda equina syndroom moeten niet worden vergeten!

Charlie had waarschijnlijk DM, maar heb het nooit laten onderzoeken want tegen die tijd was hij al overleden aan kanker. Ik schrok me kapot tijdens een wandeling, toen hij opeens door z'n achterpoten heen zakte. Hij leek er verder geen last van te hebben en een kwartier later liep hij weer normaal, maar dit was dus een symptoom van DM. 

Als een fokker alleen maar praat over HD en ED en dat er verder bij de witte herder niks is qua gezondheidsproblemen, ga dan liever op zoek naar een andere fokker. ;)

Nog even als aanvulling aangezien sommige nu wel zouden denken "heb je haar weer met de onstabiele Bruno en een 2de hond.."
Dit is enkel inlezen in bepaalde hondenrassen! Dus nog helemaal niets staat vast

Ik zal straks mijn begin post even aanvullen! Alvast bedankt voor al jullie reacties

SBTs zijn geweldige honden. Misschien een stoer uiterlijk maar echt een peperkoeken hartje. Ze zijn heel gevoelig. Enkel is het een raseigenschap dat ze minder (of niet) met honden kunnen. Het kan echter perfect gaan, zoals bij zovelen op dit forum en die ik ken. Je kan alleen ook pech hebben en dan moet je bekijken of je daarop voorbereid bent. Heb je bv de ruimte om ze gescheiden te houden etc. Als je dit niet ziet zitten is het misschien geen goed idee. Het is zeker niet zo dat het automatisch niet zou klikken met SBT en andere hond, maar er is wel meer risico dus dat wil je misschien niet lopen..

Ik neem er normaal gezien volgend jaar (maar kan ook wat later) een SBT bij!

Hier nu een kruising SBT en een Amstaff mix

Edit: las ook net wat Frank zei, helemaal waar! Ze kunnen echt heel onstuimig en lomp zijn, spelen vaak op een veel wildere manier dan andere honden. Moet je ook mee rekening houden dus of je hond dit fijn vindt of er niet mee zou kunnen omgaan?

Vanuit mijn ervaring raad ik je beide rassen af....

Je geeft aan geen nervositeit te willen, en veel witte herders hebben daar toch wel een handje van...

SBTs kunnen op den duur op een punt komen dat ze soort genoten niet meer accepteren  en omdat jij aangeeft dit niet te willen raad ik je dit af. :-)

Voor de sbt zou je Mick van t forum is kunnen pb'en. Hij heeft er 2 zitten.

ik zie dat je een hond zoekt die wel goed met andere honden kan, of in ieder geval je eigen hond. Dan raad ik je een sbt af. Het komt vaak voor dat deze niet met soort genoten kunnen. Het kan ook goed gaan maar ik zou dat risico niet nemen als je liever hebt dat je hinden goed met elkaar op kunnen schieten. Ook moet je met dit ras ogen in je achterhoofd hebben zitten. 

Als ik bijv aan t wandelen ben heb ik eerder dan de honden door waar er loslopende honden lopen etc. Ik ben er inmiddels aan gewend maar hoor van veel mensen dat ze dit toch wel lastig vinden van het ras.

Ik ken beide rassen niet dus daar kan ik je niet bij helpen, maar ik kan je wel even mijn ervaring delen ivm het uitvallen naar andere honden. Perdie deed dat ook, maar ze heeft eigenlijk helemaal geen problemen gehad met Orga. Vaak vallen honden uit aan de lijn en deels uit onzekerheid en met een hond die echt bij de roedel hoort valt die onzekerheid uit mijn ervaring toch wel weg  Veel plezier nog met het inlezen in verschillende rassen!

Ik heb het al eens eerder aangekaart hier op het forum en ik ga het gewoon weer doen... Onderschat een witte herder alsjeblieft niet! Ik vind dat er veelal een te mooi plaatje wordt geschetst over het ras in de rasbeschrijvingen; zachte, sociale honden, de zogenaamde 'herder voor beginners'. Daar ben ik het dus absoluut niet mee eens.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een heerlijk ras en ik ben dol op Winter... maar ik heb mijn handen vol aan hem. Winter is een nerveuze hond; hij schrikt snel en vaak. Heeft hij daarbij de mogelijkheid om zelf zijn afstand te bepalen (dus los van de lijn), dan herstelt hij snel. Zit hij echter aan de lijn, dan valt hij enorm uit - tegen fietsers, wandelaars, andere honden, katten, eenden en prullebakken al gelijk. Vaak krijg ik de vraag of hij soms net uit het asiel komt of slecht is gesocialiseerd, maar nee; Winter komt bij een zeer betrouwbare, lieve fokker vandaan waar ik zonder aarzelen weer een pup zou halen. Het zijn geweldige mensen dieser voor zorgen dat de pups een super start krijgen. Ook bij ons is hij uitvoerig gesocialiseerd.

Het grootste probleem bij Winter is dat hij kriegelig wordt als hij niet genoeg uitdaging krijgt. Dat uit zich dan in nervositeit en verergert zijn gedrag aan de lijn. Aan mij dus om Winter mentaal genoeg uit te dagen om hem zo stabiel mogelijk te houden. Een wandeling vindt hij hartstikke leuk, maar is zeker niet voldoende. Momenteel vullen wij onze dagen met speuren (2x per week), gehoorzaamheid (2x per week), zwemmen (1x per week) en sociale wandelingen (1x per week). Ben ik ziek, dan heb ik pech... ik moet toch iets met hem gaan doen, anders heb ik een hond die nerveus gaat ijsberen. 

Daar komt bovenop dat het niet verantwoord is momenteel om met Gin en Winter tegelijk te lopen in mijn eentje; ik kan ze fysiek niet houden als ze met zijn 2en besluiten ergens achteraan te willen, en als winter uitvalt staat Ginny hem bij. Dus dat is apart uitlaten, en dus ben ik gemiddeld 5-6 uur per dag op pad. 

Geld dit voor alle witte herders? Nee zeker niet. Maar ik ben wel van mening dat je bij de aanschaf van een hond zeker moet weten dat je een eventueel moeilijke kant aan kan en hier ook de tijd en ruimte voor hebt.

Veel succes bij je zoektocht!

Ook SBT's zijn niet heel stil.

zijn geen blaffers ofzo, maar ze "praten" graag als ze geen aandacht krijgen of als ze echt met iets bezig zijn wat ze mega leuk vinden. je moet dus wel tegen het miepen (praten) kunnen.

met wat jij zoekt in je eisen zou ik je ook geen SBT aanraden.

Het kan goed gaan met je hond maar ook niet en dan moet je ze gescheiden laten leven.

Witte herder heb ik geen ervaring mee.

Hier alleen thuis Duitsers en Mechelaars gehad.

Ik denk dat dit allebei twee hele pittige rassen zijn, natuurlijk heeft elk ras zijn uitdagingen, maar ik denk dat je beter kan kijken naar rassen die toch wat minder pittig zijn ;)

Jij doet toch ook weleens andere honden uitlaten? Wat voor een rassen zijn dat?

Ik laat een hond uit het buitenland uit...een heel apart ras kan hem niet eens zo opnoemen Harm is heel lief maar heeft oren voor de sier: hij luisterd naar niets en natuurlijk is dat ook een stukje opvoeding maar ik me herinneren dat zn vorige hond (zelfde ras) ook niet heel gehoorzaam was...daar komt bij dat een hond uit het buitenland niets is voor ons.

Ook heb ik een week een Maltezer in de oppas gehad. Sam, de hond van mijn tante. Heel lief en leuk karakter maar vind Maltezers te klein om leuk mee te spelen en fanatiek te sporten (zie je een Maltezer me al voortrekken met Canicross hahahah)

En dan hadden we eerst Iva...een Cocker x Teckel Heel mooi en lief speels
Ja zij was het voor mij en voor ons...maar goed he

En als je een Staff vanaf pup afaan samen zet Bruno? Blijft dan de kans dat hij later alsnog ruzie gaat zoeken?

 Jep... Die kans blijft dan alsnog. 

Aah dat is wel jammer...maar helaas dan gaat dat niet. Het risico dat het gebeurt is misschien klein maar bestaat idd toch :(

Wat voor ras kunnen jullie mij dan aanraden? Niet al te klein en de dingen die in mijn OP staan..

Ik zou vooral lekker bezig gaan met lekker veel research, voorlopig kan je goed met Bruno werken ;) 

Wat ik vaak doe is als ik een ras voorbij zie komen op HP bijvoorbeeld is even googlen en dan bij een rasvereniging op zoek gaan naar het karakter en wat de oorsprong is van de hond. Op die manier heb ik nu een lijstje van rassen waar ik ooit wel aan zou willen beginnen :)

Kijk naar wat bij jou en Bruno past.... Lekker kijken naar verschillende rassen. :-) Ervaringen vragen op HP.... 

Zelf vind ik de Engelse Springer Spaniel heel leuk. ;-)

Edit: typfout

Het is geen zekerheid he. Ik heb een AST en een Amerikaanse Cocker. Daar is veel tijd in gaan zitten maar die zijn nu onafscheidelijk. Het zit heel sterk in de karakters. Misia is heel zelfverzekerd,  terwijl Daisy heel onzeker is (eigenlijk was). Dat klikte goed omdat er dus geen uitdaging was en ze een hele makkelijke relatie ontwikkelden. Bovendien is Misia niet per definitie intolerant naar honden (hoewel ze wel moeilijk kan zijn).

Ik wist dat ik een onzekere pup ging krijgen en gokte dat dat goed ging komen. Ik heb ook echt 2 weken gekeken of het goed zou komen. Bovendien kende ik mijn AST natuurlijk en had ik die inschatting al wel gemaakt.

de vraag is dus of je een inschatting kan maken en, als die niet uit komt, je bereidt bent ernaar te handelen. Denk aan het scheiden van de honden als je er niet bij bent, permanent moeten aanlijnen van de Stafford en meer van die dingen.

Ook dat zijn weer hele onzekere dingen.

brasco was een onzekere hond, chleo wat dat betreft super zelfverzekerd.

Brasco had er een goede steun aan, maar uiteindelijk na 2,5 jaar 8 poten op 1 buik, vliegt hij ineens Chleo aan en is het gedaan en kan je ze scheiden.

nu met de pup van Mick, weet ik ook dat deze kans er is, ondanks een hele bewuste keus op Caesar.

Caesar is nu met 17 weken al een hele zekere jongen, maar de reuen staan wel bekend om onderdanig te blijven aan een teef.

dus tijd zal het ons leren, maar kan altijd beiden kanten op. garanties heb je bij deze honden nooit 100%

Met geen enkele hond natuurlijk. Het blijven levende, denkende wezens met een eigen wil. Staffords hebben meer aanleg voor een moeizame relatie met soortgenoten maar het kan met elke hond van elk ras.

De enige zekerheden zijn belastingen en de dood. Al het andere moet je wat geluk mee hebben.

Maar de garantie dat het niet goed gaat en is er bij elk ras...zelfs bij de "liefste" honden!
Met een goede socialisatie heb je denk ik wel kans dat het gewoon goed gaat. En daarbij komt nog dat ik natuurlijk geen reu bij Bruno zal zetten...dan krijg je sws problemen


Heeft iemand misschien nog wat informatie over de Australian Sherperd? Dat lijken me ook geweldige honden!!

Ook heb ik via een herplaats website en leuke mix gezien. Daar ga ik denk ik maar eens wat informatie over vragen morgen

Ik houd jullie op de hoogte

Vind je een rottweiler (teef) leuk? Die kunnen aartslui zijn, maar regelmatig actief is ook leuk. Van kinderen kunnen ze heel veel hebben, Zara is gek op kinderen en veel kinderen daarom ook op haar.  Een teef is makkelijker dan een reu. En het opvoeden is an sich niet moeilijker dan bij een ander ras, zolang je maar rustig, duidelijk en consequent bent. En qua gezondheidsproblemen valt het vergeleken met veel rassen ook wel mee.

" Maar de garantie dat het niet goed gaat en is er bij elk ras...zelfs bij de "liefste" honden!
Met een goede socialisatie heb je denk ik wel kans dat het gewoon goed gaat. En daarbij komt nog dat ik natuurlijk geen reu bij Bruno zal zetten...dan krijg je sws problemen


Heeft iemand misschien nog wat informatie over de Australian Sherperd? Dat lijken me ook geweldige honden!!

Ook heb ik via een herplaats website en leuke mix gezien. Daar ga ik denk ik maar eens wat informatie over vragen morgen

Ik houd jullie op de hoogte "

Angelique & haar zwart-witte toppertje Bruno

Een kennis van mij die heeft een Aussie, en die lijken toch wat eigenzinnig te zijn en niet zo baasgericht als een Border. Soms wordt een Aussie toch wat aangeduid als een "Border Collie light", door mensen die zelf geen Aussie hebben denk ik. Maar Aussies hebben toch net een ander karakter. Maar met een mix weet je het natuurlijk niet 100% zeker hoeveel het overeenkomt met een Aussie :)

Ik heb Obi mijn zwitserse herder en hij is geloof ik iets ouder dan jouw Winter. Obi is niet echt angstig op de manier zoals jij Winter omschrijft maar wel voorzichtig. Ik kan met Obi over straat en hij zal nooit uitvallen naar vreemde honden of ze moeten het wel heel bont maken richting hem dan laat hij wel van zich horen maar daar blijft het ook bij.  Hij is enorm zachtaardig, altijd beleefd naar andere honden en benaderd vreemden uit zichzelf nooit. Al ging ie vanmiddag wel weer vrolijk een jogger begroeten, hij kiest de mensen wel zorgvuldig uit zal ik maar zeggen. Groepen blijft hij sowieso bij weg...  Als het naar zijn idee goed is dan gaat ie er voor en speelt ie er gewoon op los en is het een vrolijke lieve hond die een tikkeltje lomp is. Natuurlijk ligt het aan de voorouders maar Obi is echt gigantisch..... Misschien ook iets om rekening mee te houden... Ik dacht nog: "pfff klein beetje groter dan onze golden, lukt makkelijk met uitlaten!" Maar Obi is gewoon echt beresterk en omdat ie nog jong is ietswat te impulsief als het gaat over het najagen van katten b.v. Dit zal met meer geduld en trainen vanzelf wel veranderen denk ik. Nadelen die Obi momenteel heeft zijn b.v. dat hij deuren kan openmaken. Sneller bijna dan dat een mens dat kan en als Obi een plan heeft dan zorg maar dat je deuren op slot zijn. Anders staat ie gewoon buiten.... Obi heeft verlatingsangst.. hij kan prima alleen thuis blijven maar hij kan niet op een vreemde plek blijven ZONDER zijn baas. Dan flipt ie en zorgt hij wel dat hij weer bij me komt. Dus vergeet de dagopvang maar.... helaas. Obi hecht zich extreem aan mij.. als ik aan kom rijden met de auto weet hij al dat ik er ben voor ik de motor uitgezet heb. Staat hij bij de deur en als hij nou ook nog wist hoe die de sleutel moest omdraaien dan sprong hij me buiten al zowat in m'n armen.... Aan enthousiasme geen gebrek zullen we maar zeggen.

Soms is Obi even de kluts kwijt als er een vreemde in huis staat die hij niet (zo) goed kent en begint hij hier op te blaffen. 40kg hond wat flink aan het blaffen is gaat sommige mensen uit je bezoek niet echt in de koude kleren zitten... En er zijn dus wel wat familieleden bang voor Obi ook al doet die gekke drol natuurlijk helemaal niets, behalve wat blaffen. Snoepje laten geven door het bezoek wil dit al snel oplossen maar het blijft voorlopig nog wel eens gebeuren. Geen idee of dit beter gaat als hij ouder is... De laatste verjaardag hier was voor Obi ook redelijk stressvol om die reden. Ineens stond de hele kamer vol met vreemde mensen! Denk hier dus wel echt aan als je aan zo'n hond begint. Wat betreft omgang met andere honden kun je met Obi geen betere treffen hij is gewoon heel makkelijk en absoluut geen ruziezoeker. 

Obi is echt heel erg trouw, besteed veel aandacht aan zijn baas. Dat merk je wel als je hem loslaat in de bossen. Hij verliest je geen moment uit het oog, luistert heel goed en doet echt alles voor je. Verder is Obi nog nét geen olympisch zwemkampioen, maar daar wordt aan gewerkt. Obi is dol op stokken en heeft een hekel aan balletjes. 

Obi was als jonge pup overigens wel écht een nerveus beestje. Daar hebben we heel veel aandacht aan moeten besteden. Hier thuis was het allemaal nog wel te handhaven maar op de cursus was Obi erg nerveus en gestresst in het begin. Wat leidde tot standaard diarree etc.  Naderhand ging dit bijna vanzelf beter en presteerde hij zelfs erg goed op de hondenschool. Hij was zelfs bij de beste uit het klasje.. Maar ik heb me vaak zorgen gemaakt over hem. 

Winter is precies een week geleden 1 jaar geworden Ook in jouw verhaal over Obi herken ik veel terug van Winter, vooral het openmaken van deuren Vooral 's ochtends, als ik volgens hem te lang bezig ben met aankleden etc en het hem allemaal wat te lang duurt, wil hij nog wel eens de balkondeur openmaken en gezellig daar zijn behoefte doen. Eerst was de deur daarom op slot draaien voldoende, maar dat helpt nu ook niet meer... Hij draait hem zo van het slot

Waar ik met Winter nu echt hard mee aan het werk ben is wederzijds vertrouwen. Het is namelijk niet zo dat hij niet met andere honden kan; los van de lijn is er maar zeer zelden iets aan de hand namelijk. Hij wil dan echt wel gezellig spelen met (vreemde) honden en zolang mensen hem niet zijn volle aandacht geven (dat vindt hij naar) wil die ook altijd wel even gaan kennismaken. Het probleem is echt wanneer hij beperkt wordt in zijn bewegingsruimte, dus aan de lijn, maar we hebben ook enorme problemen gehad met bv de lift en andere besloten ruimtes. Dan moet hij op mij vertrouwen dat ik de situatie goed inschat en dat vind hij erg moeilijk.

Overigens bedoel ik met uitvallen aan de lijn niet dat hij daadwerkelijk zal bijten. Hij kan (als hij de kans krijgt, wat dusver 1x is voorgekomen omdat we na een bocht echt tegen iemand opbotsten) verschrikkelijk blaffen, en dat is inderdaad geen schattig kefje maar een lage, diepe blaf met veel gegrom. Maar zelfs wanneer hij nog maar een cm verwijderd is van waar hij dan ook tegen staat te blaffen gaat hij niet over tot bijten.

... Aan mij nu dus om mijn verantwoording ten alle tijden te nemen en te zorgen dat dit ook nooit en te nimmer kan gebeuren.

Ik ken ontzettende lieve, zachte witte herders die weliswaar allemaal wél gereserveerd zijn naar vreemden (hoort bij het ras natuurlijk), maar er lopen op de hondenschool ook meer en meer witjes die wel degelijk flinke gedragsproblemen hebben. Als je dan met de eigenaren praat hoor je veelal dingen als 'ik dacht dat witte herders juist zachtaardig waren, dit felle had ik echt niet verwacht'. Normaal wordt ik dan altijd een beetje pissig en vraag me af of mensen zich hebben ingelezen voordat ze zo'n 'mooie witte hond' aanschaften, maar als het om de ZWH gaat vind ik echt dat dit stukje informatie té vaak ontbreekt. Het zijn lang niet allemaal onschuldige witte engeltjes.

Een ZWH is een flinke hond. Winter weegt dan krap aan 30 kilo, maar ook hij is beresterk. Dat weet hij ook dondersgoed (want naast beresterk is hij ook reuzeslim) en gooit hij als heerlijke puber ook in de strijd als hij het ergens niet mee eens is.

En hoewel ik zeker weet dat ik Winter uiteindelijk echt zal kunnen kneden tot waar ik hem hebben wil (hij gaat wel iedere dag vooruit), weet ik ook dat hier een bom aan werk in zal gaan zitten en dat we er nog lang niet zijn.