Met de vorige groepswandeling heb ik iemand met een 1 jarige Goldenretriever (zo lief...) van het station opgehaald. De 2 honden waren direct grote vrienden en gingen na wat aftasten perfect samen achterin de auto.
Tijdens de wandeling trokken ze ook lekker met elkaar op (samen in een blubber sloot liggen haha).
Na de wandeling bracht ik hun weer naar het station. Onderweg viel Dribbel in slaap, op de kont van de Goldenretriever. Toen we bij het station waren, bleef Drib zonder commando braaf in de auto zitten, maar toen de deur dicht was, ging ze piepen en ze bleef de golden volgen. Ook toen de golden uit het zicht was, bleef ze even piepen..
Hoe duidelijk kan een hond je zeggen dat hij een maatje mist?
Ondertussen weet ik dondersgoed dat er nu geen mogelijkheid is voor een 2e hond. Of dat ooit tijdens Dribbel haar leven wel zo zal zijn, weet ik niet.. Maar ik weet wel dat ik me vreselijk voel.. Aan de ene kant schuldig naar Dribbel omdat ik haar niet kan geven, wat ze blijkbaar het liefste wil.. Aan de andere kant omdat ik nog altijd Rex zo vreselijk mis..
Wat kan ik nu het beste voor Dribbel doen? Wat kunnen de gevolgen zijn als een hond zich blijkbaar eenzaam voelt? Kan haar gedrag richting de behendigheid er ook mee te maken hebben (niet echt meer zin hebben in behendigheid)?
Mijn hond vindt de ene hond ook leuker dan dan de ander om mee te spelen. Gaat ook piepen als het spel gestopt wordt en we naar huis gaan bij bepaalde honden. Daarom is hij toch nog niet eenzaam? Hij probeert mij door te piepen over te halen nog niet naar huis te gaan. En naar de andere hond denk ik uit te dagen om lekker verder te spelen...
Na het spel piepte ze niet en dat spel was voor ze de auto in gingen al lang en breed afgebroken..
Ik denk dat dit slechts een momentopname is en dat jij er iets ergers in ziet dan zijzelf. Net of je een speeltje dat ze leuk vindt zou afnemen.....beter één hond en die alles geven dan twee en je eigen en de honden tekort doen.
Ik denk eerlijk gezegd dat je het nu te veel vermenselijkt. Bruce breekt ook wel eens zijn nek om bij zijn vriendin te komen, als we die buiten zien, en als ze weggaat kijkt hij vaak wel 6x achterom waar ze heengaat. Die 2 zijn gek op elkaar. Maar dat wil niet zeggen dat hij eenzaam is.
Mensen kunnen eenzaam zijn, maar een hond die gewoon aandacht krijgt, zal zich niet snel eenzaam voelen, denk ik.
Dan zal het overgrote deel eenzaam zijn, want ik zie meer mensen met 1 hond dan met meerdere honden.
och Roosje, zo goed bedoelt van je, hier ook een fijne lieve lobbes, als ze eens met een andere hond optrekt, het afscheid is dan jammer, ook dan zie ik ze kijken, maar eenmaal thuis is haar thuis en is er niets meer mis.
ga wat vaker met de hond samen wandelen, je doet je hond niets te kort als ze alleen bij je is, jij bent voor je hond alles, thuis hoef er geen een bij, samen met elkaar spelen ravotten is fantastisch, maar wil niet zeggen dat als het afscheid nadert en je weer thuis bent met je hond dat tie zich eenzaam voelt, echt niet. jij ben daar immers ? en ben jij eens weg, je hond rolt zich lekker op en gaat mooi naar dromenland.
Ze is eigenlijk nooit alleen thuis ;) Ze mag eigenlijk altijd met mij mee..
Mss vermenselijk ik het wel, maar dit heeft ze nog nooit eerder gedaan en ik organiseer elke maand die wandelingen, loop veel in losloop gebieden en neem wel vaker honden mee in de auto..
Het valt me ook op dat ze honden die ze wat beter kent, probeerd te leren om te spelen zoals Rex dat deed.
zoals ik lees geef je je hond alle aandacht dus, dan zal ze zich echt niet eenzaam voelen thuis, ze heeft het fijn gehad, een goed maatje om mee te spelen, en iedere hond vind het niet genoeg als het super gaat, en wil eigenlijk niet naar huis, maar bij thuiskomst is je hond zijn speelgedrag met het maatje weer vergeten en is er geen sprake van eenzaamheid hoor.
wel is het zo dat als twee honden bij elkaar wonen en altijd er voor elkaar zijn, alles samen doen, dan kan er wat optreden in de vorm van eenzaamheid, maar daar is toch geen sprake van bij jouw hond ?
Wat vervelend zeg.
Mag ik vragen waarom er geen mogelijkheid voor een 2e hond ?
Ja, dat is ook wel zo..
Drib had echt een hele goede band met Rex. Toen die tijd was de band van mij en Dribbel juist minder omdat ze vooral naar hem toe trok. Ik heb Dribbel dan ook bijna niets hoeven leren, dat leerde ze van Rex..
Toen hij overleed, ging ze wel door een heel diep dal.
Ik neem aan dat die geweldige 1 jarige golden waar je het over hebt Noah is haha ,
maar zonder gekkigheid Noah was ook helemaal verzot op Dribbel, met de ene hond klikt het nou eenmaal beter dan met de andere. (en toevallig vonden ze elkaar heel erg leuk )
Ze hebben geweldig gespeeld saampjes, misschien is het leuk om vaker samen te wandelen?
Dribbel is een schat van een hond en heeft het geluk dat ze nu bijna overal mee naartoe kan, maar kan dat ook met een tweede hond erbij? Zoals je al zelf zegt in je openingspost zit een tweede hond er (helaas) voorlopig niet in. Je doet enorm je best voor Dribbel en dat bewonder ik echt! Ik denk zelf dat je haar echt geen tekort doet door er geen tweede hond bij te nemen, je doet zoveel met/voor haar dat menig hond jaloers op haar zal zijn
Haha, ja dat klopt :) Dat is Noah :)
Ja, meer wandelen zou ik leuk vinden :)
Ik ben net terug van de Behendigheid. We waren eerder heen gegaan om even 1 op 1 met de trainer te zijn. We hebben echt een top les gehad!! Ben wel echt, echt, echt kapot.. En zo ook Dribbel.. :)
Maar het was het waard en ik denk idd dat ik het verkeerd opgevat heb, dat Dribbel het wel super leuk met mij heeft en wel genoeg aan mij heeft, maar Noah en Kiba gewoon 2 ontzettend leuke honden vind.. :) Oftewel: meer met hun samen doen en ondertussen lekker saampjes dingen blijven doen ;)
Bedankt allemaal!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?