Hoe leer ik hem spelen?

Elmo is opgegroeid op de straat.
Spelen met honden lukt hem nog wel, maar spelen met mensen gaat niet.
Hij weet gewoon niet hoe het moet.

Hij wíl het wel, daagt ons wel eens uit, komt op je af, maar zodra het echt begint stopt hij.
Een weggerold balletje wordt meewarig nagekeken.
Een trektouw ligt hier werkeloos op de grond.
(Trekspel is machtsspel, iets waar hij niet eens aan begint.)

Wandelingen in het bos zijn ook niet meer dan dat: wandelingen.
Hij rent, snuffelt, kijkt rond.
Ik loop.

Het enige spelletje dat hij doet heeft hij zelf bedacht, hoewel hij het zelden doet.
Dan komt hij heel hard op mij afgerend, vlak langs mijn benen, en dan moet ik proberen zijn kont aan te tikken.
Maar dat is ook maar twee of drie keer en dan houdt hij op, want toch wel een beetje eng.
En de denkspelletjes die iemand hier aanraadde vind hij wel geinig.

Maar ik zou het zo leuk vinden om eens een bal weg te gooien.
's Zomers samen zwemmen.
Dat soort dingen.

Is dat te leren?

Ik volg, hier nog zo'n gevalletje ik weet niet hoe ik met mensen moet spelen

Ik volg deze...

ik volg ook even mee , mijn duitse herder speelt ook nog niet zoals het hoort, ze is mishandeld geweest
en kende dus niets, het enige dat ze doet is op me springen,of in haar bench een trektouw kapot maken :')

Hahaha!
Even checken of er al reacties zijn.
Ja!
Gauw lezen....
Allemaal volgers! Haha.

Ik denk dat sommige honden gewoon niet spelen.. Alhoewel dit zeldzaam is. Je kan er ook achter komen wat hij wel leuk vindt om te doen, zoals het bil tikkertje dat je omschreef en dit stimuleren. Je moet er achter zien te komen wat hem het meest intereseert.. Frisdrank flessen, biltikkertje.. Flostouwen stuk bijten.. Je kan meestal een spel langzaam uitlokken.. Na heel veel geduld zal hij het wel doorkrijgen.. Was bij één van mijn eigen honden het geval.. Een flinke dosis geduld en oplettendheid van onze kant! Sucses!

Heel herkenbaar. Shira wilt ook niet echt spelen, nog wel eens dollen en gek doen en dan dollen wij leuk mee. Maar dat heeft ook zeker een jaar geduurd voordat we daarin een beetje op elkaar inspeelden. Ook heb ik geprobeerd haar te leren apporteren en in een gekke bui krijg ik haar nu zo ver dat ze een speeltje achterna duikt en die heel triomfantelijk komt brengen, een paar keer. Dat heb ik aangeleerd door heel dichtbij eerst een stoffen zakje met snoepjes op de grond te leggen. Als ze het pakte, pakte ik het van haar aan en kreeg ze er een snoepje uit. Zo steeds iets verder tot het echt op apporteren begon te lijken. Dus het is aan te leren, maar ontdanks dat is het gewoon niet haar ding. Kan toch?

Iets als een trekspel hoef ik helemaal niet te proberen. Zwemmen, jammer maar helaas, het blijft bij pootje baden en duikbootje spelen (Shira drukt haar snoet onder water en rent er dan doorheen, volgens mij is ze voor haar gevoel dan helemaal nat haha). Wil je vooral aanraden er niet teveel over in te zitten met wat je hondje niet doet, maar ga aan de slag met wat hij wel doet!

Denkspelletjes had je al ontdekt, als je hondje dat leuk vind, prachtig toch? Lekker doen, kan je ook onderweg doen www.hersenwerkvoorhonden.nl. Wat Shira ook fantastisch vind is werken met de clicker. Helemaal in haar element. En het is wat meer samenwerken dan de denkspelletjes. Shira word hier zo enthousiast van dat ze tussendoor ook altijd graag iets apporteerd, we gaan dan samen uit ons dak. Wat ik je ook echt kan aanraden is het E-book van www.digidog.nl. Hier staan de beginselen van speuren in, wat ook echt samenwerken is. Ook kan je samen gaan praktijkspeuren www.praktijkspeuren.nl, Het heeft wat meer voeten in de aarde en is wat kostbaar maar ook echt fantastisch leuk!

Wij lopen in een roedel en daar leren honden veel van elkaar. Ondanks dat we soms wel met zo’n hond of 9 lopen spelen wij ook nog met de honden, de ene x meer als de andere x. Zo hebben al een aantal honden geleerd dat spelen met een mens ook leuk kan zijn. Dus loop eens met andere honden eigenaren en hun hond mee.

Sommige honden spelen niet, net zoals sommige mensen geen grappen maken. Aard van het beestje. Bal apporteren zie ik niet als spelen maar als werk. Spelen moet iets ongedwongen zijn met initiatief van beiden, hond en mens. Als je hem iets aanleert dan is het al geen spelen meer omdat het jouw initiatief is. Hij doet precies wat jij van hem verwacht, dat neemt niet weg dat hij het heel leuk kan vinden om te doen.

De wandelingen waar hij zijn ding kan doen, is zijn spel met jouw. Vrijheid en blijheid.

Het is een beetje zweverig wat ik heb geschreven maar zo zie ik spelen, geen conditionering.

Mellow was ook niet zo spelerig, balletjes rent ze achteraan. Punt

Haar platte piepspeeltje is heel leuk, maar soms laat ze 'm gewoon liggen omdat ze iets véél leukers ziet...
Wat ze echt heel, héél leuk vindt is met blaadjes spelen, ze wipt ze met haar neus omhoog en vangt ze. Waait het, dan jaagt ze er op en pakt blad na blad: HAMSTEREN!!!
Soms verzamel ik een stapeltje bladeren en gooi ze in de lucht, dan weet ze niet hoe snel ze ze allemaal moet pakken

Als je iets leuks hebt gevonden, zoals de blaadjes bij Mellow, zal je hond misschien zelf steeds wat speelser worden.

Goedbeschouwd s het ook egoïstisch wat ik vraag.
Dat besef ik terdege.

Ik wil hem leren spelen, zodat IK me meer vermaak tijdens het uitlaten.
Híj vermaakt zich wel.

Ik ben degene die nu al zijn tweede hond elke dag uitlaat in datzelfde bos.
Al bijna 15 jaar.
Dus ik kan dat bos dromen.
Ik heb een keer letterlijk gezien dat iemand ergens bloemen geplukt had.
Miste opeens een polletje....
Dus ik ben degene die zich verveelt.

Maar uitgaan is plezier voor twee, vind ik.
Interactie met je hond, etc.
Nou, die mis ik dus een beetje.

En als spelen spelen is, is het mijns inziens geen werken, maar lol, ook al gaat hij "in opdracht" achter die bal aan.
En dan zouden we met zijn tweeën lol hebben.
Da's toch leuker.

Ik loop ook altijd in hetzelfde bos, dag na dag, week na week.
En ik geniet al door haar gek te zien doen; op blaadjes jagen, in ondefinieerbare derrie rollen
Ik kijk rond, geniet, overdenk mijn werkdag en loop wat te mijmeren.
Voor ik het weet zijn we weer bij de auto en ben ik weer 5 kwartier verder.

Maar goed, eerste hond en nog geen 3 jaar

Oh, ik geniet ook wel, hoor.'

Toen ik Romi net had geadopteerd wist zij helemaal niet wat ze moest doen wanneer ik een balletje, pieper, trektouw... voor haar neus wapperde. Ik ben 4 dagen na haar adoptie begonnen met hondenschool (gehoorzaamheid). 6 maanden lang heb ik geprobeerd en nog steeds was er geen interesse in haar speeltjes. Pas wanneer ik haar het commando geef aanleerde begon zij ook te apporteren. Het commando geef heeft maar 3 dagen geduurd om aan te leren iets in mijn hand geven = koekje, stilletjes aan gooide ik een speeltje steeds verder weg en het commando geef veranderde ik geleidelijk aan in apport. Romi apporteert nu ook zeer moeilijke apporten en het is aangeleerd maar ze doet het enorm graag. Ik ken nog iemand die haar hond heeft leren apporteren door in een apportje of bvb pennenzak snoepjes in te brengen. in het begin met neus aanraken is pennenzak open en koekje geven, en zo verder opbouwen tot bvb vastnemen en uiteindelijk apporteren

Ik wandel nooit gewoon met mijn hond, ik hou me bezig met mijn hond: laten zitten en wachten, om een paal heen laten lopen, op een bankje springen, er onder door lopen, door mijn benen lopen, terwijl ik loop door mijn benen, zitten wachten, snoepje in t gras gooien en als ik zeg: zoek, gaat ze zoeken, draaien om de as, over een tak of slootje springen, achter uit laten lopen, op springen en ga zo maar door. Je kan je op andere manieren met je hond vermaken ipv balletje gooien of spelen. Heb je wel eens zoek spelletjes gedaan? In een doos vol met lege wc rollen voertjes verstoppen, onder de kussens van de bank voertjes verstoppen, in het gras voertjes verstoppen enzo.
Als je hond niet met je wilt spelen, dan wilt ze niet

Wat misschien ook nog kan werken is om een speeltje te koken in bouillon. Dan ruikt en smaakt het lekker, wellicht dat de aandacht dan wel op het speeltje gefocust kan zijn. Het moet wel iets van stof zijn natuurlijk.
Succes ermee!

Veel tips die ik hier lees kan ik wel wat mee.
Bedankt, allemaal.

Niet apporteren komt ook bij honden met een "gewone" achtergrond voor. Dat is namelijk iets dat ze moeten leren. Met mijn eerste hond ben ik ook een paar keer gefrustreerd uit het park gekomen. Hij rende wel achter de bal aan maar ik moest hem zelf halen. 
Het is iets wat een hond moet leren. En dat is makkelijker bij een pup dan bij een volwassen hond. 

Misschien vind je hond het wel leuk om zoekspelletjes te doen. Ik deed dat veel met mijn vorige honden. Ik nam dan een aantal stoffen reepjes mee die ik verstopte in het bos. In de loop van de tijd  steeds moeilijker, bv ergens onder of hoger in een struik. 

Je kan ook proberen of ie achter een lure aan wil lopen. Je hebta zelfs kans dat ie op een afstan wel een trekspelletje met je wil doen. Een bontje aan een touwtje zoals bv een flirtpole is daar goed voor.

Diverse van de hier gegeven tips lijken hun vruchten af te werpen.

Hij vindt het geweldig om een in het bos weggegooid brokje te zoeken.

Bij de "Z" van zoek! snuffelt hij al.

En apporteren lukt in die zin dat hij achter een brokje aan rent.

(En bij aankomst uiteraard opeet.)

Het begin is er.

Je neemt een balletje of een ander speelgoedje en gaat samen met je hond in de tuin.

Je begint enthousiast met het speeltje te spelen, gooi het heen en weer in je handen, gooi of stamp het weg en loop er zelf achteraan waarbij je enthousiaste geluiden maakt, ... doe maar zo gek mogelijk, alsof dat het speelgoedje het leukste is wat er bestaat.

Dit doe je allemaal zonder Elmo erbij te betrekken, je speelt met het speelgoedje zonder oog te hebben voor hem.

Doe dit een aantal keren per dag, heel kort ongeveer een week aan een stuk.

Omdat jij er zo enthousiast met gaat zijn, zal hij daardoor veel meer interesse krijgen in het speeltje en dan ga je hem er stilletjes aan meer een meer bij betrekken.

Samen met hem achter de bal aan, waarbij je hem net voor zijn neus weggrijpt of juist andersom. :) 

Gewoon samen een leuk spel van maken en geen druk op hem zetten.

helemaal eens met hier boven , de opvangertjes hier in huis kennen vaak ook niks

dus ga ik als een gek blij doen met een balletje het intressant maken en ja hoor ze komen toch kijken en na een tijdje spelen ze ...

succes

He, da's óók een goeie.

Hier heb ik ze ook moeten leren spelen

Althans..jeff speelde wel met de bal maar "zelf"

Dat was zijn vaste bezigheid in het asiel

Hij rende wel achter de bal en maar pakt hem op en rent er mee weg.

Ik ben toen de bal naar achter gaan gooien zodat hij automatisch naar mij toe kwam sprinten.

Als hij de bal bij mij laat vallen ,dan kreeg hij een snoepje en gooide ik de bal weer achteruit (natuurlijk doende alsof ik vooruit gooi )

Zodat jeff mooi afstand houd en niet opspringt.

Als je een bal met "gaten" hebt zou je deze binnen als voerbal kunnen gebruiken en buiten later zonder

De pluche piepbeesten waren ook snel hip

slopen en de vulling uit iets trekken  is een hobby van waldo (hij eet het niet gelukkig)

Ik naai ze weer dicht  voor de volgende ronde

wat vooral helpt is het speelgoed weghalen..en in begin op juiste moment aanbieden(dus als ze een stuiterbui hebben)

als je het laat liggen is interesse zo weg

nu nog steeds is het speelgoed pas weer interessant als ik het opeens in een bak in een hoek van de kamer zet

daar liggen ook hun half opgegeten buffelhuiden tussen

daar gaan ze dan opeens verwoed in graven na het eten .

Soms geef ik ze ook maar ieder 1 speeltje en dat haal ik 15 min later weer weg (dan krijgen ze iets te kluiven dus we ruilen)

Ze vinden het heerlijk als ik tussen hun in op de grond lig en me er hier en daar mee bemoei ...Jeff gebruikt altijd mijn buik als tafel  voor zijn favoriet ;-)

Dat kluiven naderhand zorgt dat ze weer mooi kalmeren na het spel

en niet overprikkeld raken door "te gefixeerd zijn" op hun speelgoed 

Goeie tips. Lola is ook geen speelhond, alleen denkspelletjes vindt ze heel leuk.

En haar flostouw, maar dan wordt ze zo wild en gromt zo hard dat ik bijna bang wordt dus dat doen we niet te vaak, goeie tip om daarna een kluif te geven.

Als ik enthousiast ga lopen doen met een bal oid rent ze meteen snel naar haar plekje en verstopt haar hoofd ze vindt dat heeeeel raar.

Hoe lang heb je Elmo al? Want het kan ook wel eens even duren voor een hond voldoende "los" komt voor ze doorhebben dat spelen leuk is.

Mijn vorige Golden wist niet eens wat een bal was en die kwam bij ons met 3,5 jaar. Gewoon uit Nederland. Rara... Net zoals Dobby in het begin gewoon niet kwispelde. Aangezien ik kwispelen een makkelijke blikvanger qua gemoedstoestand vind heb ik dus een hele tijd het kwispelen uitbundig vocaal beloond. En nu kwispelt hij als een gek als hij iets wil, bij het spelen of bij het ontmoeten van een hond.

In het begin moet je echt de kleinste dingen belonen, Dobby bewoog bijvoorbeeld alleen het puntje van de staart, en dan krijgen ze op een gegeven moment echt wel door wát er beloont wordt en gaan ze er beter hun best voor doen. En hetzelfde kun je doen bij de initiatieven die de hond zelf neemt qua spelen. Is het nou een spelboog of een jolige bui. Alles prijzen wat maar vagelijk op spelen lijkt.