Parson Russell Terriër

Hallo!

Ik ben heel benieuwd of jullie ervaringen hebben met de Parson Russell terriër. Mijn ouders kwamen laatst aanzetten met de vraag of ik meer wist over dit ras, omdat zij dit ras wel zien zitten. Nu zag ik direct hyperdepieper-hondjes voor me, maar na filmpjes te hebben bekeken en informatie te hebben gelezen, ben ik wel van gedachten veranderd

Misschien weten sommigen van jullie dat Kelly een kruising Parson Russell X Border Collie is, dus Kelly is een halve Parson. Toch zie ik behalve het jachtinstinct en het actieve van dit ras, verder niets terug in Kelly...

- Hebben jullie ervaringen met de Parson Russell? Zo ja: is die negatief of positief?
- Hebben deze honden 'genoeg' aan 1,5 - 2,5 uur per dag wandelen en 1 of 2 keer in de week een hondensport? (en natuurlijk de denkspelletjes die in huis plaatsvinden)
- Zijn Parsons erg dominant naar andere honden? Dit heb ik namelijk gelezen en het lijkt mij niet heel erg prettig als ze met geen enkele hond kunnen omgaan.
- Kunnen ze los lopen of is daar hun jachtinstinct te sterk voor?
- Wat is, behalve het uiterlijk, het verschil met de Jack Russell? Welke zijn gemakkelijker om het maar zo te noemen?

Begrijp dit bericht niet verkeerd, mijn ouders willen nog geen tweede hond. Zij willen enkel wat informatie over bepaalde rassen om zo over een tijdje de juiste keuze maken

Alvast bedankt voor de reacties namens mijn ouders

Niemand? Het is ook niet een ras dat veel voorkomt, maar toch zouden jullie ervaringen ons erg helpen

Hun tweede keus is de Border terriër: hebben daar mensen wel ervaringen mee?

Wij hebben met de Border terriër maar één ervaring en deze is niet erg positief. Toch vinden wij niet dat je dit mag beslissen op basis van één hond die je ontmoet hebt, dus daarom wil zouden wij graag ook daar jullie ervaringen over horen

Ik kan de titel helaas niet meer aanpassen.

Ik vind Border terriers geweldig! Hier in het park loopt een vrouw met een volwassen hond en een pup. Hele lieve hondjes, enthousiast, vrolijk en speels. Wel wat jachtpassie, maar wat ik hoor valt dat mee. Volgens die mevrouw verdwijnen ze soms wel even in de bosjes, maar ze luisteren goed en vinden het ook leuk om dingen met de baas te doen

De Parson Russel ken ik niet persoonlijk, dus daar kan ik je niks over vertellen.

Onze Gruul is voor 25 procent parson terrier. Bij hem zit er een jachtinstinct in, hij heeft wel eens een vogel gevangen maar toen hij merkte dat de vogel niet wilde spelen heeft hij hem ook weer losgelaten.
Gruul kan prima los lopen, hij trekt soms wel eens een sprintje en dan ben je hem even kwijt, maar hij komt altijd weer terug. Hij kan heel erg goed met andere honden overweg, die vind hij veel leuker dan mensen bijvoorbeeld.
Gruul past zich heel goed aan ons aan. Als wij een keer op een dag niet veel tijd hebben, is dat niet erg. Hij word er niet actiever van in huis en gaat ook niks slopen. Als hij wel kan rennen dan doet hij dat ook lekker. Dus wel genoeg beweging geven maar als het er niet van komt dan is het ook geen ramp. Dan ligt Gruul net zo lief op de bank.
Voor de rest is Gruul 50 procent yorkshire terrier en 25 procent pekinees.
Het is niet helemaal wat je bedoeld aangezien hij niet 100 procent parson terrier is maar dan heb je in ieder geval iets van info van een beetje parson terrier.

Geen persoonlijke ervaringen met beide honden. Heb even in de Woef gekeken of er daar toevallig geen artikel was (soms geven mensen daar hun persoonlijke ervaringen met het ras) maar beide rassen niet teruggevonden.

Dus bij deze krijg je een subtiele upperdepup 

Het enige wat ik weet over de Parson Russel is dat het de 'rustigere' versie van de Jack Russel zou zijn. Met minder jachtpassie, minder fel, socialer naar andere honden en rustiger met kinderen
Maar ik denk dat je contact op moet nemen met een fokker als je meer info wilt

Hoi Iris

Ik heb in het verleden een jack russel gehad ,dit was een kruising parson/jack russel  (vroeger noemde ze dat nog hoog en laagbenig )en waren ze nog niet erkend . Ik kon mijn hond rustig loslaten tijdens een wandeling in het bos (of onder andere honden ) Aan de lijn wou hij nog wel eens uitvallen (zeker met mijn andere hond een stafford naast hem )Het zijn slimme hondjes en meester in je te  manipuleren lol. 1,5 uur voor volwassen jack vind ik wat weinig .
Je zou ze 1x per dag lekker los moeten laten rennen (zo'n 1,5 uur of langer ) en dan nog 2 kleine wandelingen .Het zijn wel blaffers dus daar moet je rekening meehouden !Doordat ze zo slim zijn ,lijken ze ook eigenwijs (of zijn ze dit toch ) Het lijkt mij dat ze qua karakter niet veel zullen verschillen .

groetjes

Laura met Maylo heeft een parson dacht ik!

Ik heb een Parson russell Terriër een rasechte mijn vorige was ook een Parson dus zal je vragen zo goed mogelijk beantwoorden

- Hebben jullie ervaringen met de Parson Russell? Zo ja: is die negatief of positief?

Ik heb alleen positieve ervaringen met hun het zijn gezellige hondjes. Die wel hun mannetje staan maar teergelijktijd zijn ze heel nieuwsgierig, dapper, grote knuffelkonten, vriendelijk tegen alle mensen, rustig en vrij sociaal naar kleine dieren en andere honden mits ze goed gesocialiseerd worden.


- Hebben deze honden 'genoeg' aan 1,5 - 2,5 uur per dag wandelen en 1 of 2 keer in de week een hondensport? (en natuurlijk de denkspelletjes die in huis plaatsvinden)

In principe wel ik loop in totaal 2,5 - 3 uur met Maylo gespreid over één dag. Soms wat minder. Ook vinden ze hondensporten top! Ze leren heel snel en ze zijn goed in behendigheid.


- Zijn Parsons erg dominant naar andere honden? Dit heb ik namelijk gelezen en het lijkt mij niet heel erg prettig als ze met geen enkele hond kunnen omgaan.

Dit ligt als je een teef of reu wilt hebben. Het zijn pittige hondjes en ze staan dus ook hun mannetje. De mannetjes kunnen dominant zijn naar andere reuen. Ik merk bij Maylo dat hij eigenlijk liever de confrontatie uit de weg gaat dan dat hij ze aan gaat. Hij is ook een allemans vriendjes hoor maar dit ligt aan het karakter van de hond. Ik zou alleen kunnen zeggen mocht je een reu willen goed socialiseren met andere honden en het dominante in de kiem proberen te smoren en er voor zorgen dat ze dan eventueel de honden negeert.



- Kunnen ze los lopen of is daar hun jachtinstinct te sterk voor?

Ze kunnen prima los lopen, Maylo loopt voor 80% los tijdens de wandelingen. Hij luistert uitstekend maar ik heb er ook veel tijd ingestoken. Vanaf het begin dat ze klein zijn gaan oefenen is mijn ervaring onze vorige Parson liep ook perfect los.


- Wat is, behalve het uiterlijk, het verschil met de Jack Russell? Welke zijn gemakkelijker om het maar zo te noemen?

In principe mag een Parson niet meer een Jack worden genoemd of er mee vergeleken worden. Het zijn twee verschillende rassen. De Parson is veel zachtaardiger, rustiger en komt vriendelijker over dan een Jack. + Ze zijn redelijk onbekend en gezond en zijn dus niet kapot gefokt om het zo te zeggen.


Mocht je nog meer willen weten vraag maar

Dat is prima ik vind het heerlijke hondjes, wil in de toekomst nog een tweede er bij.

En wat je al aangaf het is geen bekend ras, wat wel zo fijn is. + je hebt ze in 3 varianten

Ruw (dat is Maylo, deze moeten geplukt worden)
Broken Ruw (mix tussen ruw en glad, moeten ook geplukt worden)
Glad (zie mijn foto's daar staat mijn vorige Parson tussen Ziko die was gladharig pas op deze verharen wel enorm!)

En ze blaffen puur alleen wanneer het nodig is dus als er bezoek komt. Maar moet zeggen Maylo blaft 1 á 2x en dan is hij klaar, hij blaft relatief heel weinig.

Onze vorige Parson blafde iets meer, maar ook alleen als het er iemand aan de deur kwam en als er iemand voorbij liep. Maar dat voorbij lopen blaffen was onze eigen schuld dat hebben we hem per ongeluk aangeleerd.

mijn schoonzus heeft een parson russel terrier

en die hond doet het niet zo goed,
maar ik daarbij wel zeggen dat dit heel veel met opvoeding te maken heeft

mijn schoonzus is dus kinderloos en je hoort met al af komen

het is een reu, die helemaal niet met andere reu's om kan
gelukkig gaan ze er iedere dag lange wandelingen mee doen, soms zelfs langs de fiets lopen
de eerste 2 jaar liep hij ook los, maar dat gaat nu moeilijker en moeilijker
zijn wonen bijna in de Ardennen, en nu loopt de hond weg, vossen achterna, in de holen zelfs
een echte jager geworden, konijnen, eekhoorntjes, reeën en nog zoveel meer
maar ik denk dat met de juiste opvoeding en training die niet zo erg zou zijn
er is zelfs 1 x de brandweer moeten komen om hem uit een vossehol uit te graven
nu vertrouwd ze het niet meer en mag hij zelden meer los

ik heb hem eens 3 weken op vakantie gehad, en ik vond het een super lieve en intelligente hond
die met een consequente opvoeding een lieve en trouwe vriend is voor het leven

Als je een Parson Terrier hebt, haal je een jager in huis. Romeo is een ruwharige Jack Russell en wordt vaak voor een Parson Terrier aangezien. Die wil ook altijd jagen, konijntjes, katten, muizen. Dat jachtinstinct zit er gewoon in en daar moet je rekening mee houden, als je ze in huis haalt. Als de reu niet goed met andere reuen om kan gaan, ligt dat vaak aan het baasje, niet aan de hond. Ik heb Romeo wel eens moeten zoeken, omdat hij achter een kat aan was gerend en vond hem een hele tijd erna, op zijn buik, achter struiken, aan de overkant van de straat in een tuin, terwijl hij lag te loeren naar een kat, die bovenop een schutting zat. Hij deed gewoon zijn ding, jagen en het baasje liep hem te zoeken ! Toen hij zich omdraaide en zo blij en enthousiast naar me toe kwam, zo van : heb je dat gezien, ik heb hem gevonden, kon ik niet boos zijn. Hij doet waar hij voor gefokt is. Ik ben een grote fan van Parsons en Jacks ! Het zijn echt maatjes voor het leven.

Mijn buurvrouw zei dat de Parson juist pittiger is dan de Jack? (Sorry dat ik deze rassen weer vergelijk ). Zij heeft namelijk ook een Parson gehad en heeft nu een Jack. Ze had een Parson uit werklijnen (ik wist niet dat dit bestond) en zij zegt dat Parsons pittiger zijn in zowel karakter als opvoeding... Klopt dit?

Ze hebben een tomeloze energie, zijn zo blij en enthousiast en willen altijd mee, in de auto, op de fiets, te voet. Romeo ging als pup aan mijn spijkerbroek hangen, als hij niet mee mocht ! Hilarisch ! Volgens mij had Beatrix jaren geleden een Jack Russell terrier, die in een hol was gekropen en toen is die gang ingestort en het beestje gestikt ! Ze hebben dit hondje met infrarood-apparatuur gezocht, maar het was te laat. Dat doen deze terriers. Maar ze kunnen ook enorm relaxed zijn. Romeo ligt morgenvroeg, dus zondag, heel rustig te wachten op zijn zachtgekookt eitje en dan is hij gewoon een relaxte reu, maar laat nou niet de kat van de overburen over de  serre wandelen of over het prieeltje in de tuin ! Ik kan niet beoordelen wie het meeste temperament heeft, de Parson of de Jack. Luca was precies zo.

Ik heb niet alle antwoorden gelezen, maar toch wil ik even reageren!

Goed, ik zelf heb 2 border terriers, en een inactieve fokker van parsons om de hoek wonen.

De parsons die zij heeft (een stuk of 5) komen bij mij heel relaxed over. Het zij allemans vriendjes en lopen altijd los. Ze zijn wel eigenwijs, maar dat is terrierzijnde hahah. Vroeger deed die fokker ook aan hondensport, maar nu niet meer door rugklachten. Ze zijn heel sociaal, ook naar ander honden. Verder kom ik nooit parsons tegen dus ik kan bevooroordeeld zij hahaha.

De vergelijking jack russel en parson ga ik maar niet aan beginnen aangezien er maar 1 jack in de beurt woont en die heeft een van mijn logeerhonden tot bloedens toe gebeten voor mijn ogen.

Border terriers. Ze zeggen dat de border de rustigste en best luisterende terrier is.. Maar dat ligt eigenlijk gewoon aan karakter en opvoeding. Wat mij opvalt is dat de personen die nu een border hebben, vroeger een parson hebben gehad, of de mensen die nu een parson hebben, vroeger een border hadden. En wel om deze reden: dit ras is rustiger en makkelijker dan de vorige. Maar de baasjes van borders en de baasjes van parsons zien het dus allebei zo.

Borders zijn inteligent, sociaal naar zowel mens als hond. Natuurlijk lekker ruwharig. rustig en chill in huis, en buiten lekker actief. Ik vind dat het jachtintinct bij de parsons wat meer aanwezig is dan bij de borders. je ziet beide rassen vrij weinig en zijn allebei nog niet kapotgefokt en zijn allebei nog gezonde rassen qua erfelijke afwijkingen. Alle borders die ik ken zitten op behendigheid en/of rennen mee met de paarden. Parsons en borders moeten ongeveer dezelfde hoeveelheid beweging krijgen, zo'n 2-3 uur per dag en 1x in de week behendigheid is in ieder geval voldoende voor mijn borders.

Maar nogmaals, ik baseer mn antwoorden op 5 parsons, 1 jack russel en een stuk of 20 borders.

(sorry voor typefouten en herhalingen, ben een beetje ongeconcentreerd door de olympische spelen hahah)

Hi Ook hier hebben we een rasechte Parson. Het is een broertje van Maylo en blaft met een Limburgs accent. Het is een mooi Ras als je al ruime ervaring heb met honden. Als dit je eerste hond zou worden zou ik de Parson afraden. Doorgaans zijn het dominante honden en heel erg slim, zo slim dat ze graag proberen om het baasje om de tuin te laten. Aan de andere kant zijn het ook knuffelkonten en zijn erg lief voor de baas mits deze baas dominant genoeg is. Je moet bij een Parson tonen dat je de baas bent keer op keer. Buiten kan de Parson goed los mits je goede controle heb, dat geld een beetje voor alle honden, maar de Parson is een rasechte jachthond. Eenden en vooral in de komende tijd de pulletjes zijn niet veilig. Onze Bobbie is dol op zijn tennisbal en daar brengt hij dan ook veel tijd mee door. We ballen minstens 2x per dan 30 minuten met Bobbie. Daarnaast lopen we minimaal 3 uur per dag dus zijn we zomaar 4 uur per dag met hem buiten en daar moet je tijd voor maken. Door weer of wind. Anders kan hij zijn energie niet kwijt. Na de zomer is Bobbie bijna 2 en dan beginnen we met fietsen. Met de kids is het een perfecte hond en betrouwbaar. Met andere honden zeer selectief, nadat Bobbie gecastreerd werd is het selectieve wel minder maar nog steeds aanwezig.   Kortom doe je je best en steek je veel tijd in de Parson dan heb je een wereldhond laat je steekjes vallen dan het je een probleem. Het is geen hond die lang alleen kan blijven max 2 uur, dit heeft te maken met het energieniveau van de Parson. Onze Bobbie heeft een wereldconditie en daar zit veel tijd in. De baas heeft er ook profijt van op die manier. De Parson wordt makkelijk 14 jaar en vaak nog ouder, mits je genoeg doet met de hond een dikke hond heeft niet lang.   Voeding is ook erg belangrijk, Bobbie krijgt vers vlees en doet het er prima op.  Bobbie moet af en toe even alleen max. 1,5 uur zijn en dat vind hij soms moeilijk.

O wow Danny :D leuk om iets van het broertje van Maylo te horen. Als jullie voor Maylo waren gegaan dan hadden wij Bobbie genomen hahaha. Als wij het over het nest hebben dan zeggen we nog altijd tegen Bobbie 'Koe' vanwege zijn vlekken.

Familie kiekje :D

Maylo is de bruine achter Bobbie, die een heerlijke melk snor heeft hahah. 

Ik moet zelf ook zeggen mocht ik nog een hond willen dan wordt het weer een Parson en dan weer van Clair, ik vind haar teefjes zo relaxed en een mooie persoonlijkheid hebben. + De vader van onze honden, heeft ook een geweldig karakter. En het feit dat Clair ook veel tijd en energie in de socialisatie stop van haar honden is gewoon top.

Iris: Het zijn inderdaad echt hondjes waar tijd in gaat zitten. Ik heb tweemaal een cursus gedaan met Maylo en hij luistert over het algemeen heel goed (mits er loopse teefjes zijn, maar hij word ook gecastreerd). Tevens is het een enorm slim en doorgedacht ras, gaat het niet zo dan probeer ik het zo en als dat niet lukt dan hebben we nog andere opties open. Daarom is het ook niet het meest eenvoudigste ras en wat Danny al aangaf ze zijn echt zo slim dat ze je gewoon om de tuin leiden.

" O wow Danny leuk om iets van het broertje van Maylo te horen. Als jullie voor Maylo waren gegaan dan hadden wij Bobbie genomen hahaha. Als wij het over het nest hebben dan zeggen we nog altijd tegen Bobbie 'Koe' vanwege zijn vlekken.
 
Familie kiekje
 
Maylo is de bruine achter Bobbie, die een heerlijke melk snor heeft hahah. 

 
 
 
Ik moet zelf ook zeggen mocht ik nog een hond willen dan wordt het weer een Parson en dan weer van Clair, ik vind haar teefjes zo relaxed en een mooie persoonlijkheid hebben. + De vader van onze honden, heeft ook een geweldig karakter. En het feit dat Clair ook veel tijd en energie in de socialisatie stop van haar honden is gewoon top.
 
 
 
Iris: Het zijn inderdaad echt hondjes waar tijd in gaat zitten. Ik heb tweemaal een cursus gedaan met Maylo en hij luistert over het algemeen heel goed (mits er loopse teefjes zijn, maar hij word ook gecastreerd). Tevens is het een enorm slim en doorgedacht ras, gaat het niet zo dan probeer ik het zo en als dat niet lukt dan hebben we nog andere opties open. Daarom is het ook niet het meest eenvoudigste ras en wat Danny al aangaf ze zijn echt zo slim dat ze je gewoon om de tuin leiden.
 
 
  "

Maylo, Ziko † en baasje Laura

Wat een lieve foto! 

Ja, mijn ouders willen inderdaad liever een eenvoudiger ras. Dus helaas wordt het geen Parson...

Ik ben blij dat je bent gaan informeren wat voor soort hond het eigenlijk is.

Hou er rekening mee dat elke hond een gebruiksaanwijzing heeft en de hond elke ras is anders. Ras eigenschappen die zitten er in maar een karakter zit ook in elke hond en niet alle honden hebben een makkelijk karakter.

Ik raad je ouders aan om goed rond te kijken en als ze een pup willen naar een goede fokker te gaan die zijn honden niet zomaar afgeeft om er wat aan te verdienen!

Overleg met de fokker wat voor karaktereigenschappen ze verwachten en ga niet op uiterlijk uit. Ga ook meerdere keren langs het nest.

Bij het eerste bezoek aan de Fokker hadden we op het een andere hond uit het nest op het oog we waren zo gelukkig om de 1e keus te hebben. Maar na overleg en veel gepraat te hebben over welke karaktereigenschappen wij zochten kwamen we bij Bobbie uit. En het bleek de juiste match.

Wat voor ras je ouders ook kiezen ga op het karakter af.