Vinden jullie dit verantwoord? 
Maar als ze ontsnapt, hoe zit het dan met katten en kleindieren? Ze blijft wel een hond met jachtinstinct... Zou ze die pakken?
Ik zou het ook niet leuk vinden om te horen dat een hond mijn kat heeft opgevreten
Geen enkele hond is foutloos... "
Katten zou ze niets doen, daar is ze bang voor, haha. Een loslopend konijn, echter, daar durf ik mijn hand niet voor in het vuur te steken. Al betwijfel ik het, want dan had ze al lang een keer met een dood beest de bosjes uit gekomen zijn.. Zelfs Punk heeft wel eens een konijntje gevangen, en Cosmic tot op heden nog niet, haha.
Natuurlijk zou ik het vervelend vinden als Cosmic buiten een konijntje te pakken kreeg. Maar dat vind ik eigenlijk niet te vergelijken met iemands huisdier aanvallen of een kind het ziekenhuis in bijten.. Misschien wat kort door de bocht, maar jezelf van voedsel voorzien zie ik als instinct, een andere hond aanvallen als gedrag. De hond was los en had dat dus niet hoeven doen. Hij had ook gewoon door kunnen lopen. Technisch gezien.
Cosmic heeft ook een slecht verleden met kinderen. Ik denk dat veel buitenlandse straathonden gepest zijn door kinderen. Vooral als ze iets vast hebben (tak, stok, tennisracket) vindt Cosmic ze heel eng. Maar Cosmic vindt veiligheid in vluchten, en niet in van zich afbijten.. De dingen waar een "normale" hond misschien naar zou happen, rent zij voor weg. Meestal fijn, soms ook niet, als ik haar in het bos moet gaan zoeken omdat ze besloten heeft dat een andere hond eng is
W&W
3 doggies
Geen enkele hond en geen enkel mens, is foutloos. Al zouden we het willen.
. "
.Aaaaaahhhhhhhh, Willem komt wel heel dicht in de buurt hoor!
Suzanne en Luca 3 doggies
.Aaaaaahhhhhhhh, Willem komt wel heel dicht in de buurt hoor! "
.haha, hier spreekt een waar moederhart! Lief!
moos 3 doggies
Billie B 3 doggies
Over instinct gesproken... Een hond is dan een roedeldier, maar het is niet zijn instinct om andere honden buiten zijn roedel te negeren of te tolereren. Dat is iets wat wij mensen eisen, het liefst zien we ze met elkaar spelen. Dus als je zegt dat het najagen van voedsel instinctief is, dus acceptabel, maar dat een andere hond aanvallen dan enkel met hun eigen gedrag te maken heeft, ben ik het niet helemaal eens.
Ik had ergens gehoopt dat je nog in zou gaan op een eventuele andere kant van de situatie. Je maakt het topic aan, je hebt enigszins met wat moeite je angst overwonnen om hier zo goed mogelijk gearticuleerd je mening te geven. Maar je houdt je wel erg vast op de informatie die gegeven is, die je onvergeeflijk vindt, zonder dat je exact weet wat er gebeurd is (of je moet meer weten dan wij). Hier nog een voorbeeld van een andere kant:
Ik ben altijd opgegroeid met honden. Toen ik net kon lopen, liet ik eigenlijk de honden van m'n ouders uit 
. Sascha en Bibi kwamen altijd (los) naast me lopen, ze waren groter dan ik maar zo ontzettend zacht. Uiteindelijk werden we samen ouder en kwamen er meer gezinsleden bij. Toen ik 10 jaar oud was, liet ik zelfstandig de honden uit. Ze hadden zoveel respect voor de kleine tweevoeters.. Alleen, op een gegeven moment, heeft Bibi mijn kleinere zusje het ziekenhuis in gebeten. Mijn ouders hebben het niet gezien, maar mijn zusje ging bovenop Bibi liggen terwijl ze lag te slapen in de mand. Nu, zo'n 15 jaar later, heeft ze nog steeds het litteken in haar gezicht staan. Bibi is nooit om die reden ingeslapen geweest en m'n ouders hadden nog steeds alle vertrouwen in haar bij de kinderen. Het is ook altijd verder goedgegaan, honden moeten gewoon met rust gelaten worden tijdens slapen en eten. Bibi heeft trouwens, ondanks dat ze eenmaal een kind het ziekenhuis in gebeten heeft, heel vredig geleefd met 5 kleine kinderen. De honden waren gek op de kinderen en andersom, zelfs mijn kleine "gebeten" zusje.
Daarom vind ik het belangrijk om eerst naar de hele situatie te kijken. Mijn ouders hebben nooit de schuld bij de hond neergelegd. Sascha en Bibi schenen tijdens loopsheden vechtpartijen te hebben (daarom hadden m'n ouders hen laten steriliseren, daarna was er niets meer aan de hand), dus eigenlijk kan ik over Bibi ook zeggen dat ze een andere hond gebeten heeft, gegromd heeft naar een kind en zelfs eentje het ziekenhuis in heeft gebeten. Maar het is een schat van een hond geweest, ik heb de beste jeugdherinneringen aan die twee honden.
Wie weet, als die boerboel nu bij jou terecht zou komen, en een eerlijke kans krijgt, misschien is hij dan wel de beste hond die je kan hebben? Misschien zou je dan nooit geloven dat het om dezelfde hond gaat.. Je weet zelf ook dat mensen, ook hier in Nederland, honden tot het uiterste kan drijven. Wie weet wat voor hondje Cosmic geweest zou zijn, als zij bij een mens terecht zou komen die van de harde aanpak is "oh, jij waagt het nog eigenwijzer te worden, je weet dondersgoed dat je fout zit want je kruipt bang weg, dan zal ik je nu eens echt aanpakken, tot je luistert..." En dus tot het uiterste gedreven wordt. Misschien zou je haar dan toch ook niet herkennen. Je kent volgens mij ook niet haar hele verleden toch? Heel misschien heeft haar wel iets getriggerd, dat vluchten beter is dan van zich af te bijten.
Ik probeer overigens niet zijn gedrag goed te praten. Wie weet heb je helemaal gelijk! Maar ik vind wel dat je toch ook de hond moet kennen, en het liefst de situaties gezien moet hebben, om te zeggen of het wijs is te herplaatsen of te euthanaseren. Ik vind het nogal hard om te zeggen dat de hond beter dood kan, of juist onverstandig om maar te roepen dat het de schuld is van de baas: túúúúúrlijk kan ie herplaatst worden, mits ie een verantwoordelijke baas heeft met verstand van hondentaal. Zo ook een voorbeeld: ik ken ook een verantwoordelijke baas, met verstand van hondentaal: alleen de hond bleek ziek te zijn. Zijn misdragingen hadden dus een reden. Volgens mij hebben wij hier nog niet zo lang geleden ook een verhaal meegemaakt, ik ben de namen even kwijt, maar heel HP leefde gigantisch mee met een gedragstherapeute, die een hond rehabiliteerde. Omdat hij iemand gebeten had, heeft ie weken in een kennel geleefd, en heeft zij hem toen met wat moeite, uit de kennel gehaald en in huis genomen. Na een paar weken fleurde hij helemaal op, herplaatst, goed begin: tot hij toch ingeslapen moest worden. Onvoorspelbaar sloeg hij toch ineens om...
W&W 3 doggies
Goed verwoord Suzanne!!!!!
Ik ken ook zulke situaties......ben zelf al vaker gebeten door een hond(en) en ook een keer heel ernstig gewond. Toch kan ik als ik de stituaties bekijk altijd terughalen wat er mis ging en niet dat ik perse iets fout heb gedaan, maar ik snap wel het gedrag van de honden.
Heb er nog nooit aan gedacht zelfs om een van die honden een spuit te laten geven!! En ik ben nooit bang geworden, voor geen enkele hond, ras. Natuurlijk kijk ik wel beter uit nu. Was toen veeeeeeel jonger. De hond die me ernstig verwond heeft was overigens geen grote, maar een chow. Later zelf nog twee chows gehad
In dit geval heb ik volgens mij steeds gezegd dat je sowieso even de link op Facebook moet lezen. Hierdoor krijg je al een iets ander/beter beeld. Ik denk echt dat deze hond, als deze geplaatst wordt bij iemand zonder kinderen en zonder andere dieren, met verstand van de boerboel en tijd en energie heeft het vast nog wel een hele leuke lieve hond zou kunnen worden.
Maar goed, je vroeg Pauline, dus..........
Ik had ergens gehoopt dat je nog in zou gaan op een eventuele andere kant van de situatie. Je maakt het topic aan, je hebt enigszins met wat moeite je angst overwonnen om hier zo goed mogelijk gearticuleerd je mening te geven. Maar je houdt je wel erg vast op de informatie die gegeven is, die je onvergeeflijk vindt, zonder dat je exact weet wat er gebeurd is (of je moet meer weten dan wij). Hier nog een voorbeeld van een andere kant:
Ik ben altijd opgegroeid met honden. Toen ik net kon lopen, liet ik eigenlijk de honden van m'n ouders uit
. Sascha en Bibi kwamen altijd (los) naast me lopen, ze waren groter dan ik maar zo ontzettend zacht. Uiteindelijk werden we samen ouder en kwamen er meer gezinsleden bij. Toen ik 10 jaar oud was, liet ik zelfstandig de honden uit. Ze hadden zoveel respect voor de kleine tweevoeters.. Alleen, op een gegeven moment, heeft Bibi mijn kleinere zusje het ziekenhuis in gebeten. Mijn ouders hebben het niet gezien, maar mijn zusje ging bovenop Bibi liggen terwijl ze lag te slapen in de mand. Nu, zo'n 15 jaar later, heeft ze nog steeds het litteken in haar gezicht staan. Bibi is nooit om die reden ingeslapen geweest en m'n ouders hadden nog steeds alle vertrouwen in haar bij de kinderen. Het is ook altijd verder goedgegaan, honden moeten gewoon met rust gelaten worden tijdens slapen en eten. Bibi heeft trouwens, ondanks dat ze eenmaal een kind het ziekenhuis in gebeten heeft, heel vredig geleefd met 5 kleine kinderen. De honden waren gek op de kinderen en andersom, zelfs mijn kleine "gebeten" zusje. Daarom vind ik het belangrijk om eerst naar de hele situatie te kijken. Mijn ouders hebben nooit de schuld bij de hond neergelegd. Sascha en Bibi schenen tijdens loopsheden vechtpartijen te hebben (daarom hadden m'n ouders hen laten steriliseren, daarna was er niets meer aan de hand), dus eigenlijk kan ik over Bibi ook zeggen dat ze een andere hond gebeten heeft, gegromd heeft naar een kind en zelfs eentje het ziekenhuis in heeft gebeten. Maar het is een schat van een hond geweest, ik heb de beste jeugdherinneringen aan die twee honden.
Wie weet, als die boerboel nu bij jou terecht zou komen, en een eerlijke kans krijgt, misschien is hij dan wel de beste hond die je kan hebben? Misschien zou je dan nooit geloven dat het om dezelfde hond gaat.. Je weet zelf ook dat mensen, ook hier in Nederland, honden tot het uiterste kan drijven. Wie weet wat voor hondje Cosmic geweest zou zijn, als zij bij een mens terecht zou komen die van de harde aanpak is "oh, jij waagt het nog eigenwijzer te worden, je weet dondersgoed dat je fout zit want je kruipt bang weg, dan zal ik je nu eens echt aanpakken, tot je luistert..." En dus tot het uiterste gedreven wordt. Misschien zou je haar dan toch ook niet herkennen. Je kent volgens mij ook niet haar hele verleden toch? Heel misschien heeft haar wel iets getriggerd, dat vluchten beter is dan van zich af te bijten.
Ik probeer overigens niet zijn gedrag goed te praten. Wie weet heb je helemaal gelijk! Maar ik vind wel dat je toch ook de hond moet kennen, en het liefst de situaties gezien moet hebben, om te zeggen of het wijs is te herplaatsen of te euthanaseren. Ik vind het nogal hard om te zeggen dat de hond beter dood kan, of juist onverstandig om maar te roepen dat het de schuld is van de baas: túúúúúrlijk kan ie herplaatst worden, mits ie een verantwoordelijke baas heeft met verstand van hondentaal. Zo ook een voorbeeld: ik ken ook een verantwoordelijke baas, met verstand van hondentaal: alleen de hond bleek ziek te zijn. Zijn misdragingen hadden dus een reden. Volgens mij hebben wij hier nog niet zo lang geleden ook een verhaal meegemaakt, ik ben de namen even kwijt, maar heel HP leefde gigantisch mee met een gedragstherapeute, die een hond rehabiliteerde. Omdat hij iemand gebeten had, heeft ie weken in een kennel geleefd, en heeft zij hem toen met wat moeite, uit de kennel gehaald en in huis genomen. Na een paar weken fleurde hij helemaal op, herplaatst, goed begin: tot hij toch ingeslapen moest worden. Onvoorspelbaar sloeg hij toch ineens om... "
Ook zelf voedsel verzamelen is in de huidige maatschappij natuurlijk niet acceptabel, dat bedoelde ik niet
Maar als ze toch iets dood moet bijten, dan liever een wild konijn dan iemands hond/kat/kind.. Misschien ben ik wel een beetje wereldvreemd, ik heb nog nooit een hond gehad die agressief reageerde op andere honden, ik vind het vreemd als een hond ogenschijnlijk zomaar op een andere hond duikt, maar misschien is dat wel vanwege jouw uitleg, omdat het een hond is van buiten de roedel. Waar ik dan weer meteen bij twijfel, want bij onderzoek naar zwervende honden op een vuilnisbelt was het resultaat dat er geen roedel-structuur was, en dat er ook geen agressie was..Mijn mening is absoluut gebaseerd op de informatie die ik heb. Ik heb ook niet verder nagedacht, want dan ga ik zelf dingen invullen die ik niet weet. Ik realiseer me dat het inderdaad zus of zo geweest kan zijn, maar dat weet ik niet. Ik kan geen mening baseren op iets wat ik niet weet, dus doe ik het met de voorgeschotelde informatie. Je kunt misschien verklaren waarom een hond een kind het ziekenhuis in zou bijten. Een ongelukje, getriggered door het kind of voorgaande ervaringen, er zijn een miljoen redenen te bedenken, maar geen enkele reden praat voor mij goed dat een hond dat doet. Ook al is het niet zijn "schuld", zo'n hond is naar mijn mening te gevaarlijk om nog te herplaatsen.
Als je dit topic aan zou snijden op een ander niet-hond-gerelateerd forum, denk ik dat veel mensen er ook zo over zouden denken. Kind is belangrijker, hond is gevaarlijk. Terwijl als ik hier een topic aan zou maken van een jager die en meisje van 11 tegen het hoofd geraakt heeft met zijn geweer, waarna ze in het ziekenhuis belandde (zonder de reden waarom te specificeren, was het expres, was het een ongelukje?), iedereen het er over eens zou zijn dat het geweer gevaarlijk is en deze man zijn vergunning kwijt zou moeten raken. Niemand zou zeggen; ja, maar misschien liep dat kind die man wel te klooien of zo! Dat is het mooie van dit forum (en dat bedoel ik positief). De liefde voor honden zit hier heel erg diep en dat vind ik erg mooi om te zien.
RVS 3 doggies
Ik had ergens gehoopt dat je nog in zou gaan op een eventuele andere kant van de situatie. Je maakt het topic aan, je hebt enigszins met wat moeite je angst overwonnen om hier zo goed mogelijk gearticuleerd je mening te geven. Maar je houdt je wel erg vast op de informatie die gegeven is, die je onvergeeflijk vindt, zonder dat je exact weet wat er gebeurd is (of je moet meer weten dan wij). Hier nog een voorbeeld van een andere kant:
Ik ben altijd opgegroeid met honden. Toen ik net kon lopen, liet ik eigenlijk de honden van m'n ouders uit
. Sascha en Bibi kwamen altijd (los) naast me lopen, ze waren groter dan ik maar zo ontzettend zacht. Uiteindelijk werden we samen ouder en kwamen er meer gezinsleden bij. Toen ik 10 jaar oud was, liet ik zelfstandig de honden uit. Ze hadden zoveel respect voor de kleine tweevoeters.. Alleen, op een gegeven moment, heeft Bibi mijn kleinere zusje het ziekenhuis in gebeten. Mijn ouders hebben het niet gezien, maar mijn zusje ging bovenop Bibi liggen terwijl ze lag te slapen in de mand. Nu, zo'n 15 jaar later, heeft ze nog steeds het litteken in haar gezicht staan. Bibi is nooit om die reden ingeslapen geweest en m'n ouders hadden nog steeds alle vertrouwen in haar bij de kinderen. Het is ook altijd verder goedgegaan, honden moeten gewoon met rust gelaten worden tijdens slapen en eten. Bibi heeft trouwens, ondanks dat ze eenmaal een kind het ziekenhuis in gebeten heeft, heel vredig geleefd met 5 kleine kinderen. De honden waren gek op de kinderen en andersom, zelfs mijn kleine "gebeten" zusje. Daarom vind ik het belangrijk om eerst naar de hele situatie te kijken. Mijn ouders hebben nooit de schuld bij de hond neergelegd. Sascha en Bibi schenen tijdens loopsheden vechtpartijen te hebben (daarom hadden m'n ouders hen laten steriliseren, daarna was er niets meer aan de hand), dus eigenlijk kan ik over Bibi ook zeggen dat ze een andere hond gebeten heeft, gegromd heeft naar een kind en zelfs eentje het ziekenhuis in heeft gebeten. Maar het is een schat van een hond geweest, ik heb de beste jeugdherinneringen aan die twee honden.
Wie weet, als die boerboel nu bij jou terecht zou komen, en een eerlijke kans krijgt, misschien is hij dan wel de beste hond die je kan hebben? Misschien zou je dan nooit geloven dat het om dezelfde hond gaat.. Je weet zelf ook dat mensen, ook hier in Nederland, honden tot het uiterste kan drijven. Wie weet wat voor hondje Cosmic geweest zou zijn, als zij bij een mens terecht zou komen die van de harde aanpak is "oh, jij waagt het nog eigenwijzer te worden, je weet dondersgoed dat je fout zit want je kruipt bang weg, dan zal ik je nu eens echt aanpakken, tot je luistert..." En dus tot het uiterste gedreven wordt. Misschien zou je haar dan toch ook niet herkennen. Je kent volgens mij ook niet haar hele verleden toch? Heel misschien heeft haar wel iets getriggerd, dat vluchten beter is dan van zich af te bijten.
Ik probeer overigens niet zijn gedrag goed te praten. Wie weet heb je helemaal gelijk! Maar ik vind wel dat je toch ook de hond moet kennen, en het liefst de situaties gezien moet hebben, om te zeggen of het wijs is te herplaatsen of te euthanaseren. Ik vind het nogal hard om te zeggen dat de hond beter dood kan, of juist onverstandig om maar te roepen dat het de schuld is van de baas: túúúúúrlijk kan ie herplaatst worden, mits ie een verantwoordelijke baas heeft met verstand van hondentaal. Zo ook een voorbeeld: ik ken ook een verantwoordelijke baas, met verstand van hondentaal: alleen de hond bleek ziek te zijn. Zijn misdragingen hadden dus een reden. Volgens mij hebben wij hier nog niet zo lang geleden ook een verhaal meegemaakt, ik ben de namen even kwijt, maar heel HP leefde gigantisch mee met een gedragstherapeute, die een hond rehabiliteerde. Omdat hij iemand gebeten had, heeft ie weken in een kennel geleefd, en heeft zij hem toen met wat moeite, uit de kennel gehaald en in huis genomen. Na een paar weken fleurde hij helemaal op, herplaatst, goed begin: tot hij toch ingeslapen moest worden. Onvoorspelbaar sloeg hij toch ineens om... "
Kan je uitleggen wanneer in een natuurlijke situatie het voor een wilde hond / wolf zin heeft z'n haggie op het spel te zetten door een soortgenoot van buiten de roedel aan te vallen?
(daarbij niet vergetende dat het belangrijkste is overleven en het voortbestaan van de soort)
.
Dobry
3 doggies
Wie weet, als die boerboel nu bij jou terecht zou komen, en een eerlijke kans krijgt, misschien is hij dan wel de beste hond die je kan hebben? Misschien zou je dan nooit geloven dat het om dezelfde hond gaat.. "
goed uitgelegd,
dat probeerde ik met mijn eigen ervaring met Lola ook te vertellen. Je zou bij haar ook niet zeggen dat het om dezelfde hond gaat.
.
Kan je uitleggen wanneer in een natuurlijke situatie het voor een wilde hond / wolf zin heeft z'n haggie op het spel te zetten door een soortgenoot van buiten de roedel aan te vallen?
(daarbij niet vergetende dat het belangrijkste is overleven en het voortbestaan van de soort)
. "
Dat was inderdaad ook mijn gedachte. Voor zover ik begrepen had willen honden van nature gevechten en verwondingen vermijden. Een flinke wond betekent in het wild vaak de dood, dus als honden elkaar allemaal "de kop in gingen slaan" zouden ze uiteindelijk uit sterven. Ik ben benieuwd naar de andere kijk!
Dobry 3 doggies
Dat was inderdaad ook mijn gedachte. Voor zover ik begrepen had willen honden van nature gevechten en verwondingen vermijden. Een flinke wond betekent in het wild vaak de dood, dus als honden elkaar allemaal "de kop in gingen slaan" zouden ze uiteindelijk uit sterven. Ik ben benieuwd naar de andere kijk!
"ja dat dacht ik ook altijd, en als ik naar Lola kijk, als ze kan vermijd ze liever conflicten, draait ze haar rug toe naar een andere hond of loopt er met een grote boog omheen. Er is pas een probleem als ze gedwongen meeloopt aan de lijn en er te weinig afstand is. Overigens gaat ze uit zichzelf maar naar een paar honden toe die ze blijkbaar mag. Andere honden liever niet lijkt ze te denken.
Jeroen & Lola 3 doggies
wolven gaan zeker wel conflicten aan met soortgenoten buiten de roedel...
tenminste, heb ik toch echt met regelmaat gezien bij de docu's over yellowstone...en ook met dodelijke afloop..
in hoeverre we dit op onze honden kunnen betrekken, doe ik dan geen uitspraak over...
ik kan me opzich wel voorstellen dat bv de wilde honden roedels in Afrika ook wel conflicten hebben over territorium en jachtgebied...
maargoed, dat is bij onze huishonden natuurlijk niet echt im frage
RVS 3 doggies
tenminste, heb ik toch echt met regelmaat gezien bij de docu's over yellowstone...en ook met dodelijke afloop..
in hoeverre we dit op onze honden kunnen betrekken, doe ik dan geen uitspraak over...
ik kan me opzich wel voorstellen dat bv de wilde honden roedels in Afrika ook wel conflicten hebben over territorium en jachtgebied...
maargoed, dat is bij onze huishonden natuurlijk niet echt im frage
".Ik verwachtte het territorium verhaal
maar dat heeft alles met overleven te maken. Dat een hond gaat knokken als er zo maar een andere hond z'n terrein op loopt kan ik daroom nog wel volgen maar je hebt gelijk met dat soort vergelijkingen (huishond-wild dier) moet je altijd wel een paar slagen om de arm houden
Jeroen & Lola 3 doggies
precies, ik reageerde ook meer op max, boven mij...
het hele wolven en wilde honden verhaal is leuk, maar die vlieger gaat veelal totaal niet op voor onze huishonden dit zitten niet in zulke situaties
Suzanne en Luca 3 doggies
Boek van Bradshaw, dit is de hond aan t lezen, hij zegt wilde honden met wolven niet echt te kunnen vergelijken. Wolven leven met familie in een roedel en doen alles samen, samen jagen en voor de jongen zorgen. Wolven moeten niets hebben van wolven buitendeze roedel. Honden zijn veel socialer naar dieren buiten hun roedel en een honden roedel is niet zozeer een familie. Ze jagen alleen en alleen de moeder zorgt voor de pups. Tijdens het domesticatie proces, hebben honden zich aangepast samen met mensen te leven, vandaar een minder hechtere familie band. Bradshaw zegt dat wilde honden en wolven niet helemaal te vergelijken zijn.
Dit boek is echt een aanrader!
Jeroen & Lola 3 doggies
Dit boek is echt een aanrader! "
haha die 1e zin, dit is de hond aan het lezen
is jouw hond dat boek aan het lezen?
ik heb wel eens een korte docu gezien, wilde honden, die jaagden wel degelijk met een hele meute, en ook zeker samenwerkend, als team
verder, kan ik er weinig zinnigs over zeggen, heb ik helemaal geen verstand van
Billie B 3 doggies
Jeroen heeft al zo'n beetje verwoord wat ik bedoel. En nou moet ik toegeven, dat ik er niet zo'n geweldig verstand van heb (het is dat ik eerder ook verschillende documenten heb gezien). Enigszins vraag ik mezelf ook af in hoeverre je dit op huis honden moet betrekken. Maar dat vraag ik me dus ook af met betrekking tot het jachtinstinct... Iedere huishond krijgt toch dagelijks zijn portie eten, het instinct om te jagen en te vangen/doden (dat laatste is nogal een groot verschil) zou dan toch ook in veel mindere mate aanwezig moeten zijn. Ik bedoel daarmee, dat het najagen zelf, voor sommige honden dan nog een vorm van uitdaging biedt. Maar beide gevallen, het niet tolereren van soortgenoten buiten de roedel, en het jagen/vangen, is volgens het wolven principe een instinct.
Eigenlijk is het in mijn ogen dan of allebei een misdraging van het karakter, of allebei instinct. Daarmee bedoel ik, als je dus heel ver terug gaat kijken (wat ik net al zei) is het volgens het wolven/wilde honden principe instinct. Maar in hoeverre je dat op de huis honden moet betrekken, die zich jarenlang hebben moeten aanpassen. Tja, in dat opzicht is het BEIDE misdraging van het karakter.
Daarnaast de situatie die Pauline uitlegt, de honden op de vuilnisbelt: dat is geen roedel geweest. Daarom accepteerden alle honden elkaar: het is ieder voor zich geweest. 1 hond is geen roedel. In dat opzicht, is de drang om te overleven het belangrijkst. Ieder voor zich zocht daar naar voedsel. Ze zijn ook zwak geweest, ze moeten daar niet voor niets weggehaald worden. Geen enkele zwakke hond gaat een gevecht aan.
Pauline, ergens vind ik het nog steeds jammer dat je zo denkt over de hond. Je hebt zelf herplaatsers, je kent hun verleden ook niet exact. Stel dat je had geweten dat zij in hun uiterste nood (per ongeluk) een kind hadden gebeten, had je ze dus nooit in je leven laten komen, terwijl je er de beste maatjes aan hebt (gehad), en ze dus bij jou nooit dit gedrag hebben hoeven laten zien. Ik wil je niet mijn mening opdringen, sorry indien het overkomt dat het wel zo is. Maar men moet de situatie per hond gaan bekijken. Ik baseer m'n mening overigens enkel op wat hier geschreven is, ik heb de FB link niet gezien. Wat Angelique zegt geeft me het gevoel dat ik iets minder informatie weet .
Suzanne en Luca 3 doggies
haha die 1e zin, dit is de hond aan het lezen
is jouw hond dat boek aan het lezen?
ik heb wel eens een korte docu gezien, wilde honden, die jaagden wel degelijk met een hele meute, en ook zeker samenwerkend, als team
verder, kan ik er weinig zinnigs over zeggen, heb ik helemaal geen verstand van
".slimme hond toch! Haha in Afrika heb je de wilde honden die idd samen jagen, daar zijn de prooidieren te groot om alleen te vangen. Ze hebben andere groepen honden over de hele wereld gevolgd. Dingo's en de paria honden in West Bengalen en daar zagen ze niet echt groeps verbanden met jagen. Maar ze zeiden wel dat daar ook geen grote lokale prooidieren waren, die je met een groep moet vangen. Ze gingen daar alleen op jacht.
W&W 3 doggies
Eigenlijk is het in mijn ogen dan of allebei een misdraging van het karakter, of allebei instinct. Daarmee bedoel ik, als je dus heel ver terug gaat kijken (wat ik net al zei) is het volgens het wolven/wilde honden principe instinct. Maar in hoeverre je dat op de huis honden moet betrekken, die zich jarenlang hebben moeten aanpassen. Tja, in dat opzicht is het BEIDE misdraging van het karakter.
Daarnaast de situatie die Pauline uitlegt, de honden op de vuilnisbelt: dat is geen roedel geweest. Daarom accepteerden alle honden elkaar: het is ieder voor zich geweest. 1 hond is geen roedel. In dat opzicht, is de drang om te overleven het belangrijkst. Ieder voor zich zocht daar naar voedsel. Ze zijn ook zwak geweest, ze moeten daar niet voor niets weggehaald worden. Geen enkele zwakke hond gaat een gevecht aan.
Pauline, ergens vind ik het nog steeds jammer dat je zo denkt over de hond. Je hebt zelf herplaatsers, je kent hun verleden ook niet exact. Stel dat je had geweten dat zij in hun uiterste nood (per ongeluk) een kind hadden gebeten, had je ze dus nooit in je leven laten komen, terwijl je er de beste maatjes aan hebt (gehad), en ze dus bij jou nooit dit gedrag hebben hoeven laten zien. Ik wil je niet mijn mening opdringen, sorry indien het overkomt dat het wel zo is. Maar men moet de situatie per hond gaan bekijken. Ik baseer m'n mening overigens enkel op wat hier geschreven is, ik heb de FB link niet gezien. Wat Angelique zegt geeft me het gevoel dat ik iets minder informatie weet
. ".Wat jij hierin aangeeft had ik dus ook al gezegd. Je weet in dit geval wat de hond gedaan heeft of zou kunnendoen enz. Dat moet je bij de meeste adoptiehonden of asielhonden aan de hand van een fotootje met vaak niet kloppende beschrijving nog maar afwachten hoe deze overal op reageert.
Eigenlijk is het in mijn ogen dan of allebei een misdraging van het karakter, of allebei instinct. Daarmee bedoel ik, als je dus heel ver terug gaat kijken (wat ik net al zei) is het volgens het wolven/wilde honden principe instinct. Maar in hoeverre je dat op de huis honden moet betrekken, die zich jarenlang hebben moeten aanpassen. Tja, in dat opzicht is het BEIDE misdraging van het karakter.
Daarnaast de situatie die Pauline uitlegt, de honden op de vuilnisbelt: dat is geen roedel geweest. Daarom accepteerden alle honden elkaar: het is ieder voor zich geweest. 1 hond is geen roedel. In dat opzicht, is de drang om te overleven het belangrijkst. Ieder voor zich zocht daar naar voedsel. Ze zijn ook zwak geweest, ze moeten daar niet voor niets weggehaald worden. Geen enkele zwakke hond gaat een gevecht aan.
Pauline, ergens vind ik het nog steeds jammer dat je zo denkt over de hond. Je hebt zelf herplaatsers, je kent hun verleden ook niet exact. Stel dat je had geweten dat zij in hun uiterste nood (per ongeluk) een kind hadden gebeten, had je ze dus nooit in je leven laten komen, terwijl je er de beste maatjes aan hebt (gehad), en ze dus bij jou nooit dit gedrag hebben hoeven laten zien. Ik wil je niet mijn mening opdringen, sorry indien het overkomt dat het wel zo is. Maar men moet de situatie per hond gaan bekijken. Ik baseer m'n mening overigens enkel op wat hier geschreven is, ik heb de FB link niet gezien. Wat Angelique zegt geeft me het gevoel dat ik iets minder informatie weet
. "Ik reageer even in etappes, haha.
Het eerste vette stukje; Tja, dat is relatief. Er is een relatief grote kans dat Cosmic bijvoorbeeld óf voor de jacht gebruikt is, óf zelf (een tijdje) heeft moeten overleven. Haar instinct om te jagen was dus haar ticket om te overleven. Dat krijg je er niet zomaar uit. Maar zelfs als dit niet het geval was geweest, zijn jachthonden eeuwenlang geselecteerd op de honden die de beste resultaten behaalden bij het jagen. Zelfs als ze nog nooit gejaagd zou hebben, zit dat instinct er gewoon onwijs hard in. En dat geldt natuurlijk voor alle rassen, want alle honden zijn met een "doel" ontstaan. Een drijver wil drijven, een jager wil jagen, etc. Ook al heb je geen kudde schapen thuis, dan zouden veel Border Collies nóg plezier hebben in het schapen drijven, en mogelijk kinderen bij elkaar gaan drijven en zo om hun instinct tot uiting te laten komen. Da's niet nodig, want hoeveel mensen hebben er nou een kudde schapen? Cosmic hoeft ook niet te jagen, ik ga liever naar de supermarkt, haha, maar vertel haar dat maar eens..
De situatie die ik beschrijf gaat inderdaad niet over een roedel. Maar dat is juist het punt van een verhaal. Honden vormen in het wild, volgens deze studie, geen roedel. Ze zijn inderdaad ieder voor zich! Ze hebben geen "familie" zoals wilde wolven dat hebben. Iedereen bezwangert iedereen (haha), er is geen sprake van een alpha reu en teef, etc. Er zou dus ook geen sprake moeten/kunnen zijn van een hond buiten de roedel aanvallen, want er is geen roedel.. Maar nogmaals, volgens déze studie. Er zijn een hoop studies, de één geloofd dit, de ander dat, ik haalde er slechts eentje aan als voorbeeld
Ik zou me niet op m'n gemak voelen met een hond die, ook al is het in nood, zo van zich af bijt. Een vriendin waar ik regelmatig mee wandel heeft een hond die bang is voor kinderen. Als we op een terrasje zitten en er beweegt een kind, dan blaft hij. Mensen schrikken hier enorm van. Ik weet dat hij het uit angst doet. Ik weet dat het goed is als het kind gewoon op afstand blijft. Ik vind haar hond écht onwijs leuk, maar het zou voor mij simpelweg te moeilijk zijn, omdat ik me angstig zou voelen dat het eens fout zou gaan. Zij heeft haar hond super onder controle, maar ik zou dat niet kunnen. Daarom zou het voor mij gewoon geen hond zijn. Daarom adopteer ik geen hond waarvan zulk gedrag bekend zou zijn. Niet omdat het een stomme hond is, maar simpelweg omdat ik er niet mee om zou kunnen gaan. Zo zijn er ook mensen die niet met een jachtinstinct om zouden kunnen gaan, ik blijf redelijk relaxt als Cosmic uit zicht verdwijnt, maar ik hoor regelmatig van mensen waar ik mee wandel dat zij écht hun hoofd niet zo koel zouden houden.
De hond uit dit topic, die ken ik niet. Ik heb hem nog nooit gezien, heb verder geen achterliggende info van hem, en hij is niet mijn type hond, daar ben ik heel eerlijk over. Vind ze prachtig hoor, en leuk voor een ander, maar mijn hond is 't niet. Ik kom daarom misschien iets te emotie-loos en kil over wanneer ik zo over hem oordeel. Misschien zou ik er héél anders over denken als ik hem in het echt zou ontmoeten en zijn reactie op mensen/kinderen/honden zou zien
Wilma en Dobby (RIP) 3 doggies
Eerlijk gezegd zou ik nu ook niet meer de keuze maken om een hond te nemen die een mens gebeten heeft. Chico had dat zogenaamd gedaan, een kind, maar dat bleek achteraf mee te vallen. Nu ik een ervaring heb met een zogenaamd makkelijke hond waar niets aan mankeert maar die stiekem veel lastiger is dan zoals hij werd gepromoot... ik durf het niet meer aan.
Voor hetzelfde geld zit je met een gevalletje "beet in uiterste nood" die toch een "bijt wanneer hij zin heeft" blijkt te zijn. En het is nog altijd een keuze of je met zoiets in zee wil gaan. Net zoals ik graag honden heb die alleen thuis kunnen blijven, en andere mensen misschien graag zien dat hun hond met de katten kan.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?