Border terriër als 2de hond?

Hey, mijn vriend en ik zijn aan het denken aan een 2de hond, na heel lang zoeken vonden we de border terriër. Gaan eens langs bij een fokker om kennis te maken en vooral om te zien hoe dit in combinatie met Mila gaat. Heeft iemand ervaring met dit ras? Is blijkbaar niet zo vaak voorkomend als ik dacht? Alvast bedankt !!!

Hier in de buurt loopt een teefje. Ik vind het een ontzettend vrolijke hond die altijd zin heeft in een spelletje. Met andere honden gaat het niet altijd goed (snauwen en soms heel hard blaffen), maar tegen mensen is ze erg vriendelijk. Ik ben dus best positief over dit ras, maar ik heb dan ook nooit andere Border terriërs ontmoet

De omgang met andere honden ligt trouwens voor een groot deel aan de socialisatie en opvoeding van de hond. Dus hoe zij reageert op andere honden zegt natuurlijk niet alles. Zij kan hierin een uitzondering zijn!

Kennen doe ik ze niet heel goed,maar de 3 die ik tegen ben gekomen waren rustige en evenwichtige hondjes wat betreft in de omgang met andere honden.

De afgelopen tijd kom ik regelmatig 3 border terriërs tegen, jong en oud. Zijn naar mijn ervaring heerlijke hondjes die weinig terughoudendheid kennen. Niet te intimideren en heerlijk onbevangen, naar elk soort honden toe. Één specifieke eigenaar wist me wel te vertellen dat ze erg slecht luisteren t.o.v. zijn vorige rassen. Oftewel, het zijn geen uitblinkers in obedience training.

Heey Valerie,

Hier zeker ervaring! Ik heb er hier 2 in huis lopen waarvan 1 zelfgefokt.

Het zijn hele sociale honden in het algemeen, kindvriendelijk en altijd in voor een wandeling/sport/spel. Makkelijk in onderhoud (2x per jaar plukken) en ook met andere dieren goed.

Met uitzonderingen daargelaten. Op internet of uit ervaringen van mensen krijg je meer negatief te horen dan positief is mij opgevallen, maar niet meer dan snauwen of blaffen.
Mijn Borders blaffen nooit en de oudste snauwt nooit. De jongate snauwt andere honden wel af als ze dicht tegen dr loopsheid aanzit, maar dat vind ik logisch.

De Borders die in de buurt wonen doen ook geen vlieg kwaad, dus ik weet niet waar de negativiteit over dit ras vandaan komt hahah. Ja tuurlijk, het blijft een terrier waardoor ze iets feller kunnen zijn, maar van vechten heb ik gelukkog nog nooit gehoord bij dit ras.

Je ziet de Border inderdaad niet veel lopen, er zijn ook niet zo gek veel fokkers. Er zijn een stuk of 15 fokkers in nederland die echt regelmatig fokken, maar ook zitten er gelegenheidnestjes bij (waaronder wij vielen met ons 1x fokken). Ik ben blij dat er niet zo veel fokkers zijn binnen dit ras, en de fokkers zijn ook niet te beroerd om nieuw bloed uit het buitenland te halen. Hierdoor is het ras nog steeds erg gezond. Er komen geen erfelijke ziektes voor bij de Border Terrier, alleen heel af en toe epeleptie, maar daar is een onderzoek naar gestart.

Ik zou zeggen;ga op zoek naar een goede fokker en maak kennis met het ras zoals je zelf ook zei. Zoek een fokker uit die naar jou mening goed is qua volwassen honden gedrag, leefomstandigheden en hoe het er aan toe gaat als ze een nest hebben liggen.

Heel veel succes gewenst alvast met de zoektocht!

Ik heb 2 vriendinnen met een border terriër. De ene een teefje en de ander een reu.
Het teefje is een heerlijk sociaal hondje en de reu wat minder, maar zoekt zelf niet gauw ruzie.
Zelf vind ik het een sportieve hond in een klein jasje die overal voor te porren is. Hoewel je natuurlijk de sportiviteit wel moet aanpassen aan de grote. Maar een border naast de fiets laten lopen is heel goed mogelijk bijvoorbeeld.
Ze staan hun mannetje en vrouwtje en kunnen als je ze te na komt als een echte terriër reageren.
Maar verder zijn het beide kroelkippen van de bovenste plank.
Spelen met een bal merk ik bij beiden moet jezelf aan banden leggen, want ze kunnen er geobsedeerd van worden .
Eens een keer een club dag meemaken leert je dat ook al zijn er veel bij elkaar er eigenlijk weinig "woordwisselingen zijn" En  het vaak dan alleen een hoop herrie is. Want als je ze hoort is het een lekker driftig blafje. Maar ze blaffen weinig.

Het zijn terriërs, en die moet je kunnen waarderen in wie en wat ze zijn.
Maar ik vind het voor een kleine hond, een stoere hond die zichzelf beslist niet als een kleine hond ziet,  en waar je veel plezier mee kunt hebben.

Het ras heeft weinig last van gezondheid problemen en Spike disease  is er eigenlijk maar 1 die ik zo kan benoemen.
Al eerder aangegeven is dat ze geplukt moeten worden, maar als je lichamelijk goed in orde bent en iemand kan het je leren is het heel goed zelf te doen.

Mijn vriendinnen zijn beide heel blij met hun hond en ik mag ze zelf ook graag zien.

Mijn tante had er 2 .een terriër is een terriër maar ik vond ze zo leuk! Super lief naar mensen, deze waren ook heel fijn met andere honden en ze luisterden heel erg goed. Mijn tante die eerst jacht honden had, kon heel duidelijk en consequent opvoeden. Maar dat is bij elke hond belangrijk. Ze hebben ook een handig maatje, niet te groot. Ze was honden trimster en plukte ze zelf. Het is volgens mij ook een heel gezond ras. Dus gewoon doen! Er lopen er hier ook een paar!

Bedankt!!! Klinkt super!!! Hoopt dat het klikt met Mila en de katten! Want ivm hun omgang met katten heb ik veel negatieve dingen gelezen. Ik denk nog steeds dat als je ze als pup laat wennen, dit in orde komt.

Ja, katten kan een probleem vormen inderdaad. Maar jou kat is honden al gewend en als je een pupje neemt leert ie het ook snel als het goed is. Wie weet, Misshien worden ze wel 'besties'!!

Dat hoop ik ook.
Want mijn ene vriendin heeft helaas niet de ervaring dat het goed kwam.En de kat moest boven gaan wonen.
Ondanks dat de kat honden was gewend en de border als pup in huis kwam.
Bij de andere daar in tegen ging het wel.

Nog even een vraagje, hebben info gekregen van een fokker, en de pups mogen daar al weg bij de mama vanaf 7 weken. Is dit niet heel vroeg??

Officieel mag het wel met 7 weken al, al doen de meeste het met 8 weken. Wat grappig ik zover ik weet deed iedere bt fokker de pups met 8 weken weg.

7 weken vind ik persoonlijk ook vroeg. We fokten vroeger boxers en die gingen tussen de 10(de dikste) en 12 (de kleinste) weken weg. Tot 12 weken leren ze nl nog best veel van hun moeder en broertjes en zusjes. Ze leren oa dat als ze hard bijten dit niet fijn is Ook dronken ze nog tot de laatste dag bij de moeder. 


Nou is heb je zelf al een hond, scheelt een hoop, want daar kan zij/hij zich aan optrekken en nog veel van leren. Zij/hij valt ook niet in een gat omdat mama, broertjes en zusjes wegzijn. Met veel liefde moet het goed gaan! 
Een pup van 7 weken zou ik zelf nog wel in de ochtend puppymelk met rijstebloem geven! 
Ben erg benieuwd naar je puppy!

Onderzoekers hebben ontdekt dat de hond tijdens zijn evolutie genen heeft ontwikkeld om zetmeel / granen te verteren. Wolven kunnen dat niet, maar toen de voorouders van de hond gingen rondhangen bij menselijke nederzettingen en gingen leven van menselijke voedselresten, werden die zetmeel-verterende eigenschappen nodig. En dus zorgde de natuur ervoor dat de hond die kreeg. 


Stukje tekst van internet, zie: nature.com

Komt de gecontacteerde fokker uit Lanaken Valerie?
Daar heeft een vriendin van ons haar 2 border terriers van.
Heel gedreven mensen die een deel van hun huis hebben ingericht voor hun borders.
Ze hebben misschien wel veel nesten per jaar (soms wel 3) maar dit zijn zeker geen broodfokkers. Organiseren ook jaarlijks een wandeling met alle eigenaren. Weet niet hoe lang je daar zal moeten wachten op een pup want telkens er eentje drachtig is zijn ze reeds besproken. Al kan er altijd wel iemand of hun afzeggen.
Als je de gegevens van hen wil dan laat je het maar weten.
Zij kunnen jou alles vertellen over border terriers.

Inderdaad. Zo ken ik ze ook. Wij fungeerden als transportmiddel voor die vriendin van ons want zij heeft geen auto. Antwerpen - Lanaken is wel een eindje. Haar 2de border was een cadeautje van haar man voor hun huwelijksverjaardag en wij zaten mee in het complot. Zogezegd hadden we als vriendje voor Maurice een border gekozen en gingen we voor het eerst de nest bezoeken (die van 10 dus) en onze vriendin is er volledig ingetrapt. Toen we aankwamen kreeg zij een kaartje (geschreven door haar man) dat ze een 2de border mocht uitkiezen. (allez ja, zij kiezen een beetje voor jou) Grappig dat ze echt dacht dat wij een border gingen nemen, Maurice was amper 5 maanden oud! Nooit 2 pups tegelijkertijd opvoeden. Daar had ze dus niet aan gedacht, ze ging volledig mee met ons verhaal.
Dat nest van 10 was trouwens van dezelfde ouders als van het nest van 9 het jaar ervoor. (waar ze haar 1ste border uit heeft) Ondanks dezelfde ouders zijn het 2 totaal verschillende karakters, beiden teefjes.

Martin en Diane moesten er zelfs extra kleurbandjes voor halen want zulke grote nesten hadden ze nog niet meegemaakt.