Ben ik overbezorgd?

Ik maak me weer zorgen om Saffira. De laatste dagen merk ik kleine, subtiele dingetjes op die me ongerust maken..

Het begon vorige week zaterdag. Toen ging ik met Saffira naar de boerderij wandelen voor karnemelk, dit is een wandeling van een uur en een half. In die tijd heeft zij 6x haar grote boodschap gedaan. Op het laatste was het dus vooral een slappe brij die eruit kwam (gewoon een klein hoopje, niet waterachtig ofzo). Mja, zo raken mijn poepzakjes snel op natuurlijk..  
Op het einde van de wandeling schraapte zij haar kont dan over de steentjes, zoals veel honden doen om hun anaalklieren te ledigen. Dit was de eerste keer dat ik Saffira dit heb zien doen. Misschien haar kont proper maken?

Gisterenavond was ik beneden nog aan het studeren en hoorde ik haar darmen lawaai maken. Maar ze had er verder geen last van, geen diarree gehad achteraf ofzo. 
 
Omdat ik in mijn blokperiode zit ben ik alle dagen thuis, en zij mag 's morgens bij mij in bed komen slapen om mij wakker te maken (ook al werkt het niet, want ik blijf juist extra lang liggen door haar ) Als ze wakker wordt maakt ze soms smakgeluidjes. Ik had onlangs ergens in een topic gelezen dat dit kan betekenen dat ze misselijk zijn? 
Boven hebben we ook geen verwarming, dus is er redelijk koud en dan mag ze altijd bij mij onder het deken liggen. Nu heeft ze al 2x gehad dat ze hijgend wakker wordt en dan gooi ik het deken van haar af en het raam open maar blijft ze toch nog even doorhijgen. Eerste keer ging ze dan ook op de grond liggen (dus het is dan wel echt dat ze het te warm heeft). Hier beneden ligt ze vaak voor de kachel, dus ze is warmte wel gewend. 

En daarstraks voor ik ging wandelen en klaarstond aan de deur kreeg ze een slijmerige hoest. Er kwam geen slijm uit haar mond, maar haar mond was wel nat. Ze had wel juist gedronken, dus misschien lag het daar aan maar misschien ook niet. Tijdens het wandelen verslikte ze haar ook eens en heeft ze nog eens 2x gehoest. Op het einde van de wandeling hijgde ze zachtjes, ondanks dat het maar een wandeling van 15minuutjes was. 

Ik heb mijn zorgen al met mijn moeder gedeeld, maar zij zegt dat ik spoken zie en dat ik me te veel zorgen maak. Ze zegt dat het gewoon aan haar ouderdom ligt (10,5 jaar). Ik heb haar gevraagd om naar de dierenarts te gaan maar ze vindt dit niet nodig. Om de één of andere reden ben ik er toch niet gerust in.. Het voelt niet goed ook al zijn er inderdaad niet zo'n erge symptomen. Ik ben de enige die die kleine dingetjes opmerkt en zich er zo druk over maakt.
Ik vraag me dus af wat jullie er van denken. Maak ik me inderdaad te veel zorgen? Als het zo is mag dit echt eerlijk gezegd worden, want dan ben ik toch een beetje geruster. (dus om het kort te zeggen, zou niets liever horen dan dat ik me zorgen maak om niets ) 

Trouwens, sorry voor mijn lange tekst. Herlees hem nu en overbezorgde baasjes typen dus blijkbaar graag..

Vind jou helemaal niet overbezorgd hoor!! Er vallen je toch wat dingetjes op aan haar en jij kent haar heel goed.


Ze is al wat op leeftijd en honden zijn vaak goed in zich sterk houden en laten soms maar kleine signalen zien wanneer er iets aan de hand is.


Ik zou toch met haar naar dierenarts gaan ivm hoesten en hijgen (goed naar hart en longen laten luisteren en onderzoeken lijken mij met deze leeftijd en symptomen wel op zijn plaas).



Groetjes Orchidee

Ik zou haar toch even meenemen naar de DA toe.
Het kontje schaven kan ook een teken van wormen zijn.
(Sleetje rijden)

Veel DA"s hebben tegenwoordig een seniorenchek.
Dan word de oude hond op wat extra punten nagekeken waar oudere honden vaker kwaaltjes hebben.

Maar...de symthonen die je beschrijft...daar gaan bij mij ook de allarmbellen van trillen.
Het hijgen aan het einde van een korte wandeling kan wijzen op problemen met het hart.
Met medicatie kan het goed gestuurd worden zodat je hond optimaal van zijn oude dag kan genieten bij jullie.

Mja ze heeft al problemen met haar hart hoor, een vergroot hart. Maar de dierenarts zegt dat we niet altijd meteen moeten langskomen met een hoestbui, alleen als het enkele dagen blijft voortduren. We hebben echt een moment gehad dat we elke week bij hem langs moesten met de honden. Hij kan ook niet echt veel doen, want ze zit al op de voorlaatste hoogste dosis zeg maar dus hij probeert het zo lang mogelijk uit te stellen om haar op die hoogste dosis te zetten. Want als de hoogste dosis niet genoeg meer is.. mja, je snapt het wel. 

Maar blijkbaar ben ik dan toch niet zo overbezorgd. Morgen ga ik dus met haar naar de dierenarts, of mijn moeder nu mee wil of niet. En beter een keertje te veel dan een keertje te weinig.. zou het mezelf kwalijk nemen als er inderdaad wat mis is en ik niet genoeg doorgezet heb.