opgroeien in 2 huizen

Hoi allemaal,

wij zijn van plan om een puppy te nemen. Heel leuk allemaal, maar er is (misschien) een probleem. Onze ouders zijn gescheiden en we wonen dus in twee huizen. Nu is onze vraag: kan een puppy opgroeien in twee huizen? 
De puppy zou dan op maandag, dinsdag, woensdag in het ene huis zijn, donderdag, vrijdag in het andere. Het weekend wisselt.
Kan een puppy in twee huizen leven? En is er dan een puppy die dat beter oppakt dan een andere?

Alvast bedankt!

Hoi Brandsen,

leuk dat jullie eraan denken een pup aan het gezin toe te voegen!

Mijn mening is dat zeker een pup in de pup/puber periode regelmaat,rust,ritme nodig heeft!
De dingen,de situaties moeten vooral niet te ingewikkeld en verwarrend zijn..
Met zo'n situatie lijkt mij dat helaas wel..
Eerlijk gezegd denk ik dat het niet zo'n goed idee is..

Maar misschien hebben andere mensen hier ervaring met zo'n soort situatie..?

Mijn advies? Niet doen....

Ik denk dat dit teveel stress en prikkels geeft voor de pup.....
Een pup moet settelen in zijn vertrouwde omgeving, en in 2 huizen gaat dat niet. ...
Maar, dat is mijn mening.

Tis of, of... niet en, en.

Ik denk dat de belangrijkste vraag is: wie zorgt er voor de pup? Op wie kan hij altijd terugvallen? Een pup kan je namelijk (nog) niet zo lang alleen laten. De eerste weken is het de bedoeling dat hij bij z'n mensen kan zijn, een vertrouwensband kan opbouwen, en pas later kan je stapje voor stapje je hondje leren alleen thuis te blijven.
Persoonlijk denk ik dat het huis niet zoveel uitmaakt, wél de persoon op wie ie ten allen tijde kan bouwen. Hoe zal dat gaan in deze situatie? Wie zal hem opvoeden?

Je zegt : "wij zijn van plan een puppy te nemen." Maar wie is 'we? 'Dat is wel belangrijk. Ik woon met mijn hond ook op twee adressen, zeg maar, al ben ik meer op het ene adres. Gaat prima maar... de hond is wel altijd met mij mee. Ik ben zijn 'anker', snap je? Ik ook ben op les met hem etc. en ben dus zijn vaste vrouwtje. Qua karakter is mijn hond relaxed genoeg om daar goed mee om te gaan.
Dus een ras dat wisselende omstandigheden aankan is een must en nóg belangrijker, de pup heeft een vast vrouwtje/baasje nodig die de situatie overziet. Ik heb het gevoel dat jij nog erg jong bent en dan, tsja sorry, wellicht wat weinig ervaring en dus geen goed idee.

Eens met de voorgangers..

Het ene ras is meer baas gericht dan het ander, en dan moet dus ook zeker duidelijk zijn wie wat van hem verwacht.
Buiten dat denk ik dat een pup gewoon duidelijkheid moet hebben over wie zijn baasje is.
Ik laat hem uit, ik speel met hem, ik geef hem eten, misschien met z'n 2en, maar 3 of 4 baasjes wordt lastig met sommige/veel rassen.
En dan komen hier op hp weer de verhalen van "mijn hond luistert niet naar mij".
Weet de hond dan eigenlijk wel wie z'n baasje is.?
Honden die naar alles en iedereen luisteren kom je niet zo snel tegen ben ik bang.

Persoonlijk zou ik het ook afraden. Denk dat het veel te onrustig, onduidelijk is voor zo'n pupje.
Die komt om te beginnen al vanuit een huis waar hij met zijn mama en broertjes/zusjes woonde in een nieuwe omgeving, nieuw huis, nieuwe regels, nieuwe mensen.
Als hij dan in die toch al indrukwekkende periode ook nog eens moet gaan wennen aan twee nieuwe omgevingen, twee nieuwe huizen, misschien ook wel verschillende regels.
Nee, zou mijn ding niet zijn.

Het komt wel voor dat een hond twee huizen heeft, ik heb wel eens gehoord van een stel wat uit elkaar ging en beiden de hond niet wilden missen. Die hadden dan een soort van co-ouderschap over de hond.
Maar die hond is dan volwassen en stabiel, dat scheelt denk ik wel.
En afgezien daarvan zal het ook per hond verschillen.

Het is niet exact dezelfde situatie maar al mijn honden (de eerste die overleden is en de 2 heren die er nu zijn), zijn min of meer in de zaak opgegroeid. We brachten veel tijd op de zaak door dus dat kon je wel als een tweede 'thuis' beschouwen met het grote verschil dat het daar 'huize zoete inval' was ivm. de klandizie. Daarnaast zijn ze als jonge pup meerdere achtereenvolgende maanden(winter seizoen) met ons in het ouderlijk huis in Nederland bij familie verbleven (hun 3de 'thuis'). Ten heeft zelfs zijn eerste 2 maanden met ons daar door gebracht alvorens we echt naar 'huis' gingen.

Zolang jullie op beide plekken in de behoeften van jullie pup blijven voorzien incl. de rust die hij nodig zal hebben zou ik niet weten waarom het om die reden mis zou moeten gaan. Of er rassen zijn die heel 'honk vast' zijn, weet ik niet maar als de (door de fokker) welgekozen pup uit gezonde sociale stabiele ouders komt zou ik daar geen problemen bij verwachten.

Ik ben ook niet zo negatief.
een pup kan ook prima naar een oppas  dus waarom niet  2 huizen,als regelmaat en het ritme verder maar duidelijk zijn voor de hond.
dus zolang alles goed is doorgesproken en er 1 lijn wordt gevolgd zie ik geen probleem.

Als de pup dit vanaf het begin gewent is en in beide huizen gelden de zelfde regels en wetten dan kan het wel. Bij een pup zul je meer tijd moeten investeren in het alleen thuis blijven maar met zijn eigen kleedje moet dat ook goed gaan. 
Wel vind ik het belangrijk dat hij niet hele dagen alleen zit en zeker niet in het begin als hij aan zijn huizen moet wennen.

Onze pup woont in een huis, maar is de dagen dat we allebei van huis zijn bij mijn ouders. Ik ben daar ook vaak en neem hem dan ook mee. Ook gaat hij vaak mee ergens heen, wél heb ik een kleedje dat ik overal mee naar toe sleep en zijn favo speeltje. Dat is zijn 'veilige haven' en hij is er totaal niet gestresst van.

Ja hoor kan best. De pup van mijn beste vriendin die gaat elke dag mee naar de zaak wat eigenlijk haar 2e huis is haha, dus ja.

Kan geen kwaat! Als een pup in allebei de huizen even veel liefde krijgt zie ik het probleem niet! Ik kan heeeel veel pups opnoemen die het slechter zullen hebben!

Nee! Ik heb dit van dichtbij meegemaakt. Goede vrienden van mij zijn vorig jaar november gescheiden. De hond was toen zo'n 4 maanden oud. Hij heeft behoorlijk geleden onder het constante gewissel van huis en baas. Hij ging steeds met hun zoon mee. Dus waar hun zoon op dat moment verbleef was de hond ook. Hij vertoonde veel stress en lastig gedrag en dit heeft de verdere opvoeding erg lastig gemaakt. De hond voelde zich nergens thuis, had geen duidelijke leider en zag hun zoon vooral als speelkameraad en niet als rang hoger. (Hij is 12) Inmiddels is de hond overgenomen door de broer van die vriend, die woont er tegenover en heeft zelf ook al een hond van 5 jaar oud. Inmiddels gaat de hond met sprongen vooruit en zowel die vriend als zijn ex-vrouw en hun kind zijn vrij om de hond te bezoeken wanneer zij maar willen.
Ik raad het ten zeerste af. Of hij blijft bij je moeder, of bij je vader. Allebei is in mijn ogen NOT-DONE helaas.
*EDIT: het gaat in dit geval om een Border Collie reu, van nu anderhalf jaar oud*

Ik denk dat dit verschilt per hond , een hond die van nature erg onzeker is zal misschien nog onzekerder worden , maar er zullen ook wel honden zijn die dit gewoon makkelijk kunnen met genoeg liefde en duiidelijke opvoeding
Snap niet waarom het niet zal kunnen d, de hond kan ondanks erg gelukkig kunnen zijn.
Maar dit verschilt per hond ! Dus je heb nooit garantie dat het gaat lukken voor hetzelfde geld word hij ongelukkig omdat die teveel prikkels krijgt

Het zou niet mijn voorkeur hebben en in mijn ogen zou dit alleen goed gaan als de hond met het baasje meeverhuisd.

Heel erg bedankt voor alle reacties!

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wilde toch even reageren.

Mijn hond is als puppy namelijk ook heen en weer gegaan tussen twee huizen. Omdat ik een aantal dagen moest werken, ging de hond naar mijn ouders toe. Weliswaar sliep hij 's avonds dan weer bij mij, maar in principe was hij overdag dus in een ander huis.
En dat ging goed. Althans ik merkte dat hij al snel aan de situatie gewend was. Een puppy past zich snel aan.
Zolang er maar regelmaat in zit. En uiteindelijk zijn beide omgevingen bekend voor hem.
Hij had ook een andere mand/bench in elk huis en dat ging ook prima. 

Zolang je maar een bepaald ritme aanhoudt voor de pup. En goede afspraken maakt wat betreft de opvoeding etc!

ik heb er hier 2 die opgegroeid zijn in 2 huizen.
Gaat helemaal prima, ze weten goed genoeg waar welke regels gelden.

Ik heb 2 honden chloe gaat mee naar mijn vriend in het weekend maar paco niet dat komt dat paco mijn moeder als baas ziet en chloé mij ik zou eerst kijken wie het beest echt als baas ziet iedereen is wel de baas over de hond maar er is altijd op 1 iemand waar die echt de grootste band mee heeft naar dat moet je altijd maar net aankijken ziet die bijvoorbeeld je moeder als baas dan zou ik hem echt bij je moeder laten maar als die jou als baas ziet dan kan je hem wel meenemen

Heel erg bedankt voor al jullie reacties!

Kan naar mijn mening prima, hier nooit geen problemen gehad.
Mijn aussie is ook op gegroeid in 2 huizen( van pup af aan ) ik heb haar met 8 weken opgehaald, heb toen 1 week vrij genomen van mijn werk, de weken daarna haalde mijn moeder allebij de honden 's ochtends bij mij thuis op ( om een uur of 8.30 ) na het werk haalde ik ze weer bij mijn moeder thuis op.
Nu is ze 3 en worden mijn honden nog steeds bij mij thuis opgehaald ( eigenlijk hebben ze allebij gewoon 2 huizen waar ze zich op hun gemak voelen ).

In een stabiele situatie, uhm misschien. Maar in jullie situatie raad ik het je echt af. Een pup heeft stabiliteit, rust, regelmaat en regels nodig. De scheiding, verhuizing en stress en alles wat daarbij komt kijken voelt een pup ook en dat is echt niet goed. Daarnaast zijn er wat rassen die erg baasgericht zijn en 2 huizen dus geen optie is. 

Misschien 1 pup bij mams en 1 pup bij paps. Broer en zus uit het zelfde nest een optie. Raad je dat meer aan dan 1 pup in 2 huizen. Je pup kan hierdoor gedragsproblemen krijgen.

Ik doe het ook met mijn pup, en gelijk vanaf het begin gedaan, overdag is ze bij mijn moeder en Savonds haal ik haar weer op. In het weekend is ze bij mij. Ze is daar niet gestrest van. En is voelt zich bij beide huizen goed