Het ligt niet aan het ras maar aan 'de hond'.

genoeg raseigenschappen hebben weinig met het ras te maken maar alles met het hond zijn.

Geef ook jouw stelling van de dag door !

Euh... een raseigenschap heeft toch altijd met het ras te maken, anders was het toch geen raseigenschap?

Of bedoel je: bepaalde karaktertrekken, bepaalde gedragingen zijn niet rasgebonden en universeler? Ja, natuurlijk is dat zo.

de basis van het ras ligt vast, maar zet 10 newfoundlanders op een rij, uit een gezin, ze zijn alle anders van karakter, maar de basis van het ras zit er wel in.

wij mensen kunnen dan ook sturen qwa opvoeding.

Vind het een beetje moeilijk om te antwoorden 

Hmm, ik ook, want ik snap de stelling niet zo goed, maar..

Punk en Cosmic waren/zijn allebei honden (al lijkt dat soms niet zo, haha!). Punk is nooit tien meter bij mij weggegaan, terwijl Cosmic er geen problemen mee heeft om even een uurtje alleen op pad te gaan. Punk trok voor de meeste voeding haar neus op, terwijl Cosmic nog een bak modder leeg zou slurpen als ik 'm voor d'r neus zou zetten. Als ik op de bank zat en ik riep Punk, kwam ze uit d'r mand kijken wat ik wilde. Bij Cosmic kan ik gaan zitten roepen tot ik een ons weeg, die is heel "kat-achtig" en luistert alleen bij uiterste noodzaak (en dat is niet zo vaak).

Deze honden hebben bij deze persoon gewoond, in dezelfde situatie, dezelfde opvoeding gehad, en toch waren ze heel erg anders. Ik kan dan niet anders dan concluderen dat sommige eigenschappen simpelweg rasgebonden waren/zijn.

Mogelijk heb ik de stelling verkeerd begrepen, in dat geval is dit de grootste onzin die ik ooit getypt heb en mag dit vergeten worden :')

tweelingen..... die gescheiden zijn van elkaar, en vele kilometers van elkaar weg wonen, in andere situaties, die zijn verschillend, maar.... karakter eigenschappen zitten er genetisch wel degelijk in.

zo ook met honden, 10 van het zelfde ras, zet ze maar op een rij, allemaal anders, zelfs van bouw, maar karakter eigenschappen hebben ze allemaal inzich.

en met wat sturen van de mens, komt het karakter van het type ras naar boven.

bijvoorbeeld, twee newfoundlanders, zijn van nature waterratten, een wordt opgevoed zonder zwem activiteit, de ander al van jongsaf aan.

wanneer men op latere leeftijd bijvoorbeeld met de hond toch gaat trainen met water activiteit, wat blijkt..... daar komt een ..natuurtalent..te voorschijn, niet hoeven sturen, okee een beetje, maar de eigenschap van het ras komt toch uiteindelijk naar boven door het sturen van de mens.


heb je een boomer die deze eigenschap niet heeft, dan kan je sturen wat je wilt, maar zal het nimmer een waterrat worden, vandaar dat er eigenschappen karakter eigenschappen bepalend is voor een ras.

nu noem ik Newfoundlanders, maar wat dacht je van de jachthond ? duitse herders ? die graag speuren ? ook daar kan je zien wat karaktereigenschappen uithalen.

twee jachthonden, een speurt omdat de mens daar mee bezig is, de ander daar is niets mee gedaan, op latere leeftijd bijvoorbeeld met drie jaar , trainen erop en wat blijkt ? ja hoor, een talentje.

de eigenschappen komen dan toch rasbepalend naar boven.


en als ik het verkeerd heb, zeggen hoor.

Uhm... Ik snap de stelling niet.

Een hond is een hond, dus zullen raseigenschappen altijd ook eigenschappen van de hond zijn. Rasegenschappen zijn 'uitvergrotingen' het ene ras zal een eigenschap in het algemeen meer tot expressie brengen dan een ander ras

Ik heb het gevoel dat er wat termen door elkaar gehaald worden.

Enerzijds heb je genetische persoonlijkheidseigenschappen. Dan heb je het over Sociability, Playfulness, Chase-proneness, Curiosity/Fearlessness and Aggressiveness (de "Big 5"). Anderzijds heb je rasgebonden aanleg voor gedrag als waken, jagen en dergelijke.

Ik neem aan dat hier die rasgebonden aanleg wordt bedoelt en niet de genetische eigenschappen. In rasgebonden aanleg denk ik dat het te simpel is om te stellen dat het per hond individueel bepaald is. Een hond van een ras gefokt als waakhond zal in de regel dat gedrag gewoon vertonen, uitzonderingen daargelaten. Ik ken geen Border Collie die niet vanuit zichzelf tracht te drijven. Maar dat zijn rasgebonden gedragingen waarop systematisch al generaties lang is gefokt.

Persoonlijkheidseigenschappen zijn zeker wel individueel bepaald. Natuurlijk kan een hond eigenschappen erven van de ouderdieren maar Zweeds onderzoek hiernaar toont toch duidelijk aan dat de "Big 5" in alle rassen evenveel voor komt en dus individueel bepaalt is.

Ik zie dus nadrukkelijk een verschil tussen eigenschappen (universeel) en gedrag (deels rasgebonden).

nog een voorbeeld, wat dacht je van de border ? dat drijven is rasgebonden, tuurlijk kan je het afleren, maar of de hond daardan gelukkiger van wordt ?

je hoeft maar even te trainen met een border om te leren drijven en de hond pikt dat op, een raseigenschap... wil ik dat met een newfoundlander ?

die staat er lachend bij , en grijnst naar me, van, nee dat zit niet in mijn aard.

wel degelijk rasgebonden eigenschappen.

De stelling is idd niet geweldig geformuleerd.

Ik had beter eigenschappen/gedragingen kunnen schrijven dan was het al íetsje duidelijker geweest......

Mijn invalshoek kwam uit het feit dat je oa hier op het forum heel vaak leest dat met recht trotse eigenaars van de meest uiteenlopende rashonden schrijven dat een bep. gedrag 'typish X ras' is (zoals trouwens ook vaak in de ras standaard te lezen is).

Grotendeels oneens.  

Natuurlijk zullen rastypische eigenschappen bij de ene hond sterker aanwezig zijn dan bij de andere, en zul je sommige dingen eruit kunnen trainen, maar als je kiest voor een ras moet je wel bereid zijn de rastypische eigenschappen te accepteren anders wordt het voor zowel hond als baasje een teleurstelling.

ja de stelling is wel duidelijk, alleen sommigen nemen het gedrag van de hond erbij, en dat is niet de karakter eigenschap van ras.

er kan zoveel verschil in de honden zitten die samen wonen, dat is niet rasgebonden, even wat anders..

ik geef de stelling van vandaag even een up, ik vind het een leuke discussie waard.

Is wat mij betreft een heerlijke reactie op mijn onduidelijke stelling met weer een aangenaam stukje leesvoer via jouw link

Ik denk hier dus vaak te lezen dat het een met het ander wordt verward

edit: met hier bedoel ik ih algemeen op het forum in verscheidene topics

In die link zitten geen resulaten. In The Genius of Dogs gaat auteur Brian Hare er wel nadrukkelijk op in. Vandaar dat ik weet van het bestaan van dat onderzoek. Ik denk dat jij dat boek ontzettend interessant zal vinden als je zo'n stelling beschrijft. Het is overigens ook gewoon in Nederlands verkrijgbaar.

Dan inhoudelijk op jou stelling, met name vwb wat je zij over "dat is typisch ras X"

Ik denk dat mensen ook graag zien wat ze willen zien of liever, we richten of toch op die eigenschappen die we zelf belangrijk vinden of prijzenswaardig vinden. Vraag me normaal gesproken om een Amstaff te beschrijven en ik kom ook met termen als "onverschrokken" en moeilijk met andere honden. Toch kwam ik gister een Amstaff teef tegen die voor Daisy (Amerikaanse Cocker teef) op haar zij rolde en alle symptomen toonde van een onderdanige teef. En Daisy eigenlijk vrij onzeker, zeker naar grotere honden toe. Dus wat is dan rastypisch? Want diezelfde teef was wel het typische bundeltje extroverte vrolijkheid waar AST's om bekend staan...

Ik denk dat honden een combinatie zijn van ingefokte instincten (rastypisch gedrag) en eigenschappen die individueel bepaald zijn. Gelukkig maar, want dat maakt elke hodn en elk ras anders.

Misschien een beetje van beide.... 

In een hondenras heb je (natuurlijk) veel overeenkomende eigenschappen, goed met kinderen, waaks, etc etc. 

Door ervaringen/opvoeding echter kunnen honden als individu wel anders reageren (wat misschien buiten de "raseigenschappen" valt). Neem als voorbeeld even mijn golden retriever, aangevallen door twee honden op jonge leeftijd en daardoor behoorlijk getraumatiseerd. Dit heeft ertoe geleden dat hij niet meer goed met alle andere reuen door één deur kon hij vertrouwde ze niet meer. Als ras-eigenschap kun je dit niet terug vinden bij de golden retriever over het algemeen zijn het lieve erg sociale honden. (Niet dat mijn golden niet lief was natuurlijk, het was de grootste schat).

Ik heb 4 bouviers gehad ,ongeveer hetzelfde opgevoed uit ongeveer dezelfde bloedlijnen .. 4 verschillende honden ,met bouvier eigenschappen maar met 4 eigen karakters en dus individuen .. Maar toch bouvier karakters :eigenzinnig , snel lerend maar vaak zelf willen bepalen wanneer ze wat doen, nemen snel eigen initiatief.. Maar de een met een fel karakter snel geprikkeld en de ander de rust zelve maar eenmaal aan het werk niet af te leiden geconcentreerd.. kortom 4 werkhonden.. 4 x op een andere manier moeten begeleiden.. Maar onmiskenbaar 4 bouviers   

Hmmmmmmmmm. Laat ik dan maar even vanuit eigen ervaring voor mijn eigen ras spreken: De ene Border Collie is zeker de ander niet.
Qua uiterlijk kan de BC al in alle opzichten enorm verschillen.
De één heeft een ontzettende drive om te drijven, de ander weet totaal niet hoe hij dit aan moet pakken of toont geen interesse.
Er zijn border collies die uitblinken in agility, anderen in obedience. Goed zijn op één van deze vlakken betekent niet per definitie ook goed zijn in de ander.
Sommigen zitten barstensvol energie, tot op het hyperactieve af, anderen hangen liever op de bank.
De ene vind kinderen en/ of katten geweldig, de ander moet ze niet.
Dan zijn er ook nog de baasjes die sterk verschillen qua onderlegging en interesses.