Mijn nieuwe hond "Liz" was "Lois" koosnaam "Trutje"

Met geduld alleen al bereik je zoveel.
Maar super dat die vooruit gang zichtbaar is en vooral het gedeelde betreft vertrouwen want dat is de meest belangrijke basis met een rugzak hond.

Oh ja, nog iets belangrijks vergeten te melden: toen ik vanmorgen beneden kwam, lag Lois niet onder de tafel, ook niet op de bank, maar toen ik de kamer verder inliep, bleek ze in haar mand te liggen!

Dat deed ze overdag wel eens  af en toe, maar (buiten de eerste dag dan) heeft ze er nog nooit geslapen!

Weer zo'n goed teken!

 super

Het 'Lot' wellicht?

Hoi Martin,
Hoest met Lois en met jou?

Groeten,
Bob

Dat vroeg ik me ook al. 
Zo gewend geraakt dat er dagelijks wel gepost wordt.

Sorry Bob en Renate! Ja, ik laat het weleens schieten. Maar ik wil jullie natuurlijk op de hoogte houden!

Dit weekend ging het heel goed! Lois komt nu regelmatig om aandacht vragen door met haar poten op mijn stoel te gaan staan en dan vervolgens met één van haar poten in de lucht mij probeert aan te raken, zoals 'hee ik ben hier hoor'!

Ze gaat zich zo langzamerhand een beetje thuis voelen! En dat is goed. Ze eet goed en krijgt af en toe iets lekkers. Maar soms heb ik het idee als ze aandacht vraagt, het juist gaat om iets lekkers! Volgens mij een hond eigen. Dat is goed.

Ik ben wel benieuwd hoe het morgen zal gaan, als ik weer moet werken! Ga dan om 10 voor half 8 weg en ben tegen vieren weer terug. Dat zal best wel weer even wennen zijn voor haar!

Tot nu toe heeft ze het alleen zijn goed gedaan dus vooral ook vertrouwen in haar houden en zelf rustig blijven en gewoon hetzelfde doen als anders, als jou patroon normaal blijft, blijft het voor haar ook normaal

Hoe doet Lois nu buiten, wordt ze buiten ook al wat zekerder?

Nee Renate, dat blijft hetzelfde. Misschien morgen als ik haar op een andere tijd uitlaat met juist meer mensen en evt honden op straat. Even afwachten.

Als haar vertrouwen in jou zo blijft groeien en ze meer en meer in haar element komt, zal ze buiten ook wat makkelijker worden al is het alleen maar gebaseerd op haar vertrouwen in jou. Als zij voelt dat je haar hoort en haar de ruimte geeft in haar tempo te ontwikkelen komt het goed. Als zij niet in contact wil met andere honden of andere mensen haar in bescherming nemen, laten zien dat je haar dan in bescherming neemt, dan zal zich buiten ook wat prettiger gaan voelen. Voor Beauty heeft dit ook een belangrijke rol gespeeld, bijvoorbeeld kinderen die haar willen aaien de weg blokkeren. Jullie kunnen haar wel willen aaien maar dat wil het hondje zelf niet.  In een later stadium afhankelijk van wat ze zelf uitstraalde mocht een kindje onder begeleiding haar een aai geven, maar ik zei er altijd bij als de hond haar hoofd weg draait en weg loopt dan wil ze zelf niet. Respecteer dat. (Beauty vind kinderen extra eng (zit een heel verhaal aan vast)

Maar gewoon mensen die haar wilde aaien hield ik deels op afstand afhankelijk van hun gretigheid, was iemand aanspreekbaar gaf ik de gelegenheid soms wel op voorwaarde dat als Beauty het zelf uit de weg ging het niet werd geforceerd. Heb ook wel eens iemand haar een brokje laten geven dat haar eigen brokjes waren die ik dan zelf aan de ander gaf van geef die maar eens. (maar niet te vaak natuurlijk maar je gaat toch opzoek naar manier om het wat vertrouwder te maken veiliger te maken te laten zien dat het goed)

Je hoeft je voor mij niet te excuseren hoor, niemand "verplicht" je ergens toe.  
Ik ben gewoon erg belangstellend. Je bent nogal een avontuur aangegaan om na Fleur met Lois in zee te gaan. Hartstikke leuk, maar lijkt me ook lastig. Ik weet niets van de rugzak van Lois, heb het wel met haar te doen. Ze moet het ook allemaal maar op d'r eentje doen, al die verhuizingen. Ik hoop voor 200% dat het lukt en jullie dikke maatjes worden . En wat nieuwe fotootjes van haar, strak plan 

Pfff, blond hiero. Voor de zoveelste keer. Reageren zonder eerst in te loggen.  Die anonieme gast hierboven ben ik.

Dat had ik al door Bob! Wat je daar schreef kon alleen maar van Bob komen! En die foto's, als het moment daar is, zal ik ze schieten en met jullie delen!

En van die rugzak, ja ik heb ook geen idee wat daar inzit. Laten we maar hopen dat ik op de helft zit! Tis pas 4 weken Hè, soms lijkt de tijd erg snel te gaan en soms, zoals nu (4 weken) maar heel traag! Maar ja, zo gaat dat in het leven.

Ja Renate, dat is even aanzien, hoe dat gaat lopen. Gelukkig is ze niet mensenschuw zolang je haar maar aandacht geeft!

Vroeger, zeg 20 jaar geleden, was mijn eerste hond Tonko, heel geliefd bij de kids. Die belde wel eens aan om met hem te mogen wandelen! Dat ging op zich wel aardig goed, ware het niet dat hij nogal aardig trok. Ik hield dat natuurlijk wel goed in de gaten.

Maar zowel Tonko als de kids genoten ervan!

Ha, herkenbaar. Ik werk op de dorpsschool vlakbij. Regelmatig kregen de leerlingen de huissleutel mee om tussen de middag de hond even uit te laten, een koekje te geven en ff te knuffelen. En een ijsje uit de diepvries te halen, maar dat had nix met de hond te maken :=)
Oud leerlingen van 10 jaar geleden hebben het er nu nog over. Grappig.

Met Beauty was dat geen optie Beauty was als de dood voor kinderen pas vanaf een jaar of 13 a 14 ging het wat beter, alles eronder vond ze te onbetrouwbaar onvoorspelbaar. Maar ja ze heeft dat ook een minder goede ervaring met een kind gehad waar ze zelf niks aan kon doen. en dat rond een maand of 7  a 8 en heeft de hoofdrol gespeeld in dat ze weg moest en bij mij terecht kwam.

Ik denk met Lois gewoon spelender wijs opbouwen en naar haar tempo luisteren, en dan heb je straks een Lois naast je lopen die je niet meer terug herkent in vergelijking met hoe ze binnen kwam

Het ging goed deze week! Maandag en dinsdag was ik pas na 4ren thuis (ik was de enige in mijn team, dus dan moet ik langer werken), maar is toch alles goed gegaan! Wat is zo'n camera dan handig om haar in de gaten te houden!

Mijn collega had, zoals belooft, maandag wat zelf gerookte varkensoren en mergpijpjes van de slager meegenomen! Nou, toen ik haar een mergpijp gaf, moest ze toch eerst wel even kijken wat het nou precies moest voorstellen. Terwijl ze al wel op al die lege mergpijpen van Fleur had gebabbeld!

Maar ja, deze zat vol! Het duurde maar kort en ze ging al aan de slag! Daar is ze best even mee bezig geweest! En daarna, helemaal languit op de bank! Mevrouw was tevreden!

Vandaag en gister, was ik al om half 4 thuis (even compenseren van het begin van de week) en zoals altijd als ik thuis kom, blij dat ze is! Gisteren sprong ze zelfs tegen me op! Geweldig!

Ja, ik heb echt het idee, dat het steeds beter gaat!

Leuk leuk leuk!!!

Ha die Lois, lekker mergpijpjes uitslurpen......beetje als een dame aub !
Had ze daarna geen diaree Martin want mijn hondje verdraagt zoiets niet hoor. ' 
Heel fijn dat ze tegen je opspringt van blijdschap, wie had dat gedacht he dat je zo gelukkig zou zijn , enkele maanden geleden. Tof man. Het leven kan best mooi zijn. 

Nee Anny, geen diaree, Met Fleur kwam het wel eens voor dat ze ging overgeven! Maar toen waren ze te koud en niet op kamer temperatuur! (schijnen meer honden last van te hebben, heb ik gehoord van een collega) Dus Lois kreeg em mooi op kamertemperatuur!

En ja, als ik dit zo zie, en vergelijk dat met een paar maanden terug, GEWELDIG!

Super Martin, echt geweldig! Wat goed dat het zo goed gaat! En Lois lijkt me een schat van een hond!

Gaat heel goed met Lois daar!

merg is nou ook zelf een van m'n favorieten....op een toastje

en Bob; dat was nou eens een goede tijd!
samen voor de hond, en educatief een plus!

ja, ze gaat nog sneller dan jij gewend zijn Martin. helemaal op dr plek!

Super Martin fijn dat je groei blijft zien en heerlijk dat je haar enthousiaster nog ziet worden als je thuis komt  Super he als ze zo heerlijk kunnen genieten van een oortje of een botje (mergpijpjes heeft Sadi overigens nog niet gehad, misschien ook eens proberen).

Vanmiddag weer gewandeld met Lois (ja met wie anders) en het viel me ineens op, dat ze er heel anders bij loopt. Veel positiever en onderzoekender! Het is er natuurlijk in de loop van de tijd, ingeslopen, zoals zoveel, maar toch.

Als ik dit toch vergelijk met de eerste paar weken, echt een heel groot verschil! Zoals al eerder gemeld door één van jullie, als het vertrouwen komt, komt de rest vanzelf. En idd zie daar!

Toch mooi om te zien. Ik vind het natuurlijk met name fijn voor Lois zelf, dat ze zich weer wat zekerder kan voelen!

Ikzelf ben hier ook tevreden over.

Dat is mooi te horen /lezen. Heb (voorlopig?) geen hond, heb op een of andere wijze een zwak voor Loïs gekregen. Ik ken haar uiteraard niet, m'n gevoel is enkel gebaseerd op haar lichaamshouding en de blik in haar ogen van de foto's. Ik gun het haar zo van harte vanaf nu weer een fijn/ontspannen hondenleven te hebben. Ziet er gunstig uit voor haar met zo'n betrokken baas als Martin Top!

Dat is geweldig Martin fijn te horen dat ze ook buiten groei doormaakt. 

Zeker Bob, volgende topic hier:     Lois en mijn nieuwe  baas Martin.   

Dank je Anny!'