Asja's eerste nacht.

Nou de eerste dag en nacht hebben we er op zitten.
Gisteren is Asja denk ik van alles erg onder de indruk geweest zelden zo'n rustige hond meegemaakt.

Gisteravond had ze nog steeds niet geplast of gepoept maar was toch netjes in de mand gaan liggen.
Ze had ook nog niks gegeten of gedronken maar het kluifje wat in de mand lag hoorde ik dat ze die toch stiekem aan het op eten was.

Vanmorgen om 5.15 ben ik haar gaan uitlaten en net op moment dat de riem vast gemaakt moet worden dat vind ze dan zo spannend ja toen plaste ze spontaan binnen.

Buiten lopen in donker vind ze ook ( nog) erg vreemd als die rare schaduwen dat is ze vanuit het asiel natuurlijk niet gewend.
Het meelopen aan de riem gaat per keer steeds beter en de trap af gaat aardig maar omhoog is nog wel een groot opstakel voor haar.

Vanmorgen weer binnen ging het wel maar ze werd in eens erg onrustig en ja eer ik door had waarom ben je al te laat dus binnen een poepie gedaan en ook nog even een plas.

Verder komt ze nu wel meer los erg onrustig overal een vluchtweg zoeken, bij de balkondeur de hele tijd naar buiten willen kijken maar helaas ook daar valt niet veel te zien.

Ze moet natuurlijk nog helemaal wennen aan het leven in een huis dat de ruimte gewoon minder is als wat ze gewend is maar dit moet natuurlijk de komende dagen wel gaan verbeteren anders vraag ik me af of het dan nog wel leuk is voor haar en misschien dan een gezin dat woont in een groter huis met tuin of zo.
Maar we zullen zien en zal zeker morgen het dierenasiel bellen tenminste als ze te bereiken zijn of ze moeten mij bellen om te vragen hoe het gaat.

Eten heeft ze nog steeds niet gedaan beetje drinken wel.

fototje?

Sorry maar dat lukt me nog niet madam is erg onrustig op moment.
Zal straks eens kijken of buiten lukt een foto te maken.
Dus ff nog geduld hihi

Wat spannend..., en geweldig dat jullie weer een hondje in huis hebben gehaald.
Natuurlijk willen wij ook foto's..., maar tot die tijd..., wat voor ras is het ??

Ja weet eigenlijk niet goed wat voor ras ze is.
Kleur vacht is net zo licht als die van een golden retriever en hele lichte ogen heeft ze.

Ze komt uit Bosnië, misschien dat er hier mensen zijn die weten wat voor rassen er daar rondwandelen.
Asja en ook haar zusjes die in asiel zit en zat, waren ook totaal andere hondjes.
Kort op de poten en lang lijf.
Asja heeft ook best wel lang lijf maar ook redelijk normale lange poten.

geef haar de tijd, een hond uit het asiel dat opeens bij je komt wonen is heel onwennig, voor beiden, ook voor jou, de gedragingen van de hond komt je pas later achter, en kan je dan in goede banen gaan leiden.

rustig aan, heus over een paar weken is ze gesetteld, weet ze ook wat er van haar verlangt wordt, nu is alles onwennig. andere slaapplaats, andere mensen, enz.

dat ze niet eet, niet erg, drinken is een must, wat extra bouillion kan helpen dat ze gaat eten. wil ze niet, rustig de bakje laten staan, en kijk dan eens of ze eet. niets dwingen. komt vanzelf als ze wat gesetteld is. en bij jou heeft ze een gouden mandje hoor, je niet afvragen of ze beter af is in een groter huis, welnee, alles is even wennen, bij jou, het huis de omgeving... komt zeker goed.

Hahaha..., zijn dit de zussen ..., als dat geen mixjes zijn weet ik het ook niet meer..., lijkt erop dat er zelfs twee verschillende vaders zijn in dit nest, wat natuurlijk niet hoeft, maar ze zijn zo opvallend verschillend '

Ja op de foto is Asja en op de site van asiel bommelerwaard staat zus Amanda nog en andere zus Irma is vorige week geadopteerd.
Andere hondje op de foto is Ali.

Wandelen gaat steeds beter net liep ze zomaar heel vlot de trap af en op begint te komen.
Inmiddels de brokjes ook op en net dus gewandeld maar niks gedaan wel veel gesnuffeld.

Ik zie er een beetje podenco in? Knappe dame alleszins  Veel plezier samen!!

Ja vonden ze ook op asiel beetje podenco maar of het zo is geen idee.
Maakt ook niet uit als ze straks lekker meedraait ben ik een gelukkig mens.
Mis Estrella nog steeds en zal ook niet veranderen maar ondanks de opstart problemen die je nu eenmaal hebt met een nieuw hondje vind ik het wel fijn da Asja er is

Zo te lezen komt het vast goed met Asja

wat een schatje, gefeliciteerd met haar!

Wat is haar verhaal eigenlijk, hoe is ze uit Bosnie weggekomen? Was ze daar een zwerfhondje? Hoe oud is ze ongeveer (heb er vast overheen gelezen) en hoe lang heeft ze in het asiel gezeten?

Ik vind er ook wel iets podencoachtigs aan, maar of die in Bosnie voorkomen? Misschien zit er ergens een bosnische loophond doorgemixt?

In elk geval heel veel geluk met en voor haar.

De eerste nacht ben je door met Asja.
Het wennen komt vanzelf wel.
Succes!

quote:......Ze moet natuurlijk nog helemaal wennen aan het leven in een huis dat de ruimte gewoon minder is als wat ze gewend is maar dit moet natuurlijk de komende dagen wel gaan verbeteren anders vraag ik me af of het dan nog wel leuk is voor haar en misschien dan een gezin dat woont in een groter huis met tuin of zo.....


Denk je niet dat dat een beetje heel erg veel gevraagd is van Asja? Hoe eerder gewend en gesetteld hoe fijner voor jullie allemaal maar je kunt er toch niet een limiet van enkele dagen of een paar weekjes op gaan leggen? Wat als ze na 2 weekjes nog niet 'klaar' is en nog ongelukjes in huis heeft en nog niet probleemloos (langer) alleen kan zijn? Moet ze dan maar weer terug want daar hebben we eigenlijk geen zin in?


Ik hoop dat je het geduld kunt vinden om haar de tijd te geven die ze nodig heeft zodat jullie beiden een eerlijke kans hebben op een heerlijk leven samen want die is jullie van harte gegund.'

Hoi,

Ze zal natuurlijk even moeten wennen. De hond van een vriendin van mij kwam eens bij ons toen hun 2 weken op vakantie gingen. Is normaal een hele vrolijke hond, maar was de eerste dagen bij ons heel onzeker en plaste ook binnen. Terwijl ze onze hond ook al kende en dus wel een beetje herkenning had. Na een paar dagen werd dat al veel beter..
Ze zeggen dat een hond na 3 maanden pas echt laat zien hoe het karakter is, en dat ze deze 3 maanden nodig hebben om te wennen

Manuela en Huhu hebben gelijk, je kan niet verwachten dat je hondje in een paar dagen gewend is, dit kan afhankelijk van de hond zelf en hoe ze begeleid wordt wel een tijdje duren. Vaak gaat het ook in stapjes, het is een ontwikkeling van beide kanten, de hond moet jullie nog leren kennen en andersom ook. Kijk heel goed naar hoe ze zich voelt en ga in haar eigen tempo. Leer ook de kinderen de regels goed zodat er niet onnodig problemen ontstaan.

Maak je niet teveel zorgen over je huis en of je een grote tuin hebt of niet, dat is niet echt belangrijk, het gaat om het vertrouwen in elkaar, neem haar zoals ze is en bouw aan jullie band zodat ze zich veilig voelt en vertrouwd bij  jullie.

Weet dit alles wel en wil Asja ook echt de tijd geven die ze nodig heeft.
Maar aan de andere kant zie ik nu weer dingen die begin dit jaar ook waren met Shira.
O k ze had dan wel blaasgruis( totaal onverwacht en niet op gerekend) dus echt lekker genieten konden we niet.
alleen maar bezig zijn met uitlaten was het toen.
Dan oude Estrella er nog bij met haar gegrijns dus die weken waren gewoon echt niet leuk. Dat maakt me erg onzeker.

Merk nu dat Asja alleen is en verder hoef ik geen andere hond in de gaten te houden dus loop al minder op eierschalen.
En wonder boven wonder de trap gaat ineens heel goed.
Beneden nog net even wat gemakkelijker en net ging ze ook ineens zonder al te veel gemor ook naar boven.
Ze vind het nog wel spannend maar ze doet het wel.

Alleen riempje aan doen tenminste tuigje heeft ze aan maar de riem aanhaken zeg maar vind ze nog wel heel spannend en kan ineens wat laten lopen maar buiten een plas doen of poepje nog steeds niet.

Dus maar wat vaker uit met de hoop dat ze naast al dat gesnuffel toch ineens een keer een plas doet.

Rondje hadden we vanmorgen klein beetje groter gemaakt en dat is het rondje wat we voorlopig lopen tot ze echt beter gewend is.

Heb er maar een hoor.

Komt wel goed hoor
Gewoon volhouden, zorg dat ze went en jullie en de omgeving vertrouwd gaat vinden. en tja, dat kost gewoon even tijd. Ik heb alleen intacte reuen dus ik denk dat ik het makkelijker heb gehad als jij: reuen markeren graag en dus plassen toch wel  Poepen in huis herken ik wel van onze laatste herplaatser: die poepte ook in huis de eerste dagen. Ik herkende de signalen bij hem niet, of hij wist nog niet hoe hij het goed moest aangeven.
Ik denk dat ik het even gemist heb, maar hoe oud is ze?

Mijn idee is dat je haar een beetje ritme en voorspelbaarheid moet geven en verder ook rustmomenten. Misschien is het een idee om haar naar je toe te laten komen bij het aandoen van de riem? Dat ze eerst snuffelt aan de riem en je daarna aanhaakt? En alles met beloningen? eerste week maar even flink snoepjes erin stoppen  Qua stress zal ze toch wel een hogere verbranding hebben.

Hoe voelt het verder? Ik hoop zo dat jullie het leuk krijgen samen! Weer een asielhondje met een nieuw thuis!
Veel plezier en succes he!
Ps. Probeer niet teveel de vergelijking te leggen met je vorige hond. Ik denk dat dit heel lastig is, maar is nog niet eerlijk naar Asja toe, ze zal echt flinke tijd nodig hebben om te wennen. Als ik je verhaal zo lees denk ik dat ze een heel onzeker meissie is die misschien wat langer de tijd nodig heeft voor alles. Ik denk dat dit ook zal gelden voor het alleen zijn. Succes, en geef niet op!

Dan zijn we met twee onzeker Asja en ik.
Ze is een jaar en zeven maanden en denk alleen het asiel gezien in haar leventje. Dat meegenomen doet ze het goed.

En probeer haar al te paaien met snoepjes maar die neemt ze niet misschien niet lekker maar net kluifje bij de koffie dat was wel succes.

Net weer even stukkie gelopen niks gedaan wel flink gesnuffeld en nu ligt ze in de mand ff tukkie doen.

Fijn dat jullie zo meedenken.
Waardeer het zeer.

Toen Misty hier kwam heeft die ook twee dagen niets gedaan buiten hoewel ze de wandelingen wel leuk vond, maar dus zo spannend en overweldigend dat ze niets durfde of gewoon vergat iets te doen.

Uiteindelijk na twee dagen klapte ze natuurlijk bijna en heeft ze heel zielig in de keuken gepoept en geplast om vervolgens bijna weg te kruipen.
Ik was allang blij dat ze verlost was en heb helemaal niets gedaan of gezegd, gewoon aangelijnd en een kort rondje gelopen (zonder resultaat, want alles was er net uit tenslotte), dit gewoon elke twee uur opnieuw en toen ze uiteindelijk haar kont voorzichtig liet zakken om te gaan plassen haar heel rustig beloond en wat lekkers gegeven.

Wat mij wel opviel bij haar (nu nog steeds) zij heeft haar 'privé' nodig..., ze zal altijd de volledig lengte van de riem gebruiken om te gaan plassen of poepen..., en altijd met haar rug naar mij toe.

Ik ben het plassen en poepen totaal gaan negeren totdat ze klaar was..., dan rustig belonen en er is nooit meer een ongelukje in huis gebeurd, al moet ze het een dag ophouden, ze zal het nooit (zonder ziek zijn) in huis doen.

Geduld, lekker vaak naar buiten..., uiteindelijk gaat ze vanzelf een keer zitten 

alvast wel goed teken dat ze al gesnuffelt heeft. Als ze haar hele leven niets anders dan een asiel gekend heeft is het allemaal ook wel heel overweldigend voor haar natuurlijk. Ik vind de tip van privacy bij het plassen of poepen buiten wel een goede, dus een beetje wegdraaien als ze plast of poept buiten zodat het niet te bedreigend is voor haar.

Toen ik Lola net had was het voor haar ook echt stress buiten, ze liet zich soms gewoon neervallen, de eerste keren dacht ik dat ze niet meer leefde, ze lag doodstil op haar zij. Van de stichting waar we haar vandaan hadden kregen we de tip om maar heel kleine rondjes te maken in het begin in een rustige omgeving zodat ze langzaam aan de nieuwe omgeving kon wennen.

    Bij deze vast 2 foto's van onze Asja.

Je hebt een heel leuk hondje, wat nog erg onzeker is. (Zie ik daar op de foto  Geeft haar even de tijd. Het komt echt wel. Alles moet voor haar even eigen worden. Dan komt het echt wel goed.
Je verteld dat ze de trap al door heeft.....dan komt de rest vast ook.
Probeer anders eens wat plas en/of poe niet te kuisen maar naar een plekje buiten te brengen en een half uurtje later er met haar heen gaan, dan ruikt dat "bekend" en zal ze vertrouwen krijgen om daar te Pi/Poe'n. Succes met je kappert.

Eens met Floh en Suus. 

Asja is een heel leuk en mooi hondje.  En inderdaad ook nog erg onzeker... Staart helemaal verstopt, maar dat komt wel goed na verloop van tijd.  Probeer haar heel veel welgemeend te prijzen over hoe mooi ze is, hoe lief en hoe goed ze het doet (bij voorbeeld op de trap) ook als het nog niet 100 % is.  Laat haar voelen dat je blij met haar bent en dan ze er zeker mag zijn

Verder geen te grote wandelingen met teveel nieuwe indrukken maken... Niet teveel, te lang,  blijven praten met mensen die goedbedoelde vragen over over haar stellen, want ze voelt dan dat het over haar gaat.  En als er bij voorbeeld negatieve dingen over haar verleden verteld worden kan ze die negativiteit op zichzelf trekken... 

En ja, ga zeker terug naar het plekje waar ze al eerder wat deed... zodat er die herkenning is.  Poep meenemen is misschien wat moeilijk op wandel...   Maar ik heb inderdaad ook iemand gekend die op die manier succes had

Ja ze is buiten zeker nog onzeker.
Daarom kan ze der plas en poep natuurlijk nog niet loslaten.
In huis wel uiteindelijk en net dus ook dus de tip op der poepje mee naar buiten te nemdn doe ik zeker en drop wat op meerdere plekken en kijken of dat helpt.
Ze had net ook spontaan der flossie ineens opgepakt en er even mee zitten knabbelen.
En in de keuken ziet ze haar spiegelbeeld in de ovendeur maar snapt natuurlijk niet dat ze het zelf is.