Zoals de titel al zegt, hoe oud was jullie hond toen jullie er een tweede bij namen? Hoe beviel dit? Zouden jullie dit weer op dezelfde leeftijd doen of eerder/later en zo ja, waarom? Wat vinden jullie een goede leeftijd om er een tweede bij te nemen en waarom?
Ik wil graag een tweede, maar we moeten hier thuis maar eens kijken hoe en wat. Voorlopig nog even niet zoals het er naar uit ziet, maar oriënteren kan altijd. Het idee is nu dat als we echt een nestje met Evy krijgen (moet ze wel goed gekeurd worden enz.) dat we er eentje aanhouden. Evy zou dan drie jaar zijn.
Yoda was 1 jaar en 8 maanden (nu 1jaar en 9 maanden)
Yoda zelf is goed gesocialiseerd en jong genoeg om lekker mee te dien met de pup, zonder er moe van te worden.
Ik ervaar dit als een prima leeftijds verschil, zo kunnen ze ook mooi samen oud worden (in het ideale geval)
Gucci is nu 6 en ik wil over 2 jaar een tweede bij ik denk dat Gucci dat dan nog goed bij kan houden maar ben wel benieuwd eigenlijk
toen Gucci 8 maanden was liep die tussen twee hele oude honden is trouwens ook altijd goed gekomen lekker ravotten ging prima ik denk dat het per hond verschilt ..
Ik volg.
Als er hier eentje bijkomt, zal joekie 5 jaar zijn.
Nala was rond de 8 maanden toen Simba in huis kwam.
Simba en Nala schelen dus maar 6 maanden.
Ik ervaar tot nu toe nog geen problemen.
Maar of ik het zo een tweede keer zou doen weet ik niet.
En zoals Sandy, Yoda en Yip al zegt, ze kunnen nu lekker met elkaar spelen en oud met elkaar worden.
ik volg ook '
Nanu was bijna 2 jaar oud, toen Nukka erbij kwam. Omdat ik heel bewust heb gekozen voor een actief ras, wou ik geen groot leeftijdsverschil tussen de twee, zodat ze nu samen jong en energiek zijn, en ook samen oud zullen worden en we dan de lichamelijke inspanningen op hun leeftijd kunnen afstemmen.
2 jaar vond ik ook een leeftijd waarop Nanu mentaal stabieler werd, en dus genoeg maturiteit had om een grote rol in de opvoeding vd pup te spelen.
Pepper was iets over twee jaar toen Helmer er bij kwam.
Achteraf gezien iets te vroeg denk ik. Pepper was mentaal nog niet helemaal volwassen en ontwikkelde rond die tijd wat problemen die voorheen niet aan de orde waren. Of ik heb ze niet opgemerkt. Maar goed, dat koste alleen wat extra tijd, meer niet. Gewoon wat vaker apart uitlaten om te oefenen.
Heb er geen spijt van trouwens. Zou het, zeker nu ik Helmer ken, zo over doen ongeacht de extra moeite.
Mocht er ooit een derde bij komen moet Helmer minstens drie zijn.
Ik heb hier al dertig jaar honden nooit is er maar 1 geweest altijd minimaal 2 en het voordeel is dat de eerste nooit bang was voor onweer vuurwerk en dat hebben de honden ook op elkaar overgebracht. Ook zijn ze tot op late leeftijd energiek. Voordeel ook is dat de honden die er bij kwamen vrij snel zindelijk waren en leerden van de ander. Hier meestal ongeveer minimaal 1 jaar ertussen. Ooit op een rare manier drie jack russel pups tegelijk opgevoed maar dat raad ik nooit iemand aan
Eigenlijk zou Tara bijna 4 jaar zijn... wanneer de pup zou komen, maar de vorige dekking was niet gelukt. Anders zou pupje hier februari 2013 zijn komen wonen. Nu is dit augustus 2013 geworden en is Tara ruim 4 jaar, ze is van mei 2009.
In mijn ogen had Tara jonger kunnen zijn, want ze is een erg rustige stabiele Golden, maar de tijd was toen nog niet rijp daar voor. Nu is Tara 4,5 jaar en vind ik het een perfecte match!
Ik denk dat wanneer de rest van de omstandigheden goed zijn/ het toelaten, en je alleen puur vanuit je eigen hond hoeft te kijken, het sleutelwoord stabiel zijn is. Erg hond specifiek dus, op welk moment dit zal zijn en of je er überhaupt verstandig aandoet een tweede hummel aan te schaffen
Ook denk ik dat een moeder-dochter/zoon relatie over het algemeen net iets makkelijker zal verlopen.
Terry, mijn oudste hond, was nét drie jaar toen de negen weken oude Myra erbij kwam. Inmiddels is de jongste ruim zes maanden en het gaat prima samen.
Zo'n 35 jaar geleden had ik een hond van ruim vier jaar, toen ik een puppy uit haar nest heb aangehouden. Ook dat ging helemaal goed, de oudste hond bleef er opvallend lang zeer vitaal bij.
Onze 1ste hond Jazzy was zo'n 3 toen Sally kwam. Niet echt een speciale reden ervoor. Wss omdat we toen uitgebouwd hadden en er ruimte was voor een 2de en na 3 jaar kwam Coach vooral omdat Jazzy toen op leeftijd was.
En later zijn er ook weer andere bij gekomen met toch telkens een jaar of 2 / 3 ertussen alleen Luna en Nanook kwamen als pup snel achter elkaar ( 3 mnd )
Ik moet eerlijk zeggen dat een 2e hond bij ons nooit is gekomen om de 1e een plezier te doen.
Maar goed volwassen zijn vind ik zelf wel belangrijk, het maakt het opvoeden van de pup vele malen
eenvoudiger, als je niet meer zo bezig bent met de basis dingen van de andere hond.
En ik dacht altijd dat 1 hond heel saai was of zielig........ maar daar geloof ik ook allang niet meer in
Er zijn honden, zo heb ik gemerkt, die zelfs opbloeien en veel meer tot hun recht komen zonder 2e hond
in huis, best opvallend zelfs.
Ik had trouwens een oudste hond die doodsbang van vuurwerk en onweer was, maar de jongste is dat nooit geworden, die was volkomen schotvast op de training en maalde nergens om, dus in hoeverre dat allemaal zo in elkaar over gaat.... ik weet dat nog zo zeker niet.
Bij de eerste twee zat er vier jaar tussen. Bij de tweede twee anderhalf jaar en achteraf was dat misschien wat kort. Hij was nog niet "af" toen de pup kwam.
Toen Kyra kwam waren we echt een leek op het gebed van hondenvoeding en hondengedrag, maar goed Kyra was een laatste pup uit een nest. Maar tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van haar. Zij is onze eerste Mechelaar teef, en ik hou meer van haar dan van welke hond dan ook. Ook al komen er hier na nog 10 van Kyra houd ik het meeste. Ze is echt mijn meisje en ik ben stapelgek op d'r. Voor geen goud gaat ze weg. Toen we Kyra kochten hadden we ook geen enkele ervaring. Maar goed dat is nu wel anders .
Toen Kyra een half jaar oud was, ging ze zichzelf erg richten op mijn man. Het eerste half jaar was de opvoeding aan mij, maar ze koos mijn man na een half jaar. En dat komt met name door mezelf hoor . Ik ben niet zo consequent en duidelijk als m'n man is. Maar ik kan het wel zijn als het echt nodig is . Ondanks dat is mijn gevoel voor Kyra nooit veranderd ook al kan ik haar soms wel achter het behang plakken. Na een half jaar vond ik een hond hebben, trainen en opvoeden zo leuk, en het maatje voor mijn leven ook. Ook al doet Kyra alles voor mijn man, ze is gelukkig ook dol op mij, en beschermt me ten alle tijde. Ik wilde na dat half jaar een tweede, maar ja mijn man niet. Na een hoop zeuren, overtuigen en zelf een nest te hebben bekeken ging mij man overstag toen Kyra een jaar en ongeveer 1 a 2 maanden oud was. Toen had ik het nest al bezocht waar Shadow vandaan kwam. Mijn man ging mee toen we mochten kiezen en Shadow was zowel mijn keuze als mijn man z'n keuze. Mijn man traint met Kyra dus ik zou Shadow trainen. Shadow kwam uit goede KVPV lijnen en was duidelijk feller en veel karakteristieker als Kyra. Een hondje met een zeer sterke wil, maar zeker een schat en een uitdaging. Shadow was bijna weken toen ze kwam. Tussen Shadow en Kyra kwam het goed na twee dagen en ze werden dikke vriendinnen, maar 3 weken later overleed Shadow aan zoals alle verschijnselen laten zien vergiftiging. Verschrikkelijk, zo'n hummel, ik was erg blij met haar, Maar binnen twee uur was er van het gezonde pupje niets meer over en moest ik haar laten inslapen. Deze keuze was nadat ik zag dat Shadow ontzettend veel pijn had gauw gemaakt maar wel een hele moeilijke keuze. Ik heb er behoorlijk wat verdriet van gehad dat ze was overleden. Maar hoe het ook went of keert, ze was er drie weken dus de band baas-hond was nog niet optimaal zoals met Kyra. Maar dat maakte op dat moment weinig uit.
Toen hebben mijn man en ik besproken dat we geen 2e zouden nemen voorlopig. Maar ik had ook contact met de bazen van een nestzusje van Kyra. En die willen over ongeveer 2 jaar een eigen nest fokken. Dus stiekem keek ik daar naar en uiteindelijk hadden mijn man en ik besproken dat ik daar dan een teefje mocht uitzoeken. Maar ja helaas pindakaas. 6 weken na de dood van Shadow begon het te kriebelen. De gezelligheid van een tweede hond in huis had mij zeker overtuigd. En ik kon er niet omheen. Dus toch maar na wat praten besloten voor een Mechel teefje te gaan maar wel een die tussen de 4 en 9 maanden oud was. Vanwege de basis. We kwamen op Angel uit. We hebben haar dezelfde dag nog opgehaald. Angel is een hondje met wat problemen, geen goede socialisatie gehad, bij aankomst had ze een slechte vacht en ze was voorheen altijd opgesloten in een bench. Angel was zindelijk, kende wat commando's als het haar uit kwam. We waren beide op slag verliefd en we hebben haar meteen meegenomen. Inmiddels is de rangorde duidelijk in huis wat echt nodig was. En kunnen beide dames redelijk goed met elkaar overweg. Ik ben blij met Angel en hou haar zolang het kan. Ze is soms erg lastig wat heeft te maken met haar verleden maar ook nog echt een pup in haar doen en laten en dat is wel leuk.
Over ongeveer twee jaar komt er toch een pup uit het nest waar we ons voorheen voor hebben aangemeld. Maar dan een reu voor mijn man die daar mee gaat trainen en ook dat wordt weer een Mechel.
Cindy was 9 of 10 toen Joey er bij kwam. Joey was (uh denk denk) 4 toen Yuna er bij kwam en die was ongeveer een maand of 8 toen Lennon geboren werd.
Maar je kent het verhaal van mijn hondjes die niet bij mij wonen dus mijn situatie is anders. Er komt nu pas een pup bij als Yuna weer een nestje heeft en de situatie er goed naar staat. (geld tijd en ruimte)
Jeff was 7 en waldo 8 toen ik ze in het asiel bij elkaar heb laten zetten om te kijken of ze matchte
kleine 2 weken later zijn ze samen naar nederland gevlogen
2 tegelijk dus en geen zorgen over iets bijnemen.
Ik denk dat het voor de dieren weinig uitmaakt welke leeftijd zolang je hun individuele behoeftes maar invult.
en ze kan begeleiden
Ik zou voor mijn eigen gemoedsrust niet zo snel iets bij een puber plaatsen.
Maar mijn kat was 17 toen de honden kwamen en 13 toen mijn andere kat als kitten kwam.
Als het voor jou goed voelt is het de goede tijd
Mijn eerste hond Oukje was 5 jaar toen Joepje erbij kwam, Joepje was 10 jaar toen India erbij kwam, India was 3 jaar toen Neeltje erbij kwam. Toen Irene erbij kwam was India 7 en Neeltje 4 jaar.
Als je een tweede hond aan wilt schaffen dan is het slim om dat doen als je hond 2 à 3 jaar is. Dit omdat als je hond ouder is, je eerste hond niet meer zoveel speelt en zich daarom gaat ergeren aan je puppy.
Ten was 10 maanden toen Loco met 8 weekjes erbij kwam dus 6 maanden verschil. Ten is altijd een vrij rustige, serieuze hond geweest ondanks zijn 'overenthousiasme mankementje' buiten. Ik vond het heerlijk en zou het zo weer doen.
Loco heeft helemaal niks van Ten overgenomen, niks positiefs en niks negatiefs. Wij hebben vanaf de eerste dag dat Loco erbij kwam ervoor gezorgd dat elk ruim zijn prive momenten met ons had en dat is nog steeds zo.'
Als alles mee zit
is Hope Bijna 4 als de nieuwe mechel pup erbij komt
Ik mag van pap en mam geen tweede. Ghehe. Maar, als ik ervoor zou gaan zou ik denk ik niet naar de leeftijd kijken...
Een hond van 4 jaar kan een stuk instabieler zijn als een hond van 1,5....
Je moet van hond naar hond kijken, en als eigenaar weet jij wanneer je hond er klaar voor is...
Wat ik nu sowieso weet is dat Max er nog niet klaar voor is. Maar ik ook niet.
Ik denk niet dat ik nu in staat ben om de aandacht te verdelen.
3,5 we zouden t zeker nog eens doen
Onze hond corrigeerde mijn pupje wel eens maar ik denk dat dat de reden is dat ze niks heeft uitgehaald
Sasha was bijna 7 jaar toen Myra kwam! Ideaal ze was kwa gedrag erg stabiel mr nog actief genoeg! Nu zijn ze 8 en 1 jaar en soms merken we nu dat Sasha Myra iets te druk vind Maar nog steeds rennen en stoeien ze dagelijks we met elkaar
We hebben Lexi en Mila ongeveer op hetzelfde moment in huis genomen maar denk er zelf over binnen anderhalf jaar mogelijk een nieuw vriendinnetje bij te nemen. Dan zouden ze allebei rond de 2 jaar zijn. Ik volg ook
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?