Terecht boos?

Net terug uit het bos. 
Ik heb twee honden een beagle en een dwerg pinscher.
Het gaat over de dwerg pinscher.......Jip
Jip is een ongecastreerde reu.
Hij is best dominant, voor zover ik dat zie........en vooral bij jongere grotere honden. 
Nu vanmiddag was hij flink aan het ravotten met meerdere honden ging hartstikke goed.
Net op het moment dat ik hem bij me wilde roepen....was er een jonge hond waar Jip op af ging. Even stoeien, Jip gromt......de jonge hond ging direct liggen.....poten omhoog. Jip bleef er bij staan....hond wil weer opstaan....Jip gromt weer ......hond gaat weer liggen.
Baasje van die hond werd boos op mijn hond Jip. Is dit terecht...???? Had ik Jip eerder moeten corrigeren?? Die man kwam scheldend naar mijn hond toe, Jip druipt meteen af. Komt naar mij.
Is dit niet normaal hondengedrag? Mijn hond heeft een pittig karakter.......naar mijn idee is ie goed gesocialiseerd!  

Kan dit gedrag sterker worden........

was je ver van je hond vandaan ? zo niet, de tweede keer had je je hond kunnen corrigeren, door je hond aan de halsband te doen en weg gaan..

zou me niet te veel van aantrekken van die man, geen een eigenaar vind het leuk als zijn hond onderdanig is... en eigenlijk moest tie blij zijn anders had het op een gevecht uitgelopen, nu heeft een hond zich overgegeven.

zie je dat van je hond, je hond heeft zijn gram al gehaald, de tweede keer pak je je hond mee , aanlijnen en weggaan, dan wordt tie man ook niet boos, je corrigeert immers je hond.

Zoals ik het lees had ik mijn hond bij de tweede maal weggehaald. Hij had zijn punt duidelijk gemaakt, dat hoeft er niet nog eens ingewreven te worden.
Aan de andere kant zullen eigenaren van andere honden in je eigen ogen altijd wel overdreven reageren. Emoties lopen nou eenmaal vaak hoog op als hun hartendief onrecht wordt aangedaan, daar maak ik mij zelf ook wel eens schuldig aan

Zorg ervoor dat hij nooit succes boekt met dit gedrag, dan wordt het alleen maar sterker. Ik denk dat je daarvoor extra moet oppassen omdat hij klein is. Als een grotere hond dit gedrag niet pikt dan is jouw hondje de pineut. Als hij dan gebeten zou worden zou je hondje de volgende keer kunnen bedenken dat aanval de beste verdediging is, en blijft het niet bij wat grommen.

Kleine honden zijn dikwijls dominanter, ik zou pip ook niet te ver laten gaan in zijn spel, hihi het ziet er een klein sloebertje uit hoor

Ik lees meer een zeer opdringerige rue met een enorme geldingsdrang. Ik zie geen enkele reden waarom de andere hond op de rug gedwongen moet worden. Dat zoiets binnen een roedel gebeurt is tot daar aan toe, maar een niet bekende hond hoeft niet op zijn rug. Dit is precies de oorzaak van de meste gevechten tussen honden. De eigenaren staan er bij en laten het gebeuren. Werkelijk onbegrijpelijk!

De hond wordt dominant genoemd omdat het dan niet de schuld van de eigenaar is, maar van de hond. Voed je hond gewoon op en je hebt dit probleem niet!

Ik had een grotere afstand, dan die man. Bij heel onderdanige honden lijkt hij zijn gram te halen.
De meeste honden die groter zijn trekken zich niet veel aan van zijn gegrom, rennen wat achter elkaar aan.
De volgende keer zal ik sneller Jip weg halen.

Dat is een lastige, natuurlijk is het niet heel netjes van je hondje om zo te staan grommen, aan de andere kant, er gebeurt nog niks ernstigs, het is slechts communicatie. Eigen ervaring is dat juist als baasjes er op zo'n moment mee gaan bemoeien zoiets kan escaleren, vaak werkt het beter om in zo'n geval gewoon weg te lopen. Roepen, vastpakken o.i.d kan juist ook snel averechts werken en tot een echte uitval/bijten leiden.. 
Ik heb zelfs een hond die niet goed gesocialiseerd is en niet goed met honden gaat, bij haar heb ik gemerkt dat als zij en mijn andere hond spanning hadden dat ons ingrijpen er juist voor zorgde dat dingen escaleerden..lopen we weg, dan communiceren ze wat naar elkaar (en dat ziet er soms wel naar en gespannen uit), maar loopt het uiteindelijk 9 van de 10 keer los en gaat ze zelf weg uit de situatie.

Ja, dit heb ik ook wel eens gemerkt!! Maar leg dat maar eens uit aan een boze meneer!!

Hier moet je ook mee oppassen hoor, want als jouw hond onenigheid krijgt met een andere hond en jij loopt "doodleuk" door, in de ogen van die andere hondeneigenaar welteverstaan, hij/ zij kent jouw hond ook niet en kan verkeerd ingrijpen met mogelijk nog meer nare gevolgen en woordenwisselingen.

Moet ik er wel bij zeggen dat ikzelf absoluut niet houd van dat passieve gedrag bij sommige honden eigenaren. Hier op het hondendolveld waar ik regelmatig kom heb ik ook al tot twee maal toe honden letterlijk uit elkaar moeten halen omdat niemand iets deed en maar paniekerig riep en toekeek "Goh, dat jij dat durft?!" NEE, twee honden elkaar de oren van de kop laten trekken of de achtervolging niet willen opgeven... Gewoon je hond grenzen stellen en niet zo lopen pietlutten, hopend dat het zichzelf wel oplost...
"ze lossen het onderling wel op" word in mijn optiek ook veels te vaak ongepast gebruikt, wanneer iemand zich een beetje inleest in hondentaal is het niet heel moeilijk om in te schatten of er wel of niet ingegrepen moet worden.

*edit: niets van dit is verder bedoeld als persoonlijke aanval*

.Ja je zegt het zelf al grote honden trekken zich er weinig van aan .......tot dat je de verkeerde tegen komt dan hebben we de poppen aan het dansen want dan loopt het zeker fout en komt je hondje er niet zo goed vanaf vrees ik. Dus gewoon corrigeren je hondje jij bent diegene waar hij op moet kunnen vertrouwen.

Ik herken het probleem, ik maak dit namelijk bijna dagelijks mee met onze hond. Zij is een zeer dominante teef en pikt de onderdanige hondjes er zo uit. En het zijn inderdaad ook vaak de kleintjes. Maar laatst had ze zelfs ruzie met een retriever..deze tolereerde haar gedrag niet en ging al grommend bovenop haar zitten met de tanden bloot! Ik heb mijn hond er zelfs onderuit moeten plukken aangezien de eigenaar ergens anders stond,..gelukkig is het vaak meer herrie dan echt fysiek geweld, maar leuk is anders. Nu, als ik een kleine hond aan zie komen, laat ik haar mij volgen en zo de andere passeren. En ik heb ook een beetje geleerd haar gedrag te lezen. En de gespannen stiltes zijn daar het belangrijkste bij.

Sorry, misschien snap ik iets niet. Dominant of onderdanig of iets er tussenin lijkt mij aangeboren.
Of kan het sterker worden door een manier van opvoeden? 
Hoe kan ik het dominante gedrag dan beïnvloeden......of afremmen?  Wat ik alleen merk als ie los loopt in het bos! 
Er zijn zeker geen problemen geweest..... Ook niet in de eigen roedel........ik wil er natuurlijk ook niet op wachten.

. Uhm.. Hoe zal ik het zeggen. Dominant gedrag is situatie gebonden, dus kan feitelijk niet aangeleerd zijn. Voorbeeldje: Spot kon dominant gedrag naar Shadow vertonen toen ze nog klein waren maar Spot was beslist onderdanig naar de Oude man Janouk (onze toen nog 3e husky). Hoe zelfverzekerd een hond is, ligt zeker deels aan zijn persoonlijkheid en daar zit een stuk aanleg bij.

De vraag is wat jou hond deed; corrigeerde hij een te opdringerige drukke hond of was hij gewoon bukkebakje aan het spelen. Dat eerste kunnen honden vaak heel subtiel, bij een echte zelfverzekerde hond is daar vaak maar heel weinig voor nodig. 
Bullebakken zie je veel vaker. Mijn theorie is dat honden onvoldoende begrensd worden in dit soort gedrag, mn in de puberteit. Ik zie het ook bij Shadow bv die kan echt lopen patsen naar Spot. Grijpen wij niet in, dan durft Spot de kamer niet meer in als Shadow z'n balletje op de grond ligt. Je snapt wel dat dat niet wenselijk is. 

Spel tussen honden is meestal alleen maar spel als het gaat om een stabiele groep die elkaar kent. Nieuwe honden nemen elkaar de maat, tasten af en soms komt er dan ontspannen spel. Als mijn hond tot twee keer toe op zijn rug gegromd wordt door een vreemde hond grijp ik ook in. Althans, ik maakte laatst iets vergelijkbaars mee tussen twee honden op het speelveld waar ik wel eens kwam (let op de verleden tijd...) en toen hebben ik en de eigenaar van de onderliggende hond ook ingegrepen, wel tegelijk de drukke jonge teef, die op haar rug werd gedwongen door een 5 jaar oude Akita reu, ook uit de situatie gehaald en rustig laten zitten. Het is niet zo fijn als een hond onrustig is , te druk omdat ze weinig gewend is met andere honden, vervolgens te leren dat andere honden bovenop haar springen.... 
Gelukkig was Shad wat rustiger, zodat die twee wel even konden snuffelen en rennen en een beetje stoeien zonder dat het uit de klauwen liep.

Tja wat is normaal hondengedrag.
Ik zou het ook niet graag hebben en zou er zeker ook tussenkomen.

Het gaat ook niet altijd zomaar goed tussen honden.
Wat mij betreft is dat toch echt een fabeltje dat alles zomaar met alles kan.
Na enkele aanvallen op mijn hond en op mijn vorige hond ben ik daar allemaal zeer voorzichtig in geworden.

Ik snap wat je bedoeld, echter heb ik hier een zéér onderdanige teef die dus ook echt voor alles en iedereen plat gaat.. ik had het in ieder geval niet prettig gevonden als een andere honden dit bij haar zou doen. één maal prima, maar daarna vind ik het ook aan jou, hij heeft zijn punt gemaakt en kan zichzelf er niet in remmen.

Persoonlijk ben ik daar dan naar die andere baas ook wel heel eerlijk in.. Djyla kan zulke situaties vaak niet aan en wordt geregeld ondergesneeuwd.. dat maakt ook dat ik haar meer nabijheid ben gaan bieden zodat ze zelfverzekerder wordt en in de toekomst hopelijk ook van zichzelf kan laten horen zonder altijd ondergesneeuwd te worden.

Ehm nou wel hoor. Ik vind het wel zo fijn om te weten dat als puntje bij paaltje komt Juno zich onderdanig opsteld en zo eigenlijk conflicten altijd weet te vermijden.... Doe mij maar een lekkere sufferd

Verder zou ik als eigenaar van de grote hond op zijn rug het ook wel fijn vinden als je ingrijpt. Hoeft niet direct fysiek aangezien er niet direct een conflict dreigt, maar je kan volgende keer wel je hond bij je roepen. Als hij niet luisterde kan je er altijd nog rustig op aflopen.

Ik snap wat je bedoelt, als ie echt uit de hand loopt natuurlijk niet zomaar weggaan, maar ik doelde meer op dat mensen vaak al erg in 'paniek' raken van kleine opstootjes, een hond kan niet eens meer een keer blaffen of grommen of er moet al aan de halsband getrokken worden of een tik uitgedeeld worden.
Er is nog een enorme grijze vlakte tussen passief zijn/ze het zelf maar laten uitvechten of gelijk er bovenop zitten. In sommige situaties is ingrijpen vereist of zou het netjes zijn je hond weer bij je te roepen o.i.d.. in andere gevallen is het soms beter om er maar niet teveel aandacht aan te besteden. Soms kan juist aandacht geven aan iets negatiefs gedrag doen verergeren/escaleren. Neem bijv. poep eten o.i.d.. zoiets kan ook enorm toenemen als mensen er meer een issue van gaan maken..
Maar goed, dat is natuurlijk een beetje situatieafhankelijk, of je in moet grijpen of niet en hoe dan.
Mijn reactie was meer puur een waarschuwing, want als er al zo'n spanning is tussen 2 honden, dan kan een rukje aan de lijn of halsband net die druppel zijn om het te doen uitmonden in een gevecht..

Natuurlijk bedoel ik niet met dat je het ze soms wel 'zelf uit moet laten zoeken;  dat je niet tussen een echt gevecht moet komen en maar gewoon moet weglopen, want ik weet zelf ook wel heel goed dat sommige honden het er niet zomaar bij laten zitten en dat het echt flink mis kan gaan soms.

Een beetje lastig. Eigenlijk is er niets dramatisch gebeurd, maar overgeven en dan een beetje blijven terroriseren als de ander denkt van "okee, alles goed" en op wil staan is ook niet echt okee gedrag. Het is nergens voor nodig, de verhoudingen waren al duidelijk, dus waarom nog even je laten gelden?

Gaan liggen uit onderdanigheid heb je daar ook niveau in? Ik heb een keer meegemaakt met mijn andere hond. Toen nog rond een jaar oud, dat hij ging liggen voor een hond die flink gromde. Ik schrok ervan, en liep er naar toe......... Het baasje waarschuwde mij er niet in te mengen........ze zei dat haar hond wilde dat mijn hond helemaal stil lag! en niet nog een beetje lag te spartelen. 
Mijn hond ging ook echt stil liggen......toen was het Okay. Ging ieder zijn weg. Dit was dus met mijn beagle.

Misschien was dit ook wel het geval met wat ik vanmiddag heb meegemaakt. Een klein hondje moet misschien meer doen, om serieus genomen te worden.

Tja, het is ook wel een beetje afhankelijk wat er daarvoor gebeurd is. Stel dat er al het een en ander speelde, jouw hond heeft al meermaals waarschuwingen afgegeven dat er respectvol met hem omgegaan moet worden, daar wordt niet naar geluisterd en hij zegt: "en nu is het klaar!" waardoor de andere hond aangeeft dat ze hem begrepen heeft en zich op de grond neerlegt. Dan mag ze zich pas bewegen zodra de corrigerende hond zich bewogen heeft/wegloopt. Gebeurt dat niet, heeft jouw hond in dat geval gelijk dat hij nogmaals corrigeert, en heb jij gelijk niet in te grijpen.

Want laten we eerlijk zijn, er lopen idd veel "etterbakjes" rond, maar er zijn ook een hoop honden die dankzij een slechte start oid hun hondentaal kwijt zijn. Die zijn ongelooflijk druk, speels en "onderdanig" tegelijkertijd. Je moet je even voorstellen hoe zo'n begroeting gaat: een wildvreemde komt razendsnel op je af gestormd (daar schrik je al van), geeft je een knal in je gezicht of springt even onverwachts op je rug, en rent dan keihard weg *pak me dan, als je kan*.. Tijdens zo'n begroeting mis je vaak de hoeveelheid signalen die jouw hond afgeeft naar "dat leuke speelse" hondje van je buurman/buurvrouw. Als er elke keer weer tegen je aan gebeukt wordt, is dat moeilijk te negeren, je hebt al een paar keer gezegd: "hou op, ik vind dit niet leuk." Tja, dan mag je ook best eens zeggen: "en NU is het genoeg!" En als de gecorrigeerde hond weg wilt lopen terwijl jij je zin nog niet afgemaakt hebt, mag je dat best nogmaals duidelijk zeggen.

Dat soort honden zie je ook veel, net zoveel als die etterbakjes waar we het hier over hebben. Nogmaals, ik heb geen enkel idee wat er van tevoren gebeurd is, maar ik zou niet gelijk zeggen dat TS d'r hondje zich misdragen heeft om het maar even kort door de bocht te zeggen.

@TS: heb jij het boekje van Turid Rugaas - Kalmerende Signalen - wel eens gelezen? Misschien helpt dat je bij het leren herkennen in hondentaal, zodat je je zeker genoeg kan voelen in volgende situaties. Zodat je weet of je je hond moet corrigeren/laten stoppen of dat hij zich duidelijk mag maken tegenover de "echte etter" . Zodat je dit soort situaties kunt voorkomen, of juist rustig terug kunt zeggen tegen deze meneer dat zijn hond in deze fout bezig is. Veel succes!

Mee eens. Het omgekeerde is inderdaad ook waar. Ik denk dat het in de meeste gevallen draait om het goed kunnen lezen/ inschatten van de signalen die de honden afgeven. Dat is natuurlijk niet altijd even makkelijk, maar ik denk dat bij sommige mensen ontbreekt zelfs de basale kennis ontbreekt . Kwispelen is daar bijvoorbeeld een goed voorbeeld van.

Ik denk dat het misschien verstandig is voor jou om eens te kijken met iemand die echt veel weet van de hondentaal.
Er zit namelijk een groot verschil tussen dominantie en onzekerheid. Rare is wel dat het vaak wel in "hetzelfde" gedrag uit alleen zijn er toch aan verschillende dingen te zien of het dominantie is of onzekerheid.

Hij is natuurlijk erg klein en moet wel zijn best doen om gezien te worden bij grotere honden.
Eerlijk is eerlijk als hij gromt en lelijk staat te doen is hij eerder in beeld dan wanneer hij alleen maar een beetje mee zou rennen.

Als het echt onzekerheid is van je hond moet je het wel heel anders gaan aanpakken namelijk.

Ik vind het werkelijk ongelofelijk om te zien hoeveel mensen het over dominantie en onderdanigheid hebben. HET IS GEEN DOMINANTIE EN ONDERDANIGHEID!!!! Daarvoor MOET er sprake zijn van een roedel. Een hond die je buiten op straat tegenkomt is geen onderdeel van je roedel. Dat is dus ook precies de reden waarom je het absoluut niet moet laten gebeuren. Er gelden dan hele andere regels dan binnen de roedel.

De reactie die de hond van ts liet zien is een keuze. Je kunt je hond ook andere opties aanleren. Weglopen uit de situatie(naar jou toe komen) als hij iets niet leuk vindt is ook een keuze en dat kun je prima aanleren.

Het probleem van ts ligt dus niet bij de hond, maar is gewoon een opvoedprobleem en dat is echt de schuld van ts!!!

Ik kan mijn niet voorstellen dat hij onzeker is, ...........hij is nog nergens bang voor geweest. De grootste honden maakt ie contact mee. Zelfstandig op ontdekking, kijkt geregeld achterom, waar ik of mijn andere hond is. Maar gaat ook echt zelf zijn pad. Als er een andere hond in zicht is gaat hij niet altijd op de zelfde manier er naar toe. Soms stormt ie er op af.....meestal gaat het rustiger. Soms gaat hij zelf liggen ,houding laag, voor de ontmoeting plaatsvind.
Het is ook anders als hij de hond al kent of niet. Ik herken ook patronen bij bekende honden. 

Oudere honden laat hij met rust. Met veel honden gaat hij echt spelen. Ook zonder grommen.
Hij heeft bijna nooit zijn staart laag. Alleen als ie achter na gezeten wordt......het lijkt dat hij dat ook heel leuk vindt... Vraagt om meer, zeg maar.  
Veel communicatie is voor ons inderdaad moeilijk te volgen, en zijn de tekens suptiel.

Waar ik loop zijn veel honden, het lijkt mij ondoenlijk mijn hond steeds bij me te roepen, meestal loop ik door en komen beide honden achter me aan. Ook als ze even met anderen bezig zijn. 
Ik ga me er verder in verdiepen, hartelijk dank voor alle reacties.
Hoe weet ik of iemand verstand heeft van honden taal?
Dat boekje van turid rugaas ga ik ook zoeken

Sorry TS even iets off topic, maar heb een vraagje voor Bassie, die zegt dat onderdanigheid niet bestaat buiten de roedel.

Hoe moet ik het dan zien bij onze teef. Die gaat overigens voor geen enkele hond liggen, maar daarentegen wel voor de meeste eigenaren van honden, zodra ze haar aanhalen, gaat zij direct liggen. Wat mag dat dan betekenen?

Bij mensen is het vaak aangeleerd gedrag. Veel honden vinden het lekker om over de buik geaaid te worden en gaan gewoon op de rug liggen. De kans dat er dan over de buik geaaid wordt is dan veel groter. Daarnaast kan het ook uit angst of om gedrag te remmen. Kijk bijvoorbeeld naar CM op tv die een hond op zijn rug legt. Die heeft geen enkele binding met die honden. De honden weten dat ze geen kant op kunnen en blijven(heel vaak uit angst of om het gedrag van cm te remmen) gewoon liggen. Dat heeft niets met onderdanigheid te maken. Hij kan nog zo hard roepen dat dat zo is, maar dat maakt het nog geen waarheid!

Waarom zou ze gaan liggen voor een andere hond? Sommige honden doen het om het gedrag van de andere honden te remmen omdat ze geleerd hebben dat het werkt. Sommige gewoon uit angst. En dat zijn toch echt hele andere dingen dan dominantie en onderdanigheid.

Daarom MOET je ook echt ingrijpen als er zoiets gebeurt. Je moet aan je hond laten zien dat hij op jou kan vertrouwen. Dat hij het niet zelf op hoeft te lossen. Als je hond het zelf oplost dan kiest hij vrijwel altijd iets wat jij liever niet ziet. Als jij het oplost dan zal hij veel eerder naar je toekomen omdat jij het altijd voor hem oplost. Je leert hem dus een andere keuze te maken. Het maakt het ook voor jezelf en je hond veel makkelijker.

Ik heb altijd veel aan deze website:
http://www.suzanneclothier.com/de-artikelen/waarom-mag-je-geen-snoepje-van-een-baby-afpakken-als-hij-het-goed-vindt

In dit verband vind ik dit artikel nuttig.
What to do about a bossy dog

waarom je hond dit doet kan ik niet zo zeggen (misschien onzekerheid, niet goed gesocialiseerd, angst voor een bepaald type hond, slechte ervaring noem het maar op) dan zou je echt bij jezelf te rade moeten gaan. Wat het zeker niet is: dominantie (als ik het zo lees)

wat het denk ik ook is, aangeleerd gedrag door een succesverhaal. jouw hond gromt, gespannen houding alles erop en eraan, de andere hond gaat op zijn rug liggen/loopt weg/draait zich om. Kortom: doel bereikt. waardoor je hond dit dus meer en vaker gaat doen, want het werkt, en goed ook.

Persoonlijk zou ik de grens trekken door te kijken wanneer het gaat om een situatie waarin het nodig is voor jouw hond om iets duidelijk te maken (bijv als de andere hond druk/opdringerig,gespannen whatever is) en als het niet nodig is en je hond dus alleen bezig is om een volgend succesverhaal te creeeren, zonder iets te zeggen aanlijnen (of roepen, maar dikke kans dat je hond niet komt denk ik, zeker als je verder weg staat)
zo voorkom je gewoontegedrag maar laat je je hond wel de kans om hondentaal te blijven gebruiken