''eng'' pad tijdens het wandelen

Hoi,

Ik heb een vraagje over Malaika's gedrag. Het is al eens eerder voorgekomen maar hier mijn verhaal:
Ik ging vanochtend wandelen met Malaika en Sky en ik dacht hmm misschien wil ze nu wel door het pad lopen van de vorige keer als Sky erbij is. we waren op een kwart van het pad en plots besefte ze waar ze liep. ze draaide om en begon te trekken zodat we niet door dat stukje hoefde. Dit is al een keer eerder gebeurt toen ik alleen met haar liep toen draaide ze na 5 meter op dat pad al om.
Ik vind het heel raar want er is nooit iets gebeurd op dat pad als ik er liep en eerst liep ze daar wel gewoon door met mij. Met de rest van het gezin loopt ze daar wel gewoon door, net of ze niet meer wil dat ik daar door loop.

Iemand tips?

Ik herken je probleem, maar dan met een brug.

De hond vind de ondergrond van de brug niet prettig. En vertoont dan het zelfde gedrag bij het besef dat hij daar loopt. Ik loop altijd door, maar hij went er maar niet aan. Soms moet hij...

Ik heb geen tip, dus lees mee.

hoe ik het heb opgelost 

ik had dat hier ook met een houten bruggetjes die door een wandel gebied lopen

de kleinste draaide altijd terug als we er bijna waren
dan moest ik ze vangen (weet dat dat verkeerd is)
de eerste keren heb ik haar er over gedragen, dat gaat makkelijk met een hondje van 1.5 kg
maar dat was niet de bedoeling vond ik zelf
ik hoopte stiekem dat ze op een dag mooi met de oudste gewoon over het bruggetje zou lopen
maar dat gebeurde natuurlijk niet 

toen ben ik haar gaan aanlijnen, net voor het punt waar ze zou terug draaien
en ik heb haar zachtjes verplicht om aangelijnd over het bruggetje te gaan
en bij het 2 de bruggetje ging het al bijna vanzelf (zijn er 3 op de wandeling)

de keer erna weer aangelijnd en nu gaat ze er vanzelf over, soms een kleine aarzeling, maar niet meer aangelijnd en helemaal alleen

zo heb ik het dus opgelost

Malaika loopt al vast aan de riem maar ze sleurt mij gewoon mee. als iemand anders van het gezin met haar loopt, loopt ze er wel gewoon door dat is dus het rare.

Hier loopt de hele roedel ook vast, als we over de brug moeten.

Het is wel lastig dan als je met vijf honden loopt, waarvan één in de 'stilstaan houding" schiet.

Dus ik volg nog steeds.....hoewel het voor mij niet een heel groot probleem is, maar ik het wel sneu vind. Hij is echt bang.

Als je het niet wil zoeken in een tuig of ander hulpmiddel zodat ze je niet meetrekt, is er nog wel een tijdelijk hulpje.

Onze eerste hond had dat met bruggetjes en vlonders. Ik deed dan de riem van boven naar onder om de buik heen slaan. Net achter de voorpoten, zeg maar. Dan ging het uiteinde van de riem door de halsband heen, of gewoon onder het stukje riem wat op de rug liep.

Je hebt dan wat meer controle, alleen wel opletten dat er geen pijnlijke situaties ontstaan omdat je toch een soort van onprettig strop effect achter de voorpoten hebt als er langdurig hard getrokken wordt.

Voor incidentele korte stukjes gaat het in ieder geval prima. Ook bij gladheid en dergelijke. Veiligheid van de baas gaat vóór in dat geval.

Freya ging nadat ik zo een paar keer ingetuigd over een brug of vlonder was geweest in plaats van kruipend er overheen, toch steeds meer rechtop lopen. Uiteindelijk kon ze dan gewoon mee, gewoon omdat ze er aan leerde wennen onder omstandigheden die voor haar en mij veilig waren.

Overigens was Freya een whippet kruising, dus redelijk gevoelig. Deze oplossing hielp haar over sommige angstige momenten heen.

Mischien paranormale infasie? Honden kunnen soms gevaar ruiken, of er is wel eens een ongeluk gebeurd, of een kerkhof dichtbij.. Niet om bang te maken, maar ik ging eens met Beli wandelen in het bos dichtbij een kerkhof, en hij durfde niet meer verder. Toen probeerde ik het maar met Dolsey erbij, toen durfde Dolsey ook niet. Dat vond ik heel erg raar, maar ik weet dat ze iets aanvoelen.

het kan ook zijn dat er iets in de omgeving hangt wat jou hond oppikt en niet prettig vind.

Brug vervelend hoeft niet alleen aan de ondergrond te liggen Onze Tosca ging er vroeger probleemloos over tot ineens. En heeft drie maanden gekost voor we haar er weer normaal overheen kregen (ben zelfs op de brug gaan liggen om te laten zien dat het oke was en maar brokjes geven. Nu is het vermoeden er zaten kleine speeltjes tussen de planken van de brug dat ze er een keer met een nagel achter is blijven hangen.

Het kunnen soms heel kleine dingetjes zijn die je niet zijn opgevallen maar je hond niet vergeet.

Als ze met iedereen van het gezin door het paadje loopt en alleen met jou niet. Heeft niet de hond een probleem maar jij want zeer waarschijnlijk ben jij het probleem. Dat klinkt mss vervelend maar is zeker niet bedoeld. 
Het is eens een x gebeurt zomaar geen aanwijsbare reden. De x daarop ben je er door gelopen met in je hoofd als ze maar door loopt en je hebt je daar " zorgen " over gemaakt. Nu ging je ook met in je achter hoofd weer het probleem paadje door.
Loop er nu eens doorheen terwijl je je geest met iets anders vult. Zing een lied, dreun de tafels zoek iets waardoor je gedachten zo vol zijn met dat iets dat je niet meer aan het paadje kunt denken. Loop er dan nog eens doorheen. Niet twijfelen gewoon doen volvertrouwen. Want jij zend iets uit waardoor zij stopt. 
Stopte ze nu ook op het moment dat jij dacht he het gaat goed? Denk er eens goed over na Het is mss wel jou ongewenst en onbewuste gedachten patroon waar zij feilloos aan voldoet.

zou het kunnen dat ze ooit toen ze met jou daar wandelde iets geroken of gevoeld of gezien heeft wat ze niet pluis vond?

Hier is ook een bepaalde weg door het bos die Lola niet graag gaat met mij, met mijn vriend ook niet zo graag maar dat laat ze bij hem veel minder merken dan bij mij. Zelf heb ik de theorie dat ze bij mij meer toont hoe ze zich voelt dan bij mijn vriend. 
Als we dan een bepaald punt voorbij zijn is het wel weer goed en lijkt ze zich erbij neer te leggen en lijkt het ook gewoon naar haar zin te hebben, ze is niet gespannen maar loopt lekker ontspannen te snuffelen.
Het opvallende is dat het hondje van mijn schoonmoeder ook niet graag die weg neemt.

In het begin kon er ook geen sprake zijn van zelfverzekerd doorlopen want dan liet ze zich gewoon vallen. Nu gaat het inmiddels goed, ze blijft wel even stokstijf staan, maar met een bemoedigend woordje loopt ze gewoon mee.

heer ook met Lucky
doe de wandeling met Lucky al zo vak heer in de buurt
en last ook weer en ij gin ook ge woon daar daar toe waar die altijd komt
en in een wilde niet meer leek wel of die bang was ergens voor
nam ik hem mee elders gen probleem  
maar daar wel ben heb het een week lang ge negeert
en nu speelt die er weer weet ook niet wat dat was
Lucky en zijn baas

Net met mijn broer erbij gewandeld, hij Sky vast ik Malaika en ze loopt er wel mee door '. Mijn broer denkt dat ze me ergens voor wil beschermen en mij daar niet alleen door wil laten lopen.
Morgen weer een poging alleen.

Er zit vooruitgang in
Net weer naar het pad gegaan met Malaika en Sky, dit keer in mn eentje. We kwamen tot halverwege en mevrouw begon weer te trekken. ik wil haar niet dwingen anders ben ik bang dat het alleen maar erger wordt, dus besloot ik om een omweg te nemen naar de andere kant van het pad. Begon aan het pad en ze liep door Morgen weer vanuit de kant proberen waar de problemen zitten.

af en toe wat creativiteit kan soms heel handig zijn

niet toegeven... als je toegeeft, dan gaat ie door

olly doet dat ook wel eens (met mijn moeder en niet met mij)
hij wil dan een andere weg nemen en gaat daardoor tegenstribbelen...
heel raar wrm hij t doet bij mijn moeder en niet bij mij. misschien werd er toch aandacht aan geschonken

ik had t met mn uitlaathondje eventjes
het baasje kon niet uitlaten, maar de hond wou wel thuis blijven
mijn moeder gaf t op
bij mij heeft hij de knop omgezet...
ik negeerde zijn getrek en sleurde hem mee
paar meter verderop kon hij weer normaal met mij wandelen haha en was het ook gewoon over