Ga je niet aanvallen op deze zondagnamiddag Je bent een jonge moeder met kleine kinderen, helaas...die kleintjes hebben een veilige thuis nodig, kan je alleen maar aanraden om een geschikte en rustige thuis voor je hondje te zoeken, als je daar even tijd voor maakt zal dat geen probleem zijn...Kinderen én honden zijn onvoorspelbaar, als je geen risico's nemen wilt dan moet je NU de knoop doorhakken, hoe moeilijk en pijnlijk ook...Je hondje geeft duidelijke signalen, grommen en lip optrekken...ze schiet in de stress...Denk eens goed na en zet alles eens goed op een rijtje...wens je veel wijsheid en sterkte toe, groetjes Lut
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ik denk dat het goed is dat je probeert om er wat aan te doen en zeker ook dat je een GT inschakelt.
Toch zou ik ondertussen uitkijken, en blijven uitkijken naar een heel goed herplaatsings-plekje. Het ziet er immers naar uit dat je hondje zich bedreigd voelt, vooral door de toeslaande blindheid.
Eigenlijk niet zo gek dat ze reageert voooraleer er iets gebeurt, om opgemerkt te worden (al is het daan op een negatieve manier door te grommen) enz...
Ze loopt ook echt gevaar... Bij ons... Want hoe vlug trap je niet op een pootje of staart van een huisdiertje dat onder je voeten loopt... Maar zeker bij spelende, kleine kinderen die op je kunnen trappen... vallen... enz...
Fijn dat je nu naar oplossingen zoekt, is op korte termijn zeker nodig. Maar volgens mij zou het toch ideaal zijn als ze bij attente volwassenen terecht komt.
Buiten komen, al is het voor een rustige wandeling aan de lijn is ook heel belangrijk. Vermits ze al weinig ziet zijn nieuwe geurtjes een verrijking.
Ik wens je heel veel succes en eigenlijk vooral een heel lief goed adoptiegezin toe.
hallo denise en misty mij hondje was 14jaar toen de dierenarst ontdekten dat ze niet alleen doof was
maar ook blind was ik nam haar iederen dag 3x mee naar buiten maar altijd de zelfde ronden zo rook
ze altijd de luchtjes en wist altijd wie we tegen kwamen maar ook de weg terug,dus niet binnen houden
ik hoop dat het je help in slapen kan altijd nog o ja die kleinen is toch nog 17jaar geworden
groetjes en een poot voor misty wil'
Kijk... we hadden Hein al met een blind hondje waarmee het goed ging en dat16 mocht worden... en hierboven eentje van 17... en er zullen er nog wel zijn.
Inslapen zou ik dus zeker voorlopig vergeten
Wat ik zie is 2 incidenten in een paar weken.
Niet gek dat mensen van het forum kritisch reageren ...ze lezen vaker help mijn hond heeft kind gebeten ...of erger is in beslag genomen/word ingeslapen)
Niemand verwijt jou dat je geen ogen achter in je hoofd hebt en je handen vol hebt aan 2 jonge kinderen.
Ik geloof echt wel dat je je stinkende best doet waar je kan.
Ik denk alleen dat het niet genoeg is wat je kan doen...
Gewoon omdat je mens bent en de omstandigheden zijn zoals ze zijn.
Het is jammer dat je nu voor moeilijke beslissingen staat....maar toen je de hond nam had je al kinderen dus je wist al dat het een aanslag ging zijn op je dag indeling.(pup pubertijd gehoorzaamheid)
Nu is het gedrag ,want spijtig genoeg heb je een hondje met veel makken.
(gelukkig zie je dat zelf ook in en aan je liefde voor het dier ligt het niet)
Ik hoop wel dat mensen die dit topic lezen begrijpen dat het hebben van honden en kleine kinderen niet altijd even makkelijk is
Super goed dat je met de tips van het forum aan de slag gaat maar ik vind het jammer dat dat ten koste gaat van een gt.
(die beslissing was er toch al door?)
Het is al eerder gezegd.
een gt kijkt naar het hele gezin en luistert naar wat jij tegen komt op een dag ...ziet de situatie.
en heeft misschien wel hele simpele tips voor je om de situatie veel veiliger te maken en makkelijker
Zonder dat je op je kop hoeft te gaan staan.
Daarnaast zal je moeten blijven trainen..en dat kan je indelen in je dagritme (hoeft niet lang per keer te zijn..wel steeds herhalen)
Wij zijn er niet bij ...we kunnen tips geven maar niet zien of je ze op de juiste manier opvolgt
en zien de hond en situatie niet...
Wat als het de derde keer raak is?(kan morgen zijn... kan nooit gebeuren)..wat als?
Ik hoor je keer op keer zeggen ik raak vertrouwen in misty kwijt
en ik denk...nee, jij doet het niet goed(ondanks proberen)...misty reageert in duidelijke hondentaal.
Het zelfvertrouwen van je hond opkrikken is giga lastig in jong gezin met krappe behuizing en jij moet in je eentje drie paar ogen hebben
... hak de knoop door voor het te laat is...dus of herplaatsen of gt en dan zo spoedig mogelijk.
Bedenk wel: een gt inschakelen kost tijd, het kost ook een investering van tijd en aandacht en training. Daar moet je de tijd en de energie voor hebben!
Basis is dat zowel je kinderen als de hond veilig is/zich veilig voelt!
Succes, het is niet eenvoudig!
Lieve mensen, bedankt voor alle advies, tips en medeleven.
Te veel mensen om te citeren eigenlijk, dus reageer liever zo in algemeen haha.
In laten slapen? Absoluut geen optie nee !
Ik doe mijn best om het hier te laten werken of ik zoek een betere plaats voor haar, maar never nooit niet in laten slapen!
Ze is namelijk algemeen een lieve schat met een hartje van goud, dus neem haar niet veel kwalijk.
Maar moet natuurlijk ook denken aan veiligheid van mijn kinderen, maar dan nog, is inslapen buitengesloten.
Laat dat even duidelijk zijn.
Ik probeer alle tips uit, en doe alles wat ik kan om het hier goed te houden.
Dat er punten zijn die ik fout doe of mis, dat zal best kunnen, daarom ook een GT laten komen ja.
Dan hoop ik dat ik daar nog werk van kan maken, en anders een ander huis proberen te vinden.
Maar ik waardeer iedereen hun meedenken hierin, en laat hierbij weten dat ik ook echt alles doe wat ik kan, al is dat misschien niet meer dan een ander mens zou kunnen.
Misty word elke dag uitgelaten, helaas niet 3x per dag mogelijk, maar wel zoveel ik kan en elke dag !
Is al meer dan ik vroeger deed dus,..
Misty krijgt elke avond speurtraining, ookal heeft dat nog weinig effect.
Misty heeft een bench, als ze snacks krijgt, eet ze ze daarop, voor de rest zit ze er nooit in en ligt ze gewoon bij ons op de bank of naast mij op de stoel. Ook onder de bank ligt ze nooit meer, want de laatste weken kan ze die plekje niet meer terugvinden helaas.
Voor de rest betrek ik mijn zoon in alle positieve dingen.
Hij gaat als het kan mee met wandelingen, hij geeft hun snacks en beloningen, en als hij haar wil knuffelen dan gebeurd dat in mijn bijzijn.
Ik weet dat wat ik kan, niet de 100% is wat hoort te gebeuren, maar dit is nou eenmaal niet mogelijk in mijn situatie. Mijn andere hond Daisy red zich prima hier in de situatie, ik denk ook dat combinatie van stress door blindheid en dat ze niet de voldoende begeleiding en rust kan krijgen, Misty teveel word.
Soms gaat het 1 week goed, daarna komt er dus eens een moment dat ik het niet zie of dat ik het niet snap, en Misty Dylan (Mijn oudste zoon dus) wil grijpen of uithaalt.
Hopelijk begrijpt iedereen dat het lastig is voor een vrouw alleen, maar die wel alles wil doen wat mogelijk is.
Ik moet en blijf vechten voor Misty, zolang het kan.
ik heb het hele topic niet gelezen dus sorry als ik in herhaling val.
ik zou een gedragstherapeut bij je thuis laten langs komen en onder begeleiding van de therapeut je hond laten wennen aan het buiten zijn, laten kennis maken met de buitenwereld. krijgt ze binnen enige uitdaging waar ze haar energie in kwijt geraakt?
als je alles geprobeert hebt en niets helpt dan kan je best een nieuwe thuis bij een wat ouder persoon/koppel zonder jonge kinderen in huis zoeken voor haar.
je kan ook ipv elke avond een speurtocht te doen dit afwisselen met andere zoek spelletjes.
Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar ik sprak vorige week iemand die met een blinde hond is gaan speuren...ging prima! Succes in ieder geval!!!
heeft ze wel honger als je de speurtocht doet? mischien vindt ze de vis niet zo lekker,dus probeer eens wat anders en wissel af en toe van snack. laat haar de beloning niet alleen reuken maar ook opeten. zoals je zegt... ze gebruikt haar neus niet goed dus help haar bij het zoeken. leg de beloningen niet zomaar overal maar hou ze voor haar neus en laat haar de beloning volgen en leg het dan op de grond, zo leert ze mischien haar neus gebruiken.
Denise, kun je me een privé berichtje sturen? Ik probeer jou een te sturen en dat lukt niet.
Zou graag met je in contact willen komen vanwegen een soortgelijke situatie.
Groet Saar.
Ik wil niet lullig doen, maar vindt dat Roos, Jeff en Waldo wel een punt heeft.
Jij bent denk op dit moment niet in staat om zowel je kids als je hondjes DAT te geven wat ze nodig hebben.
Tenminste dat proef ik uit de berichtjes van jou, al doe je wel je best.
Blijft de vraag, heb je alles voldoende onder controle om zowel de kids als de hondjes te geven wat ze nodig hebben.
Ten eerste zou ik een blinde hond niet op de bank toe laten, zo stel je de hond boven het kind qua rangorde.
Dan kan je er op wachten dat er gehapt wordt.
Denk dan ook dat jij je eens moet gaan verdiepen in de psychologie van hond en kind, denk dat jou dan veel duidelijk gaat worden.
Alleen als je je eigen hond kan lezen en ook je kids kan je vrede in huis zorgen.
En dat is ook wat een GT jou zal vertellen, alleen dan gespitst op jou thuis situatie.
Het zijn vaak kleine dingetjes die voor hele grote veranderingen kunnen zorgen, maar dat vraagt om observatie, die kan niemand jou aanreiken via een forum.
dit topic is opgeschoond, wij willen er nog eens nadrukkelijk op wijzen dat het absoluut niet toegestaan is privé berichten openbaar te maken zonder toestemming van de afzender.
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 25 november om 18:26 --
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?