Yip'n Yoda speel vraagje

Goedemorgen,
Ik heb een vraagje over het spelen tussen Yoda en Yip.
Yip is nu 10 weken, en Yoda en hij hebben elkaar helemaal gevonden.
Ik heb alleen nog nooit 2 honden gehad, kk vond het al heel wat toen mijn man ermee instemde 1 hond in huis te halen. 
En nu heb ik el dus gewoon 2, wat echt helemaal gaaf is. Helaas heb ik door een vorige hond wat zorgpunten opgelopen die ik moeilijk vind om los te laten. Mijn eerste hondje had nml erg veel moeite met het omgaan van alle prikkels in huis, en doordat ik dat niet goed heb opgevangen is dat toen van kwaad tot erger gegaan, en heb ik haar uiteindelijk moeten herplaatsen, omdat ze naar mijn kinderen ging bijten.
Yoda hebben wij toen van de fokker gekregen als excuus omdat de fokker niet de juiste match had gemaakt voor mijn gezin.

Dus met dat in mijn achterhoofd, heb ik toch wat vraagjes.
Ik had niet gedacht dat het nog zo diep zou zitten dat hele verhaal.
Yoda en Yip hebben elkaar dus gevonden, en spelen best veel met elkaar. Hoort het dat Yip z'n tanden laat zien in het spel?
Ze duikelen en stoeien over en onder elkaar door, en Yip hangt in Yo z'n oren en snor, en hapt naar Yoda met z'n lip opgetrokken. 
Al lijkt het in mijn ogen totaal niet agressief en echt speel gedrsg, ziet het er erg lelijk uit. Yip lijkt dat net zo'n "critter" hahaha.
Ook wilde Yip gister rijden op Yo, en toen heb ik het spel afgebroken en verplichte rust ingesteld. Dit accetpeerde beide mannen ook gelijk.

Ook ging Yip gister grommen naar een volvassen hond die te dichbij kwam, hoe kan ik dit het beste begeleiden? Ik denk dat de prikkels IN huis voor Yip nu voldoende zijn, zeker met Yo erbij en mijn 2 kinderen die vakantie hebben.

Gewoon spelen, rusten, eten, buiten plassen en poepen. Zaterdag puppy cursus, en niet meer dan dat. Vanaf volgende week als de kinderen weer naar school zijn rustig Yip introduceren aan andere omgevingen.

Doe ik het goed om Yo en Yip uit elkaar te halen als Yo doorgaat terwijl Yip wegloopt?
Ze zoeken elkaar steeds neer op, ook om te rusten, dit is zo mooi om te zien.
En Yip heeft inmiddels de bench ook geaccepteerd en piept nog nauwelijks. Eten doen ze elk apart. Yo eerst dan Yip in devkeuken, en dat gaat ook goed, en simultaan drinken uit de waterbak zijn ze inmiddels kampioen in

Dusss, dit zijn mijn onzekerheden. Ik hoop op wat advies.

Ik denk dat je goed doet, ze tijdig uit elkaar halen, (als regel zou ik sowieso gaan instellen dat in huis niet druk gespeeld wordt, in huis is het rustig) en zorgen voor een balans tussen rust en aktiviteiten. En ook met de kinderen nog eens goed de regeltjes doornemen hoe ze zich met een pup/hond te gedragen hebben.

en neem Yip met zeer grote regelmaat alleen mee naar buiten
zodat hij zichzelf kan leren zijn, zonder de steun van grote broer op de achtergrond.

en je doet het goed hoor, breek maar op als je het te druk of te lang vindt duren
jij bepaald en zolang je dat in alle rust en redelijkheid doet is dat juist heel erg goed.

net als Dobry laat ik honden in huis niet of nauwelijks spelen, zodat er een verschil komt (en dat leren ze best snel) van rusten binnen, beweging, stoeien, spelen buiten.
dat werkt niet altijd 100% maar bewaar de rust in huis, ook met het zelf spelen van de hond in huis
juist omdat er bij jou al genoeg 'levendigheid' is in huis.

Yip gebruikt Yoda een beetje als mede pup, dat kan komen omdat Yoda nog geen uitgeblanceerde volwassen hond is, en in die zin zal Yoda Yip minder goed kunnen mee opvoeden als een meer volwassen hond, hou dat zeker wat in de gaten, maar het is een heerlijk stel hoor, ik ben jaloers.........

Dat zijn geruststelkende reacties. Omdat Yip nog bezig is met zindelijk worden gaat hij veel vaker naar buiten dan Yoda. Ik wandel 's avond zowiezo ook een lang stuk met Yo alleen. 
Ze mogen van mij best spelen in huis, maar niet achter elkaar aan rennen, dan haal ik ze gelijk uit elkaar.
Mijn kinderen zijn wel energiek, maar niet echt stuiterend druk. Ze spelen veel boven, dus dat valt wel mee. Dat deden ze toen Yo klein was nog niet.
De kinderen weten gelukkig ook heel goed dat ze met respect moeten omgaan met de honden( en de kat van bijna 16), en dat doen ze ook. Ze zullen nooit uit zichzelf soelen met de honden, dit vragen ze beiden altijd. Gelukkig wel, ik vind dit nml zo belangrijk! 
Zelfs de kat van bijna 16 jaar die nooit iets moest weten van Yoda heeft zich erbij neergelegd...en tot onze stomme verbazing kwam hij tegn zyip aan liggen toen Yip op mijn schoot lag hahaha.

Ik vind sommige situaties zo comisch, als Yip met een flosje speelt dan kruipt Yo erheen en haalt dan heeeeeeel langzaam de flos uit de bek van Yip en rent er dan snel vandoor met de flot omhoog gooiend triomfantelijk, kan zweren dat ik dan een lach op z'n gezicht zie haha.
En Yip is verzot op To z'n kauwbotjes, soms mag Yip mee kauwen en somd krijgt hij een snauw. Dit word ook klakkeloos geaccepteerd.
Ik zit erg te genieten van de 2 doodles, ik merk dat na elke speelsessie de band tussen de 2 sterker wordt.

ik denk dat je heel goed bezig bent.

als je vind dat ze te druk spelen kan je ze uit elkaar halen, of er eentje weg roepen.

als je merkt dat Yip ontmoetingen met andere honden buiten soms eng vindt, houdt ze dan kort, dus even snuffelen, en dan vrolijk yip bij je roepen en belonen, voordat hij vindt dat hij moet snauwen. en in bepaalde situaties nog even niet in contact laten komen met andere honden als het daar vaak fout gaat. Joy vond het bijvoorbeeld op puppycursus helemaal niet leuk om met al die drukke puppen in contact te komen. van te voren in het clubhuis vond ze het wel leuk als er 1 voor 1 een binnenkwam, dus dan lieten we haar even kennismaken, maar als we het veld op gingen, dan lieten we haar niet meer in contact komen met andere honden. nu gaat het wel goed met andere honden op het veld, alleen drukke stuiterbalhonden vind ze nog steeds niet heel geweldig

maar geef hem dus de ruimte om aan vreemde honden te wennen.

Het is dus normaal om zoveel tanden te zien bij het spelen? Ik hoor de kaakjes soms op elkaar klappen tijdens het spelen? Volgens mij is het normaal, al vind ik het wel wat engig uitzien, omdat ik nog nooit zo'n spel van dochtbij gezien heb.

Ja, samen spelen moet ineens weer denken aan Chenak en Janouk, de enige keer dat Chenak protesteerde was toen Janouk hem aan zijn oor door de kamer probeerde te trekken, maar die tandjes klapperden regelmatig...

Hier een filmpje van Shad en Spot toen ze nog klein waren


En hier toen ze wat ouder waren (en je meteen kan zien waarom er bij ons in huis ook niet gespeeld wordt, omdat stoeien ook bijna altijd uitdraait op tikkertje...



Prachti stel heb je trouwens en ik vind het voordeel wel dat honden die onderling spelen, een prachtige bijtinhibitie leren. Ik kan met Shad en Spot stoeien (doen we heeeeel af en toe) zonder dat ik ook maar een krasje op mijn arm heb.

Oh ja, ik lette altijd op 
- de toon van het spel, werd het te fel, dan haalde ik ze uit elkaar
- pauzes; regelmatig effe stoppen en uitschudden, voorkomt escalatie, als ze - vooral 's avonds - te fel bezig gingen zonder de schudpauzes, dan was dat voor mij ook een teken dat ze overmoe werden en het tijd was voor een tukkie

Ik zal d'r ook eens een filmpje van maken 
Ik ben wel enorm gerustgesteld

Het is wel lastig om een leuk filmpje t maken met zoveel dynamiek hahaha. Eerst lekker zelf ervan genieten, een filmpje komt nog wel.

Klinkt heerlijk! Tanden klappen, grijnzen, in elkaar bijten en vast houden tot er een piept... Hoort allemaal bij het spel en hoe ouder ze worden hoe fanatieker..  
Sam is nu 1,5 jaar en Noor nu 1 jaar. Ik kan zien dat Sam nu minder "pikt" van Noor, maar omdat ze zo aan elkaar gewaagt zijn kunnen ze veel van elkaar hebben, ze spelen precies zoals ze dat samen geleerd hebben en doen dat ook niet zo met anderen... Toen Noor klein was kon ze Sam bijvoorbeeld niet bijhouden en pakte dan zijn staart vast, zo liet ze zich meeslepen zo snel als haar kleine pootjes konden rennen. Nu doet ze dat nog steeds, alleen is ze zelf nu sneller als Sam dus ze gebruikt hem om hem af te remmen... Verder spelen ze onwijs veel met hun bek, echt bekvechten dus... Ook dat doen ze niet bij anderen. 
In huis mogen ze niet spelen als ik erbij ben, hooguit liggen ze dan op elkaar te "klooien". Buiten mogen ze los... 
Het is elke keer weer een feest om naar te kijken! Dus genieten maar!