Toen mn herder er nog was, leerde die aan mn bouvier ukkie dat ze wel naar de bal mocht rennen, maar dat hij de bal aan mij moest geven. Toen (en als ik er aan terug denk nog) vond ik dat een fantastische samenwerking en heb dat dus toe gestaan. Maar toen de herder overleed, bleef ze de bal niet terug brengen. Enthausiast gaat ze er achteraan en dat is het.
Ik heb van alles geprobeerd, maar niets werkt.
Per toeval ontdekte ik dat als ik de bal in de tuin weg gooi en vervolgens aangesproken word door de buur, dat ze dan mij gaat uitdagen tot spel en dan de bal wel achter me legt! Maar als ik dan doe alsof ik aangesproken word, haalt het niets uit...
Hoe leer ik haar om de bal bewust op te pakken en in mn handen te geven?
De traditionele manieren werken dus niet.
Vanuit het water apporteerd ze wel stokken, maar komt het niet op de kant brengen. Ze laat het vlak voor de kant vallen zo van: kom op, ik wil weer!
Dit water apport deed ik met mn herder niet.
Een antwoord heb ik niet helaas niet voor je daar van de 3 honden (incl. wijlen Sasha) 2 hem ook niet doorhebben/hadden. Of ze zien er het nut niet van in en is dus niet belangrijk genoeg voor ze...
Sasha ging altijd super enthousiast achter wat je dan ook maar weggeworpen had aan om dan trots en hoopvol hevig kwispelend bij het voorwerp te gaan staan en je aan te kijken. In de trant van:'Ja hier ligt het! Nog een keer 'mam'! Pakken en gooien!' Oppakken en ermee uitdagen deed hij niet.
Ten die begint hem na 3 jaar eindelijk een beetje door te krijgen en het kan zomaar eens gebeuren dat hij eens in de week een paar keer iets terug komt brengen. Alhoewel ik het idee heb dat hij aan 'interval beloning' doet naar ons toe. hahaha....
Dit begon eigenlijk een tijdje terug pas een beetje te lukken door hem heel enthousiast af en toe de post uit de brievenbus te laten halen. Af en toe stop ik er een langwerpig speeltje in wat hij dan op commando mag apporteren. Je moet bij hem wel heel precies zijn met de timing om het terug te vragen en hem enthousiast te houden om het weer te doen anders gaat hij op de loop en je ermee uitdagen (dat vindt hij zoals zoveel honden uiteraard veel leuker, kan hij laten zien hoeveel sneller en behendiger hij is). Een 'retriever' zal het nooit worden maar hij heeft ook nooit echt waarde gehecht aan 'simpel' speelgoed (bal, touw etc.). Je maakt hem blijer als hij zijn hersens meer mag gebruiken.
Maar ja, 3 maal is scheepsrecht want toen kwam Loco een geboren retriever. Met 8 weekjes oud had hij na 3 dagen door dat als hij het speeltje losliet, het weer weggeworpen werd en hij het dus weer kon apporteren en dat is natuurlijk het allerleukste wat er is. Daar is hij tenslotte voor 'op de wereld' gezet.
Oei.....heel relaas geworden! Dacht laat mijn eigen ervaringen delen. Lees verder lekker mee om te zien hoe anderen het hun 'niet retrievers' hebben aangeleerd. De standaard manier heeft hier tot op heden geen vruchten afgeworpen in ieder geval.
Elk ras zou toch moeten kunnen apporteren? In het water doet ze het wel.. 1 speeltje haalt ze in huis en in de tuin wel op maar legt hem dan in haar mand.
misschien als je met haar meerent naar de bal en dan als zij de bal pakt hem overnemen (of ruilen) en dan enthousiast apport roepen en dan nog flink goedzooooooo erachter? En zo steeds een beetje meer afstand maken?
Op die manier heb ik mijn vorige hond geleerd om ipv de post te verscheuren naar mij toe te brengen
Lola apporteert trouwens echt niet, ballen of stokken oid intresseren haar helemaal niet, de eerste keer keek ze me nog verbaasd aan, verder heeft ze mij compleet genegeerd als ik zoiets probeerde
Kent hij het commando "vast"?
Zoeken (achtervolgen of zoeken van een voorwerp, bijv. een bal), commando "zoek"
Oppakken (hij moet de bal in zijn bek nemen), Commando "vast"
Terugbrengen (hij moet de bal naar jou toe brengen), Commando "hier"
Loslaten (hij moet de bal voor jou neerleggen)
Dit alles oefenen aan lange lijn, dan kan je hem inhalen...
Mijn Texas ging toen hij klein was ook achter alles aan maar terug brengen ho maar.
Ja, zo ergens voor me of achter me neer gooien en vast weer wegrennen maar apporteren... nee.
Ik ben buiten met 'm gaan oefenen, op 'n paadje lopen, de bal pakken en achteruit weggooien.
Timing is everything want ik moest omdraaien zodra hij net achter me zat zodat hij eigenlijk niet anders kon dan de bal in m'n hand leggen. Het heeft even geduurd want hij was veel te onbesuisd maar toen hij 't eenmaal doorhad, feestje!!
Gebruik je een clicker?
Als ik de bal weg gooi rent Sep er al achter en dan zeg ik nog "pak de bal!"en als hij de bal heeft roep ik "kom maar hier met de bal' (kom maar en hier kent hij nl. als terug naar mij komen).
En als hij hem dan helemaal terug brengt een klik en iets lekkers.
Ik vroeg me iets af: Is je lichaamshouding (als je met iemand praat en met je rug naar hem toestaat) een kalmerend signaal? Misschien kun je de hond eerst leren aporteren/terugbrengen met een zgn. "lichaamshoudingscommando". Wanneer dit werkt draai je je van lieverlee steeds minder ver om.
Ik heb een herder gehad die heel lang alleen maar terugbracht als ik met mijn zij naar hem toestond.
De combinatie van Marijke en Maartje is wel slim bedacht. Dat ga ik proberen. Het lijkt wel erg op wat ik al geprobeerd heb maar wel het proberen waard.
Ze reageert meer op mijn houding als ik me soms bewust van ben.
De clicker heb ik niets mee.
Mmm...ik heb geen idee hoe je het aan zou kunnen leren...Bruno haalt ballen, stokken, touwen, dennenappels en al het andere op als je het weggooit. Al van pups af aan...ik kan me nog wel herinneren idd dat toen we samen liepen, Bruun die tak gwn uit haar bekkie mocht pakken. Achteraf gezien had ik hem dat miss niet mogen laten doen
Maar ja...misschien vind ze het er achteraan rennen wel super, en de rest mag het baasje dan maar uitzoekenhaha
Groetjes Angelique en Bruno
Ik volg even. Clooney rent ook overal wel achteraan, maar zodra zijn bal, safestix of weet ik veel wat de grond raakt is het niet meer interessant en loopt hij gewoon door.
Zoë doet precies hetzelfde, ik denk dat het bij Zoë te maken heeft met niet willen afgeven want als ik richting de bal loop pakt ze hem wel weer.
Ik pak vaak iets af omdat ze graag sloopt, ik denk dat ze dus denkt dat ik alles afpak. Zelfs voor haar lievelingskoekje komt ze de bal niet brengen. Wat hier wel werkt is 2 balletjes meenemen...dan brengt ze het andere balletje wel. Legt het alleen niet in mijn hand.
Ben er ook al 4 jaar mee bezig, heb van alles al geprobeerd, volgens mij vind Diesel er gewoon niks aan, denkt hij, ga zelf maar steeds die bal terug halen,hij vertikt het gewoon.
Lol, ik heb net in huis snoepjes gegooid en dan als ze na het opeten weer bij me kwam, gooide ik er weer een etc. Toen ik een bal er tussendoor gooide, zou ze er achteraan rennen en je ziet haar halverwege stilstaan en denken 'dit is geen snoepje'. Ze draait zich om en staat me stom aan te kijken.. Snoepjes wel, ballen niet..
Slim hoor, zo deed ik het wel eens met pillen, gooide ik eerst een paar keer een snoepje, die vloog er dan zo in, daarna een pil, maar nee, die bleef ook liggen, haha.
Whahahahahaha Roos! Ze zijn nog niet zo makkelijk voor 't lapje te houden hè
En de snoepjes kwam ze zeker ook niet terugbrengen?
Maar wel genoten samen zo te lezen!!
Hahaha, nee die snoepjes kwam ze in haar maag terug brengen Die zal ik morgen wel in de vorm van een bruin worstje terug krijgen haha
Ja, ze zijn super slim (als het hun uit komt).. Mijn pa had idd ook al eens bij zijn bouvier geprobeerd om op die manier een pil erin te krijgen, maar die werd niet eens gevangen, die belande gelijk op de vloer
Gelukkig pakt die van mij de pillen aan alsof het snoepjes zijn.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?