Onze lieverd loopt het liefst de hele dag achter ons aan, wat nu?

Hallo allemaal!

Wat hebben we het getroffen met onze Sil. Het is werkelijk waar een enorme goedzak!
Als de kids vriendjes te spelen hebben, ligt ze in haar mandje toe te kijken.. super.
Ze is nieuwschierig, maar gaat daarna haar eigen ding doen.

Maar je hoeft maar naar de andere kant van de kamer te lopen, en madame komt alweer in de benen "pootjes hihi" en loopt achter ons aan, en kijkt nieuwschierig toe.
En als dat de hele dag door gaat, bij alles wat je doet, wordt je er soms wat kriebelig van.
Zou dit nieuwsgierigheid zijn of schooien?? Zijn er meer baasjes met hondjes die achter de baas aanlopen bij alles wat je doet?

lief, maar als je daar kriebelig van wordt, wijs je naar de plek, en zegt..af en blijf.

oefen dat zodat ze het weet, een hond die aanhankelijk is aan je, super hoor, maar niet bezitterig of klitterig, daar kan je op oefenen.

ga de kamer even uit, en zegt tegen je hond..blijf.

staat tie op , terug naar de mand. zo leer je dat tie niet achter je aan moet lopen als je maar even opstaat.

Oke.. dan gaan we dat is even oefenen morgen, thnx voor de tip!
Ach het is ook wel heel lief, maar soms struikel je bijna over haar, omdat ze overal met haar neus bovenop zit hihi..
Maar misschien is het ook wel niet goed dat ik me er soms aan erger, en hoort het gewoon zo, was even nieuwsgierig wat jullie "mening" is hier over.

Hoe oud is Sil? Nouri  had het namelijk ook heel erg, hij 'hing' echt aan me. Sinds een tijdje is dit bijna helemaal over, hij lijkt zelfverzekerder en doet meer zn eigen ding, veel prettiger inderdaad.. Nouri is bijna 15 maanden

ik vind het ook lief hoor, aanhankelijkheid van een hond is gewoon heerlijk.

maar de hond moet ook zelfstandigheid ontwikkelen, zo dat tie weet dat jij ook wel eens even op jezelf wilt zijn... en zo leert tie het niet als jij het goed vind dat tie maar achter je aan loopt.

oefenen, hij blijft je heus wel aardig vinden hoor. hahaha

je moet het zien als mijn Bamse, Bamse sliep altijd boven naast mijn bed op de grond, een eigen bedje.... nu slaapt ze beneden en is ze alleen, kan even niet anders, kom ik beneden na een lange nacht, ze begroet me alsof ik een hele week weg geweest ben, zo is het ook met jouw hond, eigen plek en als tie achter je aan blijft lopen, dan stuur je hem terug, ga je zitten op de bank, roep hem gerust bij je, duizend maal blijer is je hond dan.

en zo leert je hond ook alleen te blijven, als je eens weg moet, een boodschap bijvoorbeeld of wat dan ook, een hond die altijd in je buurt is en achter je aan loopt leert daar niets van, je hebt dan grote kans dat als tie alleen moet zijn dat het hem niet bevalt en gaat piepen of wat dan ook.

Saffira loopt ook wel altijd achter mij aan, zodat ze altijd bij mij is waar ik ook heen ga. Maar niet zo erg dat ze echt tegen me aan gaat plakken. Ze wil gewoon in mijn buurt blijven. 
Maar als ze nog jong is dan kan dit inderdaad wel tijdelijk zijn, en is het nog even uitzoeken.

Twee van onze honden deden dit ook. Onze vorige hond en de reu die we nu hebben. De reu die we nu hebben deed dit heel erg bij ons, maar volgde ook continue onze teef. Zij kon ook geen moment een rustig rondje lopen of naar de waterbak gaan, zonder dat hij in haar nek liep te hijgen. Volgens de gedragstherapeut moesten wij dit gedrag aanpakken, volgens hem was dit zeker geen lief aanhankelijk gedrag, maar pure dominantie. Of dit daadwerkelijk waar is, weet ik niet, maar ik werd er niet goed van en onze teef kwam ook bijna niet meer van haar stoel af. Dus vanaf dat moment heel consequent hem teruggestuurd naar zijn stoel of zijn plaats. Het heeft even geduurd, maar het kwartje is gevallen. Heerlijk, wat een rust in huis.

Dat lijkt me heel vervelend Bulleke... gelukkig is het nu afgelopen met achterna lopen.
Onze Sil is van 1 december 2012, dus nu 10 maanden oud. Jong nog he...
Zou het met dominantie te maken hebben denk je? Of meer omdat de reu continu achter jullie teef aan liep.
Dat het is dat geval dominant gedrag was. Ik geloof niet dat Sil ook maar een tikkie dominant is.. helemaal niets eigenlijk.. ze is een heel gevoelige hond, dat wel.. maar gelukkig niet dominant..
Ze zoekt de hele dag gezelligheid bij ons, maar ook bij de kinderen.. ze vindt het heerlijk om door hen geknuffeld te worden en aandacht te krijgen. Het is een rustige hond.. toch bijzonder omdat het toch een "halve" border collie is. Tuurlijk gaat ze buiten het liefst achter ieder vogeltje aan.. niets gaat aan haar voorbij!! Iedere wandeling is weer een heel avontuur.. wat of wie zou er achter dat hoekje staan..?? Maar binnen is ze rustig. Lief voor iedereen. Maar ik blijf voorzichtig hoor, ten opzichte van de omgang met de kids.. ik laat haar nooit alleen met de jongens. En niet alleen omdat Sil misschien kan toehappen (uit angst o.i.d.) maar ook omdat de kinderen haar misschien kunnen pesten.. ze zijn nog jong (2, 4 en 5 jaar).

Misschien ligt het dan nog wel aan de leeftijd van onze "pup" want eigenlijk is ze dat nog.
Ze lijkt al zo volwassen.. volgroeid.. maar ze is eigenlijk nog pup.

Max doet het ook. Maar hij wil gewoon zijn waar jij bent.... Hij kijkt nooit toe maar gaat gewoon lekker slapen totdat ik weer verplaats.
Ik heb er geen last van. Maar soms stuur ik hem naar zn stoel zodat hij zijn rust wel krijgt!

Geen dominantie hoor! Kan gewoon aanhankelijkheid of onzekerheid zijn. De onze wil ook het liefst continu bij ons zijn. Die kan daar wel iets in doorslaan naar claimerig daarin, dus wij oefenen ook wel bewust dat ze af en toe beneden moet blijven als wij boven zijn, zij in de kamer wij in de keuken, dat soort dingen.

Oke.. ik denk inderdaad dat het gewoon aanhankelijkheid is.. nieuwsgierigheid.
Of.. zou ze iets lekkers uit de kast pakken?

Bij ons is het de normaalste zaak van de wereld dat er regelmatig een korstje brood of stukje worst naast de kinderstoel op de grond valt.. of dat ik hem af en toe wat lekkers geef.. soms denk ik, zou het schooi gedrag zijn?
Ik vrees dat we dat er ook moeilijk uit krijgen, want hij komt zo vaak "ongemerkt" in de verleiding om wat van de grond te eten.

zoals je al zegt, je hond is behoorlijk gevoelig. Ik denk dat het in veel gevallen gaat om onzekerheid als een hond zoveel achter je aan loopt, bijna plakt. naast het eigen plaats toewijzen kun je ook werken aan de zelfstandigheid van je hond, geef je hond een taak, iets waar ie goed in is en zich zelfverzekerd bij voelt zodat je meer samen werkt in plaats van dat  hij aan jou hangt.

nog even een kleine toevoeging, nu ik het zo lees bedenk ik me dat dit ook negatief kan overkomen, een gevoelige hond kan ook echt een ontzettend lief maatje zijn juist doordat ene gevoelige hond jou als baasje ook goed aanvoelt.'

Wij hebben sinds maart een herplaatser van bijns 9 jaar. Ze heeft in haar eerdere verblijfplaats veel alleen gezeten en in de bench. Ze loopt mij ook de hele tijd achterna en in de kamer volgt ze me continue. Soms gast ze ergens strategisch liggen, heb haar kussen ook op zo'n plaats gelegd, zodat ze me vanaf die plek altijd kan zien. Als ik even ga zitten voor de tv, wil ze vaak op schoot. Ik vind het heerlijk hoor en ga er in mee omdat ze volgens mij gewoon en band wil opbouwen en genegenheid zoekt. Ze wil ook alleen maar goed doen en ze heeft al zo veel meegemaakt.
Daarentegen kan ze wel enkele uurtjes alleen zijn als ik boodschappen doe of even naar een vriendin ga. Ik laat haar dan gewoon in de woonkamer maar vaak wacht ze op me op de bank voor het raam.

Zo ligt ze ook graag bij mijn dochter op de bank, hier lezen ze samen.'

wij zitten smorgens in alle vroegte ook samen te eten hoor, dat is er ingekropen, gezellig op de grond, haar bak tussen haar poten, ik met koffie en omeletje, en daar krijgt ze dan ook wat van, verwennen mag best , maar ook leren om zelfstandig te zijn.

Pepijn is ook zeer aanhankelijk.

Hij loopt ook bijna altijd achter mij aan en zou nog op schoot kruipen als ik op de WC zit......!
Ook in de keuken staat hij altijd erbij. Hij kijkt toe als ik me aankleed.
's Avonds na de laatste wandeling is het over. Dan gaat hij slapen en is hij niet meer zo geinteresseerd.

Echt erg vind ik het niet. Ook hij kan goed alleen zijn en begrijpt dat ik ook zonder hem wegga.

Nala en Simba lopen me het liefst ook alles achterna.
Als ik er genoeg van heb stuur ik hun naar hun plek en meestal blijven ze daar dan ook wel.
Soms moet ik ze wel een paar keer terug sturen maar daar blijft het ook bij.

Lodewijk, ook een herplaatser,is ook zo,n naloper geweest.kon geen stap zetten . tot ik mij bewust liet vallen tegen de bank aan hij schrok zich wezenloos sinds dien loopt hij mij niet meer voor de voeten,hij komt nog wel kijken waar ik ben blijft op afstand dan zeg ik ga terug en doet hij dat. ik werd gek van hem zeker als jeslecht ter been ben is zo,n plakker niet ideaal .maar hij is wel lief. Hein.

onze herplaatser liep ook de hele dag achter ons aan, veel herplaatsers doen dit. Wij hebben het gewoon laten gaan en het is vanzelf over gegaan naar mate  ze meer zelfvertrouwen kreeg en ons beter leerde kennen en wist waar ze aan toe was.

Misschien is het een idee om haar zelfstandigheid wat te stimuleren dmv puzzeltjes of zoekspelletjes (makkelijk beginnen)

Als er steeds kruimeltjes op de grond vallen of ander lekkers te snaaien is, is het natuurlijk ook wel logisch dat ze alles goed in de gaten houdt'. Ik zou proberen dan op echt vaste tijden te eten en te snacken en dan gewoon aan tafel zodat er ook geen reden meer voor de hond is om de hele tijd achter je aan te lopen.

Waarschijnlijk heeft ze niet geleerd dat je gewoon kan blijven liggen. Je kan zit/af en blijf gaan oefenen met haar. En natuurlijk relax on a mat, waarbij ze leert dat op je bedje liggen iets oplevert.