Leuk hoor zo'n zoektocht naar een pup. Wij hebben wel heel bewust gekozen voor een Jack Russell, gewoon omdat ze superslim zijn en voor je willen werken. De wandelingen vind ik echt heerlijk. En thuis doen we veel denkspelletjes met haar. Onze Woola is nu 8 maanden en ze is niet overdreven hyper, geen blaffer, wel enthousiast en altijd vrolijk. Maar dat is heel persoonlijk. Wij hebben al 2 jacks gehad. En ook door ervaring wijs geworden. De andere 2 jacks kwamen uit het asiel, maar Woola komt bij een ervaren en lieve fokster vandaan. Mams en paps aanwezig en de tantes ook. Al met al, geweldig gesocialiseerd. Vandaar het superlieve karakter wat ze heeft. Kijk dus echt goed waar je het pupje koopt, en volg je gevoel, heb je geen klik met een fokker of met degene die het pupje verkoopt, dan nooit doen.
Heel veel succes.
haha, nou het is niet echt lassie hoor, dat is een romantisering van de collie!
Tja, de vacht, daar kan je niet omheen.
er is ook de korthaar. onze langhaar is nu ruim en jaar, maar ik weet al dat onze volgende hond (hopelijk binnen een jaar of twee) een korthaar zal zijn
https://www.google.be/search?q=korthaar+collie&newwindow=1&safe=off&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=-YVQUvahIIqK1AX8-4C4DA&ved=0CC8QsAQ&biw=1097&bih=545&dpr=1#newwindow=1&q=collie+smooth&safe=off&spell=1&tbm=isch
ik vind het echte 'honden'
Nog net wat actiever en aanhankelijker dan de langhaar (en ze hebben niet te veel haar hihi)
Hello'kes
Ik ben met honden opgevoed vanaf mijn babyjaren. Mijn ouders hadden al een poedel van voor mijn geboorte. Als baby/ peuter kwam er een bouvier bij ons waar eerst gehoorzaamheid werd gedaan en daarna waak en verdediging. Bij die oefeningen waak en verdediging werd ik naar het schijnt ook mee betrokken maar daar kan ik mij natuurlijk ni veel van herinneren. Enkele jaartjes later kwam er nog een bouvier bij ons. Mijn ouders waren toen ook al instructeurs op een hondenschool en ging ik als kind ook mee waardoor ik leerde wat wel en niet mocht bij honden. Ik leerde op die manier respect voor de dieren op te brengen en leerde ook dat het geen speelgoed was (niet trekken aan de haren,...) en dat men altijd voorzichtig moest zijn. Op een gegeven ogenblik hadden we een periode dat we beschikten over 5 honden (2 reutjes en 3 teefjes). Met de honden werd, door mijn ouders, aan hondensport gedaan (gehoorzaamheid) op wedstrijdniveau. Achteraf bekeken vond ik het goed dat ik zo vroeg met honden werd geassocieerd omdat ik dan als kind ook wist wat wel en niet kon bij honden. Honden voelen ook pijn en vreugde en wist ik ook dat honden niet mochten worden uitgedaagd. Het waren goede lessen die ik had gekregen. Ik had ook geen angst van honden.
Hier enkele foto's van het Kooiker teefje bij onze pups op bezoek vandaag..
Wat leuk dat jullie voor het markiesje gaan . Hier een markiezenkruising, maar mocht er ooit nog een hond komen, dan zou ik me zó op de wachtlijst zetten. Zo'n wachtlijst is ook wel overkomelijk...Je hebt alle tijd om in te lezen, namen te verzinnen etc.
Markiesjes en kooikers hebben idd veel van elkaar weg, qua beharing en bouw. Kooikers zijn wel vaak wat groter. Markiesjes kleiner en wat fijner gebouwd.
De kruising is een beetje onzeker: in elk geval 3/4e markiesje. het laatste vierde is waarschijnlijk langharige black & tan teckel, maar dat weet ik niet zeker. Zijn vader is getest, moeder (de kruising) niet.
Is een basset hound iets voor jullie misschien? middelmatige grootte, lief voor kinderen:
http://www.hondencentrum.com/hondenrassen/basset-hound/
Kijk eens op en dierenasiel site, genoeg leuke hondjes ( ook pups ) die opzoek zijn naar een nieuw baasje !
Ik heb en kruising boerenfox/jack en het is een wereldhond! Mijn kinderen waren ook nog redelijk jong, toen we besloten om een hond te nemen, het is mijn tweede hond, de eerste hond, een lab, kwam in huis toen de jongste net 2 was en het is altijd goed gegaan. Inmiddels is de lab nu 2 jaar geleden overleden, maar er is weer een lab in huis, dit keer een bruine. De boerenfox wordt eind van deze maand 11 en je zou het niet zeggen, rent nog net zo hard achter een balletje aan, weliswaar iets minder lang als vroeger, maar het speelse heeft ie nog steeds. Altijd cursussen mee gevolgd en vooral behendigheid was zn lust en zn leven. Zn karakter is vrij rustig, hij is in huis niet overdreven druk, nooit geweest ook, maar als de kinders vroeger gingen stoeien, deed hij vrolijk mee hoor. Kan iook zijn dat het rustiger is, doordat het een kruising is, al kunnen jacks ook druk zijn, uitzonderingen altijd natuurlijk. Dit mannetje van mij is dol op zonnenbaden,hihi, zodra de zon schijnt, ligt ie buiten, op zn rug, heerlijk te genieten.
Mocht hij er ooit niet meer zijn en ik krijg de kans op weer zo'n hond, ik zal geen moment twijfelen. Succes met je zoektocht!
Wij kregen onze pup toen de jongste 3 was. Hij weet precies dat wanneer je als een 'standbeeld' staat de hond weg gaat. Ik heb 't idee dat hij intuïtief beter weet hoe je met de hond moet omgaan dan de oudste.
Misschien ligt het aan het kind, maar misschien omdat hij het jong heeft geleerd.....
Wij hadden bewust een rustige pup uit het nest gekozen.
Niet 'haantje de voorste'.
Ik kreeg op mijn 8e verjaardag een boerenfox. Geweldig lief beest, echt een schat. Hij had bij ons wel de ruimte om los te lopen, had een aantal hectare grond tot zijn beschikking. In huis was hij erg rustig. Maar ik weet niet hoe dat is als hij alleen maar wandelrondes loopt. Bij ons liep hij uren buiten.
Hij is 14 geworden, nooit ziek, sterk hondje.
Toen we onze boxer kregen waren mijn kinderen 8 en net 5 jaar. Dat ging goed. Met jongere kinderen is het misschien wat lastiger, omdat die kleintjes misschien toch minder goed de regels begrijpen van de hond met rust laten.
Maar aan de andere kant zijn mijn man en ik beiden van baby af aan met honden opgegroeit en dt ing goed.
Ik heb Sam via iemand die éénmalig een nestje met haar teefje wilde. Niet super verantwoord, zoals de pups via de rasvereniging, maar ook geen broodfok of dergelijke.
Zou het eigenlijk wel aanraden om gewoon via de rasvereniging voor een pupje te gaan. Zou ik zelf in het vervolg ook doen. Heb helemaal geen nare ervaringen met hoe het nu is gegaan, maar via een rasvereniging heb je toch meer dat je als er eens wat is op de fokker terug kunt vallen, wat meer contact met nestgenootjes enz. Ook is er denk ik over het algemeen dan beter nagedacht over het nestje. er wordt dan beter gekeken naar de match van het teefje en de reu. Met Sam heeft het gewoon heel goed uitgepakt, daar heb ik geluk mee
Hallo daar,
Leuk dat je op de officiële wachtlijst staat voor een markiesje. Het lijkt misschien erg lang wachten maar soms gaat het sneller dan je denkt... Het is het echt waard om te wachten zeker omdat je nog erg jonge kinderen hebt. Ik duim hier mee dat je snel nieuws krijgt lees je ondertussen maar lekker in en geniet van de voorpret.
Het uitzoeken van een ras is persoonlijk, er is geen "ideale gezinshond" die overal aan voldoet... allen hebben hun eigen karakters....
Voor wat betreft een pup en kleine kinderen... Tja.....
Pups bijten tot een maand of 7 (na hun tandenwisseling) overal in, dat is er niet zomaar uit getraind... Kleine kindertjes zitten laag bij de grond en ook hun speelgoed, dus dat is voor een pupje op spring en speelhoogte... Het commando "los" en ruilen met een brokje is ook niet zo snel aangeleerd... Kleine kindertjes kunnen niet echt spelen met een pupje, gezien zijn bijgedrag en de mindere motoriek van een peuter...
Kunnen pups en kleine kinderen dan samen? Ja, hadden wij ook, maar de hond en de kinderen hield ik veelal gescheiden om ongelukjes te voorkomen en de rust in huis te bewaken...
In mijn familie is om die reden dan ook een pup weer herplaatst... Zij hadden de taak om zowel de kinderen als de hond tegelijk op te voeden (ook in omgang met elkaar) en gaven aan zich daar chromelijk in te hebben vergist. Dit is dan ook niet goed gegaan, voor hen was dit een te grote opgave... Het gaat namelijk niet vanzelf sprekend goed...
Wij hebben nu een tweeling van 5 jaar, een Cairn van 8, twee Berners van 1,5 en 1 jaar en dit gaat goed. Dus het kan! Maar hier spelen de kinderen niet met de honden, de opvoeding doe ik, zij geven geen commando's, knuffelen mag, de honden eten en kluiven apart, zij hebben een plek waar de kinderen, visite en vriendjes niet komen (hekje in de doorgang van de keuken), zodat de honden er wel bij kunnen zijn , maar niet onder de voet worden gelopen en ik het overzicht behoud..
Ik waak voor "ongelukjes"!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?