Wandelingen minderen?

Het gaat hier niet om de oudste hond, maar wel over mijn "jongste" hond, Saffira. Met Blackie doe ik namelijk zowiezo geen lange wandelingen door haar hernia.
Maar goed, ik merk dus dat Saffira de laatste maand of 2 maand sneller moe wordt van het wandelen. Nu heeft ze vaak dat ze na een kwartier al wat begint te slenteren, tot wanneer we dichter bij ons huis komen en dan krijgt ze weer energie.
Saffira is 10 jaar, dus niet eens echt zo heel oud maar ja wel al een beetje op leeftijd. Maar als ik bijvoorbeeld met mensen van HP ga wandelen in Hombeek, wat dan een uur is, dan houdt ze wel heel goed het ritme erin. Maar dit kan misschien zijn omdat ze dan met andere honden wandelt, want bij onze dagelijkse wandelingen wandelt ze natuurlijk alleen.  

Ik vroeg mij af of jullie oudjes ook zo weinig energie hebben, en of dit ook zo plots gebeurt is? En hoe lang gaan jullie wandelen met jullie oudjes + hou oud zijn ze? En wat raden jullie mij aan om hiermee te doen?

Mijn oudje is nu 15 jaar en is eigenlijk pas dit jaar dat ze beduidend minder ver kan lopen voor die tijd ging het goed maar die koude lange winter heeft haar geen goed gedaan.

Soms lukt het nog wel maar dan kan ze weer niet zo gemakkelijk de trap meer op.
Dus de rondjes zijn nu voort echt flink ingekort.

Misschien is het voor jou hondje wel leuk of gemakkelijk een andere route te lopen , meer dingetjes om te snuffelen en dan lopen ze wat gemakkelijker mee.
Of misschien een wandelmaatje?

zou zo verder niet weten. Succes verder.

Ja ik probeer de routes zo veel mogelijk af te wisselen, maar ja na een tijdje heb je alles wel gezien he  Onlangs nog in het bos gaan wandelen en dan had ze er geen moeite mee. Hebben we toch ook een half uurtje gewandeld denk ik.

Een wandelmaatje zou ik geweldig vinden, maar ik zou niet weten hoe ik iemand kan vinden.. Als ik ga wandelen kom ik eigenlijk amper andere honden tegen, als het 1 keer per week is dan is het al veel. Moest ik nu iemand elke week tegenkomen en af en toe een praatje maken, dan zou ik nog wel durven voorstellen om af te spreken om samen te wandelen. 
Heb ook al op een topic hier op HP gekeken dat bedoelt was om wandelmaatjes te vinden, worden er mannetjes op een kaart gezet van iedereen die lid is op HP. Maar niemand in mijn gemeente.

Hoe lang wandel jij dan met je hond? En na hoe lang wandelen merk je dat ze moe wordt?

Ik heb 1 oudje en die kan ook al een tijdje geen lange wandelingen meer aan. Nu heeft zij dus ook hernia, en ze krijgt er gewoon gelijk last van als we rondlopen op straat. Ze is 16,5 jaar oud en soms neem ik haar nog eens mee naar het bos, dan draag ik haar gewoon tot daar en laat ik haar daar wat rondsnuffelen, maar ze is dan wel weer erg moe en heeft ook weer last van haar rug. Ik merk gewoon dat zij het beter heeft als ze gewoon thuis blijft en lekker in de tuin rondsnuffelt. Ze is trouwens altijd wel een hondje geweest die liever thuis was dan weg ging. dus dat verschilt waarschijnlijk ook wel een hoop.

Ik maak met Estrella echt een heel klein rondje ze trekt het gewoon niet goed meer gaat steeds langzamer lopen, ook zo lekker langzaam voor je voeten en hoe dichter bij huis nou dan is echt bijna niet meer vooruit te branden.

Als ik zie dat ze beter loopt dan maak ik het rondje groter.
Vind het wel jammer hoor dat ze niet zo ver meer kan wandel graag maar ja dat is er nu tenminste met hond niet meer bij.

Jammer dat er niemand is te vinden in jou gemeente. Of je zou zelf een oproepje kunnen doen of een keer aansluiten bij een wandeling die hier meestal wel staan.

Bora is inmiddels negen en een jaar geleden had ik het gevoel dat ze "oud"begon te worden. Ze rende niet meer zo en kon echt achter me aan lopen. Dat was ik niet gewend van haar. Ook begon ze vaker te hijgen. Ik ben toen naar een homeopaat gegaan. Die adviseerde me toch eerst naar de dierenarts te gaan voor foto's . Nu blijkt dat Bora spondylose heeft in haar rug. Ook zij kan als ze honden ziet ineens "vergeten"zijn dat ze pijn heeft in haar rug. Nu heeft ze pijnstillers en het gaat steeds beter met haar. Kan het zijn dat er iets medisch is met je hond? Komt die slechter overeind, of is het springen wat minder of moeilijker geworden.

Ze hijgt ook wel tijdens de wandelingen inderdaad, maar van minder springen enzo merk ik niets. Ze springt nog in mijn bed, kan de trappen nog op en aflopen, wroet ook nog in mijn bed en in het gras op haar rug, ...

Ik ben een weekje of 2 geleden naar de dierenarts gegaan met haar, en heb toen ook eens gevraagd wat het kon zijn. Hij zei dat het kon zijn omdat ze loops was. Maar dat is inmiddels voorbij, en het verbeterd er niet op. 

Ze heeft wel en vergroot hart en daar wordt ze voor behandelt. Ze krijgt 3 pilletjes per dag hiervoor. Kan het daar aan liggen? Ik denk dat ze nu al 10maanden met dat vergroot hart zit, maar nog maar een half jaar behandelt wordt. (eerste dierenarts dacht dat ze gewoon verkouden was en het niet overging).

Heel lastig dit. Op een gegeven moment moet je toch naar je hond kijken en je aanpassen. Maar ik heb ervaring met mijn vorige hond die een hernia had en artrose in de knie. Hij was 13,5 en was al wat trager, maar toen raadde de dierenarts me aan om vaker te lopen en korter. Mijn hond ging toen enorm snel achteruit.

Of er een verband tussen zit weet ik niet zeker, maar "rust roest". Ik zou zelf niet meer te snel terugschakelen. Terug kan altijd nog, heen is veel lastiger.

oudjes worden ouder, gelukkig maar, ik zie jouw hond niet, jij wel, dagelijks zelfs... misschien wat minder lang maar wat meerderen keren ?

en dr gang laten gaan ? inplaats van een uur, dan twee x een half uur ? en de anderen wandelingen inkorten en ook wat meerderen keren ?

vaak is het zo de ene dag gaat het beter dan de andere dag, gewoon aankijken.

rust roest, wat Wilma zegt, maar je doet genoeg lees ik, alleen zou ik dan de wandelingen wat korter maken maar vaker.

Ik doe meestal wandelingen van een kwartier tot een half uur. Een uur wandelen doe ik eigenlijk maar zelden. 
Saffira heeft trouwens geen hernia he, het is Blackie die de hernia heeft en haar laat ik maximum 15min wandelen. Voor de rest gaat Blackie mee met de auto, fiets of in de draagtas. 

Ben net rond 22u nog eens gaan wandelen, en dan ging het wel heel goed. Ze was actief. Dus heb denk ik een 20 tot 30 minuten gewandeld dan. Maar als het donker is is ze zowiezo wat alerter en zenuwachtiger, misschien heeft het daar mee te maken. Morgen ga ik eens naar het bos, eens kijken hoe lang ze het daar volhoudt. Als ze het daar gewoon lang volhoudt vindt ze de wandelingen misschien te saai worden. En anders ligt het echt aan haar conditie

Ik loop in een roedel daar hebben we verschillende leeftijden
teefje, wheaten, van 11 loopt nog 2x per dag 1,5 tot 2 uur mee. Als het warm is of geestelijk iets gedaan dan 1 dag 1x mee.
Reu, kruising lab en golden, 10 loopt ook nog altijd mee.
reu , wheaten, 8,5 jaar loopt in 14 dagen zeg maar 13x mee 2x per dag 1,5 uur. Hij heeft een chronische maag darm ontsteking en daardoor een lager energie niveau. 
We kijken altijd goed naar de hond wat geeft hij/zij aan. Zolang ze nog staan te huppelen als we vragen gaan jullie mee plassen loopt het allemaal gewoon mee.

In vakanties doen we ook nog weleens langere wandelingen van een uur of 4 hier lopen alle honden aan mee. Maar dan lopen ze de avond wandeling niet meer mee.

Wat een kanjers zeg  Denk dat Saffira het niet meer zou aankunnen om 2uur of meer mee te wandelen. 

Maar goed, ben dus gister naar het bos geweest. Toen ik hier vertrok merkte ik al dat ze geen zin had.. dan gaat ze in haar "koppige modus". Dwz kop naar beneden, en triestige oogjes opzetten en af en toe eens naar mij kijken met de kop nog naar beneden 
Toen we dan in het bos aankwamen liep ze eerst wat achter mij maar wel met een goed tempo. Hele leuke geurtjes natuurlijk.
 Dan na 15min begon ze zich meer aan mij te fixeren en keek ze regelmatig naar mij. En 5min daarna liep ze gewoon voor mij met een goed ritme. We hebben dan een uur gewandeld, maar ben wel even gestopt om nootjes te zoeken voor mijn hamster en dan lag ze naast mij op de grond. 

En dan zat ik daar nog met mijn schoen vast in de modder ook 

Mijn oudste hond (bijna 12, heeft ook een vergroot hart) en mijn jongste hond (ruim 10) hebben een totaal verschillend karakter en werkaanleg. Regelmatig train ik nog met de oudste (voornamelijk lange sporen en wat apports op vlak terrein) en daar haalt hij veel voldoening uit. De jongste doet het liefst niets, maar lange wandelingen door de natuur vindt hij geweldig. Gemiddeld wandelen we 2 uur totaal per dag met de honden, in de weekenden en vakanties kan dat langer zijn. Bijv. 1 grote wandeling en de rest korte plas- en poeprondes. Als mijn hond thuis geen zin heeft om richting het water te lopen, dan luister ik naar mijn hond en heeft hij daar een reden voor. Ik weet niet exact wat voor medicatie je hond krijgt, maar 3 pilletjes per dag voor een vergroot hart... Hier geef ik enkel Benakor een half tabletje per dag en furosemide in noodgevallen. Daarnaast krijgt hij specifieke medicinale kruiden om hart-, long- en leverfunctie te ondersteunen. Deze kruiden hebben een hoog anti-oxidante werking, waardoor zijn uithoudingsvermogen ook wordt vergroot.

Mja haar medicijnen worden veel aangepast. Maar momenteel staat ze op een halfje 's morgens voor het hart, en rond de middag 1 pilletje voor de longen (ze had vocht op de longen door het vergroot hart). Maar die pillen voor de longen neemt ze ook al enkele maanden in, dus nu krijgt ze pilletjes die op langere termijn niet zo veel kwaad kunnen als die ze daarvoor nam. 
Maar ze heeft eens een periode gehad dat ze er 4 of 5 per dag moest nemen.. Gelukkig slikt ze dat makkelijk in, zolang ze er een vleesje bij krijgt 
Welke kruiden gebruik jij eigenlijk?

Ik zou de route zolang houden zoals jij tijdens de lange wandelingen haar nog niet moe ziet. (word ze na een kwartier moe: hou het op een kwartier)
 
Onze hond is 11 en kan lange wandelingen ook niet meer goed aan. Ik hou het meestal op een kwartiertje, niet veel langer niet veel korter. Is de wandeling te lang: kan hij niet meer in de auto komen omdat hij te moe is. Ook wil ik de wandeling niet te kort maken omdat ik niet wil dat hij zich "ouder gaat gedragen".

Voel je je jong: ben je jong
word je behandeld als een kreupel oudje, ga je je ook zo voelen

Vandaag was ze weer zo snel moe.. Nog maar 5 à 10 min aan het wandelen en ze was al aan het hijgen.. Toen we thuiskwamen ook nog een paar minuten uitgehijgd. 
Ik vind het gewoon zo snel achteruit gaan en vertrouw het niet.. ze is nog maar 10 jaar, zelfs Blackie heeft meer energie dan haar en die is 15!

Kan het met haar hart te maken hebben? Moet ik me zorgen maken?

Oei, moeilijke vraag! Ik heb er een van 10. Onlangs heeft ze ander voer gekregen en is nu veel fitter dan eerst. Misschien kun je iets proberen met ander voer? Of een extra vitamine?
Wellicht is het beter om eerst met de da te overleggen. Wie weet is er meer aan de hand wat de hond niet duidelijk kan aangeven en is het met een pilletje op te lossen.
Zo niet: ik loop nu in een rustiger tempo. Zo kan "oma" het langer volhouden.
Ik moet wel oppassen dat ze het met andere honden niet te gek maakt: wanneer ze te veel sprintjes trekt, kan het gebeuren dat ze dagenlang extra moet uitrusten. Dan doe ik haar aan de flexi. Dan heeft ze het de dagen erna niet zo saai met al dat extra slapen.
Voor een echt oude hond ga ik gewoon fietsen met de hond in een mandje en laat hem kleine stukjes wandelen tussendoor.  Zo raakt de hond niet overbelast en is toch heerlijk uitgeweest. Met grote stukken lopen neem ik een hondenwandelwagentje mee. Dan kan hij uitrusten wanneer het nodig is en toch mee.

Hier een border collie van negen en ze loopt opvallend minder ver/hard dan een paar jaar geleden. Nu durf ik niet te zeggen dat ze niet ver kán, en als we met de hele familie zijn, zou ze nooit achter willen blijven. Maar als ik haar 's ochtends uitlaat, dan hoeft het van haar na het doen van haar behoefte niet meer zo. Wil ze gewoon weer naar huis. Ook naast de fiets draaft ze nu heel erg rustig, terwijl ze vroeger het liefste aan een stuk door galoppeerde (wat ze niet mocht, maar jullie snappen het vast wel :P). 

Bij ons houdt het vooral in dat we niet meer de 'extra' dingen doen die je anders met een border collie doet om hun energie wat op te maken Denk dat ze nu meer is als een 'normale' middelbare hond in haar energielevel (bestaat dat eigenlijk, een normale hond?). Fysiek heeft ze niet meer de behoefte om de hele dag als een mongool rond te rennen. Mentaal uitdagen doen we nog wel steeds, oa door haar mee te nemen naar nieuwe situaties, training en met spelletjes in huis... hele makkelijke... ik heb wel eens slimmere border collies gekend wanneer het om zoekspelletjes gaat...

Nu ik erover nadenk, wordt ze nu mentaal wel meer uitgedaagd dan voorheen, hoewel ze tegelijkertijd minder gestresst is doordat er geen andere honden aanwezig zijn. Dus misschien dat die mentale uitdaging er ook wel voor zorgt dat ze fysiek minder energiek is?

Lastig, onze hond liep ook een poos bijzonder slecht qua conditie: bleek ook bloedarmoede en alvleesklierontsteking te hebben. Ligt dus denk ik ook wel aan de periode van 'aftakeling'. De ene hond is natuurlijk sneller versleten dan de andere, dus echt onderling vergelijken lijkt me niet heel goed mogelij

Ik ga morgen voor alle zekerheid naar de dierenarts, want ik vertrouw het toch niet. Met haar vergroot hart wil ik geen risico nemen, en het is toch al een tijdje geleden dat we nog foto's genomen hebben.

En, hoe ging het bij de dierenarts?

Ben niet geweest.. Blijkbaar zat onze dierenarts zowel donderdag als vrijdagavond in vergadering, waardoor zijn assistent het zou overnemen van hem. En daar vertrouw ik Saffira dan weer niet bij, ze heeft hetzelfde als mij gestudeert en ik moet zeggen dat ik daar bitter weinig over leer over zulke dingen. Dus ik ga maandagavond, dan heeft hij geen vergaderingen meer.

Als ik dit zo lees, wat mag ik mij dan nog gelukkig prijzen. Mijn reutje van 15 loopt nog hele stukken. Hij houdt het nog wel een uurtje of 2 a 3 vol. Nu het wat kouder wordt, wordt hij wat strammer. Maar dan doe ik zijn jasje aan en loopt eh zeg maar rent weer vrolijk mee. Hij is vaak nog actiever dan mijn teefje van 9. Ik masseer ook vaak zijn heupen en pootjes en probeer het zo warm mogelijk te houden. Hoop dat je wat kan vinden en anders veel succes.

Lola haar leeftijd is onbekend maar tenminste al tien jaar, maar ze zou net zo goed ouder kunnen zijn. Sinds een paar maanden heeft ze soms geen zin om mee te gaan wandelen en dat hoeft dan ook niet voor mij. Maar soms als ik haar zelf de route laat bepalen kan ze wel weer anderhalf a twee uur wandelen, soms in een pittig tempo en dan weer langzaam slenteren en stilstaan en in alle rust snuffelen.