Ik las dit op het internet over "vechtshondenrassen" en vroeg mij af of hier waarheid in zit of dit gewoon nog vrij ouderwets is.
De vechthondenrassen waarschuwen niet omdat de waarschuwingsfase eruit is gefokt. Het was helemaal niet de bedoeling dat deze rassen het conflict zouden vermijden. Integendeel, ze moesten graag en gretig het conflict aangaan. Het was niet gewenst de tegenstander te waarschuwen, want dit leverde een nadeel op in het uitvoeren van de verrassingsaanval. Dit is door veranderingen in de hersenen van deze rassen tot stand gebracht en is erfelijk bepaald. De link tussen de primitieve hersendelen en de cognitieve hersendelen functioneert niet voldoende. De hond van een vechtras kán niet waarschuwen, omdat hij aanvalt voor hij zelf weet wat hij van plan is.
Het testen van honden die wel waarschuwen zal de verminkende en dodelijke aanvallen van de vechthondenrassen niet verminderen, want deze honden waarschuwen niet. Ze lijken heel lief en vriendelijk omdat zij de grijns van de brachycef blijven tonen – tot ze plotseling en onbeheerst aanvallen. Het moment waarop zij dit zullen doen is volstrekt onvoorspelbaar, juist omdat zij gefokt zijn om niet eerst te waarschuwen.
Ik ben benieuwd naar jullie meningen!
http://www.gevaarlijkehonden.info/waarschuwen-conflictvermijden.php
De link
Waar heb je dat gelezen?
Ik heb de link er even bij gezet
De mensen die die site beheren zijn om het mild te stellen een tikkie bevooroordeeld.
Gevaarlijk topic
Ben oprecht benieuwd naar de reacties, want mag natuurlijk niet op voorhand zo bevooroordeeld zijn!
nè, bullshit
klinkt alsof je een stukje hersenen hebt weggefokt, dat vind ik wat te apart
Dat is wat ik dus raar vind hoe kan je zoiets wegfokken? :O
De hersenen zijn verandert. Ik heb eens op discovery chanel gezien dat de hersenen veranderen bij dingen die aangeleerd werden. Iedereen zijn hersenen hebben een andere vorm en zou gekneed kunnen worden.
Ik denk ook dat het niet klopt, hoor. Vechthonden maak je met de opvoeding, niet met het fokken. De rassen die daarvoor gebruikt worden zijn juist van die lieve honden die zich makkelijk laten kneden. Of teminste, dat denk ik.. Is er geen wetenschappelijk onderzoek naar zulke honden gedaan, vraag ik me dan af? Want spontane aanvallen zijn zeker in amerika toch wel een heel probleem als het om honden gaat.
het zijn zeker lieve honden ja, naar mensen toe...
naar honden toe, zou ik daar maar niet vanuit gaan
het is niet zo dat zon hond helemaal blanco geboren wordt en wij mensen ze maar hondscherp maken om het zo te zeggen. dat is gewoon een stukje aanleg en geschiedenis, en altijd iets om voorzichtig mee te zijn.
het is jammer dat mensen dat verschil niet zien en alles op 1 hoop gooien
ik wordt ook wel eens hypocriet genoemd, omdat ik een stafford heb, die ook wel losloopt, maar kom ik andere staffords tegen, heb ik liever ruimte
dan krijg ik van hoezo doe je dat? en je hebt er zelf nog wel een!
ja precies, daarom ga ik ze liever uit de weg als ik ze tegen kom. k vind ze geweldig leuk, maar hoef niet zo nodig dat kennis maken en gesnuffel, van een afstandje kan ik ook heel goed zien hoe leuk je hond is haha
Dit vind ik altijd zo raar..
Een jachthond met een jachtinstinct, ja, dat moet je accepteren, dat krijg je er nooit uit (ligt dus niet aan de eigenaar?).
Maar een vechthond met een vechtinstinct, dat is onzin, dat ligt aan de opvoeding, honden worden niet zo geboren.
Misschien zie ik iets gigantisch over het hoofd, maar.. Naar mijn mening is het gewoon het instinct van vechthonden om een poging te doen andere honden te doden, net zoals dat het het instinct is van een jachthond om een poging te doen een konijn te vangen/doden. Maar het één ligt puur aan de opvoeding van de eigenaar, en het ander puur aan het instinct, sterker nog, er wordt vanuit gegaan dat een eigenaar dit nagenoeg niet om kan buigen.
ik zeg toch juist niet dat het aan opvoeding ligt?
ik ben zelf ook voorzichtig met deze rassen als ik ze tegenkom...of althans, ik ga ze niet door de roze bril bekijken
maar actief het gevecht opzoeken, is lang niet altijd aan de orde...korte lontjes wel, en geen uitdagingen uit de weg gaan. en daar zit het hem...het snel geprovoceerd voelen, en daar moet je verstandig mee omgaan. jij insinueert nu eigenlijk dat deze honden zodra ze mee naar buiten gaan direct klaar staan om alles om hun heen te verscheuren, en dit heel actief op gaan zoeken...
ben ik het niet echt mee eens...
Sorry Jeroen, ik reageerde op Anja's post, maar omdat we allebei op dezelfde post gereageerd hebben kwam mijn reactie onder de jouwe
Ik insinueer niet dat dit type honden actief de straat op gaan om andere honden te verscheuren. Mijn ervaring is inderdaad dat ze een gevecht niet uit de weg gaan. Dat in combinatie met hun bouw, waarvoor ze gewoon voor erg veel schade kunnen zorgen, vind ik een beetje eng. Ik loop er tegenwoordig voor om. Mijn angstige hond is blijkbaar een trigger voor dit type honden om bovenop haar te duiken. Misschien reageren ze ook op zwakte/angst? Mijn stokoude Mechelaar kruising die ontzettend stabiel is (niet bang, niet dominant, heel neutraal) laten ze altijd met rust. Kijken ze niet eens naar.
Ik vind overigens dat jij een mooie kijk op je eigen ras hebt. Ik geloof echt dat dit type honden ontzettend lief zijn voor mensen en dat de drive die ze hebben mensen erg aan kan spreken. Maar heel veel mensen zijn niet realistisch over wat ze in huis hebben, zien het een beetje door een roze bril, ontkennen dat de hond eventueel moeilijk is met andere honden, blijven volhouden dat het niet aan de hond ligt maar aan de baasjes, wat in mijn optiek helemaal niet per sé zo is..
ahhhh, ik snapte het al niet helemaal..ik dacht al huh? dat zei ik toch ook niet haha
dat zou goed kunnen, ik heb wel eens gelezen dat jouw cosmic weg kan rennen en zich angstig kan gedragen? dat zou zeker een soort van prooidrift op kunnen wekken ja, of angst die opgepikt wordt..
ja ach, een paar jaar terug was ik ook wat naiever hoor...maar dat mag je met deze honden niet doen...
ik besef dat ik eerder een uitzondering thuis heb lopen...
en mensen denken inderdaad, ow maar wij voeden wel op, en dan blijf tie lief..dat is onzin..
en helaas bijna orde van de dag met deze honden, men neemt een leuk stoer pupje..
dat pupje wordt groot, sterk, en gaat ineens veel tijd kosten aan bewegen en opvoeden. kan ineens niet meer goed met honden..."maar dat wilden we allemaal niet, dus maar naar het asiel" en juist dat, kun je allemaal van tevoren weten..
je neemt ze om hun sportkwaliteiten, of het feit dat het gezinshonden bij uitstek zijn..niet omdat het zulke leuke makkelijke parkhonden zijn
Nee, natuurlijk wordt een hond niet blanco geboren. Dat is niet meer dan logisch. Maar aanleg en instinct zijn heel iets anders. Daarnaast hebben ze het hier vooral over honden die zonder enige waarschuwing aanvallen omdat er een deel van de hersenen mist.. Daar geloof ik persoonlijk niks van. Dat de ene hond nou eenmaal meer aanleg heeft voor agressie, en een "korter lontje" heeft, heeft niks met instinct te maken maar met aanleg. Dat het proces van waarschuwen tot aanvallen zo snel en onopvallend gaat wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Ik heb zelf geen ervaring met het houden van staffords en/of pitbulls, er lopen er hier wel een aantal rond en 6/7 zijn hele lieve honden, erg sociaal naar zowel mensen als andere honden, groot of klein. Daarentegen gebeuren hier veel voorvallen met herders, en dat zijn geen vechthonden, die vallen ook "uit het niks" aan, zo wordt gezegd. Ik denk dat het vooral iets is wat de baasjes moeten kunnen lezen, en dat dat bij vechthonden dan moeilijker is of kan zijn, kan ik wel geloven. Toch vind ik dat het niet aan het ras op zich ligt, een ras heeft ook veel verschillende bloedlijnen, en daar komen van karakter ook weer hele andere honden uit, je kunt ze dus niet allemaal over 1 kam scheren want heel veel vechthondenrassen zijn ook gewoon lieve leuke parkhondjes - en ja, heel veel ook niet, maar datzelfde is met herders en andere rassen.
Zowieso ben ik het met je eens Jeroen, dat mensen wel hun huiswerk moeten doen voor ze aan een hond beginnen - welke hond dan ook. Want honden dumpen in het asiel omdat ze uiteindelijk toch niet zijn wat je wou is in veel gevallen wel te voorkomen.
Hier ben ik het wel mee eens. Bij (bijna) ieder ras heb je zo'n risico, agressie is vaak hond-afhankelijk (persoonlijk, bedoel ik) en niet ras-afhankelijk. Maar feit blijft dat een Pitbull-achtige gewoon ontzettend sterk en krachtig is. Een Teckel (bijvoorbeeld) zou misschien eerder bijten, maar de schade zou daarbij aanzienlijk minder zijn. Als ik mocht kiezen of ik mijn hond op een losloopveld liet met een Teckel die vrijwel zeker zou aanvallen of een Pitbull die mogelijk zou aanvallen, zou ik waarschijnlijk tóch voor de Teckel kiezen. Simpelweg omdat ik dan een grotere kans heb dat ik mijn hond, dan wel met wat gaatjes maar in ieder geval nog in leven, weer mee naar huis kan nemen.
Pitbulls hebben eigenlijk erg veel pech..
- Én aanleg tot hondagressie vanwege de eigenschappen die erin gefokt zijn.
- Én een bouw waardoor ze ontzettend veel schade aan kunnen richting én heel "imposant" zijn.
- Én veel slechte verhalen in de media.
- Én regelmatig een "slechte" baas erbij die het conflict-vermijdende gedrag van zijn hond stoer vindt.
Ik kwam een tijdje terug een Pitbull pup tegen in de duinen. Echt een heel klein schattig ding. Rolde zich meteen op de rug toen mijn dames en de hond van mijn ouders even kwamen snuffelen. "Wat een onderdanig beestje", zei mijn stiefmoeder. Waarop de eigenaar zich even wat groter maakte. "Nou, dat blijft niet zo hoor!". Vervolgens kreeg de pup een ruk aan de halsband want nu was het wel genoeg met dat onderdanige gemiet van d'r. Een hond krijgt in zo'n situatie, bij zo'n eigenaar, ook geen eerlijke kans..
Overigens hoor je inderdaad ook vaak van problemen met herders.. Een gezin bij mijn moeder in de wijk heeft drie herders gehad. De Jack Russell van mijn buurvrouw is door alle drie aangevallen, daarna ging de hond weg, en kwam er dus weer een nieuwe. De laatste keer moest hij het bijna met zijn leven bekopen. Hij is bijna letterlijk levend gevild door de Duitse Herder van die mensen. Hij zit van zijn nek tot zijn staartje in het paarse verband omdat hij geen vel/vacht meer over heeft.
het staat wel bij de feiten haha! het lijkt mij toch ook onlogisch..
Als je een beetje handig bent met webdesign maak je zelf zo'n site en zet je erop wat je wil, omdat ergens feit: voorstaat maakt het nog niet waar. Ook niet persee niet waar btw.
Nee dat is zeker, maar ze stellen het zo leuk ; FEIT
Ik denk wel dat agrassie deels genetisch doorgegeven kan worden
Maar wat ik raar vind is dat die waarschuwingsfase eruit gefokt kan worden?
hoezo zou je vechthonden niet met fokken maken?
naar mijn idee wel, watjes hadden ze niks aan, de honden moesten game hebben, en met die honden die dit allemaal bezitten ga je verder...niet met de honden die te conflictvermijdend zijn en dingen liever uit de weg gaan.
die site, pfff ja, ik zou eigenlijk niks geloven wat daar staat...
maar dat honden uit deze "vecht categorie" minder waarschuwen, tja, ga ik wel in mee...ze zijn niet zo conflictvermijdend als een gemiddelde hond, nemen elke uitdaging aan en het kan heel snel gaan...of je dit nou in hersenafwijkingen moet zoeken, denk ik niet..maar gewoon in honden die zich bewijzen en honden die te soft waren, tja, daar ga je niet mee verder...dus wat hield je over? juist...honden die willen gaan, game en pit
of daar nu nog zoveel sprake van is? valt denk ik wel mee, aangezien de meesten als huishond gefokt worden, verschuiven fokkers hun gewenste eigenschappen in deze ook mee...
mij lijkt het dat dat zeker kan, je kan bepaald gedrag er ook in fokken, dus kan je ander gedrag er toch ook uit fokken. Selecteren op honden die minder en minder signalen laten zien.
Of het waar is is natuurlijk iets anders en daar heb ik geen idee van.
Ik denk datvje zeker kan doorfokken tot je de ideale vechthond hebt.
Of dit in alle vechthonden terug te vinden is , weet ik niet , maar ik ga er altijd van uit als ik er eentje tegenkom. Safety first. '
Ik ben het er niet mee eens, ik laat een akita uit, deze behoren ook tot vecht honden, bron:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_vechthonden_naar_ras
Nou deze is conflict ontwijkend. Als een hond gromt ed, gaat hij gewoon weg i.p.v. aanvallen. Dat ze geen signalen ed geven, zou ik niet weten aangezien hij het nog nooit heeft gedaan, wel ben ik van mening dat de akita lastiger is te 'lezen'. Maar niet onmogelijk
ja...maar een gemiddelde akita???
ik heb ook een stafford, die losloopt, die met de meeste honden heel goed kan..
maar ik zal niet zeggen dat dit opvoeding is, of staffords zulke lieverdjes zijn
uitzonderingen heb je altijd..
hier loopt ook een akita, waar lola ook mee speelt..
maar kom ik onderweg andere akita's tegen, loop ik eromheen en heb ik liever wat ruimte
Dat is zeker waar, maar wanneer aan lijn gehouden, zou je het alsnog kunnen zien lijkt mij?
En bij hem zal het de opvoeding ook niet zijn, 1e hond, en niet bepaald ingelezen, meer geluk qua hond en karakter.
Dat kan ik ook zeker begrijpen, ik kijk altijd naar de gedragingen van hond en baas, aangelijnd of niet. Waardoor ik bepaal wie ik aanlijn en of omheen loop inderdaad.
Maar persoonlijk vind ik dat je dat zoiezo bij elk ras zou moeten doen al is het een labrador of een markiesje ed...
nou weet ik niet...je hebt genoeg honden die aan de lijn draken zijn, en los heel sociaal en betrouwbaar. en andersom net zo...maar waarom het erop wagen?
tuurlijk let je wel op een hond, baas en hoe dat erbij loopt..en uiteraard geld dat eigenlijk altijd ja, met alle honden.
maar ik voorkom liever gewoon stront, helemaal aan de lijn. aan de lijn zoek ik het liever niet op, waarom moeten ze dan zo nodig bij elkaar?
..zo loopt lola vaak los, maar zie ik honden met stokken of balletjes, of grote stilstaande groepen, neem ik lootje en loop door. het zijn wel allemaal triggers, vooral staffies en bv herders kunnen aardig fel en fanatiek zijn met hun balletjes en stokken heb ik gemertk..
groepsdynamiek zal ook een hoop doen, zet je 2,3 van die lekkere haantje de voorste honden bij elkaar..kun je denk ik wachten tot het misloopt. loopt er eentje tussen en stelt de rest zich wat meegaander op, gaat het vaak wel goed
Ja dat is ook helemaal waar, beter voorkomen dan genezen.
Herders kunnen inderdaad flink speelgericht zijn! Die ik uitlaat zijn ook erg bal gericht, maar laten deze net zo makkelijk los voor een andere hond, of in ieder geval door een ander hond pakken, dat scheelt
Al moet ik wel zeggen dat het wel weer een soort van jammer is, als mensen denken o dat is een vechtras, laat ik die eens ontwijken, want daardoor hebben de honden vaak ook geen kans om sociaal gemaakt te worden zeg maar.
Of iig te oefenen.
er staat 1 dikke dikke fout in... het aanvallen is er niet ingefokt, dat is er in getraint en wordt bij illegale gevechten op commando gedaan. de rassen waar deze site vooral op doelt gaan een gevecht niet uit de weg maar ze gaan uit zichzelf niet zomaar een gevecht aangaan.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?