Uit mijn hoofd zetten, of toch doen? **Update** het gaat niet door

Al een paar maanden denk ik serieus na over een tweede hond. Het lijkt me heerlijk met 2 honden op pad te gaan, maar ook om zo nog meer te leren. Iedere hond is immers anders en het lijkt me prachtig de karakterverschillen te zien, evenals hun behoeftes (naast eten, drinken, slapen natuurlijk) Waar Nouri heerlijk nuchter is, zou ik in mijn toekomstige hond een sportieveling zien, waar ik o.a. mee sport (ik ben hardloper).

Wel besef ik me dat alles dan ineens dubbel is 

- Dubbele drukte
- Dubbele kosten
- Dubbele tijd (met allebei apart iets doen, waardoor de ander dan natuurlijk alleen zit)

Ik heb nu 3 dieren in een appartement heb (hond, kat, konijn) een tweede hond zou passen, maar ik twijfel aan de drukte dan. Wel zijn we op zoek naar een koophuis, met tuin. Maar ik weet nog niet hoelang dit op zich zal laten wachten. 

Ik ben altijd enorm rationeel als het over beslissingen nemen gaat, misschien wel te, anders was er allang een tweede geweest. Ik weet dat als ik een keuze maak, er ook vol voor ga. 

Ook zegt mijn verstand te wachten tot Nouri een jaar of 3 is, zodat hij uitgroeit tot een stabiele hond. Maar zou hij dan niet uitgroeien tot een stabiele hond als er een andere hond bij is?

Ik check al maanden asielsites, maar vooral de NCDH (Nederlandse Club voor Dalmatische Honden), waar ik minstens 1x per dag de geboorte en dekmeldingen check, wegsmelt bij alle lieve pupjes en heb ik al een voorkeur qua kennel (zo op het eerste oog dan) Het is duidelijk dat het een Dalmatier moet worden 

Ik probeer te vechten tegen mijn drang naar een tweede hond, ik ben bang over de oordelen van familie en vrienden en ergens vind ik dat ik het niet 'mag' willen, geen idee waarom ik dat vind.

Wat zouden jullie doen? jullie kunnen natuurlijk niet bij mij binnen kijken en moeten het doen met het verhaal dat ik tik, maar toch, ik weet het gewoon even niet meer Help, haha.

Je bent in elk geval duidelijk goed aan het nadenken.

Heel eerlijk boeit het mij niet wat familie of vrienden vinden als ik een dier erbij neem, zolang je er zelf maar 100% achter staat samen met je partner.

Qua het idee van drukte in huis zal voor ons moeilijk beoordelen zijn, de ene hond is rustiger dan een ander en het kan altijd anders uitpakken met drukte dan je zelf verwacht.

Denk dat jullie voor jullie zelf de twijfelpunten eens extra goed moeten evalueren en kom je dan positief uit uiteindelijk zou ik ervoor gaan. Ken ook mensen met 2 staffords op een flat, maar zolang je aan de beweging doet van een hond kan je drukte in een kleine ruimte prima geleiden mijn inziens.

Succes met je beslissing!

Tsja ik ben zo'n beetje de enige in mijn omgeving met een hond (überhaupt met huisdieren) Als je 21 bent vinden mensen dat je hoort uit te gaan, dronken te zijn en totaal niet serieus moet zijn. Gelukkig ben ik het tegendeel. Dus de omgeving was al enigszins verbaast over 1 hond.

Mijn vriend en ik zijn heel verschillend. Hij vind het heel gezellig met Nouri, maar ik heb alle zorgen. Dat zal dus ook allemaal op mij aankomen. Het zal dan ook druk worden, dat besef ik me zeker. 

Mijn vriend en ik hebben afgesproken dat ik parttime ga werken (ben net afgestudeerd) en hij fulltime. Ik zal dan ook meer in het huishouden doen (denk dat het neerkomt op bijna alles) maar hij wil dan ook bijspringen, financieel gezien, ook als er iets mocht gebeuren, ziekte e.d.
Ikzelf zet elke maand iets aan de kant, om zo een buffer op te bouwen. Dit zal met een tweede hond dan iets meer moeten zijn. 

Zo probeer ik alles op een rijtje te zetten. Het probleem is dat ik altijd voor de perfecte situatie neem, en niet genoegen neem met minder. Dit is natuurlijk in het voordeel van de hond, maar af en toe schiet ik daarin door. Vandaar mijn afwegingen, wat weegt nou zwaarder, de ene keer is dat het ene, de andere keer het andere. Ik ben nog niet helemaal in balans wat dat betreft..

Ik ben 18 en ik ga ook niet uit. Haha . Bijna al mijn tijd gaat naar Max, school, mijn kat en het Dierenasiel!

Je bereid je in ieder geval goed voor... Ik vind het heel knap van je dat je jezelf zo de tijd geeft en alles op een rijtje zet.
Ik heb zoiets van; als het allemaal wil, je hebt de tijd, de ruimte. Dan kan het prima toch?

Je hebt zo te lezen alles al op een rijtje gezet en je weet al precies wat je wil, dus ja. Why not?!

Als jullie alles kunnen combineren met werk en sociale bezigheden, je er de financiën én tijd voor hebt: waarom niet? 

Nu ik lees dat je continu op de site van de NCDH zit komt mijn kriebel ook weer op, ik heb (voor Mellow) ook dagenlang allerlei sites van fokkers af zitten speuren, geboren nestjes (op de verschillende sites) bekeken, had graag een Dalmaat gewild

Twee honden leek mij ook altijd leuk, maar ins ons geval absoluut niet verstandig. Neemt niet weg dat ik soms ook nog op sites rondkijk

Hier idem hoor.

Had een jack russel vanaf 8 jaar oud en die moest ik compleet alleen verzorgen.
Toen ik 22 was haalde ik mijn stafford teef erbij, niemand snapte al dat ik uberhaupt zo'n druk ding in huis haalde bij een oude jack russel .
2 maanden later kwam mijn herplaatser erbij, overwogen ja deels, als zijnde tijdelijke opvang, echter hebben we na het overlijden van de jack russel beslist door de problemen van de herplaatser hem bij ons te houden, gezien wij hem niet stabiel genoeg vonden om een forever home te zoeken.

Iedereen verklaarde mij en mn vriend voor gek, 22 jaar en tijd stoppen in dieren ipv stappen of op dure vliegvakantie gaan.
Ik neem dat voor lief. Ga eens per jaar een weekend met vrienden mee naar de Ardennen met de hondjes erbij, wij plezier en mijn honden ook.

Hier dragen wij wel samen alles bij qua honden, huishouden etc, maar mijn (ondertussen) man weet heel goed dat ie van mij niet hoeft te verwachten dat ik na deze 2 geen hond meer neem.
Maar ook hier geldt wel goed over denken, half jaar geleden een pup gezien naar ons beider hart. Waren er helemaal verliefd op, maar weet hoe die 2 van ons zijn en met toch wel verdriet uit eerlijkheid naar de pup toe gezegt "het is niet verstandig" en we doen het niet.

Wat grappig Chleo! Hoe bevalt het jou met 2 honden, ten opzichte van 1? 

Wat betreft voor en tegen, ja ik heb alles wel zo'n beetje op een rijtje denk ik! Ik  ben momenteel op zoek naar werk, aan de ene kant zou het handig zijn om nu een pup/herplaatser erbij te nemen omdat ik nu veel tijd heb om te laten wennen etc. Aan de andere kant vind ik werk zoeken zo energie rovend dat ik bang ben dat of het een, of het ander erbij inschiet. 

Ook zijn we opzoek naar een koophuis (ik heb een hele leuke op het oog, dichtbij een gebied waar ik heerlijk kan wandelen en iets verder uit het centrum (woon nu midden in het centrum). Ik heb al een afspraak gemaakt bij de hypotheek adviseur en we hebben besloten de hypotheek op 1 inkomen te doen, aangezien de kans gewoon groot is deze tijd dat een keer of de ene of de ander zijn baan verliest. 

Dus wat dat betreft is het een beetje een rommelige tijd.

trouwens, ik ben verliefd op deze schat..

http://www.ikzoekbaas.nl/asiel-dieren/hond/13448/noordbroek-almelo

Ohhh wat is ze mooi!
Lief verhaaltje ook. Past in jullie rijtje toch?

Ik denk dat het wel kan met jullie, een tweede hond.
En volgens mij is Nouri al een redelijk stabiele hond, of niet? Hihi

Ja precies Rebecca!    Ondanks dat ik dagelijks op asielsites kijk heb ik bijna nooit zoiets van 'dit zou hem wel kunnen zijn' maar dit klinkt gewoon ideaal. (voor zover je dat kan opmaken uit een verhaaltje) 

Nouri is inderdaad voor zijn leeftijd al heel stabiel, het blijft natuurlijk een jonge hond, maar het valt ook anderen op dat hij zo makkelijk is. Hij heeft een ontzettend zacht karakter daarom wil ik er ook een hond bij die dat ook heeft, en deze dame heeft in ieder geval die zachte uitstraling

Waarom reageer je niet gewoon? Net als je zegt, zoiets maak je niet vaak mee!
Ik denk dat het zeker wel moet lukken, en kennismaken kan altijd toch?!
Jullie hebben een stabiel hondenmaatje voor haar, precies wat ze willen!

hm zit wat in, meestal doe ik dat pas als ik het 300% zeker weet, maar gewoon is kijken is vrijblijvend toch..?

Goed, ik ga nu eerst even een rondje doen met Nouri want mn hoofd voelt als een kudde op hol geslagen paarden

Inderdaad.. Kijken mag altijd!  
En dan kan je beter nadenken, want dan heb je haar al ontmoet. Nu moet je op internet afgaan en als je dan 300% zeker bent, dan is het misschien een telleurstelling als het niet goed klikt o.i.d.

Veel plezier! Haha

ik zou heeel eerlijk zijn :p Ik wou altijd 2 honden en sinds 1 jaar eb ik er twee  Ik vind ze echt super en heel leuk om ze samen te zien spelen enzo.... Maar ik moet toegeven dat met 2 honden ik echt een dagtaak aan ze heb, ze zijn namelijk erg verschillend Sasha is 8 en redelijk rustig Myra is 1 een border collie die veel beweging en geestelijke uitdaging nodig heeft. Ik ben ook zo'n muts die vind dat elke hond recht heeft op privé aandacht dus per dag krijgen ze 2 privéwandelingen en twee wandelingen samen   Maar ja ik ben helemaal gek op ze en vind het heerlijk om heel de dag aan ze te besteden dus ja ik zou voor 2 honden gaan

Ik heb 2 honden tegelijk geadopteerd  dus heb deze keuze op honden gebied  nog nooit hoeven maken
Zolang je goed beslagen ten ijs gaat zie ik het probleem niet..kan je het je veroorloven financieel..heb je genoeg hulp/back up als niet alles  1,2,3 vloeiend gaat of je leven verandert?(bv een baan...meer geld minder tijd)
als je daar mee kan schipperen is er niks aan de hand

Ik heb mijn 2(middelbare) herplaatsers ook bij 2 poezen gezet...waarvan 1 toen al 17 jaar.
Mijn katten hadden nog nooit eerder eigen honden gehad(wel honden gezien)

Ik wist voor mijn adoptie, dat ik op 2 mensen kon rekenen en dus 24 per dag indien noodzakelijk back up had.
Dat bleek nodig ook...de baby van mijn broer overleed 2 dagen voor ze kwamen.
Gelukkig had ik mijn zaken voor elkaar, en hebben the boys daar weinig last van onder vonden

Ik ben heel tevreden met 2 honden omdat ze zich samen ook eens bezig kunnen houden, maar ook hierdoor vind ik het wel positief als je samen alles doet met de honden dat je ontspannen met je honden wandelt, maar ook even tijd hebt van alle dagelijkse dingen om samen met je partner even een goed moment te hebben.

Wij hebben thuis altijd 2 of meer honden gehad, dus ben opgegroeid met meerdere honden om me heen en vindt het heerlijk om tijd en energie in de honden te steken. Ga ook bijv naar onofficiele stafford shows met ze enzo.

Voor mij was het alleen met de herplaatser als 2 e hond iets anders erhaal, want dit was 1 hoopje ellende toen hij in huis kwam, vandaar dat wij toen de keuze hadden gemaakt eigenlijk al vroeger dan gepland een definitieve 2e hond erbij te nemen. Mijn "pup" was toen net 6 maanden en de herplaatser 8 maanden, dus 2 puberende bullebakken, waarvan ook nog eens eentje met een rugzakje en dat maakt het wel pittig.

Spijt heb ik er niet van, want ze zijn nu 3 en bijna 3 en gewoon toppie!

Ik moet zeggen dat het hier super bevalt, een tweede hond, maar alles verdubbeld zich inderdaad wel. Blafte Punk eerst alleen, nu blaffen er twee. Twee keer zoveel haar, twee keer zoveel eten. En ik moet zeggen dat ik ontzettend blij ben dat Punk "af" is. Ik ben (voor zover dat kan) klaar met haar trainen. Ze loopt altijd los, als ik twee Cosmic's aan de lijn had werd ik gek..

Oh, en ik wil je niet beïnvloeden, maar..

Klik! Dit is de afgelopen week in het asiel verschenen..

En dit ook.. Klik!

O, die is mooi!

En dit zou ik zijn met 2 Mellows (en misschien is het ook wel Pauline met 2 Cosmics? )

Haha! Nou, trekken aan de riem is juist één ding dat Cosmic NIET doet..

Wat betreft back-up, dat is een goede inderdaad. 

Als ik iets mankeer, wil mijn vriend bijspringen en anders is er de oppas waar nouri 1x per week heen ging, toen ik nog op school zat. Bij hem durf ik Nouri met gerust hart achter te laten (dat is echt een wonder, want ik vind niemand goed genoeg voor Nouri) en daar zou na eventuele overleg zeker nog een hond bij kunnen. 

Ook heb ik het idee dat ik en Nouri teveel aan elkaar 'hangen'. 'Als jij er niet bent, is niemand er' zei mijn broertje gister, toen ik bij ze op bezoek was (en dus even weg moest) en dat vind ik weleens zorgelijk. Het zou voor hem en mij wel fijn zijn als er nog een hond bij was, zodat ik mijn overschot aan liefde en aandacht kan verdelen en hij ook een ander maatje heeft, die ertoe doet.

Jaaaaa Pauline, ik had ze al meteen in de gaten Wat een dotjes.. (zie boven, daar had ik al een link naar Belle geplaatst)

Ik kan niet bij je binnen kijken, maar als de wens er is.... en je niet op ziet tegen de extra kosten, bedenk dat er wat meer kan gebeuren dan alleen voeding entingen , dat je dat hebt voor je hond.

En ja, apart met de honden wat gaan doen is goed, fijn zelfs , alle aandacht voor hun alleen die ze anders met elkaar moeten delen.

Als je dat hebt overwogen.... en je niet opziet tegen de tijd die het je gaat kosten....

wat je eens kan doen is een logee voor drie weken erbij, kijk of je de drukte aankan, de logee gaat weer weg, en jij weet dan of je het aankan. misschien is dat een optie ? want eenmaal in huis... nee dan gaat tie niet meer eruit .

Ik zou heel erg graag er nog een hond bij nemen, maar ik ben niet 100% zeker dat ik er Charlie een plezier mee zou doen. Hij is nooit erg geïnteresseerd geweest in andere honden, spelen met een andere hond doet hij nooit, hij doet liever zijn eigen ding. Waar hij wel gek van wordt, is wanneer we andere Cavaliers tegenkomen, dus moest er ooit een tweede hond bijkomen, dan zowieso een Cavalier herplaatser.

Ik ben opzoek naar een SUUUPPPPEEERRRR stabiele hond voor Max :P
Eerder komt hier geen tweede hond, mijn ouders willen dan persee een super stabiele hond, want Max is nog niet zo stabiel :(

Waar merk je dan aan dat Max niet zo stabiel is Rebecca? Hij is ook net 1 toch?

Max is bijna 15maanden, dus ja net 1.
Max is snel onzeker van geluiden, als hij niet kan zien waar het vandaan komt.
Hij is wat onzeker naar donker getinte mensen.
Hij begint te happen wanneer hij gefrustreerd raakt, of als hij niet meer weet wat hij met zichzelf aan moet...
En hij is nog súper druk rondom honden... Zelfs als hij ze kent, dan is hij echt heel druk....

Max was vanaf het begin al een happertje (schijnt een retriever probleempje te zijn). We hebben dit (dankzij de hondenschool) helaas verkeerd aangepakt, waardoor het erger is geworden. (De school was MG gebaseerd, vandaar dat ik die man niet kan waarderen, want we zijn een stukje verder van huis met Max dan eerder......)

Dus hij heeft nog te veel probleempjes om een andere hond aan te schaffen, tenzij die super stabiel is....


Dat happen is trouwens al voor 80% minder in een half jaar én dankzij zijn castratie. Dus nu nog de andere 20%.
We werken aan ons zelf om het te minderen/te stoppen. Want het ligt voor 100% aan ons (denk ik).

(Sorry ik wil je topic niet vervuilen met mijn probleempjes! Hihi.)

Nee ik vroeg ernaar 

Ja dat happen herken ik wel hoor! Nouri doet het ook af en toe als hij gewoon niet meer weet wat hij met zichzelf aan moet. Maar het valt bij Nouri vind ik onder jonge honden gedrag. Wat vervelend dat hij zo 'verpest' is door de verkeerde aanpak zeg! 

Nouri is wel heel sociaal naar andere honden. Dat komt denk ik omdat hij vanaf dat hij 9 weken is meeloopt in de roedel van de oppas. Hij heeft daar zoveel geleerd!

Ja... Het is heel jammer, maar gelukkig gaat het al heel veel beter met hem . Hij is absoluut niet agressief ofzo hoor. Alles behalve, maar hij kan wel heel fel zijn zegmaar.... Kan het niet goed uitleggen haha!

Hij doet het overigens alleen bij ons... Niet bij andere mensen, tenzij ze hem de baas willen spelen terwijl hij ze enthousiast begroet, dan pakt hij hun hand zachtjes vast en blijft dan zo staan van: Ja maar je hebt me al aanfacht gegeven! Lekker puh!
Als mensen hem negeren blijft hij netjes liggen totdat hij geroepen wordt of zo..

Buiten is Max in het happen wat feller. Waarom? Ik heb geen idee, maar als het hem niet naar zijn zin is dan gaat hij plat op de grond liggen. Als een walrus zeg maar haha. En als je hem dan wilt "meenemen" wil hij ook nog wel eens happen. Maar dan ook meer van: "blijf staan! ik lig nog!". Dan haal ik een koekje voor zijn neus langs, in de hoop dat hij op dat moment zijn neus gebruikt. Dan gaat hij netjes zitten en beloon ik hem meteen...

Ik ben nu al een tijdje bezig met positief trainen, en dat gaat redelijk goed. Soms hapt hij nog. Maar dan kan ik stil staan en hem kalmeren en wordt hij beloont als hij stopt en netjes zit.
Bij mijn vader is hij het felst, omdat mijn vader best wel gefrustreerd raakt van dat gehap... Mijn vader had dit niet echt aan zien komen toen hij aan een hond begon. En ik snap het ook wel, maar daardoor wordt Max alleen maar wilder....

Max kan ook heel goed met honden hoor, accepteert alles. En zelfs aan de riem is hij super sociaal. Hij is alleen té enthousiast haha :P

Ik heb er alle vertrouwen in dat het helemaal goed komt met dat "hap gedoe". We zijn hard bezig dat te verbeteren! En tegenwoordig lopen we allemaal met koekjes in onze zakken dat mocht hij beginnen, dan kunnen we hem afleiden en uit die situatie halen. Want dat is het grootste probleem nog denk ik, hij komt er maar moeilijk uit....