Doet inslapen pijn?

Als een hond z'n hele leven lang vriendelijk van inborst is geweest, en plots komen er gedragsveranderingen waar jij agressie in leest, dan ga je meteen naar een DA en laat je je hond grondig onderzoeken. Kans is groot dat er lichamelijk iets niet in orde is (pijn, dementie,...). 
Een hondenschool die vindt dat hij 'boos' reageert, of een boek van Martin Gaus gaan je dan niks verder helpen. Eerst medische hulp zoeken!

Eens met Christel.
Ga eens langs de dierenarts, misschien heeft hij heel veel pijn.

Bij het wandelen en spelen merk ik hier ook niks van hoor terwijl hij dan enorm met z'n lichaam tekeer gaat. Ik weet dat jullie er tegen zijn en ik zal hem nog kansen geven maar ik kan natuurlijk niet wachten tot hij me ferm toetakeld,

Als jouw hond zo reageert, dan sta je hem toch niet af aan een ander ? Laad je andere mensen met hetzelfde probleem op . Probeer zoals hierboven wordt gezegd te doen of ......ik durf het ook bijna niet te zeggen.
Maar in zo een geval je hond gewoon naar asiel doen of andere thuis zoeken, neen dat is vgs mij volledig verkeerd. Watvmaakt dan het dier nog voor ergs mee, woede van een nieuwe eigenaar of nog erger ? 
Dan kan je je topic naam ook maar beter veranderen vind ik. Sorry als dit hard overkomt. Ik begrijp dat je hond iets kan mankeren dat bv niet te genezen zou zijn,  maar dan zou ik voor euthanasie kiezen. Danneem je natuurlijk als eigenaar een enorme beslissing. Wegdoen is iets gemakkelijker. Ik hoop op een verbetering echt waar '

Cindy, ga langs de dierenarts en laat een volledige check doen.
Eventueel met bloedprikken e.d.

Als zijn gedrag zo veranderd is terwijl er niks veranderd is dan moet het zowat iets lichamelijks zijn.

En inderdaad ga langs de DA en laat hem helemaal nakijken !

Wat er op dat jaar verandert is:

Een vriend waar het mee uit is: Daar moesten ze in de stal slapen.

Wappi is erbij gekomen (al 1.5jaar) Baco was altijd eigenwijs verwent hondje.



In de weekenden van hier naar daar rijden om bij m'n ex z'n ouders te zijn, grote tuin maar vaak bench waar hij boos om werd. Nu thuis lekker los binnen maar geen tuin, dus wachten op wandelingen.

De meeste hier hebben allemaal lekker praten maar ik ben maar alleen en ik heb fouten gemaakt in m'n relatie door de honden daarmee naartoe te sleuren, in die stal. Weet niet of het op mij bedoelt is maar die nick die blijft, ik hou zielsveel van m'n honden maar je moet je eens indenken dat je hond bij je ligt tegen je rug, zalig, en als ik m'n hoofd omdraai bijna een beet in m'n gezicht heb, hij wil de baas zijn en weet dat ik schrik heb.

Volg de adviezen op en ga naar een da, aub!
Mijn bulletje kon ook heel gemeen uit de hoek komen,maar dat kwam door zijn pijn...
Wie weet mankeert Baco wel wat.

Ik vind het raar om gelijk aan inslapen te denken, in plaats van naar de da te gaan.
Ik ben mijn bulletje kwijt, en dat doet me nog zoveel zeer!

Ga eerst dingen uitsluiten voodat je zo 'n drastische (onnnodige) beslissing gaat nemen.

Ik hoop op t beste voor jullie.

Ben je nog wel van plan om naar de dierenarts te gaan voor een check?

Tuurlijk, ik heb ook gezegd dat ik van m'n hond hou maar ik hou dit in m'n hoofd omdat ik schik heb dat die tijd wel snel zou kunnen komen, jullie kennen hem niet en hebben totaal geen idee hoe hij kan zijn, ik probeer zo lief mogelijk te zijn maar zelfs dat vind hij maar niets, vooral nu het warm weer maakt het hem nog moeilijker

Ik heb een beetje het idee dat je het al weet wat je wil of niet ?

Zoals ik al eerder gezegd heb denk ik eraan maar is het niet al meteen beslist. Dat zijn jullie woorden...

Zoals ik al eerder zei heb nog niet beslist of ik hem laat inslapen. Ik heb trouwens net een mail gedaan naar een gt dicht in de buurt, via iemand van een hondensalon. Ze wou er ook graag bij zijn.

Hi, wij moesten zorro laten inslapen 15 april, hij had dit in zijn ader gekregen, dat doet echt geen pijn, maar zommer zo  zorro had voor ons aangegeef dat hij ermee klaar is (long en lever problemen), jij kon dat echt in zij ogen zien, maar jij moet doen wat het beste is voor jouw beste vriend.

Ik heb mijn cavalier laten inslapen thuis, eerst verdoving en dan een injectie in het hart. Tranen met tuiten hebben we allemaal gehuild, ze liet een hele lange zucht horen en draaide helemaal in een bolletje. Ik kon niet geloven dat ze er niet meer was...de da heeft me echt met beide voeten op de grond moeten zetten en de stetoscoop in mijn oren geduwd zodat ik zelf kon horen dat er geen hartslag meer was...Ze is begraven op een mooi plekje in de tuin. Vind het sneu dat je dit overweegt, zoiets doe je alleen als je er echt alles aan gedaan hebt om je maatje te helpen. Eerst alles uitpluizen en dan als alle registers opengetrokken zijn en er echt geen andere uitweg is mag je de beslissing nemen tot euthanasie. Gedragsproblemen zijn te behandelen, ik wens je alvast veel succes met de GT en hoop dat je een wijze beslissing neemt.

Een dierenarts laat toch niet zomaar een gezonde hond inslapen lijkt me?

Helaas zijn er wel da's die dat doen..

Weet je de reden van zijn gedrag? Werd hij in een stal gehouden? Of begrijp ik dat verkeerd?
De hond kon daar nietss aan doen... voor elk probleem kan je oplossingen zoeken alleen zal hier veel tijd en geduld over gaan..
Waar een wil is, is een weg!

Ja dat van die stal ? Dat snap ik ook niet goed.....lag hij aan de ketting dan of wat ?

Hoi, wij hadden een hond uit de asiel, 1 jaar en 6 maanden terug, toen dat tijd, en onze hondje hadden heel veel problemen veroorzaak, boos doen tegen katten, wegrennen, voor autos inreen ( wij waren toen de 6 de of 7 de eigenaar), en had de dierenarts ook gepraat van inslaap, en ik had geseg nee, dit hond blijf tot de dag wat hij neerval, en toen 1 jaar later werd hij heel erg ziek, (en hij was echt alles voor onze gezinnetje, even voor mij dochtertje), en toen seg de dierenarts vorige jaar desember  dat wij moet denk dat hj dit niet gaan haal, wij hadden weer hetzelfde gezeg met koorts en al, en toen 16 april dit jaar had hij mij zo kijk in zijn ogen gewijs van nu kunt ik niet meer, en toen had ik besloot nu weet ik dat is tijd, ik moes hem even draag naar de dierenarts, maar ik vind als hond gedragsproblemen heeft, en nooit had, laat erna kijken mischien moet hij gecastreerd worden etc.  Kijk aub erna voordat jij denk aan inslapen, en gedagsterapie is ook optie, ik mist zorro nu nog heel veel

Bij ons was het een hondje van 13. Nooit ziek geweest en tot nu toe de liefste hond die ik ooit gekend heb.

Haar moest je niets leren... Ze deed gewoon wat je vroeg. Soms nog vooraleer je het vroeg... zoals in de tuin een gevallen wasspeld oprapen en brengen terwijl ik de was ophing.

Zonder ooit ziek geweest te zijn kwam ze op een keer de trap aflopen in de tuin.. Beneden zakte ze door haar poten en bleef kwispelend en vragend naar ons kijken... Het bleek dat ze niet meer rechtkon.

We hebben haar onmiddellijk in de auto gelegd en onderweg gezegd dat de DA haar zou helpen. Ze kwispelde vrolijk en gaf likjes. We reden naar de dichtstbijzijnde DA, want we woonden nog niet zolang in die gemeente...

De DA onderzocht haar "even" en zei toen dat ze een gezwel had dat tegen de longen drukte waardoor ze te weinig lucht kreeg. Ik vroeg hoe dat verder ging gaan en of ze daarvan zou afzien.
"
Ja, want ze zal ademhalingsproblemen krijgen."... En hoelang denk je dat ze zo nog verder kan ? "Een week of 2... 4...".. En dan ?... "Dan gaat ze stikken"...

Nog even later had hij ons overtuigd dat we ons hondje best konden inslapen! En ik had altijd tegen m'n hondje gezegd dat ik haar nooit zou laten afzien... dat ze daarvoor te lief was...

Het leek een nachtmerrie... Hij zette het verdovingsspuitje en m'n hondje wilde weg... bleef vechten... Wilde uit mijn armen... Wilde weg van de DA... Huilde... en ze leek me helemaal niet meer "lam"... Toen ze iets rustiger was kreeg ze de 2de spuit... Daarna werd het stil...

We hebben haar mee naar huis genomen en op haar plekje op een dekentje gelegd. Alles leek zo onwerkelijk... Een paar uur eerder liep ze nog vrolijk rond in de tuin. Het heeft uren geduurd eer we haar konden begraven. Ik verwachtte elk moment dat ze weer wakker zou worden.

Dit is zo'n 30 jaren geleden. Ik neem dan ook aan dat men tegenwoordig andere middelen heeft.

Ik ben er nu nog van overtuigd dat ik een hondje nooit zal laten lijden. Maar laten inslapen zal ik pas doen als ik weet dat m'n hond er klaar voor is. Als ik zeker weet dat het medisch gezien nodig is en nadat ik zelf rustig afscheid heb kunnen nemen... En zeker ook het liefst thuis.

M'n volgende hondje is gelukkig zelf heel zacht en rustig thuis overleden. Nadat we even rustig afscheid konden nemen... Zeggen dat ze mocht slapen, dat het goed was. Ze was niets in paniek, lag op haar zij en kwispelde zacht, na een laatste knuffel en "slaap maar fijn" heeft ze nog een keer gezucht en was weg...

Zij mocht 15 worden.

Ik ga sowieso eerst naar een gt, ook zei iemand me van hondenpsychologie boeken te lezen. Ik ga Baco dus niet zomaar in laten slapen, maar ik stelde me wel de vraag omdat ik zoiets heb van miss kom ik ooit voor die keuze? Jullie zien natuurlijk ook niet hoe hij reageert... Ze moeten ook ingeënt dus zal Baco nagekeken worden, al vraag ik me af hoe?

Hoe ga ik hem op die tafel krijgen?
Hoe geeft de dierenarts zijn inenting?
Hoe gaan we hem controleren?

Ik zelf denk dat hij geen pijn heeft, vooral omdat als we wandelen of hij speelt hij alles echt met z'n heel lijf doet... Wss gelijk alle/meeste bulls doen?

Ik denk dat Baco vooral weet en voelt dat ik schrik van hem heb en dat hij daar wat misbruik van maakt? Ik weet eerlijk gezegd ook niet hoe ik over die schrik heen moet, hij heeft me ondertussen zovaak zo fel gebeten... En door gebeten! M'n vinger 1x, m'n hand 2x, m'n arm 1x, m'n voeten 2x... Normaal sliep hij ook bij mij in bed, maar vorige week heeft hij me weer in m'n voet gebeten, ik sliep nog en werd wakker door zijn beet (Wss draaide ik me ofzo) Sindsdien slaapt hij in de living. Wel lekker los omdat ik het veel te warm vind om ook nog in zo'n bench te slapen.

Jullie moeten ook begrijpen dat het soms gewoon moeilijk is om met zo'n hond om te gaan.

ze brengen hem waarschijnlijk onder een roesje en dan kunnen ze hem onderzoeken. ben de mijne ook weleens een dag kwijt geweest. ze hebben toen echo's, rontgen en een hartfilmpje gemaakt.
en bloedprikken lukt wel zo hoor. je bent niet de eerste met een 'moeilijke' hond.