Ik weet het even allemaal niet meer.. wat te doen?

Orga komt ook uit hetzelfde asiel en ze hebben mij toen heel duidelijk vermeld dat hij bij zijn vorige baas alleen kon blijven, maar dat een asielhond tijd nodig heeft. Ze hebben mij gewezen op het feit dat ik mij kon verwachten aan een probleem met het alleen blijven en onzindelijkheid en dat zulke dingen nu eenmaal bij veel asielhonden terug moeten worden opgebouwd... En ze vroegen toen ook hoe ik dit zou aanpakken enzovoort...

van een hond van 13 verwachten dat ze na zulke wisselingen direct alleen kan zijn
is ook niet handig.......  en in het asiel kon ze trippelen en controleren wat ze wilde.......

en 13 jaar en gedumpt...... voor een pup, of had ze last gekregen van wat wel meer
oude honden overkomt: verlatingsangst??

das niet te achterhalen dus, maar kan zeer wel ook een scenario zijn geweest
(want dat gebeurd best met regelmaat)

nu wordt ze bij TS "buitengesloten" of "neergezet" (tuin/bijkeuken)
en kan ze niets meer controleren of gezelschap houden, en dan in een omgeving die
haar totaal vreemd is, en bovendien is ze oud.........

en dus heeft ze op dit moment verlatingsangst, of het blijvend is.... dat is de vraag
13 jaar en dan via het asiel herplaatst worden lijkt me heel zwaar voor een hond
en dan ook nog van een ras, waar een sterk koppie op zit

maar goed Petra heeft het heel mooi omschreven wat een hond nodig heeft
ik hoop dat TS hier in meegaat en een soort herstart maakt, mocht Pipa een goede alleen blijver
zijn geweest, komt dat dan misschien toch weer terug binnen haar mogelijkheden

Dan had je dat naar mijn bescheiden menig moeten beseffen voordat je aan een herplaatser begon. Dieren zijn de dupe van de drukte van onze maatschappij en indirect van het egoïsme van de mens. Meer tijd nemen voor een dier dat net geplaatst wordt, houdt indirect in meer stabiliteit en minder problemen zoals die zich nu al voordoen.

Je hebt al veel tips gehad en ik hoop dat training zal helpen... Maar mocht dat niet het geval zijn, kun je altijd een oppas/dagopvang regelen toch? (Tenzij het geld er daar niet voor is.) Dan kan ze in ieder geval wel bij jullie blijven, ik vrees namelijk dat een hond op zo'n leeftijd nie zo snel meer een huis vindt als ze weer terug moet naar het asiel...

Ik heb ook nergens gezegd dat jij vind dat ze verlatingsangst heeft maar ik gebruik die term wel, maar omdat ze nog zo kort bij je is, vind ik niet dat die term al direct helemaal op zijn plaats is... maar het kan ook zijn dat ze geen verlatingsangst heeft, maar gewoon nog moet wennen en nu nog te onzeker is... vandaar dat ik het zo schreef.... mocht je meer info willen zoeken over dit soort problemen en hoe dit te trainen is, is het makkelijker omdat op te zoeken onder de term verlatingsangst vandaar....

Er zijn ook hele goede boeken met veel goede info hierover! Daaruit kun je o.a. ook leren hoe intensief het voor een hond is om zich aan te moeten passen na een verhuizing en wat bijv het voor hond inhoudt als het alleen gelaten wordt... baasje weg is! Dan kijk je misschien ook even met andere ogen naar een hond... dan vanuit jezelf gezien!

Ik denk uit jou schrijven dat jij niet veel ervaring hebt idd met herplaatsers en je daar ook niet goed op hebt voorbereid... natuurlijk weet ik dat niet zeker maar zo lees ik jou teksten... natuurlijk ben ik daarbij ook erg benieuwd wat jou ervaringen zijn als je die wel hebt. Graag zelfs want ik trek heel graag mijn woorden in, als blijkt dat je alles er vanaf weet, je goed hebt voorbereid, kennis hebt en alles al geprobeerd hebt wat binnen de mogelijkheden liggen voor je het besluit neemt dat ze anders maar terug moet.

Je wilt niet opgeven schrijf je... maar ik lees je teksten anders... dan enkel die woordjes dat je niet wilt opgeven....want ik lees nergens wat je al geprobeerd hebt om haar te helpen en te ondersteunen om haar even alleen te laten.... dat zou ook bijna onmogelijk zijn binnen 1 dag... dus van niet zomaar opgeven kun je volgens mij niet spreken als je nog niets geprobeerd hebt. Want om op te geven moet je je eerst ingezet hebben.... en die inzet mis ik totaal in het geheel. Helaas krijg ik een gevoel bij jou, dat je dit heel impulsief hebt besloten en niet verder hebt gedacht dan ik wil weer een teckel na het overlijden van Micky.

Ik denk dat het nog helemaal niet zeker is of ze wel of niet alleen kan blijven maar een hond die er net 1 dag is, daar kun je logischerwijs niet van verwachten dat die meteen alleen kan blijven. Daarvoor moet je eerst een vertrouwens band opbouwen, daarvoor moet zij eerst een beetje gewend zijn aan haar nieuwe omgeving en moet zij een beetje weten wat er van haar verwacht wordt en zal zij het vertrouwen moeten hebben in jou dat je ook terug komt.... al kon zij op haar vorige adres prima alleen thuis zijn, dat zegt niets of zij dat nu ook bij jou kan zijn..... daar is training en begeleiding voor nodig.

Binnen houden van een nieuwe hond is geheel normaal. Buiten komen er veel meer prikkels op haar af en dat kan vele malen erger/spannender voor haar zijn, dan in een stabiele en rustig omgeving wat een huis kan bieden.... als jij een terrein hond had gewild moet je niet voor een teckel kiezen en al helemaal niet een teckel van 13 jaar met een onbekend verleden.

Teckels zijn hele gevoelige hondjes (en ja ik heb 2 teckels gehad die beide 16 jaar zijn geworden... dus heb er wel een beetje ervaring mee), zijn waaks, zijn clowntjes, zijn drama queens, zijn hardleers, zijn super eigenwijs, zijn volhouders, zijn super pienter, zijn jachthondjes, zijn werkers, zijn niet graag alleen en zijn ook echte gezelschapshondjes die enorm van aandacht, liefde en luxe houden..... liggen het liefst op je beste plekjes in huis, willen graag de regie houden en de baas spelen en kunnen lekker mopperen, keffen, janken als het ze niet aanstaat..

Dat je niet dag en nacht bij haar kan blijven is ook natuurlijk een uiterste.... maar zorg dat je goede werkbare oplossingen verzint. Dat kan oppas zijn voor de eerste periode en tegelijk trainen, naar een haalbare situatie dat jij even van huis kunt en Pipa gewoon even alleen kan zijn. Dat kost je misschien een aantal weken/ maanden en daarbij kan een oppas in de tussentijd, je bij helpen.

Je hebt nu nog vakantie dus je kan er nu veel tijd voor vrij maken om met haar aan de slag te gaan.... want dat was ook je insteek om nu voor een herplaatser te kiezen.... dus ga ermee aan de slag en zet je schouders eronder en ga ervoor knokken!

Ergens dacht ik ook te lezen, dat je thuis woonde.... maar daar kan ik ook naast zitten hoor.... maar als je nog thuis woont, wat zegt je moeder er nu van, want daar had je toch mee overlegt?

Nogmaals ik bedoel het allemaal niet negatief.... maar krijg echt een negatief gevoel van jou schrijven over de gang van zaken en heb niet het gevoel dat jij je nu voor 200% inzet om dit een kans te geven op een succes..... ik hoop dat jij mij gaat overtuigen dat je dat wel doet/wilt want dat zou echt geweldig zijn! Ik gun jou en Pipa een geweldig leuke toekomst samen en voor Pipa een super gouden mand waar ze haar laatste jaren met veel plezier mag wonen.

Mensen jullie moeten geen tips meer geven.

Kreeg net van een medewerker  te horen dat ze Pipa terug naar het asiel heeft gebracht..

oei .... dat is eh ... goh triest. 

Kunnen alleen maar hopen dat ze een nieuw mandje krijgt maar gezien leeftijd .....

OWH... OMG dat meen je niet..... Eline wat vind ik dat triest om te lezen voor Pipa.

Ik hoop dat Pipa heel snel een gouden mandje vind, want ik vind haar echt super!

Voor TS ik hoop dat ze niet weer zomaar een nieuw hondje in huis haalt.... want dit vind ik echt niet terecht naar Pipa toe, hoe je met haar hebt gehandeld!

zo mijn knappe vent mag niet ontbreken.

uhhhh verkeerde topic?

Denk ook dat het in het verkeerd topic is. Maar het is een echte knappe vent!

oeps

Ja ga niet liegen, ben best teleurgesteld..
Was net zo blij dat er weer een oudje een thuis had gevonden.
Heb ook net een sms naar Marie-Rose gestuurd maar ze heeft nog niet geantwoord, ze zal misschien met Tibo aan het wandelen zijn maar ik weet dat zij even teleurgesteld gaan zijn als mij..
Het is gewoon jammer, je kan niet verwachten dat een hond meteen perfect in je gezinsleven mee gaat draaien, dan kan je gewoon niet verwachten..
Maar dit maken we helaas meer mee, eerst leuke foto's en leuk verhaal en dan bam staan ze er weer.

Jammer dat mensen toch steeds zo onbedachtzaam aan een hond (herplaatser) beginnen... Ze verwachten altijd dat alles direct perfect gaat, maar als het na dag 3 nog niet lukt dan maar terug naar het asiel...

Ach, wat triest voor Pipa....

Hopelijk krijgt Pipa snel haar gouden mandje...

Hier heb ik dus geen begrip voor, ze neemt een oudje als Pipa en dat moet dan maar ineens allemaal gaan zoals ze wil. Ik heb heel erg met Pipa'tje te doen, ze verdiende zoveel beter, ben er niet goed van. Waarom hebben mensen vaak toch zo weinig inzet voor een hondje, ze had de arme sukkel amper 2 dagen en nu wordt ze alweer totaal in de steek gelaten, je zou als hondje toch totaal je vertrouwen verliezen....

Inderdaad Eline, ik ben wederom zwaar teleurgesteld in mensen en is niet de eerste keer zoals jij ook al aanhaalde   We zullen Pipa'tje zaterdag maar een extra knuffel geven hé !

ik begrijp wat TS voelde, toen bleek dat Pipa dus niet alleen kon zijn (op dit moment)
niet iedereen kan dat opvangen, gaan trainen, invullen zoals dan nodig is
en TS had hier duidelijk van te voren totaal niet bij stil gestaan, niet erg handig, maar blijkbaar
is er ook niemand geweest in het asiel, die dit stukje gedrag (wat zo belangrijk kan zijn)
besproken heeft, een gemiste kans eigenlijk, voor asiel, hond en TS

ik denk niet zozeer dat TS alles nu "perfect" verwachtte, hier heeft ze gewoon geen seconce
aan gedacht....... en dan kan het probleem accuut heel groot zijn

heel erg sneu, voor Pipa als eerste, maar eigenlijk voor alle betrokkenen
hiervoor is TS vast niet aan Pipa begonnen, dat geloof ik ook weer niet.

Bah, weer een hond als wegwerpartikel gebruikt.
Zodra je die hond meeneemt van uit het asiel heb je toch besloten dat je er voor gaat, dat dat hondje nog een paar jaar deel van je gezin mag uitmaken, ik kan er echt niet bij dat je dan na 2 dagen al iets hebt van "ohnee, het hoeft niet meer, toch te veel werk precies".
Als je zo weinig moeite wil doen voor een hond, neem dan geen waar de achtergrond niet van gekend is, ga dan voor een hond die pas in het asiel is en die een hele omschrijving heeft meegekregen.

Arme Pipa, ze zal er ook niets van begrijpen.

Eline en Marie-Rose; moest pipa binnenkort geplaatst worden, zouden jullie dat dan willen laten weten, ik zit er nu toch wel mee en hoop dat ze na al die maanden toch snel een vaste thuis vindt.

Dat zullen we zeker laten weten! Maar ik vrees er een beetje voor, hopelijk komt er een oud koppel die altijd thuis is voor haar, dat zou iets voor haar zijn!

heb je misschien een leuke omschrijven van pipa?
Dan kan ik (en andere misschien) het eens op facebook plaatsen... wie weet reageert er dan wel iemand op....

Ik zag trouwens dat TS idd ook de foto's uit haar profiel heeft gehaald van Pipa. Erg jammer want nu lijkt het echt net alsof Pipa nooit heeft bestaan voor haar...

Wordt er altijd zo triest van, van zulke verhalen. Ik had om eerlijk te zijn al vanaf haar eerste bericht die ze plaatste dat een teckel zocht en de volgende dag zo impulsief naar het asiel was gereden al een gevoel van dit gaat niet goed... daarom had ik ook nog niet in eerdere topic's van haar.geschreven... zag het helaas al aankomen... toen ook nog dit topic kwam met zo'n negatieve lading daarin..... Ik ken verder Pipa niet maar ze heeft mijn hart echt al gestolen.... het is dat ik haar echt geen thuis kan bieden hier... maar anders....

Ik vrees er ook voor, ik denk eerder dat Pipa in het asiel blijft  Maar we houden je zeker op de hoogte Erika, lief van je dat je zo aan haar denkt !

ik zal misschien hard geklonken hebben, maar twee dagen en het dan al opgeven, vind niet Goja dat daar veel excuses voor te vinden zijn.  Je kan altijd tegen iets aanlopen dat onverwacht was, maar een hond is geen wegwerpartikel, ook niet als het even tegenzit, bij mij toch niet....

Mensen nemen veel te vlug een hond, of het nu een asielhond is of een herplaatser, of een pup. Eens dat er een probleem opduikt, en die zijn er toch altijd wel wat, dan kunnen ze het niet aan. Ik heb het al honderd maal gezegd, bezint voor ge begint ! Wat moet het hondje nu weer meemaken.....twee dagen in een thuis en nu weer terug in een hok in asiel.
Vind het vreselijk, hoop dat Pipa veel veel extra knuffels gaat krijgen komend weekend. En voor micka.....tof dat ge twee dagen het hebt uitgehouden , dat verdient een pluim

ik denk ook dat de impulsiviteit hier een grote rol heeft gespeeld
geen kwade opzet, of nu heel kwaadaardig handelen
TS is zo over de leeftijd van de hond heen gestapt
echter......... ze heeft niet alle scenario's doordacht, en het wel of niet alleen kunnen zijn
zou 1 van de eersten moeten zijn juist, juist omdat dat zulke grote problemen kan geven

je kan zeker tegen problemen aan lopen, ik heb zelf een herplaatser, al jaren, en het woord "probleem" wat iets te zacht uit gedrukt, daar gaat het mij niet om, maar het niet alleen kunnen zijn..... das vaak niet zozeer onwil om dat niet te gaan trainen, maar gewoon weg de onmogelijkheid in het dagelijks leven...... ik kan me daar op zichzelf in in leven ja.........
ik heb zelf een hond gehad die acuut niet meer alleen kon zijn, en dat is een groot groot probleem
wij konden dat "oplossen" maar ik weet gewoon, ook van andere situaties in mijn omgeving, dat dat niet altijd zo is, dat is dan heel bitter, maar wel een feit.


en dan is er bij mij echt ook een taak voor het asiel
"mevrouw..... realiseerd u zich dat......, en bedenkt u zich nog een paar dagen, want......"
ik weet niet of dat hier gebeurd is


Sneu is het voor alle partijen, Pipa natuurlijk het meeste, mensen als TS die in 1e instantie gewoon over de leeftijd van Pipa was heen gestapt, zijn er niet zoveel, hopelijk komt er toch iemand, die heel veel thuis is en dit hondje kan bieden wat ze op haar heel oude dag nodig heeft.

Ik ben het deels helemaal met eens en deels ook helemaal niet.....
Normaal gesproken denk ik JA Goja reageert... dan krijgen ze een heel goed antwoord want ik ben echt fan van je berichten

Maar in deze vind ik dat toch wel lastig want het is niet eerlijk vind ik om na 1 dag al zulke conclusies te trekken. Pipa heeft helemaal geen tijd gehad om te bij te komen en te wennen... moest huppa alles maar onder gaan en dan ook nog probleemloos... die had ook een pup kunnen zijn of een herplaatser van 2 jaar... leeftijd speelt in deze geen rol.

Als je kijkt hoe Pipa's eerste dag is gegaan dan zou elke hond pup of herplaatser tegen problemen aan gaan lopen, helemaal nadat het maanden in het asiel heeft gezeten.... of je moet wel een hele stabiele, zekere en zelfstandig hond treffen.

Ik vind nog steeds niet dat je in dit geval kunt spreken van een probleem met alleen zijn.... want dat is niet eerlijk na 24 uur zulke uitspraken te doen... er is 0 inzet geweest om het Pipa enigsinds wat gemakkelijk te maken... ze is eerder tegen gewerkt in dit proces.

Ja en of het asiel hierin niet de juiste info heeft gegeven... daar laat ik me niet over uit... ik ken het asiel niet en er zulke grote verschillen tussen asiels qua info en plaatsingsbeleid.... maar ik vermoed dat er best iets gezegt zal zijn.... maar of TS daar naar geluisterd heeft heb ik strek mijn twijfels in... iemand die zijn zinnen op 1 ding heeft gehad en impulsief handelt, luistert over het algemeen niet zo goed en denkt vaak maar aan 1 ding .... HEBBEN... NU.... HEBBEN..... tot ze thuis zijn......

Edit:
Dat is bij mij dan ook de reden dat ik nooit plaats op de dag van bezichtiging...
Mensen mogen komen kijken en kennismaken maar gaan zonder dier naar huis.... want de beslissing wordt hier niet op 1 dag genomen met kijken/kennismaken..... ook het plaatsingproces vooraf gaat nooit van nu bellen en over een uur op de stoep staan... ik wil zeker weten dat mensen voor 300% gaan en voor minder gaat het dier niet mee.... noem het streng... ja dat is het maar ik heb er ook nog nooit 1 terug gehad!

Het gebeurt vaak dat mensen toch te onvoorbereid kiezen voor een asieldier en dan heel erg overvallen worden door de realiteit die zo'n asieldiertje met zich meebrengt. Overvallen en overrompelt dat het niet vanzelf gaat en dat er hobbeles en bobbels te nemen zijn. Dat het niet alleen een aanslag is op het aanpassingvermogen van het dier, maar ook van jou als mens een flink stuk aanpassing vergt.

Asieldieren zijn verrassingspakketje en met hen een avontuur aangaan vergt dat je er blanco instapt. Geen verwachting scheppen waarin je het dier laat falen en waarin je jezelf laat falen. Onbevoordeeld het avontuur aangaan en aanpassen aan het dier wat z'n intrede doet.

Ik vind het vooral heel spijtig dat Pipa niet haar gouden mandje vond, maar heb waardering voor een besluit om terug te komen op een gemaakte keuze als je tot de ontdekking komt dat je op dit moment de match/mogelijkheden/inzet mist om onbevoordeeld het avontuur aan te kunnen gaan. Waardering, omdat Pipa niet gebaat is bij een mandje wat niet passend is.

Wens Pipa snel d'r gouden mandje!

Ga voor een groot deel met je mee Goja. Maar TS heeft al een hond en ik kan me dan weer voorstellen van asiel dat zij ervan uit gaan dat TS weet van .... hond kan alleen zijn maar er is altijd een gewenningsperiode, eerst band en vertrouwen krijgen. 
Is deze gedachte juist van asiel? Laat ik in het midden maar kan het me wel voorstellen. Want je zou denken dat men die al hond heeft of gehad heeft hier rekening mee houdt. 

Blijft triest voor Pippa

Ik ben van mening dat asiel hierin nog heel veel kunnen ontwikkelen. Er zullen zeker asiels zijn die aspirant kopers op een goede en eerlijke manier begeleiden, maar gezien het feit dat er nog zoveel mismatches zijn denk ik dat er toch te vaak iets niet goed gaat.

Het zou me eerlijk gezegd wel verbazen en ik geloof dus ook niet dat het asiel hier niets over heeft ingelicht. Bij mij waren ze net heel eerlijk, ze vertelde me echt hoe Orga was maar ook dat ik niet te veel mocht verwachten. Ze hadden het toen ook over alle mogelijke problemen en we hebben toen ook gepraat over hoe ik dit zou aanpakken... Er zullen waarschijnlijk wel asiels zijn die niet inlichten en de hond gewoon meegeven maar bij dit asiel denk ik er toch anders over!

Goed om jouw ervaring te lezen, en fijn om te lezen dat dit asiel aan goede begeleiding hierin gedaan heeft bij jullie. Ik ken het asiel niet, daar doe ik ook geen uitspraken over. In het algemeen denk ik dat er nog een ander verbetert kan worden bij asiels.

Maar in deze situatie met Pipa weten we het niet. Het is triest genoeg zo gegaan.