Hallo,
Wij zijn sinds afgelopen vrijdag baasjes van Bram, een old english bulldog reutje van 14 weken! Een prachtig mooi en lief beestje. Ik ben met voeren en kluiven bezig hem vertrouwd te maken door mn vingers in zijn voerbak te doen én zijn kluif aan te raken terwijl hij kluift. Nu gromde en hapte hij naar mij toen ik zijn kluif aanraakte. Ik schrok me rot en reageerde met NEE, heb hem op zijn rug gerold en los gelaten. Kluif heb ik weggelegd. Deze ging hij wel zoeken. Ff hierna ben ik hem uit gaan laten en heb hem al jubelend beloond bij het doen van zijn plasje.
Ik lees verschillende verhalen over bovenstaand probleempje.
Nu maak ik me zorgen dat mijn reaktie wellicht niet de juiste was.
Hoe te reageren int vervolg? Het is een reutje dus oet toch alert zijn op dominantie toch?
Heel graag advies!
Super bedankt alvast!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "pup. deed ik het goed?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hier een mooie link,van 2 pagina's over Dominantie en de ONwaarheden:http://www.hondenwijzer.com/dominantie.html
Verder was dit een héle normale reactie van je pup.In de hondenwereld is het wat je hebt mag je houden én verdedigen.Hij is gewoon een hond,een dier,met dierlijke instincten en handelingen.
Daar mag je begrip voor hebben.
Het op de rug draaien kun je weg laten.
Honden moet je ten alle tijden rustig laten eten,daar hoef jij niet boven te staan(letterlijk of figuurlijk).
Hoe meer rust tijdens het eten,hoe meer je vertrouwen kweekt,dat je later zelfs kunt uitbouwen tot het zelf komen brengen van de kluif
Dat doe je door te blijven afruilen,geen hem zijn kluif,neem een stukje kaas(iets wat héél lekker is en stevig ruikt) laat hem ruiken dat je dat hebt(blaas in je hand,waarin het kaasje zit,richting hem),dan laat hij zijn kluif met rust,dan lok je hem en beloon je hem voor het los laten van de kluif en voor het komen.
Wil je toch heel nodig bezig zijn met je hand in/om of rond die voerbak..begin dan met een lege voerbak,ga er naast zitten,zónder spanning,en doe er steeds wat IN,zo leert hij dat die hand van iets BRENGT en niet AFNEEMT.
Je geeft iets en daarna wil je het terug. Past niet zo erg in de logica van de hond. Je kan beter proberen te ruilen voor iets anders.
Als ie dan niet wilt schrik je en trek je terug, hondje heeft zijn eerste succes binnen.
Rol je hem op de rug, waarvoor... omdat hij zijn kluifje verdedigt die hij net had gekregen.
Als je in zijn voerbak wilt rommelen (waarom eigenlijk) dan doe dat door er weinig in te doen en er een beetje bij te gooien zodat hij het als iets positiefs ziet.
Wat zou jij er van vinden als ik in jouw eten lig te rommelen?
Allereerst, gefeliciteerd met jullie nieuwe pupje!
Je kan op die manier het gedrag verergeren.
Als je kijkt naar een wolven roedel mag de laagste in rang als hij zijn eten heeft het tegen de hoogste in rang verdedigen. Dus als je op die manier zijn botje afpakt (want zo ervaart hij het waarschijnlijk) gaat hij het nog meer verdedigen.
Als je het botje nu ruilt voor een snoepje leert hij dat als jij aan zijn botje zit dat het iets positiefs is. Ook bij het eten kan je bijvoorbeeld ernaast gaan zitten en er brokjes (of iets lekkers) bij gooien. Zo kan je eventuele baknijd voorkomen.
Ook hetzelfde verhaal met speeltjes. Ook spullen die hij eventueel steelt kan je beter ruilen voor wat lekker, dit is geen belonen. Jezelf lekker leuk maken, zo zal je minder kans hebben op bezitterig gedrag bij je hond.
Dat jubelen bij een plasje buiten is goed! Vooral zo blijven doen!
Bij een reutje hoef je niet per se alert te zijn op dominantie. De dominantie theorie is al geruime tijd achterhaald. Deze klopt gewoon niet. Ook dat op de rug leggen heeft een negatief effect of doet niets. Met deze methode kan je het vertrouwen schaden, en dat zou jammer zijn toch?
In ieder geval, ik hoop niet dat ik wat te abrupt overkom. Succes gewenst en ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Ik kan alleen maar beamen wat mijn voorgangers al zeiden. Velen hier op het forum geloven niet meer in "dominantie", maar zelfs als je dat wel doet, een ranglagere eet als laatste, krijgt wat overblijft, maar mag wel zijn eten verdedigen, ook tegen ranghogere honden. Eenmaal gegeven blijft gegeven, leg je hondje lekker rustig ergens neer waar hij fijn kan kluiven en laat hem eventjes met rust. Als je het kluifje echt af moet pakken dan is ruilen inderdaad een goede optie. Ook de tip die Chester gaf over het bijgooien van brokjes is super goed, zo denkt je hond: "Ah, daar is die hand, nu komen er extra brokjes!" en niet "Oh jee, die hand komt mijn brokjes afpakken!".
Overigens kunnen teven net zo "dominant" (of zelfs nog dominanter) zijn als/dan reutjes..
Allereerst gefeliciteerd met de nieuwe pup.
(euhm...dacht dat je helemaal totaal ontzettend verliefd was geworden op de Boston Terrier.?)
Dat op op de rug gedoe.?, mee stoppen.
Het denken dat een pup van 14 weken dominantie ontwikkeld als je die niet duidelijk aanpakt.?, mee stoppen.
Een pup wil duidelijke regels, consequent zijn, alles en iedereen in huis heeft de zelfde regels voor die kleine "spons" (want de hele dag krijgen ze prikkels, en wel het liefst dezelfde prikkels als je begrijpt wat ik bedoel)
Dat met dat bot zijn genoeg andere maniertjes voor.
Bv zoals veel mensen altijd schrijven..vast houden als hij kluift.
Dus niets afpakken, maar gewoon vast houden zodat hij kan kluiven.
Ook het ruilen kan soms helpen.
En dan niet het meest lekkere bot wat er in de wereld bestaat gaan proberen te ruilen voor een stukkie ouwe kaas..
Daar trapt geen hond in, dan houden ze liever het lekkerste voor zich zelf.
Ik ben persoonlijk meer voor het ;..eens gegeven, blijft gegeven.
Maargoed, da's een persoonlijk puntje
En zoals we het met onze asielzoekrt hebben gedaan, waar je in een straal van 5 meter niet bij kon komen als hij aan het eten was.
Gewoon z'n ding laten doen, niet storen, gewoon lekker eten.
Na een jaar intreseert het hem niets meer, al ga ik mee staan eten uit z'n bak.
Wat dus het belangrijkst is,hoe ingewikkelder, spannender, hoe lastiger je de eetsituatie voor je pup gaat maken, hoe meer de hond met "stress" staat te eten.
Dus probeer er geen dingetje van te maken.
Bak met eten, en klaar.
Desnoods kleine beetjes voer bij geven , zodat hij tijdens het eten gaat snappen dat het een feestje is zodra het baasje weer aan komt lopen.
Probeer het relaxt te houden.
Je hebt geen doorgedraaide geestelijk in de knoop geraakte asielzoekrt/herplaatser in huis gehaald.
Maar een pup met een gewone pup gebruiksaanwijzing.
Bij onze fokker werden er 12 bakjes neergezet in de puppyren met 9 pups.
Onze landseer heeft nooit ook maar 1 enkel moment een soort van baknijd gehad.
Zelfde als met botjes, de fokker zat de hele dag in de bak , en er was altijd genoeg voedsel, of kluif materiaal.
Dus hoop dat je na het nodige onderzoekswerk een beetje goede fokker hebt uitgezocht.
Veel plezier, en ....foto's mogen altijd.
Huh? De 25e op zoek naar een Boston Terriër en de 28e eigenaar van een Old English Bull pup?
Landseer ect; klopt, maar ik ben ook al heel lang weg van de old english bulldogs. Tijdens mijn zoektocht ben ik daar dus op blijven hangen. Komt bij dat er weinig nestjes zijn van boston terriers. Mijn gezin verkoos de old english ook boven de Boston'.
Heel er bedankt voor alle reacties. Ik heb het niet okay aangepakt. Daarom stelde ik mijn vraag ook hier. Het voelde niet goed! Ik wil ook niet dat mijn eyen afgepakt wordt, dus Bram wil dat ook niet. Ik ga het "ruilen" wel proberen.
Zaterdag starten Bram en ik met puppy cursus!
Dat er toch zo gereageerd wordt op het feit dat ik geen boston heb nu! We hebben gekozen voor een old english bulldog. Hij krijgt heel veel liefde en ik ben ontzettend blij met hem. Is dat niet het belangrijkste? We hebben onze jack Stien twee weken terug onverwachts in moeten laten slapen. Ik mis haar vreselijk en miste haar bedrijvigheid om mij heen. Een bull wilde ik al heel lang, maar koos voor cavalier en jack russel. Maar goed, hoef het eigenlijk ook niet uit te leggen toch?
Ik ben blij, mn hondje is blij! Daar gaat het om toch.
Je hoeft het niet uit te leggen, het verbaasde mij alleen dat je de ene dag op zoek was naar een Boston Terriër, en vier dagen later ineens een Old English Bull in huis hebt. Da's best snel gegaan! Veel mensen staan maanden of jaren op de wachtlijst voor ze een pup van een gewenst ras kunnen "bemachtigen". Maar alleen maar fijn dat jullie zo snel en goed geslaagd zijn, toch?
Ik was een half jaar geleden op zoek naar een Teckel of kleine Poedel. Nu ligt er een Podenco naast me. Het kan raar lopen
is toch wel grappig over dat opeisen
wij waren dit afgelopen weekend een lang weekend uit
een vriendin met haar schnauzer hielden ons gezelschap
de 2 reuen kennen elkaar zeer goed en hebben een duidelijke verstandhouding
zonder enige vorm van "agressie"
echter..... op een bepaald moment geef ik beide honden een cerea kluif
onze reu trekt zich terug op zijn kleed en eet er wat van
de andere reu, gaat buiten liggen en eet een deel op, en laat een stuk liggen
op een bepaald moment komt onze hond naar buiten lopen, wandelt rechtstreeks richting
het overgebleven stuk kluif, waar de andere hond nog naast lag
EN PAKT HET GEWOON !!!
hij aarzelde geen seconde, de andere reu kwam heel even overeind, maar een korte diepe grom
van onze hond was genoeg, hij ontspande direct, en onze hond kauwt het stuk op.
er was geen sprake van, dat de andere reu maar in de buurt kwam of loerde op wat van onze hond was.
ik vond dit opvallend, uiteraard hebben we de honden bij het eten zelf, rustig gescheiden gezet
en water drinken deden ze moeiteloos uit 1 bak, en er werd zelfs op 1 bed geslapen (dat van onze hond, waarbij de andere hond echt duidelijk om een soort toestemming vroeg, wat hij dan ook kreeg)
deze 2 reuen zijn GEWELDIG met elkaar
de andere reu komt vrij makkelijk in de problemen, maar niet als Gorby erbij is, want die neemt op die momenten de leiding, en aangezien hij zoveel overwicht heeft, komt het dan per definitie met niemand niet, tot problemen (zelfs niet met een bullmastiff die hem aanviel, hij stuurt zo'n hond gewoon terug naar zijn baas)
wij vonden dit opvallend, vooral ook de rust waarmee het ging, maar het gebeurde dus wel degelijk
en ik heb dit vroeger ook vaak zat gezien tussen mijn eigen reuen
ik wil hiermee niet de "dominantie" theorie verdedigen of zelfs maar promoten
maar honden hebben wel een duidelijke verhouding, waarbij de 1 niet alleen meer rechten heeft (onze hond dus op voeding) maar daarbij hoort dan ook wel gelijk de plicht van zorg (veiligheid creeren, problemen oplossen)
om bij de vraag van TS te komen:
je hebt niets verkeerds gedaan, je hebt oprecht gehandeld in een momentopname, de hond zal echt het vertrouwen neit verloren hebben, integendeel, en hoewel ik de komende tijd zeker zou oefenen met ruilen, vind ik uiteindelijk dat een baas die vertrouwt wordt door zijn hond, waarbij de hond respect heeft voor die baas (op positieve wijze) wel degelijk zonder geruil of gedoe, iets bij de hond moet kunnen terugpakken.
wij hebben 3 dagen intens genoten van 2 zeer sterke reuen, die onderling taal spreken waar wij maar een stukje van zien en begrijpen, maar of er onderling rang verschillen zijn, alleen betekent dat voor degende die meer rechten heeft, dat hij ook zeer veel plichten heeft en dit alleen tot stand kan komen als die "ranghoogste" ook capaciteiten heeft (stabilieit, kracht, overwicht) die plek rechtmatig in te nemen.
Wat een prachtig verhaal zeg! Dank je wel! Ik lees heel veel over pups en gedrag, ondanks dat ik al twee honden opgevoed heb. Bram wordt een grote reu dus wil het graag goed doen!
Is het eigelijk wel nodig om te ruilen of zn voer aan te raken? Wij hebben het nog nooit gedaan met onze honden en we hebben nooit maar dan ook nooit voedsel " agressie" gehad. De Instructrice waar ik puppy cursus doe, die tevens ook gedragstherapeut is raadde het ook af om te doen. Omdat bij sommige honden het juist ontwikkeld. Maar wat je wel kan doen, ( wat zij zei) is terwijl hij aan het eten is, je met jou hand iets heel lekkers aanbieden bv gekookte kip of kaas. Of wat ik in het begin deed was zn brokken met de hand geven dit gecombineerd met een beetje trainen. Maar niet het gene wat hij heeft zomaar afpakken wat dat willen sommige honden echt niet.
Bij ons op puppy cursus raadde ze het ook af
persoonlijk vind ik dat je altijd bij het voer/bot moet kunnen komen
om welke reden dan ook
maar het is wel verstandig de pup duidelijk te maken dat dat helemaal niet als
bedreiging is bedoeld, maar gewoon een onderdeel van het bestaan
het kan heel nuttig zijn in sommige noodgevallen dat je dat gewoon in over en weer
vol vertrouwen bij het voedsel kan, al heb je het zelf kort er voor zelf gegeven
bij een pup ga je dus spelenderwijs werken, zodat het bij een volwassenhond
heel normaal is, waarom zou je dat niet mogen meenemen in de opvoeding
als het maar geen strijd wordt, het moet gewoon........ gewoon zijn
dus ook van het ruilen, daar geen hele voorstelling van maken : jij krijgt dat, en ik pak dat......
Het belangrijkste stuk uit bovenstaande link:
STEP ONE: Be an armchair ethologist by thoughtfully and specifically writing down what objects your dog guards, what your dog does to cause you to say she is guarding, and how close you need to be to see any sign of guarding. Here’s an example:
Objects: Chew bone, stuffed Kong, favorite stuffed toy in the shape of a deranged dinosaur.
Behavior & Distance: My dog first stops chewing or eating, and stands motionless if I get within 4-5 feet of her while she is chewing on her Kong. If I move to within 2-3 feet, her body tenses and her mouth closes. If I walk right up to her and reach toward the object, she will growl.
STEP TWO: Find something your dog likes even better than what she guards. Usually it will be some form of meat, but every dog is different. Be sure to experiment–every trainer or behaviorist has seen X,000 numbers of people who swear their dog “doesn’t care about food” until we get out our super stash of cooked chicken or freeze-dried liver and get their dog turning somersaults for it. Food is ideal because you can have it on hand and chop it up into pieces that allow you to create lots of reinforcement.
STEP THREE: Stocked with lots of treats, set up a situation in which your dog would guard. In the example above, give your dog a stuffed Kong, leave the room and re-enter with a handful of cooked chicken. Stop WELL BEFORE you would predict a reaction (any reaction) from your dog. In the example above, that would be at about 7-8 feet away. Toss a piece of chicken so that it lands right beside your dog’s mouth. (If you are like me, and flunked softball in school, just toss another one if you miss.). Wait for your dog to eat it up, and toss another piece. Repeat once or twice, then leave the room. If your dog leaves the Kong and comes over to you for more, look up at the ceiling and ignore her. You want her to learn that food only comes out of the sky if she is eating and you are standing nearby.
STEP FOUR: After a few sessions of this, start where you began in the last session, but don’t toss any food until you walk forward one step closer, no more. Toss chicken and withdraw one step. Walk forward one forward again, toss a treat and then WALK AWAY. You want your dog to think “NO! Don’t walk away!!” If, however, your dog reacts by stiffening, make a mental note to start farther back or to only approach in half steps. You can either stop there, or leave the room and re-enter it, repeating Step Four one or two times.
STEP FIVE: Gradually, ever so gradually, decrease the distance between you and your dog. Walk to within 5 feet in one session, then 4 in the next. Go back to just 5 feet for 2 sessions, then go to 4 and possibly 3 IF the dog is responding well. “Responding well” means that your dog is switching from “Oh No! She’s going to take my bone away” to “Goody! Here she comes! Whenever I have a chew bone and she comes close to it I get something better! How cool is that????” That means your dog’s body is loose and not stiff. She does not start chewing frantically as you approach. Her mouth is open and she looks as if she is happily anticipating your approach.
What if she leaves the bone and come to me? Well, good girl Fidette, that means you’ve stopped guarding the bone in search of something better. Again, simply ignore her and wait for her to return to her bone. It might take awhile for some dogs, but if you look away (this part is important) she will eventually give up and go back to her Kong or dinner bowl.
STEP SIX: Once you can approach your dog and stand right beside her, begin skipping the food toss until you are a few strides away, and start classically conditioning a reach toward the object. Keep in mind that you are working on re-wiring her brain so that she forms a new association between your actions and how she feels about them. Walking toward her is a different action than reaching toward her, so you need to think of it as a different category. (Understanding the distinction between each action you make is perhaps the most important aspect of being able to use classical conditioning to turn around a behavior, and it is not something we do naturally without training ourselves to be expert observers and thoughtful analysts of behavior.) First, bend toward the food or toy, drop a treat and then straighten up. Do this several times, or as often as necessary for your dog to remain relaxed. Remember: your dog drives the system here, not an idea you have in your head for how long this should take. Gradually move your arm and hand closer and closer to the food or object, eventually taking it away and giving your dog something wonderful in return. I once convinced a head-strong and very RG’y dog to give me the dead bird she had in her mouth, and when she did, I gave it back to her. The people watching were appalled, but that’s what she wanted more than anything in the world, and she trusted me ever after.
STEP SEVEN: Keep it up. Forever. Not every day, or even every week, but at least every month or so you should remind your dog why it is in his or her best interests to let you take anything away.
PREVENTION: That’s easy–just follow the step above, but you don’t have to go as slowly as you would if you were trying to turn around an established behavior. Willie and Tootsie both love it when I pick up their bowls, because it means they are getting something even better. Neither have ever even suggested a modicum of RG’g, which is exactly why I continue to remind them how fun it is to let me take things away from them!
OPERANT CONDITIONING?: One last comment–there is a role for operant conditioning here, which is to teach dogs to “Leave It” or “Drop It” (those are different in the mind of a dog I suspect: in one case the dog is focused on something, in another he or she has it in his or her mouth, and possession is the law in canid society.)
- See more at: http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/resource-guarding-treatment-and-prevention#sthash.HgV4YNnb.dpuf
(PS al je het niet kan volgen, wil ik wel een vertaalpoging doen..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "pup. deed ik het goed?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?