UPDATE .Pepper wordt steeds agressiever naar andere honden (met name naar teefjes). Ideeën?

edit* Ik ben er ondertussen wel achter dat er ook spanning en eventuele onzekerheid bij Pepper speelt.

De laatste tijd worden mijn wandeling met Pepper (Oud Duitse Herder teef van 2 jaar) steeds minder ontspannen. Andere dominante teefjes waren nooit haar favoriet maar nu begint het toch echt een beetje lastig te worden.

Als ze een andere hond aan de lijn ziet doet ze haar staart recht omhoog, ze leunt dan met haar lijf naar voren ook de oren staan wat naar voren. Ze borstelt hier vaak bij.  Soms bromt ze ook, of een zachte, alarmerende diepe blaf die alleen van dichtbij te horen is. Ze trekt wat aan de lijn als ik doorloop. Op dat moment leid ik haar af met een balletje of door achteruit te lopen. Meestal lukt dit aardig. Ik probeer in de eerste instantie een confrontatie te mijden.

Als we dan toch in de buurt van de hond komen omdat we er langs moeten, sprint ze het laatste stukje. En moet ik wel heel stevig gaan staan om niet meegesleurd te worden.

Er wordt dan even gesnuffeld. Hierbij borstelt ze eigenlijk altijd, ze heeft dan dezelfde hoge houding als eerst.  Bij de meeste reutjes word het vanaf dat moment "spel". Wel is de sfeer vaak (lang niet altijd) een beetje gespannen. Denk omdat ze aan de lijn zitten. Ik heb het idee heb dat honden zich niet natuurlijk gedragen naar andere honden als ze vast zitten.

Bij onderdanige teefjes gaat het vaak ook oké zolang ze zich onderwerpen en niet weg rennen, ze respecteert kalmerende signalen voor zover ik zie wel.

Als het een dominante teef is staren ze vaak even totdat één van de twee een poot op de rug van de ander legt. Daarna vind er een hoop gesnauw plaats. Geen bloed, hoop herrie eerder. Ook dit probeer ik simpelweg te vermijden. Ben gewoon geen fan van honden kennis laten maken aan de lijn. Zeker niet als Pepper (of ik, misschien ben ik wat gespannener dan ik dacht) er moeite mee heeft.

Los van de lijn gaat beter maar er zijn toch nog wel eens wat akkefietjes. Ze is wel in staat om leuk met andere honden te zwemmen en spelen. Maar ik merk dat die honden over het algemeen onderdaniger dan Pepper zijn of het zijn reutjes.

Dit is erger als ik samen met een of twee pups loop, het lijkt dat alsof ze de pups beschermd/claimt. Er mogen maar een paar honden uit de buurt dichtbij komen dan. En als ze te ruw zijn kregen ze ook op hun kop. Daarna gaat het prima. Ik hoop dat dit minder wordt naar mate de pups wat ouder zijn.

Meestal komt het niet zo ver dat er een gevecht ontstaat omdat ik erg goed oplet. Ik laat haar nu eigenlijk alleen aan de riem uit. Niet dat ze wat te kort komt, ik fiets, ren, speel en zwem met haar. Ze heeft contact met andere honden en mensen. Ze is zeker niet geïsoleerd.

Nu probeer ik om Pepper zover te krijgen andere honden aan de lijn te negeren. Door af te leiden met speeltjes, met een boog om de andere hond heen dat soort dingen. Ik wordt niet boos (soms wil ik nog wel eens iets te heftig reageren, maar ook dat probeer ik te vermijden) en geef geen correcties om nare associaties te voorkomen. Ook werken we aan hier komen als ze gefocust is op een andere hond.

Ik wil haar graag zo trainen dat zowel Pepper, de pups, de honden in de buurt, baasjes en ik wat meer kunnen ontspannen buiten de deur. Ik wil voorkomen dat er echt iets mis gaat. Mensen zijn bang van haar terwijl er (tot nog toe) eigenlijk niets is gebeurt. Vaak zijn ze bij voorbaat al angstig omdat ook herders vaak als eng worden bestempeld. Als baasjes angstig doen doen de honden dat vaak ook. Dat maakt het niet makkelijker.

Nu zijn mijn vragen; Doe ik het wel goed? Zie ik nog dingen over het hoofd? Wat zou ik nog kunnen doen? Vertoont Pepper normaal gedrag of snapt ze haar eigen taal niet helemaal? Hoe om te gaan met angstige mensen die rare dingen doen door hun angst?

Ik hoop dat mijn verhaal niet te langdradig is. Ik ben er zeker van dat ik een paar dingen vergeten ben maar kom ik zo één, twee, drie niet op.

Ik volg even
Ik heb hier namelijk een reu met ongeveer dezelfde problemen.
Toen hij klein was, was hij heel erg onderdanig naar andere honden toe. Toen hij wat ouder werd, was hij gewoon sociaal naar honden toe.
En nu, nu hangt hij het dominante kereltje uit, die er niet voor achteruit deinst om te laten zien dat hij de baas is. Dus ik hoop ook op wat antwoorden.

Inderdaad herkenbaar, precies gegaan zo met Pepper. Ik denk dat het wel normaal gedrag is tot op zekere hoogte maar ik is niet echt ontspannen. Misschien ligt het aan mijzelf, wie weet.
Ik lees een hoop over onzekere honden die uitvallen en snauwen en hoe je daar mee om moet/kan gaan, maar vrij weinig over hoe je er mee om moet gaan bij een dominant type die dit doet.

dominante honden doen dit niet .. een dominante hond zal zelden maar snauwen en al helemaal niet uitvallen etc.Google maar eens op dominantie-theorie of kijk even op bijv. http://www.kangani.nl/Dominantietheorie-is-achterhaald/

Ik heb het niet over de dominantie theorie, rangorde en een hond die er op uit is de leiding te nemen. Die is inderdaad achterhaald en ik hanteer deze zeker niet.

Haar houding is dominant. Misschien zou dat borstelen wijzen op onzekerheid. Als dat het geval is heb een een onzekere dominante hond. Wat me niet echt handig lijkt om daar niets aan te doen. Dat snauwen lijkt mij inderdaad geen dominantie. Ze geeft gemengde signalen af. Dit had ik erbij moeten schrijven denk ik.

Ik zoek een manier om hier vanaf te komen of mee om te gaan. Waarom doet ze dit? Wat voor handeling helpen bij dit gedrag. Dat soort dingen.

onzeker en dominant zijn precies tegenovergestelden. Maar naar mijn idee kan een onzekere hond zich wel opstellen alsof hij zich heel wat voelt.Borstelen is echt een teken van opwinding of spanning, dat hoeft niet altijd negatief te zijn, ze kunnen ook wel eens borstelen bij bijv een intensief bal-spelletje met de baas.

Ik zou kijken hoe je kan zorgen bij ontmoetingen met andere honden hoe je die spanning laag kan houden. Leer letten op de lichaamstaal en al de kleinste signalen van spanning te herkennen, zo kan je kijken bij welke honden je dichter kan naderen en bij welke honden je meer afstand moet nemen. Als je daar op gaat letten en rekening houd met welke situaties je hond wel goed om kan gaan en welke niet en zo vooral positieve ervaringen gaat creeeren en veel minder negatieve ervaringen dan zal je hond vanzelf relaxter worden en dan vaak ook toleranter naar andere honden.
Als je hond echt uitvalt aan de lijn dan is dat echt een teken dat je op dat moment voor jouw hond te dicht bij de andere hond in de buurt bent.
Probeer verder misschien wandelingen op te zetten met andere stabiele, zelfverzekerde honden en dan op afstand van elkaar te wandelen op een rustige plek, zodat ze op een rustige afstand kan wennen aan de aanwezigheid van honden. Gaat het goed bij zo'n wandeling, dan kan je de afstand langzaam verkleinen.

Nog een tip; lees het boek kalmerende signalen, daar kan je veel duidelijke foto's zien over lichaamstaal, zodat het makkelijker word om stress bij je hond te herkennen

Groetjes en succes!

onzekerheid en dominantie is een momentopname (en dan bedoel ik met dominant: 'aanwezig, ik bepaal het, zal de kaas niet van tussen zijn boterham laten halen' en niet dominantietheorie gebaseerd) geen tegengestelden.

een dominante hond is een zelfverzekerde hond. Eentje die relaxed is, niet snel van z'n stuk te krijgen is en niet uitvalt, maar alleen zal vechten als hij echt geen andere uitweg zal vinden.
een onzekere hond daarentegen zal sneller happen, uitvallen, blaffen naar andere honden en ook sneller bijten.

zoals ik het lees was de andere hond op het veldje eerder alert of gespannen. Verder; veel plassen is ook iets wat je vaak ziet bij gestresste honden. Dus ik denk dat die andere hond ook gespannen was en als de jouwe dan ook snel wat angstig is..dan kan dat zo botsen. Ook dat grootmaken is naar mijn idee juist iets wat je vaak ziet bij een onzekere hond, terwijl een zelfverzekerde hond juist weer niet de behoefte heeft om zich zo te bewijzen.

overmatig markeren is geen teken van zelfzekerheid, je hond is onzeker, hij gaat markeren om zijn geur achter te laten. een zelfzekere hond hoeft geen tientallen geurvlaggetjes achter te laten

Als ik je verhaal zo lees zou ik zelf eerder 'ingrijpen' dat wil zeggen voornamelijk trainen op aandacht op jou gericht houden en naast lopen. Bij een naderende hond zou ik commando naast en 'volgen' of 'let op' (aandacht op jou gericht) geven en zo andere (aangelijnde) honden passeren.

Op die manier weet Pepper wat jij van haar verwacht bij een langslopende hond (aandacht naar jou hond negeren) dit is voor jou een stuk rustiger maar voor haar ook.

Het borstelen en grommen kan ook worden getriggerd door onzekerheid omdat ze niet weet wat ze moet doen bij een naderende (aangelijnde) hond.

Uiteindelijk wordt Pepper pas écht ontspannen aan de lijn als jij dat ook bent honden pikken dat feilloos op. Het zou dus ook goed kunnen dat het een interactie is met jou. Een hond nadert jij wordt hierdoor alert / gestressed waardoor Pepper denkt iets te 'moeten regelen' want de baas weet het even niet meer blijkbaar.

Dus gewoon lekker rustig blijven (proberen) en trainen en oefenen. Ik zou zelf wel voor 1 ding gaan om aandacht mee te trainen. Dus of speeltje of commando en snoepjes anders wordt het zo chaotisch op zo'n moment en dan lijkt het alleen maar alsof er écht iets aan de hond is, want bij iedere nadernde hond doet de baas zo raar

Sterkte en veel plezier met oefenen en trainen.
(ik hoop dat je hier wat aan hebt)

Bekijk je hond zijn signalen en probeer hem af te leiden.  Ik zou niet gaan ontwijken maar zijn aandacht trekken en deze bij jou of een speeltje houden tot de hond gepasseerd is of tot jullie hem voorbij zijn.  Zo hebben wij onze Niké zover gekregen.  Ze is nu vijf jaar oud en ze heeft de laatste twee à drie jaar geen hond meer aangevallen.  Daarvoor heeft ze verschillende honden aangevallen en verwond en ik geef toe dat dit allemaal onze fout was doordat we niet op haar voortekenen letten.  We hadden niet door hoe subtiel veranderingen in een hond kunnen zijn, terwijl deze heel belangrijk zijn en aan de hand waarvan je dat uitval/aanval gedrag kan voorkomen.  In onze ogen viel ze gewoon aan vanuit het niets, dat is nooit het geval, geloof me.  Hoe subtiel ook, de signalen zijn er en het is aan ons om ze te zien en interpreteren.  Wij hebben nooit voor de optie ontwijken gekozen omdat we wekelijks gaan wandelen met een groep hondenliefhebbers en onze honden allemaal loslopen, en we weigerden Niké die vrijheid te ontnemen dus hebben we blijven volhouden.  Nu is het zo dat we haar signalen zien, we roepen haar bij ons en leiden haar af, soms is zelfs dat niet meer nodig en is het genoeg dat we haar bij ons hebben.  Ook hebben we in het begin het bevel "los" zeer veel geoefend voor het geval ze toch nog een hond zou vasthebben, als ze vertrok, was het voor ons dan ook genoeg om "Neen, los en Niké" te roepen om haar terug te laten komen.

Als jijzelf niet ontspannen bent misschien eens een weekje aan de valeriaan  kijken of je hond dan anders reageert. Dan kun je beter pijlen of de hond versterkt word door jou niet ontspannen zijn.

Edit: Toevoeging> Hoe verloopt het als jij jou hond laat zitten of aflegt "blijf" de lijn slap hangt (en zelf een zekere houding aanneemt en vertrouwen uitstraalt van uit jezelf en in je hond) de ander rustig laat passeren en in samenwerking met een ander baasje diezelfde oefening ook andersom herhaalt de andere hond zitten of liggen en jullie passeren. Wanneer dit goed gaat staand en in een volgend stadium langs elkaar heen eerst wat ruime afstand er tussen en dan steeds wat dichterbij tot maximaal een meter er tussen? Uiteraard met beloning en enthousiasme steeds als het naar wens verloopt en dan met een afgesproken signaal met ander baasje bij de laatste keer gewoon doorlopen alsof je elkaar normaal tegen kwam zoals je ook andere honden tegen komt.
En als het een hond is die hij/zij goed kent en waar het goed mee gaat kun je ook erna vrij spel geven.

Elke keer dat het goed gaat met een andere hond belonen, positiviteit uitstralen.

Zijn er nog voldoende honden waar het standaard goed mee gaat? Misschien kun je dat gebruiken om de nadruk te leggen op positief gedrag. Tussentijds spel onderbreken naar je toeroepen belonen enthousiasme en weer lekker door laten spelen?


Ik heb vaker herders gezien die standaard bij benadering van een andere hond borstelen, ik vind het benauwder aanvoelen wanneer ze hierbij de oren in de nek hebben liggen. dat straalt voor mij gevoel meer onvoorspelbaar/onberekenbaar gedrag uit. 
Ik ga niet ontkennen dat ik daar ook altijd wel een lichte huivering bij heb. Mijn antwoord daarop is Beauty los doen van de lijn ook als het in een gebiedt is waar het niet mag. 
(Tot nu toe gebeurde dit altijd dat de  andere hond "herder" al los liep.)
Onze Beauty is niet sociaal met andere dieren, wel sociaal in de zin dat ze niks doet (ze zal geen enkel dier of mens iets doen)  ze is onzeker en vermijd/negeert contact met andere honden meestal. Daarom is mijn antwoord in het geval van Beauty dat ik haar lijn los maak, als het haar te veel wordt moet ze weg kunnen. Ik weet en heb ook de ervaring met Beauty dat als het te veel wordt ze probeert voldoende afstand te nemen zonder daarbij ons (mij en of mijn vriend) uit het oog te verliezen. Ze neemt zeg maar afstand maar wel beheert ze schiet niet meer door in haar paniek, dat deed ze wel toen ze pas bij me was op 9½ maand als bange traumahond die van vrijwel niets in complete paniek schoot.

Beauty heeft als ondersteuning bijna 2 jaar Walnut olie gehad ter ondersteuning bij stress, na 2 jaar gaf ze zelf heel duidelijk aan het niet meer nodig te hebben.

Leer je hond dat er aan de lijn niet gesnuffeld wordt dan hoeft ze zich ook niet zo op te fokken voor een naderende ontmoeting

Liedeke,

in jouw verhaal zie ik een onzekere hond, die door zijn patroon zichzelf wil kalmeren (en misschien ook jou wil kalmeren). ik zou ze geen kennis meer laten maken met andere honden die aangelijnd zijn (het lijkt ook niet alsof ze het wil-we spreken niet ook iedereen op straat aan he). aan een lijn kan een hond onvoldoende lichaamstaal gebruiken plus als de lijn strak staat zit ze aan het einde van het territorium en krijgt ze steun van jou. ik zou leren dat ze geen contact mag maken met onbekende, aangelijnde honden. ze heeft een paar viervoetige vrienden, dat is al voldoende! als ze aan de lijn de honden kan negeren, dan zou ik er ook onaangelijnd aan werken, als ze een hond ziet moet ze denken 'oh baasje heeft een snoepje of baasje heeft de bal' ik ga netjes aan de voet lopen of je hond moet minstens leren om toestemming te vragen aan jou (even kijken en afwachten of het een go of een neen is)...

veel succes, het is een complexe materie. hierboven werden al boeken van Turid Rugaas gesuggereerd, die zijn erg goed! ivm dominantie wil ik je het boek van bradshaw (dit is de hond) aanraden (het is wel een wetenschappelijk stuk -over wolven en hondengedrag- en geen eenvoudig boek, maar heel interessant!)

ik geloof dus wel in rangorde, of liever gezegd : ik geloof in verstandhoudingen
dat kan in een groep/roedel/familie/samenwerkingsverband ook niet anders, anders werkt
het namelijk niet, er moet orde zijn, en regels, taakverdeling en daarbij heeft de ene individu
veel meer verantwoording (en dus leiding) dan de ander

echter...... dat is alleen binnen een groep die echt moet functioneren met elkaar

wat wij van onze honden vragen buiten is in feite tegen-natuurlijk
ik ben dus ook nog al tegen dat "gezellig buiten met andere hondjes spelen'
dat is leuk met een paar heel bekende honden waarmee je dat opbouwt, maar alle andere
ontmoetingen is pure stress voor veel honden, ze hebben geen verstandhouding met wie ze tegen komen en eigenlijk willen ze het ook niet, voeg daarbij de verstoring van het natuurlijke gedrag door de lijn die eraan zit (namelijk elkaar kunnen ontlopen en negeren)........


veel honden maakt dit onzeker, en dan komt die heel bekende kettingreactie op gang, verstijven, gespannen raken, lippen aflikken (droge bek van de spanning) groot maken, borstelen en vervolgens hevig uitvallen, dit gedrag heeft telkens effect (je loopt beiden verder) en voor je het weet is het een vorm van gewoonte.

een hond met mogelijkheid tot dominantie (de dominante hond bestaat helemaal niet) is in mijn ogen een hond met veel zelfvertrouwen en met een grote mogelijkheid tot onderhandelen, communiceren, dat wil dus helemaal NIET zeggen dat zo'n hond dus maar met de hoogste staart staat, en zich groot staat te maken en heel extravert anderen maar zijn wil op legt, nee, wat hij eigenlijk doet is heel taktisch overleggen met de andere hond "hoe lossen we dit samen op, zonder ruzie te maken, want daar heb ik helemaal geen zin in".

en zelfs zo'n hond kan door verkeerde begeleiding op een bepaald moment deze prachtige manier van conflicten voorkomen verliezen, als hij bv totaal geen vertrouwen meer heeft in zijn baas, en zijn baas niet in hem.

want daar begint alles mee, hoeveel vertrouwen heeft de hond in de baas, zijn mede roedelgenoot, hoe goed kan die roedelgenoot dan wel niet onderhandelen waar de hond op terug kan vallen???

ik durf te zeggen dat ik een "dominante" hond heb, hij vecht dus ook nooit, hij onderhandelt situaties gewoon uit, hij kan enorm geprovoceerd worden, maar hij gaat er niet op in, is hij een sufferd, neeeee, is hij een hond die maar overal bovenop vliegt, of gromt en grauwt.... nee dus, hij onderhandelt en zijn grootste doel is "geen conflict" want van conflicten zijn nadelig voor iedereen (kan je gewond raken, kost veel energie)

hoe hij zich dan gedraagd: hij wacht af.... hij staat gewoon te wachten, neutraal, kijkt honden niet specifiek aan, staart op een ontspannen half stand, oren ontspannen, lippen ontspannen, en dat is zooo sterk, dat honden die in de aanval aankomen, dat al afbreken voor ze bij hem zijn. Een heel enkele keer heb je er 1 die doorzet (vrij dom is dat trouwens, sorry, maar het is voor veel honden handig hun eigen maat te weten, en geloof me, de meesten weten dat wel degelijk) zet hij zo'n hond met 1 stevige grauw weer van zich af "he joh, doe normaal, ik heb hier geen zin in".

kan hij niet vechten, oh ja zeker wel, maar het hoeft eigenlijk nooit

aan de lijn is altijd anders, ook voor onze hond, want wij verstoren zijn prachtige taal met onze onhandigheid, maar als hij al eens uitviel (en hij heeft ook zo 2-3 honden in de straat waar hij echt wel pissig van wordt) doe ik niks...... de hond loopt aan een HFB (handsfree belly) en ik loop gewoon door, als ik het overzie van te voren, maak ik een rustige bocht, en die probeer ik zo te maken dat ik tussen de honden in loop, ik blijf rechtop en vertraag niet, ik zeg niks, en omdat ik weet dat ik hem op deze manier prima ook fysiek aan kan....... ben ik ook ontspannen, gevolg...... de hond refereert naar mij en 99 van de 100 keer laat hij ook zijn spanning los.

want daar zit echt de basis, de baas/hond communicatie
dat is heel moeilijk, want wij mensen denken vooruit in "ojee, nee he" als de hond daar helemaal
nog niet mee bezig is.

wat ik heel vaak zie is als ik dichterbij ben, dat bij onze hond de geur gaat werken, ik zie hem dan heel bewust geurvangen van de andere hond (en dat gaat over heel grote afstanden) en ook dat geeft hem meestal zoveel info dat het genoeg is.


wat betreft TS;
ik denk dat je 2 wegen tegelijk moet bewandelen
enerzijds het vooringenomen gedrag van de hond proberen te gaan ombuigen
door afstand te houden en goed gedrag dan ook te belonen
maar ook je eigen houding, pas daaarop, wij mensen verstijven zo makkelijk, en de hond ziet en ruikt ALLES, de teef zou moeten erkennen dat niet zij, maar jij verantwoordelijk bent voor de roedel (familie, groep of hoe je het wilt noemen)

maar het is niet makkelijk zulk gedrag om te buigen
of je hond ook nog de neiging heeft door onderhandelingen te overheersen (domineren dus) dat is zo op afstand niet te zeggen, want het is natuurlijk niet zo dat iedere hond die uitvalt, niet geen dominerende trekjes zou kunnen hebben

en het is ook niet zo, dat een hond die van nature graag de touwtjes in handen heeft, nooit zou uitvallen, dat is te simpel gezegd, de (verstorende) communicatie van de mens die er tussen zit kan heel ander gedrag naar voren brengen wat zich toch elke keer gaat herhalen.

als mijn hond aan de lijn loopt en niet het vrij gebaar heeft gehad
wordt er NIET gemarkeerd

zijn we gewoon aan het wandelen en hij mag volop snuffelen (al dan niet aangelijnd)
mag hij natuurlijk ook volop markeren, vrij is vrij bij mij

aan het werk staan wij het in een zeer zeldzaam geval wel toe, ook al omdat hij tijdens
het werken veel drinkt tussendoor, maar dan is het echt het moment dat wij zeggen
Oke, nu mag het een keer, daarna komt direct het commando "door" maw doorgaan
met de taak die je hebt gekregen

ik ga echt niet bij iedere struik 3 minuten op mn hond staan wachten
als ik echt op pad ga met hem is er voor hem een duidelijk verschil wanneer dat wel of niet
gewenst is, uiteraard is hij het daar niet altijd mee eens, maar dat is dan jammer

hij krijgt gelegenheid zat om volkomen zijn eigen punt te maken

hier is dat ook moeilijk, niet aan de lijn laten snuffelen, ik zeg tegen de andere baasjes dat ik aan het trainen ben op 'niet aan de lijn trekken' dan laten ze je meestal met rust, dat is makkelijker uitgelegd