Gelukkig hebben we de foto's nog, hehe.

Gister avond was ik gezellig met mijn vriend hier een rondje op de dijk wandelen. Tenminste, dat was de bedoeling.

Het was er veel en veel te druk. Weinig mensen maar allemaal schapen waarvan de lammetjes inmiddels ook schapen werden (en Faya heeft nog nooit een schaap van dichtbij gezien) plus dat het blijkbaar paartijd voor de vogels is ofzo. Jemig, wat een herrie produceerde die beesten. Neem daar nog flink wat motorrijders bij en het was feest.

Een onbereikbare, gestoorde hond. Omdat ik ook niet direct terug wilde (bevestiging dat het eng is) ging mijn vriend foto's maken. Afleiding ook in de hoop dat ze zou kalmeren.

Dus bij de schapen kijken. Maar die kleine donderstralen zijn absoluut niet bang aangelegd hier. Dus Faya stond ook in oog met 3 bengels die al stampend steeds een stapje dichterbij kwamen. Zo dichtbij dat ze uiteindelijk met z'n drieën aan haar neus aan het snuffelen waren. Ze deed helemaal niets en bleef rustig staan. Hartstikke interessant natuurlijk maar daarna ontplofte er inwendig wel een bommetje.

Eerst werd ik bijna de sloot in getrokken, vervolgens bijna de dijk af en toen ik nog even naast haar wilde knielen voor een foto kwam het. Mijn vriend roept keihard haar naam en mevrouw besluit er voor te gaan.



En dan zo achteraf op de foto's kun je het goed zien. Zodra haar opgetrokken poot de grond raakt is het over. Volle kracht vooruit en ik sta zo onstabiel dat ik dat nooit houden kan. Oftewel, doeg vrouwtje. Ik heb haar los moeten laten want ik vloog er achteraan maar gelukkig kwam dat schatje net zo hard terug gerend als dat ze er vandoor ging. Auw.

Gelukkig zijn er ook leuke foto's:

Twee seconden voordat ik ging buikschuiven






We zijn er snel vandoor gegaan op naar het rustige weiland waar Faya die spanning er even uit kon sjeezen.





Eind goed al goed. Maar die dijk bewaren we weer voor de winter.

leuke foto's sammy
vind die aan het water van jullie tweetjes wel heel gaaf, sam en faya, hun zonden overdenken aan de waterrand haha

en die 1e foto, whahaha, buikschuiven in 3,2,1...

ik ben ook een beetje best wel faya fan

hahaha, leuk he zo meegetrokken worden, mooie foto's allesinds

leukkkk

Haha Jeroen grappig he want ik was haar daar echt aan het kalmeren. Spieren trilden helemaal van de adrenaline. Jagen, jagen, jagen! Dat was overigens ook de "sloot" waar ik bijna inging. Ijsselmeer eigenlijk maar goed.

Wel lief! Je mag haar wel hebben hoor! Hahaha

Hele leuke foto´s! Vooral die van jullie samen

Leuke foto's 

Wat een avontuur!  Maar de foto's zijn het wel waard geweest haha. Vooral foto's nummer 3 vind ik geweldig!

Ach ik ken je gevoel... letterlijk
Waar ik ga wandelen vinden ze het met mooi weer heel leuk om met een vierspan paarden door het bos te crossen. Gelukkig staan er bomen waar ik de riem omheen kan slaan, maar laatst kon ik ze niet meer ontwijken en ben ik een weiland in gevlucht en vond nog een paaltje. Ik ben namelijk ook ooit 1x op die manier onderuit gegaan, en hoop dat niet nog eens te doen

Gelukkig weet de paardenmevrouw nu dat ik hun probeer te ontlopen en doet ze het zelfde als het kan, maar het blijft... uhm.. spannend.. aan adrenaline geen gebrek.

mooie foto's!

Bedankt voor jullie lieve reacties!

En Sunny ja pff.. Hier was geen paaltje. En ik zat gehurkt.. Zag die paar meter naar beneden en dan rechtstreeks over het asfalt al gebeuren.

Robin zijn schuld natuurlijk. Dat begrijp je.

Was wel ontzettend blij dat ze niet zelf ging jagen of manisch rondjes bleef rennen. Ze kwam echt in één rechte lijn weer terug.

En Jeroen welnee. Faya is keurig opgevoed hoor. Je moet alleen maar doen want ze wilt en als je daar aan meewerkt is er niets aan de hand.

Foto 3 is prachtig! Leuk verhaal (voor ons), nu kan je er misschien zelf ook om lachen, kan me voorstellen dat wel effen schrok, om het zachtjes uit te drukken, zo beleven we nog eens wat met onze trouwe viervoeters!

Haha gelukkig wel hoor! Ik moet er altijd om lachen net als dat jij dat vast ook kan om je honden. Anders moet je niet eens aan die clowns beginnen denk ik altijd maar.