Overvraag ik mijn hond?

Ik weet het even niet meer: doe ik te veel? Doe ik te weinig? 
 
Voorheen ging Mellow gewoon 4 keer per dag naar buiten en regelmatig lekker naar het bos. Inmiddels hoeft ze niet meer naar buiten als ik rond 13:00 uur (soms wat vroeger, soms wat later) uit mijn werk kom. 
Tot voor kort liep ze 's morgens (en soms 's avonds) wel lekker mee. De laatste dagen gaat ook dat maar moeizaam. 

Vanmorgen wel geplast, maar ik zie duidelijk dat ze gespannen is (staart beetje tussen de benen, beetje kromme rug en grasjes eten). Ze heeft wel geplast (grote plas in plaats van meerdere kleinere plassen) en gepoept, daarna wilde ze gewoon NIET meer verder lopen. 

Toen ik net uit mijn werk kwam bleef ze op de bank liggen, beetje bibberen (net of ik haar met alle geweld mee zou gaan sleuren), dus ik ben eerst even wat gaan opruimen met het idee om later naar het bos te gaan.

En tijdens het uitzoeken van dat stapeltje wat al weet ik hoe lang op het hoekje van de bank ligt vond ik deze flyer: KLIK!
Ik had 'm al eerder gelezen, maar besloot 'm (al staand, midden in de kamer) nog een keer te lezen. En ineens vroeg ik me af of ik misschien inderdaad tóch teveel van haar vraag. 

's Morgens gewoon een plasrondje (voorheen 15 á 20 minuten, nu max. 10 minuten).
's Middags óf ruim 5 kwartier naar het bos (maandag, woensdag en vrijdag) óf 45 á 60 minuten naar het veldje (dinsdag en donderdag), maar dat laatste lukt de laatste 2 weken ook al niet meer. En op die dagen komt ze dus maar heel kort buiten en heeft weinig beweging.
Als we naar het veldje gingen dan liep ik eind van de middag nog een rondje van 20 minuten door de wijk.
's Avonds dan weer een rondje van 15 á 20 minuten met heel soms een mini-rondje van maar 5 minuten (dan is ze gewoon te lui )

Maar omdat het de laatste tijd weer niet zo goed gaat, ga ik vaker naar het bos. Wel altijd hetzelfde bos, waar ze het dus wel heel leuk vindt; lekker rennen, snuffelen, op d'r rug rollen (bij voorkeur in vieze, ondefinieerbare meuk...) en gek doen. Ze is daar ook een heel andere hond, blij, ontspannen en gewoon zoals ze zou moeten zijn. 

Afgelopen week ben ik maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag naar het bos geweest. Mijn vriend is zaterdag ook geweest en zondag zijn we samen naar het bos geweest. 
Dat is dus 6 van de 7 dagen! 

Hoewel ik vanmiddag naar het bos wilde gaan (want het is maandag) twijfel ik daar nu dus over. Dus heb ik wat brokken in d'r Jolly Monster Ball gedaan, ze sprong gelijk op en heeft lekker 10 minuten met die bal staan rommelen, blij met elk brokje wat eruit viel  
Toen de bal leeg was heb ik 'm weg gelegd en ging ze weer lekker languit op de bank liggen.
Nog steeds geen signalen dat ze moet plassen. Het verbaast me soms hoe lang ze het kan ophouden. Vanmorgen om 7 uur is ze geweest, maar als ik zeg dat ze net een half uur geleden is geweest zou je het ook geloven.

Op de momenten dat ze niet mee wil (zoals gisteravond en vanmorgen) moet ze van mij in ieder geval 1 plas doen, daarna gaan we dan naar huis. Dit is voor ons beiden fijner, want als ik haar dwing tot meelopen dan gooit ze al haar gewicht in de strijd (15 kilo voelt dan 2 keer zo zwaar) en is ze de rest van de dag echt totaal van de leg. Zelf voel ik mijn hartslag ook flink omhoog gaan, dat is voor ons allebei niet fijn, dus daarom 1 verplichte plas en dan lopen we normaal (zonder keihard in de lijn te gaan hangen) weer terug. 
Ik heb al van alles geprobeerd, stevig doorlopen met een hele korte lijn (voetjes ontdaan van eelt), haar vrolijk toespreken ("kom, lekker even naar het veldje!"), haar de route laten bepalen (heeft een periode gewerkt, nu is de fijnste route de route naar huis), de lijn wat langer laten (maar dan is lopen helemaal onmogelijk).

Ik heb me er inmiddels wel redelijk bij neergelegd dat dit is wie zij is, ik raak niet meer zo van streek als vorig jaar (kon ik rustig de hele dag van slag zijn als zij niet mee wilde, terwijl zij er zelf geen probleem mee had om thuis te blijven). De boswandelingen zorgen wel dat ik ook lekker kan ontspannen, ik kan heerlijk mijn hoofd leegmaken en genieten van wat we zien in het bos én van Mellow. 
Maar dan nog: is het teveel voor haar? Heb ik een verkeerd beeld van wat ik 'moet' doen om mijn hond gelukkig te maken? Is ze zo gespannen omdat we zo vaak naar het bos gaan? 

Dat verklaard dan weer niet waarom ze dit voornamelijk heeft als het mooi weer is, maar dat is weer een ander 'probleem'...

Tja..misschien wel ja..
kijk, hier krijg je een beetje mee wat je allemaal moet doen met een hond..je leest het van anderen en je creert een soort plaatje van zoveel uur moet ik lopen, hersenwerk, speuren, veel beweging...

teveel is nooit goed...en de ene is de andere niet...
als je haar met alle geweld meesleurt en ze loopt buiten met staart tussen dr benen te sjokken...tja, maar je haar er dan zo gelukkig mee? ]
als je zo'n bui merkt dan hou je het toch lekker kort? niet denken, van jahh maar ze heeft maar een uur gelopen vandaag. so what?
dan maar een keertje niet...

lootje hier is nu loops, dus al zo sloom als dikke stront tegen de muur op...dan ga ik niet van jahh komop meid, je moet vandaag nog 2 uur lopen! dan maar lekker niet en plof ze thuis weer op de bank..

sowieso is ze ook niet van elke dag veel wandelen en doen, op een gegeven moment zie ik dr ook van nee he, niet weer een lange schijtwandeling...
dan toch lekker even niet? het moet niet...van wie zou het moeten?
neem het zoals het gaat...

doe eens wat anders, als er niets medisch aan de hand is.

speel buiten met je hond, even uitlaten , plassen en poepen, meer niet, zoek een schoon veldje op, neem wat leuks mee, en speel met je hond, alleen wandelen worden honden niet altijd vrolijk van. Als jij iedere dag iets leuks doet, en dat hoef echt niet alleen wandelen te zijn, zal je hond mits er niets aan de hand is, medisch, graag met je mee gaan.

maar nogmaals als je denkt dat je hond niet lekker in zijn vel zit, dierenarts . je schrijft, staart tussen zijn poten, en bibbert, een gezonde hond doet dat niet.

@ Jeroen: ja, heb je ook gelijk in. Ik maak me teveel zorgen om wat anderen misschien wel niet zouden kúnnen denken, moet ik niet doen. 
En nee, gelukkig wordt ze er zeker niet van (ik ook niet ), dus dat met alle geweld mee MOETEN lopen dat heb ik vorig jaar al opgegeven, gaf ons allebei meer rust. 

@ Willemijn: als ze zo is, dan wil ze niks buiten, ook niet spelen, al trek ik álles uit de kast wat we hebben aan speeltjes. Zoekspelletjes met het lekkerste snoep wat er is: het boeit haar allemaal niet, het enige wat ze dan wil is naar huis. 
Sowieso is het niet zo'n speel-hond. Een balletje is leuk, maar ook alleen maar in het bos.
Het is niet zo dat ze continu bibbert hoor, was net even een minuutje, toen ze doorhad dat ik haar niet zou dwingen tot een 'gezellige' wandeling was het weer goed

Als het wat minder weer is (ja, sinds Mellow hou ik van regen...) dan wil ze ook nog wel eens niet mee, maar omdat ze dan tóch een plas moet doen van mij loopt ze wel mee. Eerste stukje even gespannen en uiteindelijk zakt de spanning weg en gaat het weer beter en voor ik het weet zijn we dan een half uur verder  

Dit is nog steeds een restant van vorig jaar, zon + veel wielrenners, ondanks dat ik dat stuk fietspad eigenlijk nooit loop als het mooi weer is. Ze blijft dat idee houden van heel veel enge fietsers en dat krijg ik er niet uit.

Het is ook niet zo dat ik denk dat er wat mis is met haar, ik vroeg me meer af of ik misschien tóch teveel wil doen omdat ik anders bang ben dat ik te weinig doe zeg maar.

als je te weinig doet ga je dat echt wel merken, liggen ze minder te slapen en luieren...

constant alert en verveeld...eventueel slopen enz..

dus zolang je dat allemaal niet merkt zou ik me niet te druk maken joh!

Inderdaad.. verveling merk je vanzelf wel op.Verder heeft de ene hond meer behoefte aan beweging/activiteit als de andere, dat is zelfs niet eens per definitie rasgebonden. 
Daarnaast zijn sommige honden sneller overprikkeld als anderen..

Als ze teveel energie heeft merken we dat wel, dan loopt ze maar heen en weer, is vervelend, gaat lopen klieren, dat is nu niet het geval. 
Die 18 uur 'quality rest' uit de flyer komt ze ook wel ook aan (als het niet meer is), sowieso is ze in huis altijd gewoon lekker relaxt zonder lusteloos te zijn.

En nu mis ik mijn uurtje lopen in het bos haha

ga je zonder mellow het bos in haha

mellow dr rust, en jij je boswandeling

Wat een geweldig artikel


Wat wel duidelijk is, is dat de ene hond de ander niet is.
Proberen te voorzien in behoefte is inderdaad afstemmen op je hond, kijken hoe er gereageerd word.


Ik heb hier nu in huis twee prachtige voorbeelden....., Misty is er één die uren kan wandelen (de vuurwerkperiode niet meegeteld) en dan relaxed op de bank in slaap stort om de rest van de dag niet meer te bewegen behalve een plas zo af en toe....., maar gaan we na een uur weer op stap is ze daar helemaal tevreden mee....., als ze namelijk geen zin heeft, komt ze gewoon niet van haar plek als ik haar riem pak

Aysa is veel meer van het kaliber 'glaasje is super snel vol'....., daar loop ik nog steeds maar een half uur (soms zelfs minder) per keer mee, omdat die dan al helemaal hyper de pieper thuis komt en dan van gekkigheid niet weet wat ze moet doen...., dus racen we maar over de bank en de baas.
Ze is hoe dan ook een veel drukker type die moeilijk haar rust neemt, maar ik merk direct als er teveel is binnen gekomen.

Mijn man was tussen de middag gezellig met de honden wezen wandelen en die gaat dan ook echt lang...., conditioneel geen probleem, maar na thuis komst is er dan geen land met haar te bezeilen....., die moet dan echt verplicht naast me op de bank komen liggen, kop onder de deken en slapen.

De rest van de dag gaan de dames dus weer apart lopen, omdat dat dan voor Aysa rustiger is en ik me niet schuldig voel naar Misty toe als we na een kwartiertje al weer naar huis gaan, omdat dat dan genoeg was voor Aysa.


Melow is er waarschijnlijk ook een van een snel overlopend glaasje....., goed toch....., lekker je ritme op aan passen....., gewoon twee of drie keer per week naar het bos, desnoods voor een half uurtje, omdat ze daar natuurlijk wel lekker relaxed kan zijn is voor jou ook fijn om te zien.
Thuis de rondjes gewoon kort houden...., alleen plassen...., okay dan...., d'r energie kan ze thuis ook wel kwijt met spelletjes en denkwerk.

Als ze tevreden op haar plek ligt te slapen en niet aangeeft dat ze moet plassen, ga je toch gewoon een keer minder naar buiten....., zolang ze niet in huis plast of de boel afbreekt, is dat dus genoeg voor haar.

Haha, dat kan ook nog ja

Ik ben vandaag al twee keer naar het losloopgebied geweest (2 keer anderhalf uur waarvan ik veel heb staan te kletsen), daar is ze vanmorgen een tijd lang aan het spelen geweest, vanmiddag waren er dezelfde honden en nix...ze slofte een beetje mee, dus ik dacht die is moe van vanmorgen, ben ik thuis ga ze aan het klieren
Nou spreek ik vanaaf gewoon af met wat andere vriendjes....

ik ga anders altijd 1 keer per dag naar het losloopgebied de rest van de wandelingen hou ik dichtbij, maar zie aan dat koppie dat ze toch niet moe is....zie nu dat ze toch is gaan slapen,haha

Mellow kan al niet los, dus op die manier haar energie kwijtraken is geen optie helaas. 
 
Net was ik even in de keuken bezig (pasta koken voor de pastasalade van vanavond), ze kwam even bij me staan, vervolgens naar de deur, op het kleed liggen, weer naar de keuken. 
Toch een teken dat ze wel een plas moet doen (wat ik ook niet zo gek vond, het was tenslotte al half vier). Ik was nog even bezig, dus ze moest nog even wachten. En dat bleek dus de oplossing te zijn! Gewoon wachten tot ze moet en dan nog íets langer wachten. 
Had mijn autopapieren klaargelegd, met 5 euro erin (omdat ik iets was vergeten voor het avondeten), dus als het niet zou gaan hier, kon ik gelijk de auto in, even naar de dijk (en de super). Maar het ging goed! Het gras was gemaaid, dus dat is leuk. En het waait, dus extra leuk  
Kindjes in de straat waren niet eng, ondanks dat ze geluid maakten. 
Grote plas, gerend, nog een plas, gepoept, rennen, op d'r rug rollen, nog een plas, weer rennen (en weer poepen, fijn, ik had geen zakjes meer...). 
Even een beetje onzeker, er stond een opa met zijn kleinkinderen, maar daar herstelde ze snel van. Af en toe kan ik haar wel porren voor even gek doen op zo'n moment: even schoppen tegen een pluk gemaaid gras en ze vergeet die hele opa en kleinkinderen  

We zijn toch bijna 3 kwartier weg geweest, lekker op de dijk gelopen (het was best koud), langs de ligplaats van de boten weer terug. Het laatste stukje (van het fietspad over het bruggetje weer naar huis, is een minuut of 5) werd ze weer een beetje onzeker, grasjes eten en een beetje treuzelen. Staart laag, maar niet tussen de benen. 

Zo makkelijk dus eigenlijk  

Niet naar het bos geweest, maar wél lekker even gelopen. En gewoon gedaan wat zij aankon
Ik denk ook zeker dat ik er meer moeite mee heb dat zij soms zo weinig naar buiten wil dan zij. 
En als zij het prima vindt, waarom zou ik dat dan niet vinden? 

Ik ben bij tijd en wijle nog steeds een beetje onzeker, maar daar merken jullie vast niks van 

Heb je het idee dat je hond pijn heeft?Dat het lopen gewoon niet zo leuk meer is, behalve als je ineens naar de leuke plekken gaat.

Is ze geholpen??? Anders kan het ook de aankomende loopsheid zijn.
(Sasja word ook altijd loom en traag als ze loops moet worden...en dan zit ze wel ineens vol met energie als we leuke dingen gaan doen.)

Je verteld ook dat ze dit vaker heeft als het lekker weer is.
Soms hebben honden zulke gevoelige ogen dat de zon gewoon te sterk voor ze is.
Dan zou je een zonnebril voor honden op kunnen doen.
http://www.miniinthebox.com/nl/uv-bescherming-zonnebril-voor-honden-ml-verschillende-kleuren_p362919.html

Nee, ik heb niet het idee dat ze pijn heeft, de zon is denk ik ook niet zozeer een probleem, want zon in de winter is niet erg. En 's morgens om 7:00 uur en 's avonds om 22:00 uur (zonder zon) doet ze het ook. 
 
Er is gewoon geen pijl op te trekken, dat maakt het zo lastig. 

Maar goed, we hebben net toch lekker een stukje gelopen, ondanks de zon en dankzij de wind
En het feit dat ze na bijna 9 uur tóch wel een plas moest doen

O ja, een zonnebril waag ik me niet aan, dat gaat ze écht niet waarderen

Gistermiddag, bij de (voormalige) Flevocentrale (waar het dus ook behoorlijk zonnig was en ze gewoon heerlijk heeft gelopen en gerend):





En een filmpje 

Vanmiddag weer gewoon gewacht tot zíj aangaf naar buiten te willen. Deze keer wat eerder, om 15:30 uur al. 
Naar het gras op de hoek, beetje snuffelen, even omkijken (kwam een kindje aan) en vervolgens ging ze keihard rennen in het gemaaide gras  
Gepoept, geplast en doorgelopen. Ging ze nog een keer zitten en hoorde toen ver weg een hond blaffen. Toen was ze bang, wilde weg, zachtjes piepen omdat ze lichtelijk in paniek was. 
Ze moest toch even wachten (poepzakje uitvouwen) en eigenlijk wilde ik niet gelijk terug, dus heb de lijn wat korter gehouden en ben doorgelopen.
Langzaam kwam haar staart tussen haar benen vandaan, maar bleef wel laag. 
Eind van het pad overgestoken, naar het veldje met de oude boom. Daar heen en weer gelopen, gerend, gespeeld, op d'r rug gerold, toen weer overgestoken en nog een stukje verder gelopen. 

We zijn dus weer 50 minuten buiten geweest, ondanks flinke hooikoorts toch wel lekker (hond blij, dan ik ook blij). 
Het gekke is dat ze, als we zover komen, niet meer terug wil. Er is iets vlak bij huis wat eng is. De geluiden daar zijn eng (aanhanger over drempel, gillende kinderen, motor). 
Terwijl de trein die langsraast (stukje Oostvaardersplassen) haar niet op of om doet kijken en dat ding passeert ons op een meter of 15 afstand... 
Ik kan die angst hier in de buurt dus niet echt plaatsen, dat maakt het wel lastig.

Nou ja, vandaag toch weer lekker hier in de buurt gelopen en haar angst weer wat weg kunnen nemen  

Deze week nog niet naar het bos geweest, ze moet ook weer een beetje gaan inzien dat het hier écht niet zo eng is als ze denkt.

Ik lees je topic nu pas, maar ik vind dat jij als baasje het beste weet wat Mellow wél of niet aankan. En kan ze soms maar korte rondjes aan dan is dat zo toch? Als zij daar genoeg mee heeft en gelukkig is is dat prima volgens mij
Met Orga merk ik nu ook dat alles snel teveel is voor hem. Dus voorlopig doen wij korte, saaie rondjes in de buurt en zo opbouwen tot wat hij aankan. Ik had dit niet echt verwacht, want ik had mij aan een stuiterende Weimaraner verwacht die véél uitdaging nodig had. Maar als ik terugkom van een wandeling hijgt hij nog een halfuur na van de spanning en slaapt daarna uren aan één stuk dus dat lijkt mij ook niet goed. Voel je dus zeker niet schuldig hoor Cindy

Ik denk dat je het beste naar je eigen gevoel kan luisteren in dit geval, je omschrijft heel erg vaak het woordje moeten. Misschien werkt het beter voor jezelf en voor je hond als je het"moeten" afschaft. heb voldoende vertrouwen in het feit dat je hond prima in staat is om aan te geven wat ze wil, en of ze idd naar buiten wil om haar behoefte te doen. En dat je een goede baas voor haar bent.
 Ik zie dagelijks in mijn praktijk wat "moeten" doet met baas en hond. Vergeet niet dat honden enorm het gedrag van hun baas spiegelen. Misschien is het voor jezelf ook erg herkenbaar dat je eigenlijk "allergisch" reageert als je van "moet"

Veel succes!

Hallo,,
Ik heb het gevoel dat je fysiek niet te veel doet mr dat je hond zich gewoon slecht en onzeker voelt buiten. Als ze het bos zo leuk vind zou ik zeker nr daar blijven gaan op heel regelmatige basis. Uitlaatweiden lijken mij dan weer een bron van stress.je moet ook proberen loslaten want volgens mij kan het niet anders dan dat je hond die angst van jou niet oppikt.(Makkelijk gezegd, weet het) veel succes