Uitvallen naar andere honden :(

Mijn witte herder puber van 7½ maanden oud valt sinds hij een maand of 5 is ontzettend uit naar andere honden. Het begon met een paar blafjes richting de andere hond en in het begin reageerde hij nog wel redelijk op onze correcties, maar inmiddels is zijn gedrag gewoon echt extreem te noemen.
Het gaat zo: we lopen bijv. gewoon ergens rustig op de stoep door de wijk, met losse riem loopt hij naast mij. In de verte ziet hij een andere hond aankomen. Hij staat eerst als aan de grond genageld, dan komt hij weer in beweging en loopt al sluipend als een kat naast me mee. Zo'n 10m voordat we de tegemoetkomende hond moeten passeren gaat hij weer stokstijf stil staan, er is dan echt geen beweging in te krijgen, moet dan echt gaan sleuren. Op het moment dat de hond ons passeert valt hij ongelooflijk hard uit. Haren rechtop, blaffen, grommen, en dan ook echt heel extreem allemaal, hij flipt compleet. We hebben al menig mens en hond de stuipen op het lijf gejaagd, terwijl als puntje bij paaltje komt hij helemaal niets doet. Zodra hij vlakbij de hond komt stopt dit gedrag en gaat hij over in een vrolijke speelmodus. Geen touw aan vast te knopen. 

Lijkt mij dat dit puur uit onzekerheid voortkomt. De trainster op de hondenschool (tevens GT) wil nu dat wij gaan trainen met focussen op ons, elke keer als hij naar ons opkijkt en contact zoekt tijdens het wandelen belonen met iets lekkers + commando 'good boy!'. Met het idee dat wij altijd leuker zullen zijn dan onze omgeving en hij meer op ons blijft letten. Op het moment dat we langs een hond komen moeten we een trektouw met bal uit onze zak halen waarmee we gaan spelen en zo hem afleiden van de hond. Met als doel dat hij op termijn niet meer zoveel aandacht zal schenken aan andere honden en rustig mee loopt. Dit is heel anders dan hoe we het eerst deden, namelijk doorlopen/meesleuren, boze stem opzetten, etc. Nee, niet goed misschien, maar je moet wat met 36kg woeste hond aan je lijn.

Maar, die nieuwe 'positieve' manier proberen we nu al een tijdje en dit werkt gewoon voor geen meter. Ik besta niet meer op het moment dat er een andere hond aankomt, ik kan wel een kilo worst of kaas voor zijn neus houden maar hij kijkt niet op of om. Ook het speeltje is niet interessant meer. Hij fixeert compleet op de andere hond en ik moet me echt schrap zetten dat ik er niet achteraan vlieg. Mensen die we tegenkomen met andere honden schrikken zich soms rot en blijven zenuwachtig met hun hond kort bij zich staan wachten tot wij voorbij zijn (begrijpelijk), terwijl ze beter door kunnen lopen want mijn hond flipt alleen nog maar harder als ze niet doorlopen.

Ik zit nu echt met mijn handen in het haar. Ik ben straks 'dat meisje met die valse herder' (als ik dat nu al niet ben). Terwijl mijn hond echt geen kwaad in de zin heeft, volgens mij is het echt puur onzekerheid. Op het moment dat de honden contact maken wil hij alleen maar spelen. Ik ben ook bang dat we op een dag een hond tegen zullen komen die hier niet van gediend is en die hem te grazen zal nemen. Ik laat hem daarom liever ook niet loslopen, want hij benaderd álle honden (groot, klein, bekend, onbekend, maakt niet uit) op deze manier. 

Wat moet ik doen? De trainer zegt dat we echt nu even vol moeten houden met deze nieuwe trainingswijze en dat we met een paar weken echt wel verschil zullen gaan merken. Maar ik heb er gewoon een hard hoofd in, het lijkt alleen maar erger te worden.

 Help!

De reden dat het niet lukt is dat je te dichtbij de andere hond bent. Kennelijk is de spanning voor hem zo groot dat hij geen oog meer KAN hebben voor jullie.

Ik ken je situatie, ik heb hetzelfde met Fedor, en tot nu toe is de methode die jij nu volgt de enige die resultaat heeft opgeleverd. Alleen heeft het tijd nodig, en meer afstand.
Probeer eens vast te stellen wat de veilige zone is voor je hond. Vanaf welke afstand begint hij spanningsignalen te vertonen, dat kan 10 meter zijn voor sommige honden maar soms (zoals bij Fedor) wel 100 meter.


Probeer eens die andere honden echt te vermijden, en als je kan op 50 meter of 100 meter achter een andere hond aan te lopen en dan die aandachtsoefemning doen.

Ik ken het.
Onze rottweiler doet iets soortgelijks. Met dit soort rassen krijg je al snel een naam.. Ondanks dat onze hond het doet omdat hij gewoon enthousiast is, en absoluut niet wil aanvallen lijkt het door zijn gedrag en zijn geluiden verschrikkelijk vals. Inmiddels is hij ook meer dan 10 kg (nu 45 kg) gegroeid dus word het lastiger en lastiger.
Ik heb maar 1 tip: Hou vol, en geef t nie t op

Zorg dat er genoeg afstand blijft tussen jouw hond en de hond die voorbij loopt: Steek over, of hou minstens een paar meter afstand ertussen. Laat m zitten, en blijf dat consequent volhouden. Staat ie op, zorg je dat ie weer gaat zitten. Ik kreeg dit zelf ook vaak als tip, en ondanks dat het heel lang duurt zie ik vooruitgang. Soms gaat ie al uit zichzelf zitten als ie een hond zit. Het blijven zitten wil nog niet lukken, maar de vooruitgang geeft weer motivatie om dat te trainen.
Succes!

Hoe zit het met zijn eten? Krijgt hij dat "gewoon" of verdient hij dat in de loop van de dag?

Hij eet nu nog 3x per dag, ochtend en middag krijgt hij KVV en in de avond krijgt hij Acana brokken.Omdat we bijna op vakantie gaan en hij inmiddels wel 2x per dag zou moeten kunnen eten gaan we dit weekend hiermee beginnen. 

Ik zat er al over na te denken omdat hem dan 's ochtends zijn brokken te doen, en dan evt. een gedeelte achter te houden wat hij gedurende de dag tijdens het trainen kan 'verdienen'. 's Avonds krijgt hij dan zijn portie vlees. Enige lastige is dat ik altijd heb begrepen dat een beloning 'hap-slik-weg' moet zijn, en dat ze er niet op moeten hoeven kauwen (wat met brokken wel moet).

We belonen nu met stukjes rodi worst tijdens het trainen.

Herken het. Mikey heeft het weliswaar iets minder maar wel vergelijkbaar.
Vooral met katten is het hier. Boos worden niet meer doen. Dat maakt het hier ook erger. 1x gehad dat we oog in oog kwamen met een verstijfde kat. Mikey verstijfde ook. Na even zo te blijven staan zei ik heel boos: Mikey laat dat nou. Gevolg was een flinke uitval (ze zat wel vast hoor, dus niets gebeurd.) 2 dagen later kwamen we de kat weer tegen en natuurlijk verstijfde Mikey weer. Ik zei heel vrolijk, kom dan Mikey, waarop ze me wat vragend aankeek. Als reactie op die blik zei ik iets van JAA goedzo kom dan en ik liep heel vrolijk (bijna huppelend ) de andere kant op. Mikey helemaal blij en ze volgde me. Met een ruime bocht om de kat en toen we er voorbij waren keek ze nog wel wat verbaasd om van.. oh ja, daar zat die kat. Maar ja, toen waren we er al ruim voorbij

Wat ik nu ook vaak doe is ruimte nemen. Als ik een hond/mens/kat  tegenkom (bij mensen doet ze het ook wel eens namelijk) ga ik er met een ruime boog omheen. Verder niet heel veel reageren maar gewoon lekker doorlopen, beetje trekken maar geen heel gevecht. Als ze echt stilstaat roep ik dr naam of zeg iets van 'kom kom, doorlopen' . Pas op het moment dat ze weer meeloopt of even naar mij kijkt of op mij let dan beloon ik heel blij met me stem. (soms met iets lekkers, maar dat ben ik nu aan het afbouwen) Dan heeft ze ook weer meer aandacht voor mij
Heel soms als ik bijv. een kat eerder zie dan haar (bij katten is het het ergst namelijk) dan vraag ik haar aandacht en daag haar gelijk uit tot wat simpele oefeningetjes. Bijv. zit, en naast, af en wachten enz. Deze heel geconcentreerd uitvoeren en ook goed belonen als ze lukken. Door deze aandacht ziet ze soms de kat niet en als ze hem dan wel ziet is de verleiding naar mij te blijven luisteren groter. Ze weet dan dat we lekker bezig zijn en dat er lekkers te verdienen is.

Ook als je 'gewoon' buiten loopt kun je jezelf interessant maken. Niet te lang achter elkaar, maar steeds kleine stukjes aandacht vragen en belonen als het lukt. Probeer je hond eens om paaltjes te leiden met snoepjes en verzin daar een nieuw commando voor. Kleine spelletjes waarbij je hond moet gaan zitten en jij een paar passen achteruit loopt en pas op jouw commando weer naar je toe mag rennen waar hem een leuke beloning te wachten staat.. enz.

Laatste aanvulling: als jij leuk reageert in de zin van dat je hem probeert af te leiden op een leuke manier komt dat voor andere mensen ook heel anders over. Daarmee reageren ze ook beter omdat ze er dan geen gevaar in zien en lopen ze sneller gewoon door zonder moeilijk te doen. 

Die positieve manier moet je echt proberen vol te houden want het werkt echt. Nu is het namelijk dat hij een hond ziet en deze graag wilt wegwerken wat wordt versterkt omdat de hond hem problemen oplevert - jij wordt er boos om. Hij zal met deze positieve manier leren dat een andere hond hem helemaal geen problemen oplevert en dat hij er geen nare ervaringen door oploopt. Dan worden ze vanzelf minder bedreigend en daarvanuit kun je dan weer verder opbouwen.

Succes

Gr. Alexandra

Rambo had het ook heel erg zelfs maar ik heb hem laten castreren ook omdat ik twee teefjes in huis heb en ik kan zeggen ik heb een andere hond nu erg rustig alleen katten dan moet ik oppassen dat ik niet met mijn giegel op een auto geplakt zit wanneer hij er 1 onder ziet zitten

Hee,
Wij moeten dit ook oefenen met Balou, hij valt weliswaar niet uit naar de andere honden maar wij bestaan niet meer zodra er een hond in de buurt is. Wij hebben nu ook een aantal prive lessen van een gt en moeten een heleboel aandachts- oefeningen doen. Ook moet Balou nu werken voor zijn eten.
We hebben eerst geoefend in huis met 2 vuisten naast me houden waar ik lekkers in heb. Wanneer Balou niet naar de handen met eten kijkt maar naar mij zeg ik 'goed zo' en krijgt hij wat. Inmiddels zijn we zo ver als we deze oefening doen dat hij me aan 1 stuk door aanstaart.

Verder oefen ik nu in de tuin met aandacht op mij houden als hij aan de lijn is. Dit gaat sinds een paar dagen ook erg goed. Mij constant aankijken en naast mij lopen ipv voor mij. Dit gaan we nu langzaam naar buiten toe uitbreiden. Dus alle kanten oplopen en als hij mij aankijkt en volgt de heel veel snoepjes geven. Buiten als er andere honden aankomen lopen wij de andere kant op. Als hij dan terwijl we weglopen van de hond ook nog eens aandacht voor mij heeft ben ik heel trots!
Het gaat nog lang niet perfect maar we zijn hier ook nog maar net mee begonnen.

Wanneer je hond gewoon netjes naast je loopt met een losse lijn heeft hij dan ook wel aandacht voor je? Misschien moet je dat anders eerst gaan oefenen. En niet te veel in 1 keer willen. Kleine stapjes

Ja daar zijn wij nu dus ook veel mee bezig! Thuis gaat het ook heel goed (goh ) .. Als hij naast me loopt heeft hij wel aandacht voor me. Wel meer op de terugweg als op de heenweg, maar hier merk ik wel verbetering. Ik beloon ook direct als hij oogcontact zoekt tijdens het lopen.

Als we een andere hond tegenkomen loop ik de andere kant op, maar soms heb je situaties (zoals ik vanmiddag ook had) dat je wel langs elkaar móet lopen.. Ik ga dat soort routes maar zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Misschien wil ik ook wel teveel in 1 keer. Maar ik vind dit gewoon zoooooooo vervelend. Ik heb bij wijze van spreken liever een hond die nog niet zindelijk is ofzo dan een hond die continue uitvalt. Ik ben nu mensen/honden echt tot last tijdens het lopen en dat is super frustrerend.

De reden dat het ook niet lijkt te lukken komt ook omdat het symptoom bestreden wordt. Zijn onzekerheid gaat er niet mee weg. Jou houding is ook belangrijk hierin. Wat je waarschijnlijk bij de vorige hondenschool geleerd hebt is dat de hond naast je moet lopen en bij je moest blijven. In hondentaal is dat onbeleefd om recht op een hond af te lopen. Er staan al goede adviezen, maar ik denk dat je een andere begeleiding nodig hebt dan wat je nu krijgt.
Nogmaals ik wil je graag helpen. Het werken met de kalmerende signalen is iets heel bijzonders.

Ja dat hebben we inderdaad geleerd, tijdens het lopen moet de hond netjes met losse riem naast je lopen. Maar dat klopt toch ook wel? De nieuwe hondenschool waar we nu zitten hebben we nog geen echte groepsles gehad, daarmee beginnen we pas na onze vakantie. Tijdens de privé les laatst heeft ze me deze positieve andere manier uitgelegd hoe ik met hem moet lopen en hoe ik met zijn uitvallen moest omgaan, daar zijn we nu druk mee bezig..

Hier hadden we hetzelfde probleem met Sky vanaf dat hij zo'n 6/7 maanden was. Advies wat we destijds kregen was om hem af te leiden en andere honden te mijden of met ruime boog eromheen, maar helaas heeft dit het toen nog veel erger gemaakt. Ik liep op een gegeven moment haast met biefstuk rond en nog was dat niet interessant en ik heb toen ook werkelijk alles langere tijd geprobeerd, kwaad worden, negeren, afleiden, ontwijken... niets van dat alles werkte..


Wat bij Sky, die zoals jij beschrijft, identiek hetzelfde reageerde) werkte: ik moest leren om er zelf geen 'probleem' van te maken, ontspannen blijven, lange lijn, handen laag, rug recht, hoofd omhoog, aan iets anders denken ("wat zouden we vanavond eens gaan eten?") en écht de leiding nemen, geen discussie (bij wijze van), geen gesodemieter aan de lijn tolereren en doorlopen. Zo kwam ik in een situatie met 5 loslopende en op Sky afstormende middelgrote honden.. Heb de honden geen aandacht gegeven, ben door ze heen gelopen zonder te kijken waar ik liep, Sky commando naast en volg gegeven en ben zo zonder gemieter door die groep heengelopen, terwijl er honden tussen mn voeten en tussen en onder sky doorliepen.. Oh wat was ik trots op mezelf...

Hou vol, heb vertrouwen in jezelf en in je hond en het komt goed, echt..

Moet je je hond het laten verdienen? Wij geven het altijd 's avonds aan onze hond, hoe moeten ze het verdienen dan? Ben benieuwd

Jouw oude 'negatieve' manier ook niet, maar ik denk dat je met de nieuwe manier veel te dichtbij komt. Je hond moet het nog wel leren natuurlijk. Het is niet een brokje geven en dan kan ik er normaal langs lopen. Dat kost tijd. Je zult dus altijd de afstand zo groot moeten houden dat hij niet reageert. Hij begint op 10 meter zeg je, dus je begint al op 15 of 20 meter en je draait weer om op 12 meter. Zo weet je zeker dat hij niet reageert. Als dat helemaal goed gaat(iedere keer), dan steeds een stapje dichterbij. Wanneer je hond toch reageert weet je dat je toch te dichtbij bent en zul je de afstand weer moeten vergroten. Niet te lang achter elkaar oefenen, gewoon als je een keer een hond tegenkomt doe je het. Zo kan het alleen maar beter gaan. Ik zou trouwens eerder voor voer kiezen dan een speeltje. Veel honden worden ook van een speeltje erg opgewonden en dan werkt een voertje makkelijker.

Inderdaad.. de afstand tussen hem en de andere honden is nu te klein.. probeer de afstand zodanig zo groot te houden dat je geen stresssignalen bij je hond ziet (uitschudden, hijgen, likken over de neus etc)..

Eerst oefeningen laten doen of zijn kom ergens inbouwen zodat hij eerst wat moet afbreken alvorens hij aan zijn eten kan.Dat laatste natuurlijk kan je maar best alleen doen als je een tuin hebt. 

Goede adviezen als ik het zo lees.
Inderdaad geeft de hond aan dat hij niet wil, eng of niet..hij wil niet.
Door hem toch de situatie in te dwingen wordt het gedrag extremer..

En.....
Van de witte herders die ik ken...en wat ik gehoord heb..
Zijn het ook zeker niet de zelfverzekerste rassen die er zijn.

Dat geeft opzich niets natuurlijk.
Maar mocht het zo zijn (ben ten slotte geen herder specialist), is het wel iets om heel veel rekening mee te houden..

De truc van het geen eten geven 's ochtends, is dat ze hongerig zijn. Of je hem dan brok geeft of iets anders maakt geen fluit uit in mijn ogen, want hij krijgt gewoon de hoeveelheden binnen die hij moet hebben. Evy krijgt bijvoorbeeld 400 gram vers vlees op een dag (krijgt ze altijd rond 20.00). Krijgt ze een snack dan trek ik dat er vanaf, krijgt ze beloningen, dan trek ik het er vanaf. Op die manier houdt ze meestal nog 200 - 300 gram KVV die ze dan 's avonds "gewoon" krijgt.
In theorie zijn beloningsnoepjes inderdaad hap slik weg snoepjes, maar in de praktijk kun je er best mee wisselen hoor. Het gaat er vooral om dat je niet op de hondenschool aan het wachten is totdat de hond klaar is met kauwen, maar je weer direct verder kunt met de opdrachten. Evy heeft ook wel eens beloningsnoepjes die groter zijn dan hap slik weg en het enige nadeel daarvan is dat je even staat te wachten totdat ze klaar is, nja.. als ik met haar ga wandelen om te oefenen heb ik toch geen haast.
De achterliggende theorie van het belonen met het voer en het laten verdienen, is dat je meer controle over de hond krijgt en de hond ook meer honger heeft naar zijn beloning. Als hij net zijn bak met brokken heeft gehad en jij hem vervolgens mee neemt op de wandeling, waarom zou hij dan gaan werken voor dat stukje kaas of worst? Hij heeft al meer dan genoeg gegeten. Als er niets spannends om hem heen is zal hij het vast wel doen, maar wanneer het er op aan komt zal hij al gauw voor het niet belonende gedrag kiezen, omdat de beloning niet groot genoeg is.

Hopelijk heb je er wat aan!

Moet jou hond zitten en wachten op jouw toestemming voordat hij mag gaan eten? Dan heeft hij het al verdiend.  Hij heeft namelijk gedaan wat jij van hem vroeg. Zie de reactie boven mij voor meer uitleg over de achterliggende gedachte van belonen met voer.

Ik denk dat het niet zoveel met voer of willen werken te maken heeft. Een hond die in het rode gebied zit wat betreft stress, kan niet eten. Dan is zijn hele lichaam stijf van de adrenaline, en in de overlevingsmodus. Zo'n hond heeft geen nteresse in voer, ook net in worst of biefstuk.Wat jij beschrijft zou kunnen werken bij hond die zich lekker in zijn vel voelt, en die je een aantal dingen wil aanleren, en waarbij je zijn motivatie nog moet prikkelen, dat is nu niet aan de orde.
Zoals Bassie en anderen al zeggen, meer afstand houden. Je bent op de goede weg, geduld..

Wat je beschrijft lijkt erg op 'Feisty fido' van Patricia McConnell

Je doet eigenlijk twee dingen; voeren als je een andere hond ziet want dat betekent positieve emotie koppelen aan andere hond en commando kijk aan gaan leren als 'autocue' andere hond zien is naar baas kijken.

Cruciaal is zoveel mogelijk onder de prikkeldrempel blijven: afstand vergroten omdraaien, zijstraat in, wat dan ook om de afstand zodanig te houden dat je onder die 'geen worst er meer in krijgen' modus komt. Jouw ego is even niet belangrijk hierin (ja, het staat raar om met 36 kilo herder snel weg te lopen als er een teckel aankomt. So what.

Tegelijk ga je oefenen met vooropgezet plan; schakel bekenden in met een hond zodat je onder de drempel kan oefenen, dus spreek met iemand af zodat je weet dat je ze tegen komt, die op afstand blijft zodat je zelf kan werken aan verkleinen van de afstand zonder dat je ineens voor verrassingen wordt geplaatst.

Kom je wel voor een verrassing en gaat ze door het lint, rustig halsband pakken en rustig meenemen tot je ervoorbij bent en in een rustiger vaarwater komt,

Hmmm, ik merk dat mijn ervaring toch wel tegenovergesteld is aan het meest gegeven advies toch nog toe.. iedere hond is anders en voor iedere hond zal een passende aanpak zijn, daar ben ik van overtuigd. Maar ik wil toch nog graag wat toevoegen voor TS. Ik weet niet of het zo is, maar je zou maar net een hond hebben waarbij het verruimen van de afstand averechts werkt.. Ik heb toen echt met m'n handen in het haar gezeten, alle adviezen leken het destijds alleen maar erger te maken en daar stond ik dan... op straat 'in gevecht' met Skytje om hem te kunnen houden... nerveus en me nagekeken voelend..

Ik stel dus zeker niet dat de aanpak die voor Sky heeft geholpen, dé aanpak is voor dit witje, maar deze andere ervaring hierover kan geen kwaad, toch?

Ik heb dat met Sky dus ook lange tijd gedaan: de ruimte zo groot houden, zodat hij niet reageert.. ik begon met zeg een meter of 10, maar moest dit steeds verruimen omdat het steeds erger werd daardoor. Zo erg dat ik zelfs geen hond meer in de verte kon tegenkomen (lees 100 meter verder), met als resultaat dat ik dus eigenlijk niet meer de deur uit durfde met 'm.. zodra hij nog maar dacht dat er een hond was, begon ie al. Het leek net of zijn onzekerheid werd gevoed doordat ik 'zijn grens' aanhield.

Door hem toch juist wel door enge situaties heen te loodsen (uiteraard niet fysiek dwingen, dat gaat ook niet met dat gewicht) maar hem wel zo op je laten vertrouwen dat hij het doet voor jou (en dit voel je, plakte vast aan mijn been), hadden we zijn onzekerheid binnen no time onder controle en was het probleem verholpen. Ik liep ook de eerste keer met een prive-trainer en ben op nog geen twee meter afstand, ik denk wel 40!! onbekende honden gepasseerd (zonnig zondagmiddag in een druk bezocht recreatiebos). Ja, Sky had schrik daar de eerste keren, maar doordat ik hem vertrouwen kon geven, werd hij meer zelfverzekerd en relaxte hij. Het lijkt wel of hij heeft geleerd dat er niets is om bang voor te zijn en als dat er wel is, dan ga ik naast het vrouwke staan en mag zij het oplossen..

Oh en natuurlijk werd meneer overladen met complimentjes als hij me aankeek en netjes bleef volgen!

Ik zeg ook zeker niet dat voer de oplossing is, want het probleem blijft bestaan. Het kan alleen wel een hulpmiddel zijn. Ik vind ook dat een hond gewoon zijn eten moet krijgen en je hem niet hoeft te verhongeren, maar mijn ervaring is met mijn hond is dat als zij 's ochtends eten krijgt, ze de rest van de dag veel minder gemotiveerd is om te werken. Ik heb geen idee of dat ook het geval is, maar het kan wel bijdragen vind ik.

Het gevaar van een hond die angstig/onzeker is naar andere honden plots blootstellen aan een plek met veel honden, is dat hij dan zo overprikkeld/in shock raakt dat hij niks meer kan..
Deze methode heet flooding; dat zie je ook wel eens bij therapieeen voor mensen die angsten hebben voor bijv. spinnen. Dan zetten ze zo iemand in een bak en gooien ze er emmers spinnen overheen.. en dat kan positief uitpakken in de zin dat als mensen dat aankunnen ze daarna niet meer bang zullen zijn, maar in 90% van de gevallen raakt een persoon zodanig bang dat hij niks meer kan/verstijfd of zelfs in shock raakt.

Deze methode zie je ook bij Cesar Millan; hij neemt dan een agressieve hond mee naar zijn pack, en laat hem daar los tussen 80 andere honden. En ja, dan valt de hond niet meer aan.. En nee, dat is niet omdat die hond opeens zo goed weet hoe het moet, maar als je goed kijkt is die hond dan helemaal gespannen en verstijfd en durft hij niks meer..

Zo ken ik ook mensen die uitvallen probeerden af te leren door hun hond een muilkorf om te doen en naast de ingang van een losloopveld te gaan zitten met hun hond. Daar kwamen veel honden langs en die hond ging steeds gruwelijk te keer, na 2 uur lang daar zitten en wel 40 keer uitvallen gaf die hond eindelijk op.. Maar niet omdat hij nou geleerd had dat er niks aan de hand was/zijn angst had overwonnen, maar puur omdat hij lichamelijk en geestelijk gewoon op was..
Daarom ben ik tegen zulke methodes en zou ik dat niet zomaar uitproberen, tenzij je zeker weet dat je hond zoiets aankan..

Ah kijk, weer wat geleerd Lady.. Ik was niet bekend met deze term. Wat wel anders is bij mijn ervaring, is dat Sky niet tussen 40 honden is gezet, maar in een tijdsbestek van 1,5 a 2 uur, 40 honden (soms in een klein groepje, soms een enkeling) is gepasseerd, ook tijd en ruimte heeft gehad om 'vrij' en los te rennen. Hij had schrik/was onzeker de eerste keren dat we gingen wandelen en anderen passeerden, maar ook de eerste wandeling ontspande hij na verloop van tijd. De spierspanning in zijn lijf verdween juist.

Mijn hele houding is veranderd door de eerste keer te merken dat Sky dit gewoon kan. En ik denk dat het probleem in ons geval niet bij Sky maar bij zijn vrouwke zat En daar was ik mij echt niet van bewust...Ik spande onbewust mijn spieren aan, wat voor Sky de trigger bleek..