Grommen naar sommige mannen 's nachts/ 's avonds laat

ik denk niet dat je dit zomaar kan afleren. En je moet zelf beslissen of je het wilt afleren.
KOda heeft dit gedrag ook, hij gromt dan wel niet, maar zijn staart gaat half, oren vooruit, en hij gaat echt focussen op degene die direct op mij afloop. Op het moment dat ik vrolijk hoi zeg dan is het voor hem goed. Maar anders zal die echt wel mij beschermen.

Op vakantie als ik alleen bij de tent zit en er komt iemand voorbij dan gromt hij wel. En zal evt blaf laten. Bij de voordeur idem als ik alleen thuis ben en er belt iemand aan.

Ik vind dit op zich wel prima. Vooral omdat dit gedrag stopt zodra ik laat weten dat het goed is, dit kan door koda te roepen, die persoon te begroeten uit mijn initiatief etc.

Dit zijn dingen die jij ook kan doen, en zo hoef je het er niet uit te halen. Want ik snap dat dit ook wel een veilig gevoel geeft

In mijn ogen is een vorm van bedreiging niet direct als iemand recht voor je neus staat. Dit kan ook een achtervolging zijn, of zoals bovengenoemd van veraf schreeuwen zelfs staren en intimidatie vind ik een vorm van bedreiging. Er hoeft niet altijd een iets 'fysiek gebaar' achter te zitten. Juist van afstand kan iets veel dreigender overkomen.

Ik snap wat jij zegt en ik kan me daar ook zeker bij aansluiten alleen wat is dan het verschil tussen een onderlinge waarschuwing tussen twee honden waarvan één een grens overschrijd of een waarschuwing naar een mens toe die er 'waarschijnlijk' meerdere overschrijd.

Het feit dat jij en ik al verschillende meningen hebben over wat bedreigend is en niet geeft al aan dat het voor een mens toch nog moeilijker moet zijn om erachter te komen wat voor een hond bedreigend is of niet.
Lijkt mij bijna onmogelijk in ieder geval.

Ik lees in de omschrijving 3 duidelijker voorbeelden, ze waarschuwt de mannen dat ze het duidelijk niet prettig vind dat ze zo schreeuwend/recht op haar afkomend benaderd wordt. En zoals het op mij overkomt gromde Evy als pupje om de man achter de boom omdat ze iets voelde in die situatie wat niet goed zat. Ze rook wellicht alcohol, urine of zweet maar zag de oorzaak niet.

Dat Evy niet gebruikt wordt als persoonlijke waakhond lijkt me duidelijk. En ik zie dat in dit verhaal ook helemaal niet naar boven komen. En ik denk dat vrijwel iedereen hier op het forum met man en macht hun hond zouden beschermen als het erop aan zou komen.

Ook ben ik het eens met je opmerking over onder appél staan. Dat streef ik met mijn jonge honden ook en dat wil Sanne vast ook met Evy. Anders zou ze haar verhaal niet hier vertellen.
Maar in mijn ogen heeft onder appél staan en reageren op een 'voor iemand' bedreigende situatie kan toch prima samen gaan.
"Ja, je mag laten weten wanneer je iets onprettig vind, maar wanneer de baas bijv tis goed zegt. Moet het vertrouwen in de baas ook zo zijn dat de hond het los laat"

Nogmaals ik wil niemand tegen de haren instrijken, wil juist mijn eigen kennis uitbreiden en probeer te begrijpen wat dan de tussen weg is.

maar het gaat hier toch om de hond?
maar nu is het grommen dus in het belang van de baas, niet van de hond
want die gromt omdat ze zich onveilig en onplezierig voelt
ze is onzeker en gespannen, en regeert (in mijn opinie) prematuur

en in dat opzicht zou je het al niet moeten willen
en dat bedoel ik met de hond niet voor je eigen belang gebruiken (veiliger voelen)

het beschermen van je hond is in mijn ogen ook: uit de problemen houden
een hond die losloopt en soms gromt tegen mensen.. kan zeer zeker in de problemen komen
daar kan de hond dan niets aan doen, de baas echter wel

het grommen op zichzelf kan je ook niet corrigeren, dat heb ik nergens geschreven
het grommen is wel een signaal dat de hond zich onveilig voelt
en dat zou bij mij absoluut een signaal zijn, dat ik moet werken aan de onderlinge verstandhouding
zodat de hond alleen dan reageert wanneer dat echt nodig is
nu voel ik meer aan dat TS zelf buiten zich heel onplezierig voelt
en dan worden dingen soms bedreigend die dat in het geheel niet zijn
(wat niets af doet aan de emoties van TS trouwens, je voelt wat je voelt)

maar goed....... misschien sta ik anders in het leven met mijn hond(en)
dat gebeurd me op HP wel vaker

maar ik heb ook zo'n idee dat mensen het wat minder waarderen als mijn hond gaat
lopen grommen, zeker als hij losloopt..........

maar het gaat hier toch om de hond?
maar nu is het grommen dus in het belang van de baas, niet van de hond
want die gromt omdat ze zich onveilig en onplezierig voelt
ze is onzeker en gespannen, en regeert (in mijn opinie) prematuur

en in dat opzicht zou je het al niet moeten willen
en dat bedoel ik met de hond niet voor je eigen belang gebruiken (veiliger voelen)

het beschermen van je hond is in mijn ogen ook: uit de problemen houden
een hond die losloopt en soms gromt tegen mensen.. kan zeer zeker in de problemen komen
daar kan de hond dan niets aan doen, de baas echter wel

het grommen op zichzelf kan je ook niet corrigeren, dat heb ik nergens geschreven
het grommen is wel een signaal dat de hond zich onveilig voelt
en dat zou bij mij absoluut een signaal zijn, dat ik moet werken aan de onderlinge verstandhouding
zodat de hond alleen dan reageert wanneer dat echt nodig is
nu voel ik meer aan dat TS zelf buiten zich heel onplezierig voelt
en dan worden dingen soms bedreigend die dat in het geheel niet zijn
(wat niets af doet aan de emoties van TS trouwens, je voelt wat je voelt)

maar goed....... misschien sta ik anders in het leven met mijn hond(en)
dat gebeurd me op HP wel vaker

maar ik heb ook zo'n idee dat mensen het wat minder waarderen als mijn hond gaat
lopen grommen, zeker als hij losloopt..........[/quote

Doe het ff zo want het quote ding doet raar


Nu snap ik wat je bedoeld en hier ben ik het helemaal mee eens.
Het is inderdaad niet te zeggen of Evy reageerde omdat Sanne zich onveilig voelde of dat de situatie op haar bedreigend over kwam.
Maar daarin zit wel het verschil. Want zoals ik al zei vind ik dat een hond altijd mag aangeven wat voor hem/haar prettig of juist onprettig is, zolang de hond maar wel op mij vertrouwd dat ik het voor hem/haar oplos.

Ook zie ik in dat wanneer dit een 'normale' reactie op mensen wordt dat het echt een probleem is zoals je al beschrijft.

Gedachten experiment; vervang in het stuk van Evy eens het woord 'man' door 'kind'

Ik ben benieuwd wie van ons het dan nog acceptabel / prettig gedrag vindt...
Is het antwoord, nee dan niet, dan vinden we het dus van Evy alleen accetabel omdat wij die mannen ook 'eng' vinden. Ik sprak eens een jongen die er zo van baalde dat als hij 's avonds achter een vrouw fietste, dat ze allemaal angstig om gingen kijken. Hij kon nooit meer rustig fietsen, haalde nl alle vrouwen maar in, dan waren die geruster....

Even voor alle duidelijkheid; ik heb het gehad met Spot, geschrokken van een kindje als pup, blaffen en een paar dagen later kwamen er een paar dreumessen op hem afgerend 'lief, aaien' en gromde hij. Ik ben er tussen gaan staan en heb met mijn hand een STOP gebaar gemaakt. Dat was zooo belangrijk, want laatst, nu dus ruim een jaar later, stond er ineens een kind in zijn gezicht te schreeuwen en klappen, het gebeurde echt in no time terwijl ik met de moeder stond te praten. Als ik de eerste keren niets gedaan had, niet daarna eraan was gaan werken, had dat zomaar 'hap' kunnen worden. Nu keek hij vol verbazing naar het kind en toen naar mij en zijn we snel doorgelopen.

Het is echt niet zo dat Evy dit gedrag verschrikkelijk vaak heeft vertoond hoor. Ik denk dat ze het nu in totaal zes keer heeft gedaan, waarvan drie keer naar iemand die dronken was, één keer naar die persoon achter de boom en één keer naar die man die recht op ons af kwam lopen.
Ik ga er in ieder geval aan werken en ik houd jullie op de hoogte.

Als ik overdag met Kyra loop, dan is er niets aan de hand, vind ze alles prima, maar als ik in het donker met haar loop en ze ziet of hoort wat laat ze wel een korte grom horen. Voor de rest niet. Dus ik zie dat ook als beschermend gedrag. Want overdag doet ze dit niet en ik ben ook niet onzeker als ik met haar wandel in het donker, bij mijn man doet ze dit weer niet terwijl dat de 'baas' is die met haar traint, en waar ze het beste naar luistert, alleen bij mij in het donker doet ze dat.
Iemand hier een oordeel over?

Wij hadden een rottweiler Dynemite en ook hij was in het donker erg waaks maar gromde niet liep keurig naast niks aan de hand. Wij woonde in Den haag in een volksbuurt met veel allochtonen maar ook zwervers en drank,drugsverslaafde. Er was veel criminaliteit maar echt nooit is hij uitgevallen naar iemand wel hield hij afstand door wanneer er iemand achter ons aankwam even te blijven staan of bij een gesprek er tussen gaan zitten. Toch wist ik dat als er wat zou gebeuren hij zeker niet zou blijven zitten maar er tussen zou springen. Ooit heeft hij iemand gebeten en dat was een inbreker in de tuin van de buurvrouw deze dame was 82 hij is toen ook echt van 1 hoog naar beneden gesprongen en heeft die gast gepakt maar wel de buurvrouw van alle ellende gespaard maar ons niet een gebroken voorvoet operatie 1500 euro was het resultaat. 
Wat ik dus eigenlijk zeggen wil Evi gromt naar veelal mannen ik zou haar ook corrigeren niet los laten want als er echt iets is grijpt ze heus wel in en andersom stel dat er straks met jou op straat iets gebeurt je valt b.v je kan niet opstaan dan kan niemand in jou buurt komen om te helpen

Iemand die ik ken had juist hetzelfde voor. Zijzelf was altijd op haar hoede voor vreemde mannen en straalde dit dus ook uit op haar hond. De hond begon ook te grommen en viel soms uit. Dan is dit ook zo verder gegaan overdag. Omdat het echt te ver aan het gaan was en eventueel verkeerd zou uitdraaien , is ze dan naar een GT gegaan . Die heeft haar geholpen om te werken aan haar eigen houding en dat van de hond, zodat ze geen schrik meer moest hebben dat haar hond zou uitvallen. En met goede resultaten !

zou hier dus zeker wel aan gaan werken,  want nu is het idd nog een grom, maar straks haalt ze wel uit, met alle gevolgen van dien.
dat jij het eng vind in het donker kan ik begrijpen, maar daar zul je toch door heen moeten.
de kans dat jou hond nu een vorm van angst aggressie kan ontwikkelen is best groot.

een hond vol zelfvertrouwen, die echt zijn baas beschermt zal niet eerst gaan grommen of blaffen, die worden juist erg stil, heb zelf altijd meer respect voor een hond die stil wordt dan een keffert.

en tja wat is bedreigend,  sommige mensen praten gewoon erg luidruchtig, kan raar overkomen, maar tja wil niet zeggen dat er wat is.   ja dronken mensen kunnen vervelend zijn, maar tja niet elke bezopen gast is verkeerd.   en sommige mensen lopen in eerste instantie recht op je af, die is misschien wel in gedachten en heeft jou nog niet gezien, gebeurt mij vaak genoeg dat ik me te pletter schrik omdat ik ineens iemand voor  me neus heb, omdat ik ze echt niet heb gezien.  en echt ik wordt niet graag gebeten omdat ik nogal in gedachten ben.

ik snap wel waar Goja heen wilt, ik heb namelijk hier een reu lopen die doet precies het zelfde. is dit mij beschermen? Absoluut niet. Hij is meer bezig met zich zelf beschermen en zijn eigen hachje redden dan dat hij aan mij denkt . Overdags is hier ook vrij weinig aan de hand, de situatie moet zo dusdanig moeilijk voor hem zijn dat hij wilt grommen, savonds en snachts is hij heel alert, kan moeilijker ontspannen, sneller geneigd tot grommen/blaffen. Ondanks dat weet ik voor de volle 100% dat dit geen waaksheid of mij beschermen is. maar simpel weg zich zelf uit alle macht willen beschermen tegen het enge wat hij ziet. 

ik keur dit gedrag van hem dus ook absoluut niet goed, want het is simpel weg niet zijn taak om touwtjes in eigen hand te nemen. op moment dat hij dus ook gromt en blaft naar een persoon dan wordt dit door duidelijke lichaamstaal en een ferme stemcorrectie gecorrigeerd. Waarom? Dusty is onzeker, simpel weg niet in staat om zelf de zaken op te lossen want dat maakt te veel stress bij hem los. Wat gebeurd is dat hij een schijngevoel van zelfverzekerheid opbouwt en sneller naar de volgende stap gaat dus verder dan grommen. 

 Opzich vind ik in het donker lopen niet echt eng, (ik heb meer huis,tuin en keuken vrees )
je kunt me in een donker bos neer zetten en loop zo naar huis maar de laatste 2,5 meter van de voordeur ga ik rennen, waar het dan ook het meest veilig is . Probeer of je met iemand mee kan lopen waardoor je het niet zo eng vind in het donker, en jij je stukken relaxder voelt. (al snap ik heel goed hoor dat het onplezierig blijft) daarom ben ik vaak ook heel blij dat ik de allerlaatste ronde aan vriendlief kan overdragen . 

ik ga dan ook mee met het advies van Goja, die hanteer ik hier zelf ook. op moment dat hij dus wilt uitvallen wordt dit met duidelijk lichaamstaal en een ferme "nee" gecorrigeerd. zet hem naast me en we vervolgen onze weg. Ook wil ik regelmatig op de wandelingen echt super traag lopen voornamelijk omdat Dusty mij graag in het donker snel weer naar huis sleurt. Er is niks om waarom hij zich druk zou moeten maken dus ook in het donker moet hij leren ontspannen. Aan de riem/los het is een beetje aftasten wat je wilt, persoonlijk zou ik als haar niet volledig aangelijnd wilt hebben aan een langere lijn doen waarop je toch tijdig kan inspringen op moment het nodig is. Hou je altijd dat kleine stukje controle erop.