Waarom zouden honden niet dominant of agressief kunnen zijn?

Vaak hoor of lees ik dat een hond niet dominant of agresief kan zijn al dan wel of niet van nature en vraag me af waarom dit niet zou kunnen.
Meestal wordt gedrag wat als in mijn ogen agressief of dominant is dan angstig of overprikkeld genoemd.

Ter vergelijking; een man of vrouw bv kan dominant zijn door opvoeding of omgeving en dergelijke, dit kan zich uiten in controlerend of bazig gedrag en kan hierdoor agressief worden waneer hij/zij zijn zin niet krijgt.
Waneer deze persoon doordraait is het een slechte agressieve dominante man of vrouw wordt er dan beweerd.
Er zijn ook mensen en dieren die van nature een dominant of agressief karakter hebben, waarom een hond dan niet?

Waarin zit het verschil?

Dominantie en agressie kun je m.i overal treffen ongeacht mens of dier, van nature of niet.
Je hebt  hondenderasssen die van knuffelen houden maar ook rassen die van water houden of juist van domineren etc?

Als een hond tekenen van wat ik agressie noem dan is het de schuld van de baas, toch denk ik dan wel eens van; als hij een ander ras had gehad was dit misschien niet gebeurd met dezelfde opvoeding dus het ligt ook aan het karakter van de hond?

niemand zegt hier dat een hond geen dominantie of agressie kan vertonen, waar ligt het bij de basis ?

er wordt niet voor niets gezegd, socialiseren, dat ontbreekt er nog wel eens aan.

als er nimmer wat mee gedaan wordt kan er angst ontstaan waardoor agressie door onzekerheid en angst. dominant als er nimmer een leider aanwezig is voor de hond.

voorbeeld, pup heeft nog nimmer situaties mee gemaakt, en opeens staat het op de kermis, vol geluid mensen drukte, de hond wordt geaaid, en uit ANGST, bijt tie van zich af, alleen zijn bek om te verdedigen, een pup die gesocialiseerd is, maakt situaties mee, die wordt rustig bekend met vreemde dingen, en zo is het met vele honden waar niets mee gedaan wordt, onzeker ze worden angstig enz.

ook met dominantie dito.... een hond die nimmer wordt gecorrigeerd door ruw spel en maar door mag gaan, in wat voor situaties ook, en een keer wordt gecorrigeerd, domineerd. vandaar socialiseren is een must voor iedere pup.

en tuurlijk zal je altijd haantjes de voorste houden, maar met goede hand wordt dat toch in de hand gehouden dan. en wat ook heel belangrijk is, erfelijke achter ban, waar zijn ze voor gebruikt.

Een hond kan wel dominant zijn, maar door de dominantietheorie uit de jaren '70 heeft dominantie een heel andere betekening gekregen. Dominant werd daardoor gezien als overheersen en de baas willen zijn. Deze dominantietheorie kwam voort uit een onderzoek van David Mech, maar later heeft hij zelf verklaard dat zijn onderzoek onjuist was omdat het onder verkeerde omstandigheden was uitgevoerd.Uit verdere studies bleek dominant wel te bestaan, maar is het een vorm van zelfverzekerdheid. Ook bleek dat de hond een conflictvermijdend dier was en er geen alfa-teef/alfa-reu was zoals eerst in zijn onderzoek (de hond die de baas was..), maar dat de alfa-teef en de alfa-reu van roedel de moeder en vader hond waren en die een soort natuurlijke leiders waren..

Een hond kan zeker wel agressief zijn. Naar mijn idee komt dit vaak voort uit angst, slechte ervaringen, verkeerde opvoeding, medische klachten, stress etc.. En maar heel weinig uit echt een geestelijke aandoening..

Ik geloof iig al helemaal niet in dominante hondenrassen.. dominantie (in de zin van zelfverzekerheid) is een staat waarin een hond verkeerd. Een dominante hond is in mijn ogen een rustige hond, die weet wat hij kan en die niet de noodzaak ziet om snel op de knok te gaan met een andere hond en zich niet snel van zn stuk zal laten brengen..
Mijn hond reageert vaak heel goed op de daadwerkelijk dominante honden..maar niet om de honden die in de volksmond vaak dominant genoemd worden..

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantietheorie-volgens-sacha-gaus.php
http://www.kangani.nl/Dominantietheorie-is-achterhaald/

Ook wat je hier beschrijft met mensen,
Ter vergelijking; een man of vrouw bv kan dominant zijn door opvoeding of omgeving en dergelijke, dit kan zich uiten in controlerend of bazig gedrag en kan hierdoor agressief worden waneer hij/zij zijn zin niet krijgt. 
Waneer deze persoon doordraait is het een slechte agressieve dominante man of vrouw wordt er dan beweerd.
Er zijn ook mensen en dieren die van nature een dominant of agressief karakter hebben, waarom een hond dan niet?

Komt volgens mij voort uit onzekerheid.
Dus de agressie is een gevolg van iets anders.
Om ermee om te kunnen gaan moet je dus weten wat de oorzaak is van het verkeerde gedrag.

je hebt wel geboren leiders.. Maar het is echt hoe je omgaat met alles wat je voor je bordje krijgt of het je dominant of aggressief maakt of niet.

Want wat de ene ervaart hoeft bij de ander niet exact zo te zijn met de zelfde gebeurtenis. Ik ken mensen die exact het zelfde hebben gezien, en de een raakt er angstig van, en de ander controlerend/dominant.

Er is nogal een verschil tussen een agressief persoon/hond zijn en agressief gedrag vertonen. Ik heb het idee dat de interpretatie daar vaak mis gaat. In jouw voorbeeld zie ik het ook.

klopt. zelfde opvoeding, ben een tweeling, mijn zusje dominant, niet zo klein beetje ook, ben ik niet, laat het me vaak aanleunen. zelfde opvoeding, kan geen beter voorbeeld noemen.

Dominant is een ander woord voor zelfverzekerd. Niets meer en niets minder. Ikzelf vind het helemaal niet erg als een hond dominant is.
Alleen wanneer een hond té dominant is, dus té zelfverzekerd, dan kunnen er gedragsproblemen ontstaan omdat de hond denk alles zelf wel te kunnen regelen. Hij heeft daar de hulp van het baasje niet bij nodig en regelt alles op zijn eigen manier.

Het zelfde als onderdaning. Dat is eigenlijk precies hetzelfde als onzeker. Toch zeggen mensen vaak liever, mijn hond is onderdaning. Omdat dat een soort 'vals' gevoel van respect geeft. In weze is je hond gewoon onzeker.

Het is gewoon jammer dat het woord dominant een negatieve betekenins heeft gekregen, terwijl dit eigenlijk niet nodig is.

Dominant en onderdanig zijn in mijn idee eigenschappen. Je voelt je zelfverzekerd of angstig.

Agressie is in mijn ogen een gedrag om iets mee te bereiken. Een gedrag dat voortkomt uit een eigenschap als dominantie of onderdaningheid. Een té dominante hond zal agressief kunnen reageren om bijvoorbeeld een andere hond duidelijk te maken wat hij wil - hij weet immers zeker dat hij gelijk heeft en wil dit zo even afdwingen.
Een te onderdaninge hond zou ook aggressief kunnen reageren, maar dan is het gedrag vaak bedoeld om afstand te creeeren of omdat de hond helemaal niet met een situatie kan om gaan.

Gr. Alexandra

Kleine opmerking(verder zo wie zo helemaal eens met Lady)
Je schrijft:
Ter vergelijking; een man of vrouw bv kan dominant zijn door opvoeding of omgeving en dergelijke, dit kan zich uiten in controlerend of bazig gedrag en kan hierdoor agressief worden wanneer hij/zij zijn zin niet krijgt. 

Bedoel je dan ook dat je denkt dat een hond eventueel agressief wordt ,doordat deze zijn zin niet krijgt?

Vind ik persoonlijk meer echt een menselijke 'kwaliteit'  dat is ook pure rancune ,en dat is dacht ik het enige waar honden dus niet aan doen.(wraak)

Bedankt voor de antwoorden!

Doordat het woord dominant bij ons mensen waneer een bv man dit is, kan het een negatieve bijsmaak hebben zoals ; een dominante man kun je als vrouw maar beter uit de weg gaan en als hij agressief is al helemaal of dit nou uit angst of een trauma is doet er niet toe, wegwezen.
Dus al heeft de man een gigantisch trauma opgelopen, het blijft een gigantische eikel om het maar even zacht uit te drukken.

Dus de agressie en-of dominantie van een hond wordt dan min of meer vergeven?
Terwijl mensen onderling dat anders zien.
Misschien draaf ik een beetje door sorry maar vind het interesant om te weten.

Dat ik schreef iets in de trant dat honden  bv agressief kunnen worden waneer zij hun zin niet krijgen of denken te krijgen dan doel ik bv op een hond die niet uit de weg wil gaan waneer het baasje erlangs wil om iets uit een kamer erachter te pakken na diverse keren stapt de baas maar over de hond heen en wordt op dat moment gebeten door de hond.

Vaak wat afgedaan word als dominant gedrag..is eigenlijk heel vaak bezitsagressie, hierbij verdedigd de hond iets wat voor hem heel belangrijk is.. Zoals zijn voer, zijn plekje op de bank etc..
Vaak komen zulke dingen ook nog eens voort uit onduidelijkheid etc, zoals mensen die steeds met de hand in de bak voer van hun hond gaan graaien en daardoor juist baknijd opwekken ipv voorkomen..of  honden die het ene moment wel op de bank mogen..maar als de nieuwe bank er is dat niet meer mogen etc..

Verder dat die baas over de hond stapt en gebeten word..dat is geen dominantieding.. Dat is eerder of het verdedigen van zijn plek, of angst/spanning omdat het best bedreigend kan zijn als zo'n persoon over een hond heen stapt..

Met name vroeger werd veel geschreven dat je altijd eerst door de deur moet, over de hond heen moet stappen en letterlijk boven je hond moest staan of je hand op zijn hoofd/neus leggen..om te voorkomen dat de hond 'dominant' zou worden.. Omdat toen dominant nog gezien werd als dat de hond letterlijk en figuurlijk boven de mens wou gaan staan etc.

Als je eens een interessant boek hier over wil lezen, raad ik "Barry Eaton; Dominance, fact or fiction?" aan

Daarbij is het bij ons mensen zo dat een zelfverzekerd persoon niet wordt geassocieerd met een dominant persoon althans niet per definitie en al zeker niet met agressief volgens mij.

dat hij gebeten wordt als hij over hem heen stapt heeft zeer waarschijnlijk niets te maken met dominantie. De reu ging niet meer uit de weg als zijn baasje dit verlangde Dat klinkt als een strijd die al even gaande is. Zeer waarschijnlijk heeft je vriend een aantal signalen niet gezien of genegeerd. Over een hond heen stappen kan alleen als de hond volledig vertrouwen heeft in de situatie, en dat was hier waarschijnlijk niet zo. Omdat uit te leggen als dominant is niet juist. Het gedrag komt niet voort uit dominantie.

Ook voor mensen zouden we meer begrip moeten kunne opbrengen, sterker nog, ik probeer dta ook te doen. Als ik in de auto van iemand een agressieve reactie krijg is dat vaak ook omdat er meer aan de hand is wat ik niet zie. (Ruzie thuis, al de hele dag in de file, ziet niet wat ik wel zie) Zo probeer ik zelf minder last te hebben van de agressie van een ander. Wat dat betreft iets meer de Boeddha in je naar boven laten komen kan geen kwaad.

Dominant is een beladen woord. Het is een houding t.o.v. iets of iemand anders en is dus steeds afhankelijk van situaties. Niemand is 'dominant' an sich. Men kan dominant zijn in bepaalde omstandigheden of in bepaalde emoties of relaties. Daarom is het zoveel duidelijker als je gedrag met concretere termen beschrijft. De nederlandse taal is rijk genoeg om treffender woorden te vinden.
Bijvoorbeeld: sommigen zien 'dominantie' als 'leidinggevend'.  
Maar als jij een reisbrochure ziet en de ene zegt: "Trektocht door de Himalaya met erg dominante gids" of "Trektocht door de Himalaya met erg hulpvaardige gids" dan weet ik wel op welke reis ik me inschrijf... 

Dus persoonlijk omschrijf ik gedrag liever op een andere manier. Woordenschat genoeg.

Het gaat me ook niet zozeer om het woord dominant maar om het gedrag.

Ik denk dat wat vaak omschreven word door mensen als dominant eerder iets is als; onopgevoed, angstig, gestressed, nerveus, opdringerig, ongemanierd, lomp, bezitsagressief etc.. 

Vaak zie ik mensen een hond dominant noemen die uitvalt o.i.d, maar dat past juist helemaal niet in het plaatje van een zelfverzekerde hond..

Mijn hond word en werd ook dominant genoemd door anderen; Maar ik zie dat niet.. wel zie ik angst/stress, slecht lezen van lichaamstaal en wat opdringerigheid er in..

Agressie is GEEN dominantie!!! Dominantie is als een hond heel gemotiveerd is om een bron(wat dan ook) te krijgen en/of te houden. Hij kan dit dan met houdingen en gedrag aan een andere hond laten zien. Dit zal per "tegenstander" en bron en situatie verschillen. Wanneer de hond agressie inzet om dit duidelijk te maken is het GEEN dominantie meer, maar agressie.

Dominantie is dus een mooie manier van communiceren en vooral bedoelt om agressie te voorkomen.

Ik ben het in grote lijnen met je eens.
Een echt dominant ( zelfverzekerd) persoon hoeft zijn positie niet te bevechten die word hem gegeven uit respect. Een ander persoon die de zelfde kennis heeft maar niet de leidingscapaciteiten zal het eeuwig moeten bevechten. Hij zal telkens weer tot het uiterste moeten gaan om zijn leidingspositie te behouden. Deze word hem niet vanzelf gegeven zoals bij boven beschreven persoon.

Een echt dominante hond heeft het dus ook niet nodig om zijn positie te bevechten die word hem door de andere hond gegeven. Een hond die dit ook wil maar minder zelfverzekerd is over zichzelf zal ook altijd over moeten gaan tot snauwen, grauwen en af en toe fysiek een hond moeten corrigeren. Komt deze hond een echt dominante hond tegen zal hij ook de leiding onderdanig af staan.

bv Bij ons op het hondenveldje hadden we Tyson een 10 jaar oude rottweiler. Als hij het veld op kwam schakelde alle honden terug in intensiteit. In de periode dat we 6 reutjes hadden in de leeftijd van 6 maand tot 10 maand was er een hoop gedoe tussen hen omdat de hormonen gingen spelen. Als Tyson op het veld kwam lieten ze het wel uit hun hoofd om onderling te gaan lopen bakkeleien op een te hoge intentie.
Was Thijs op het veld een 3 jaar oude reus van een newfoundlander hij was ook super dominant maar een stuk minder zeker van zich zelf hadden de jongen heren maling aan Thijs en gingen gewoon hun gang. Thijs moest dus ook vaak grommen, grauwen of fysiek ingrijpen. Doordat hij de grootse hond op het veld was lukte dit altijd. Hij kreeg uit eindelijk dus de leiding maar die werd hem niet gegeven die moet hij iedere dag opnieuw bevechten.

Agressie komt voort uit angst of onmacht en is gericht om de ander schade toe te brengen. Dominantie is puur gericht op leiderschap.

Of een ras bij 1 persoon agressief is en dat niet zou zij als die persoon een ander ras had genomen ben ik het niet mee eens.
De belangrijkste redenen waarop het mis gaat tussen eigenaar en baas vind ik de volgende dingen.
1 Is de baas stabiel. Dus duidelijk, tot een bepaald nivo zeker van zich zelf  ( hoeft dus niet dominant te zijn) en heeft hij rust in zichzelf.
2 Welk energie nivo heeft je hond. Ik vind dat je grof weg 3 energienivo's in honden hebt hoog, midden en laag,
Zet je een hoog nivo hond bij een baas die een kleine basis heeft dan is de kans groot dat het bij ieder ras mis gaat. Mits de baas zijn levensstijl aanpast en de hond voldoende gelegenheid geeft om zijn energie kwijt te kunnen op een gestructureerde manier. Dus niet los laten in het bos en er achter aan sjokken maar aan de lijn en stevig door stappen. Op cursus gaan of een sport met je hond gaan doen is ook een mooie manier.
De tijd die je daar in moet stoppen hangt af van de grote van de hond en van de stabiliteit van de baas en zijn bereidheid om te veranderen. 

Wij willen een hond en vinden dan dat die hond zich moet aan passen aan ons. Natuurlijk is dat tot op zekere hoogte ook zo. Maar we moeten niet voorbij gaan aan de behoeftes van de hond. Zodra we die vergeten komen er vanzelf problemen.

Maar waarom ga je er vanuit dat iedere hond per definitie leiderschap wilt hebben? Volgens mij is dat een grote misvatting. Een hond wil graag weten waar hij staat. De één staat gewoon hoger dan de ander. Maar wanneer het duidelijk is, is er ook voor de lagere honden geen probleem. Als duidelijk is waar iedereen staat zullen de lagere honden echt niet keer op keer naar boven proberen te komen. Juist die duidelijkheid maakt een roedel juist sterk, want dan pas kan er samen gewerkt worden en weten de honden wat ze aan elkaar hebben.

De rottweiler in je verhaal is ouder, meer ervaren, en kan waarschijnlijk in duidelijke hondentaal rust en duidelijkheid in de groep brengen. Juist het negeren, afwenden, langzaam bewegen zijn allemaal subtiele signalen die maken dat hij de situatie aankan en op de juiste manier kan sturen, daar is ook geen gesnauw of erger voor nodig. 
De Newfoundlander beschikt hier (nog) niet over en is op zo'n moment ook niet bezig om leidertje te spelen. of om de groep te sturen. Hij is ook NIET dominant. Hij kan gewoon de situatie niet aan. De jonge honden zijn te druk en hij bijt eigenlijk meer van zich af dan dat hij overwicht probeert te krijgen. 
Hij krijgt ook geen leiderschap alleen leren de honden hem misschien te ontwijken of meer afstand te houden, maar dat is niet het zelfde. Omdat hij ook geen juiste signalen uitzend waaruit blijkt dat hij sterk staat, is zijn plaats dan in de groep ook niet duidelijk. Hier zullen de honden steeds naar op zoek blijven tot het duidelijk is.
Dus misschien lijkt het alsof hij steeds zijn plaats verdedigd, volgens mij verdedigd hij steeds zichzelf zodat hij de andere honden op voldoende afstand houdt.

Gr. Alexandra

Ik ga er bij definitie niet van uit dat iedere hond een leider wil zijn. Ik heb hier een hond die absoluut geen leiders is maar wel zich bewust is van zijn positie en dus ook zeker niet alles tolereert. Hij zal nooit vechten om iets wat hij begeerd. Maar hij heeft wel een belangrijke rol in de roedel waarin wij lopen die niet minder belangrijk is als die van de dominanste. Ik vind Dominantie dan ook niet negatief ik zie dominantie als leiderschap.
De Rottweiler in mijn voorbeeld was op dat moment 10 maar had deze positie op het honden veld al een flink aantal jaren en heeft deze behouden tot hij stierf. De newfoundlander van 3 komt met meer dominante kenmerken, houding en intentie, het veld op als de rottweiler. Het veld was groot genoeg om geen last te hebben van het jonge spul maar hij moest het regelen. Terwijl de aanwezigheid van de rottweiler al voldoende was voor het hele veld. De newfoundlander is nu 6 en heeft het nog steeds niet voor elkaar dat iedereen hem de leiding geeft zonder dat hij deze bevecht. 

Over lichaamstaal weet ik voldoende en ja de rottweiler beschikte daar ruim over het wist het ook te gebruiken. De newfoundlander kende ook lichaamstaal en gebruikte die ook overvloedig maar behaalde gewoon niet het resultaat van de rottweiler. En dan zie ik dat de rottweiler een natuurlijke leider is en de newfoundlander een positie begeerd die hij niet helemaal kan vervullen. Dit kan diverse oorzaken hebben als bv onzekerheid. Feit is wel Dat de newfoundlander meer fysieke kracht nodig heeft om het zelfde resultaat te behalen dan de rottweiler.

Het feit dat er dominante rassen zijn vind ik niet. Zowel ras , grote en geslacht maakt hierin niks uit.

Dominance is, quite simply, the ability to exert influence over another, whether through social agreement, negotiation, intimidation, or outright use of force. If both parties are in full agreement and acting mutually, there is no dominance; status only arises and comes into play when there is a conflict, however mild, between one party’s interests and the other party’s intere

Even snel vertaalt;
Dominantie is, simpel gezegd, de mogelijkheid om invloed uit te oefenen over een ander, zowel door sociale overeenstemming, onderhandelind, intimidatie of gebruik van geweld. Als beide partijen geheel op 1 lijn zitten en in gezamenlijkheid optreden, is er geen sprake van dominantie; status afdwingen kot alleen om de hoek kijkem als er een belangenconflict is, hoe mild ook. 
(Uit Suzanna Clothier, 'That darned dominance debate".

http://www.suzanneclothier.com/the-articles/darned-dominance-debate

Zijn er onder honden rotzakken die altijd hun zin proberen te krijgen en er niet voor teugdeinzen daarbij de tanden te gebruiken? Ik geloof van wel. Zijn ze zeldzaam? Gelukkig wel . Ik geloof oprecht dat er in honden net zo'n breed scala aan persoonlijkheden voorkomt als bij mensen. Tegelijk denk ik ook dat heel veel honden onterech als "dominante" of "agressief" worden gelabeld omdat we elkaar simpelweg verkeerd begrijpen...

Overigens, als je het over 'dominate rassen' hebt (iets wat in mijn ogen niet bestaat ) bedoel je dan missvhien dat tassen kunnen vetschillen in hoe ze dominantie afdwingen. Nog een quote uit bovenstaand artikel
erestingly, Fuller and Scott also noted that among the 5 breeds they used in their research, there were some significant differences of how dominance was displayed. Shelties, for example, controlled space so that the highest ranking dog had full use of the available space while lower ranking dogs had much more constricted use of the space. The Cocker Spaniels, on the other hand, did not control space at all, and rarely fought among themselves. The Wire Haired Fox Terriers had such fierce hierarchies that at an early age they needed to be separated into male/female pairs or male/female/female triads to prevent damaging fights

Dominantie is een interactie tussen 2 of meer individuen.

een hond kan dus niet dominant zijn, want daarvoor zijn er minstens 2 nodig.

Net zoals bij mens. Een baas is ook geen baas als die alleen zit. Pas wanneer er nog andere mensen bij betrokken zijn, kan hij baas zijn.

En dan nog geldt dat niet constant. Op de werkvloer zegt mijn baas me wat ik wel/niet moet doen. In mijn priveleven heeft ze echter niets te zeggen.

Net zoals bij honden. De 1 kan prima de andere domineren in een bepaalde situatie. In een andere situatie kan dat omgekeerd zijn.

Mijn teef is ook dominant over mijn reu tijdens spel. Echter is ze totaal niet dominant tov mij.
En als mijn reu aan het eten is, moet ze echt niet proberen dichterbij te gaan.

Is ze dan dominant?
Nee, ze gedraagt zich alleen zo in situaties waarin dat kan.

en zo zijn alle individuen, mens of dier.