De dierentolk in gesprek met mijn ventjes.3 jaar verder nu...

Lieve allemaal,
Aanstaande hemelvaart dag zijn mijn ventjes 2 jaar bij mij.(dit was in 2013)
Daarvoor komen ze uit Spaans asiel waar ze op mijn verzoek bij elkaar zijn geplaatst om samen geadopteerd te worden.Ze waren toen 6 en 7  ongeveer

Wat ik van hun wist is dat Waldo angstig was(blijkt kennelsyndroom) dus niet gesocialiseerd in vroege jeugd) en daar een jaar tussen de pups heeft gezeten...
Jeff is op 4/5 jarige leeftijd als straathond gevonden en heeft 2.5 jaar in een roedel gewoond
Ik wil geen discussie over buitenlandse honden of discussie ,of dit wel of niet mogelijk is
(met dieren praten)
Ik wil dit bijzondere verhaal met jullie delen




Jeff wilde heel graag kletsen en zei meteen hallo ja leuk..en was heel parmantig

En heeft haar aan het einde van het gesprek keurig bedankt(mijn sociale lieverd)

Ik was te lief en moest me niet zo druk maken of ik het wel goed doe,ik moest resoluter zijn dan kon hij eindelijk op iemand leunen.

Daar heeft hij veel behoefte aan..om net als waldo  een hond of iemand te hebben om op te leunen.Geen zorgen het gaat toch goed zo?!

Zijn leven hier kan hij nog maar moeilijk geloven.hij is bang dat Waldo en hij uit elkaar moeten(dat ik 1 van de 2 wegdoe),en is onzeker want het is te mooi om waar te zijn.

Hij wil samen mediteren ,en veel rust
en dat ik hem vertel wat ik ga doen als ik weg ben en wanneer ik terug ben ect.



Flank bijten is ontstaan omdat hij altijd de pisang was zei hij.

Hij heeft in een gezin gewoond(blije start)had grote band met het kind een klein meisje.

Hij heeft daar in huis geplast en toen moest hij weg.hij is uit de auto gegooid en heeft er nog achter aangerend omdat hij het meisje zag kijken door de achter ruit.

Was kansloos met zijn korte pootjes.

(dit was de enige relatief onbezorgde periode van jeffs bestaan)



Toen op straat...hij is geschopt geslagen, er is met hem gegooid, hij is als voetbal gebruikt ,
tot dat opgemerkt werd ,door een lieve dame die hem naar het asiel heeft gebracht.
Ze zag hem plassen van angst en bevend in een hoekje zitten..zo bang.
Hij is er nog zo verdrietig van!


Al die honden daar was hem ook teveel..hij voelde zich heel alleen en onbeschermd en heeft overleeft op zijn wilskracht maar voelde zich zo desolaat.

Daar is hij nu nog onzeker van...hij kan niet geloven dat hij nu hier is en vind dingen vaak te spannend.liever rust en in het zonnetje zitten en zachtjes aaien of gewoon rondsnuffelen.(hij vind het heerlijk om gewoon rond te snuffen en ergens te hangen en voor zich uit te snuffen en te staren)





Toen ze vroeg wat we voor waldo konden doen zei hij:Lost case..niet gewend aan mensen en te lang in hokken.Soms zou hij willen dat waldo iets zelfstandiger was ,maar in algemeen is hij zeer aan hem gehecht hij ziet hem als een jong broertje,waar je je soms aan ergert hij vind het soms een drukte maker.

Daarna vroeg hij : kunnen we het nu weer over mij hebben?



Bij luuk de oppas waar hij markeert: Hij is boos op haar(begon te grommen) en vind zijn rol niet duidelijk..en  voor haar woning staat een hek wat hem aan de tralies van asiel doet denken..

Ze vroeg hem of hij het niet wilde doen markeren bij haar?toen zei jeff..wat staat er tegenover?

Wat wil je?

Eigenlijk niks?( Roos smelt)

Luuk vind dat ik te klein ben ,maar ben wel een echte hond!

En dat ik anders was daar... zei hij ook nog!



Daarnaast zag ze tussen de benen en voor tv liggen(bij bart is dat de andere vaste oppas, hihi)



Jeff zegt dat ik ook gewoon met hem kan praten...ik moet het gewoon doen volgens hem.

En ik was te lief en moest duidelijker zijn en meer uitleggen,waar ik heen ging en hoelang en wat ik ging doen.



Lief vrolijk hondje dat het maar moeilijk kan geloven dat dit blijft, en onzekerder is dan je merkt aan hem..wil eindelijk eens kunnen leunen maar durft niet goed.


Alles komt nu wel los.



Waldo



Zeer zwak contact in begin.toen heeft ze haar overleden hond roef erbij geroepen.Waldo ging bij hem liggen en slaakte een zucht en wilde graag even slapen..dat mocht.



Waldo loopt op zijn tenen , en is als een puppie ..zeer zachtaardig en geen kwaad haartje(what's new)

Hij zit in zijn hoofd en voelt ternauwernood dat hij een lijf heeft.



Waldo heeft nooit een eigenaar gehad..zeer jong bij moeder weg en heeft poging tot verzuipen als enige overleefd.(is uit het water gekropen)

Daarna alleen als pup op straat mensen ontwijkend en overleven een schuilen



Zijn reactie op  waarom poepvreten was das lekker..hij begreep niet waarom het niet mag.het is voedsel.

Toen ze vroeg..maar krijg je thuis dan geen eten zei waldo

Je weet nooit of je morgen nog krijgt.



Daarna ziet ook zij (eerdere dierentolk ook)een donkere ruimte met hokken met honden erin.
Waldo is lamgeslagen...geen notie hoe hij hier mee om moet gaan zo bang



Waldo heeft moeite met warmte .hij kent het niet het is hem snel te veel.

Hij is als de dood dat jeff en hij uit elkaar moeten,dat ik een van beide wegdoe.

Ik moest spelletjes met hem spelen..dingen zoeken terwijl ik naast hem zat.



Aan zijn voeten zitten vond hij niet fijn(ik moet af en toe 2 ronde nageltjes bij knippen)

Waldo is nog nooit van zijn leven op aarde geland,en voelt zich opgepakt door een ufo en neer gekwakt

Wel blij dat hij hier is maar  geen notie hoe hij moet aarden ,hij wil wel aandacht maar vind het zo moeilijk!

Hij is als een puppie en is bang dat hij Jeff verliest..hij is o zo kwetsbaar



Over blaffen zei waldo blaf ik?

Als ik weg ben schijnt er soms enige strijd te zijn  onderling.
Jeff laat ff zien dat hij dan baas is(alsof dat niet duidelijk was)

Ik moet ze gewoon visualiseren slapend en tevreden..dan komt alles goed


God wat hou ik van mijn ventjes ...en reken maar dat we  altijd samen blijven dus het komt wel goed!

Lijkt me heel erg mooi om mee te maken.
Wat fijn dat je uit dit gesprek zo veel kracht kan halen

Ik vind het echt heel zielig wat er met Jeff als puppy gebeurd is, en met dat kleine meisje, zijn eerste bazinnetje... Echt zo sneu.

Geniet van je twee mannetjes! Wat fijn dat ze nu zo goed zitten bij jou.

Het is heel bijzonder en geeft mij ook veel handvatten in gedrag.
Wat ik zo bijzonder vind is dat ze zo zachtaardig zijn beide en nooit vals zullen reageren...
Jeff is extreem sociaal.

Jeff heeft een nieuwe  kleine vriendin(nu 4)...dochtertje van mijn broer is gek op hem...jeff is haar beste vriend.
Jij is nog steeds zeer goed met kinderen...nu weet ik waarom.
Dat meisje hield echt van hem..

Pfff...krijg hier tranen van.
Maar vind het mooi om dit te lezen.
Kun je toch zien wat een schade het eigenlijk aanricht bij honden die zo behandeld zijn. T is dat ze zelf niet kunnen praten, maar nu weet jij ook wat er speelt.
geef ze maar een dikke knuffel

Mooi geschreven Roos. Wel triest ook, voor allebei. 
Maar gelukkig was én ben jij er voor ze  
 
Hoewel ik er wel vaak wat sceptisch tegenover sta (het komt vaak zo zweverig over) vraag ik me ook regelmatig af wat er in Mellow d'r koppie om gaat en heb ik hier ook wel eens over nagedacht. Het is toch altijd maar weer de vraag wat er écht met je hond is gebeurd in het verleden, waarom doen ze wat ze doen, waar bepaalde dingen vandaan komen.

Ik wens jullie nog heel veel mooie jaren samen

Ik weet dat het zweverig klinkt..maar ik herken zoveel in hun gedrag en hoe ze zijn.
Ze heeft ook veel dingen van nu beschreven die kloppen...of waarvan ik denk ,oh daarom reageer je zo..

Ik sta nu heel anders tegenover waldo's poep eten ...daar heeft hij op overleeft als pup
Meneer wist trouwens nog niet zeker of hij dat ergens voor wilde ruilen...misschien worst.
(ik vond zelf dat er een boel humor ook in zat ondanks het trieste verhaal)

Vandaag mocht ik waldo naderen en liet iets vies afpakken...ik zei kom ,we gaan thuis wat lekkers eten...en verdomd hij liet los...
Das dan toch weer frappant denk ik

Ohhhh lieve Roos! Kippenvel... wat bijzonder maar ook bijzonder heftig.

Super knap van jouw mannen dat ze zich ondanks alles zo open stelde,
wat hebben ze 'n boel op hun bordje gehad hè meis maar jeetje, wat zijn ze toch veilig bij jou!!

Warme knuffel voor jullie, geniet ze van elkaar

Dank je wel maartje!Ik heb  zulke knappe mannen...ben zo trots op ze!
Ik ga ze een versuffing knuffelen.. genieten van ze doe ik elke dag!

Ja zelfs bij een hond die het oog aanschijnlijk redelijk doet...
Ik schrok echt ..dat Jeff zo mishandelt is
Het verklaart dat  ik in het begin niet aan een heleboel lichaams delen mocht komen...en het flank bijten..en zijn eerdere wantrouwen ,als je hem op moest tillen(vond hij echt eng)
En waarom hij zo paniekerig reageert als hij behandeld moet worden bij de da...hij is genoeg mishandeld en raakt in paniek..

kippevel krijg ik van dit verhaal

Ik vind het nu nog indrukwekkend...
...Ik ben heel blij met het inzicht...de kwartjes vallen hier nog steeds.
Ik bekijk ze in een heel ander daglicht.

Ik heb Jeff nog niet zien flank bijten vandaag.
En natuurlijk hebben we lekker in het zonnetje gehangen en snoepjes gezocht.

Ja ik geloof hier ook in hoor alleen zo moeilijk om te horen wat ze hebben meegemaakt, heb jij dat niet? Ik heb Fovos een Griekje die kwam als pupje van drie maanden oud hierheen en gevonden daar op straat met vier weken oud, zonder moeder en broertjes of zusjes, helemaal alleen. Gevonden al huilend onder de teken en vlooien. Vraag me ook wel eens af van wat heeft hij daarvoor meegemaakt? Maar ik durf het niet bang voor wat ik allemaal zal horen, lijkt me zo pijnlijk. Maar heel bijzonder dat je dat nu weet van je honden. Kun je nu thuisbrengen waarom ze zo en zo reageren.

Tuurlijk vind ik dat ook verschrikkelijk om te horen...ik vind het verschrikkelijk...maar ik begrijp ze ook beter...dat is fijn..het maakt mij nog vol standvastiger om ze op de rails te krijgen..op hun manier.
Ik ben heel  blij dat ze alles zo openhartig hebben verteld.
Ik vertel ze nu ook tien keer per dag dat ze bij elkaar horen en bij mij...dat we familie zijn en dat er altijd eten is.
Hihi dat krijg je er wel van

Mooi dat je er een dierentolk bij hebt gehaald en dingen herkent...ik vind het toch altijd wat moeilijk met een dierentolk..omdat de dieren je nóóit zullen bijpraten over wat wel en niet waar is in zo'n verhaal.

Ben zelf ook wel een beetje benieuwd hoe mijn hond haar eerste 5 maanden heeft beleefd in Spanje en toen ze hier kwam.

Trouwens heeft de oppas dan een hek voor haar huis..kun jij je er wat bij voorstellen ?

dierentolk zei tussen neus en lippen door oh en jeff liet je broer zien...

ze weet niet dat ik een broer heb..
Zijn dochter is jeffs nw vriendin en naast vaste oppas plek waar ze het meest komen..

er klopt teveel...ze kent ons niet

Het is een gekleurde ballustrade..maar iets aan de kleur en vorm doet hem denken aan het asiel waar hij zat..hij noemde het een hek.


De dieren tolk had het ook over een wit halletje waar ze niet wilden zijn..
Daar moest ik ook even over na denken...ze zitten nooit in een wit halletje...

Opeens wist ik het...
oppas heeft  ze  recent moeten achterlaten uit nood ivm met spoed naar de dokter omdat hij plots heel benauwd was.
Ik ben ze meteen gaan halen en ze stonden aan de verwarming geknoopt in wit halletje.

Bijzonder!
Geniet van ze ,je mooie mannen  eindelijk hebben ze in hun leven mazzel,dat ze bij jou zijn gekomen.

Ik ben super blij dat ze hier zijn ..en blijven

Lieve Roos,
Wat een mooi en tegelijkertijd triest verhaal ....
Ik lees het met tranen in mijn ogen.
Wat hebben Jeff en Waldo veel meegemaakt, vreselijk!
Geef ze maar een hele, hele dikke knuffel van mij en een likje van Benthe.
Liefs, Elly

dank je wel elly ga ik doen!
Ongelovelijk triest he....wat mensen met onschuldige dieren uithalen

Jeff heeft nog steeds niet flank gebeten sinds het gesprek.
Dus ik denk dat het hem ook heeft opgelucht.
Het grappige is dat holistisch arts ook zei dat hij moeite had met aarden (maand of 3 geleden)en last had van oud zeer.

Bij waldo was dat natuurlijk wel overduidelijk....al had ik nooit verwacht dat hij heeft gezworven.. heeft moeten overleven.Ik dacht eerder mishandelt

wat een ontzettend mooi verhaal...
Wel triest maar ook mooi omdat ze nu bij jou zijn.

** wat betreft het "aarden" je zou kunnen proberen een stukje rode jaspis om de hals te hangen.
dat helpt bij het aarden..
Bij mensen in ieder geval wel.. zal dan ook wel voor honden werken..

Dank voor de tip janine.

Ga ik proberen bij beide!
Hoe eerder ze dit achter zich kunnen laten hoe beter!

Jeff krijgt ook bloesem mix hiervoor  en chinese kruiden
Waldo ook bloesems en gemmo therapie(ook druppels van planten)

Wat hebben die 2 verschrikkelijk veel ellende meegemaakt.
Heel triest dat er zo met dieren omgegaan wordt.
Gelukkig zijn ze nu bij jou Roos, nu leren ze eindelijk dat er ook mensen zijn die ze wel kunnen vertrouwen en die het wel heel goed met ze voor hebben.
Het zal best lang duren voor ze je helemaal durven te vertrouwen en weten dat ze ook morgen nog te eten krijgen.
Maar met jou geduld en liefde gaat dat vast helemaal goed komen.
Ik wens je heel veel geluk en plezier met Jeff en Waldo.
Ik weet uit ervaring hoe het is om met je dieren te kunnen communiceren via een tolk, dat is echt een super ervaring.
Soms met leuke dingen en soms zoals uit jou verhaal blijkt met hele trieste dingen.

Sorry bovenstaande is van mij had vergeten in te loggen.

fijn dat je ingelogd heb kan ik je tenminste doggies geven.


Ik vertel het ze nu elke dag....dat ze blijven ,dat ze samen blijven bij mij, en dat er altijd eten voor ze zal zijn.

Ik hoop dat  dit verhaal iemand over de drempel helpt, om eens met een dier met problemen contact te laten maken.
Ik weet zeker dat het hun ook goed heeft gedaan!

Ik heb het ook echt met tranen in de ogen gelezen..... Heel mooi geschreven.

Hier woont sinds een jaar een Bulgaarse waar wij in het begin ook niks mochten aanraken (eigenlijk wel maar dan twee seconden en dan viel ze uit) en oppakken vindt ze nog steeds niks. Ze kwam bv na een tijd zelf tegen ons aanliggen op de bank maar als je dan je hand op haar lichaam legde, vloog ze uit en ging ergens anders liggen. 
Ik heb dit langzaam proberen uit te bouwen. Als ze het twee seconden kon hebben, deed ik het twee seconden en als ik dan haar ogen groot zag worden (net voor ze uitvalt) stopte ik met aanraken daar en eindigde op een plek waar ze het wel kon hebben (nek of hoofd is bv nooit een probleem geweest).
Nu, een jaar later, zijn we zover dat ze mijn hand op haar lichaam kan hebben als ze tegen me aan ligt op de bank (met hier en daar nog een terugval) en tegenwoordig hebben we zelfs buikkriebelsessies van bijna twee minuten!!  

Het lijkt mij ontzettend interessant om zo'n sessie te doen maar langs de andere kant wil ik liever niet weten wat ze allemaal heeft moeten meemaken. Maar als ik jouw verhaal dan lees, kan je er echt wat mee, qua reageren op jouw honden.

Jou bulgaar heeft het vast ook flink voor zijn kiezen gehad...is ook niet zo'n diervriendelijk land.

Ik vind het mooi hoe ze mij handvatten geven in wat ze nodig hebben
en hoe ik met ze om moet gaan.

Het scheelt natuurlijk wel dat ze al 2 jaar bij mij zijn....
Het is makkelijker te horen hoe moeilijk ze het hadden nu ik weet dat het verleden tijd blijft.
Ik kan het je zeker aanraden...het is heel indrukwekkend

Ja je hebt er veel aan ik heb een paar keer van dierentolk Piek Stor gebruik gemaakt ook voor Coco mijn beagle die uit het asiel hier kwam, vol wantrouwen en gegrom naar mij ik wist niet hoe ik er mee aan moest en via Piek Stor vroeg Coco o.a. van "kan ik hier nu wel blijven"? gedrag dus uit wantrouwen /onzekerheid  na de vele adresjes die ze hiervoor had gehad. En ja praten helpt tegen je hond hé en ook in gedachten uitzenden van ja je kunt hier voor altijd blijven hoor je hoeft nooit meer weg. Ze is helemaal veranderd een heerlijke hond.

Bijzonder  triest dat coco ook zo'n moeite had met hechten...erg toch hoe die dieren keer op keer teleurgesteld zijn in hun vertrouwen
Ik praat altijd al tegen ze....maar nu nog veeel meer.

er vallen bij mij nog steeds veel kwartjes...


Jeff en Waldo waren in 1 dag zindelijk op 3 hoog(2 plassen binnen ik vermoed Waldo)..terwijl beide een behoorlijke asiel periode achter de rug hadden...
als ik dit op het forum zei krapte menig 1 zich achter de oren....(hoorde ze denken...ja ja jij wel??Doe ff normaal!)
Ik beloonde buiten plassen en ging iets vaker..2e nacht bench open...alles droog en schoon...
Zou jeff  tegen waldo hebben gezegd..niet plassen binnen.... anders moeten we weg?
Ook nu waarschuwt hij nog als hij bv diarree heeft en moet poepen..

Je kan toch niet meer met droge ogen langs een asiel lopen...
niet dat ik dat uberhaubt kon