Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Advies GT valt in de praktijk erg tegen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ga ik de volgende keer eens proberen. Heb voor andere situaties blokken wel gebruikt en dan werkte.
Pff snap eigenlijk niet dat ik het in dit geval nog niet gebruikt heb.
Dat soort dingen kun je helaas niet voorkomen, maar als je er in 80% van de gevallen wel in slaagt zul je op de lange duur toch merken dat het beter gaat. Hij zal sneller uit zijn stress weer terugkeren op standje 'groen'.
Als ik zelf een hoek om moe waar ik geen overzicht heb, zorg ik eerst dat ik zijn aandacht heb, dan kan ik al om de hoek gluren, en als het nodig is ben je dan ook sneller omgedraaid.
ja, je eigen hond afblokken
dus voor je hond gaan staan, je houdt 'm achter je, desnoods hurk je erbij op de grond, zodat jij tussen hem en de andere hond instaat
(een beetje assertieve houding helpt)
de bedoeling is
1. dat je je hond leert dat baasje de situatie oplost, hijzelf hoeft dus niet meer uit te vallen
2. je "beschermt" je hond als het ware tegen hetgene waar hij bang voor is (wat honden onderling ook doen in een roedel)
3. baasje staat voor z'n hond, als een fysieke barriere, de hond kan dus niet meer naar de andere hond toeduiken/uitvallen (want dat is vaak wat er gebeurd, de hond staat aan een strakke lijn te blaffen/grommen)
bij Chi's is het lastiger... omdat ze zo snel zijn, en zo laag bij de grond, kunnen ze makkelijker om je voeten heen rennen dan type Duitse Herder, zeg maar
blokkeren werkt ook goed in andere situaties: als er een loslopende hond op je afkomt, bijvoorbeeld, kun je die tegemoetkomende hond blokkeren, dan belet je 'm als het ware om contact te maken met jou of je hond, zodat er geen ongewenste situaties ontstaan (tegemoetkomende hond is te groot, te druk, te zelfverzekerd, of als je eigen hond niet zo gediend is van andere honden)
Ik heb dus wél zo'n hond die om mij heen, door mij heen, langs mij heen blaft. En ik ben niet dusdanig breed dat ze echt niks meer kan zien
Schaam me dood soms, maar ja, ik kan niet meer dan mijn best doen, dus dat schaam-gevoel moet ik een beetje loslaten.
Wat ik wel lastig vind is dat ik altijd bang ben dat anderen vinden dat ik een onopgevoed mormel heb. En dat kan ik nog begrijpen ook, want zo dacht ik zelf ook altijd. Nu heb ik zelf zo'n exemplaar en zie ik dat het niet zo simpel is.
Aan de andere kant.. Als je nu mensen ziet worstelen met een blaffert, oordeel je zelf niet meer.Ik heb de beste contavten nu met andere baasjes van onopgevoedde mormels. Het is namelijk hondentaal. En meestal is er niet zoveel aan de hand.. Aalleen dat wij vanalles willen wat niet zo geschikt is voor honden.
@ Zonnetje: nee, ik bekijk dingen en situaties nu héél anders.
Ook dát heb ik geleerd sinds we Mellow hebben
En mocht ik hier een keer iemand tegenkomen met een wild keffende Chi, dan zal ik niet denken 'daar heb je weer zo'n onopgevoede k*tkeffer' maar waarschijnlijk zal ik haar aanspreken "hee, is dat Eli?"
Verdedigen moet je sowieso niet doen. Ik neem aan dat jij ook overduidelijk bezig bent om dit gedrag in te perken. En als je dan zelfs een bedankje krijgt van voorbijgangers (zoals ik gisteren toen ik Mellow tussen mijn voeten liet zitten), dan is dat altijd leuk om te horen, dat mensen zien dat je rekening houdt met ze.
Komt wel goed met onze keffende mormels
Als je aan probleemgedrag wil gaan werken, kan dat wel even duren. Dobby had twee problemen: obsessief zwemmen en trekken aan de lijn.
Ik moest uit den treure herhalen: de deur uit gaan en rustig blijven. Soms stond ik 10x buiten voor we echt vertrokken. Er is dus geduld voor nodig om gedrag te wijzigen.
Maar: niet alles moet meteen training zijn. Niet de hele wandeling. Ik ben ook begonnen met een paar meter netjes meelopen. Toen naar de hoek van de straat, en zo verder. Wel, omdat hij na het wandelen wat rustiger was op de terugweg weer wat vaker trainen.
De boog hoeft niet altijd gespannen te zijn. Je zou bijvoorbeeld aan het begin van de wandeling kunnen ontlopen door oversteken, achter een auto gaan staan enzovoorts, en op de terugweg trainen met afleiden.
Vooral heel rustig aan doen, en niet teveel willen, kleine stapjes, kleine wandelingetjes, en altijd eindigen met iets positiefs.
Vandaag uitgeprobeerd. Er kwam een witte herder tegemoet helaas liep hij los ( waar het niet mag) en mijn zoon is doorgelopen met Jessie en ik liep terug een veld op. Mijn zoon gaf aan dat ze de hond beter kon aanlijnen. Maar dat mens negeerde hem en haar hond drong zich op bij Jessie. Aangezien jess niet bang is ging het goed. Maar omdat ik een eind uit de buurt stond dacht ik geen last te hebben maar uiteraard kwam de hond op ons adherent en afblokken ging dus voor geen meter, Eli uit zijn dak. Ik roep naar de vrouw of ze de hond wilt terug roepen, dat deed ze niet. Ik zeg lekker hoor, ze mogen niet eens loslopen hier. Maar ook dat negeerde ze volkomen. Grrrrr. Dus Eli weer in de stress, ik chagrijnig en helemaal toen mijn zoon vertelde dat ze zijn verzoek volkomen negeerde.
Maar de rest vd wandingen was top, twee keer een hond moeten passeren, ik had Eli vlak bij me been, en hij was stil!
Ik dacht nog of hij de hond niet had gezien, zo rustig bleef hij.
Dit was toen we terug naar huis liepen en hij moe was.
Ik ga dat blokken nu altijd doen, als ik geen andere keus had. Mss ook omdat ik die andere hond blokkeerde, dat Eli dacht oh zij regelt het wel
goed gedaan, wat bij ons ook wel werkt als er een hond ineens uit het niets op ons afgestormd komt is zelf heel blij/rustig iets te roepen, ikzelf zeg dan altijd zoiets als: heeee kijk nou eens wie is daar, dat is gezellig, op een zo kalmerend mogelijke toon. De hond kijk dan even verbaasd naar mij en de situatie ontspand zich. Tenminste zo is het tot nu toe altijd gelukt om iets heftigs te voorkomen.'
Als er niemand in je buurt is om te oefenen een advertentie zetten op marktplaats of buurtlink dat je mensen zoek om het angst blaffen en happen van je hond weg te trainen. Heb ik 3 jaar geleden ook gedaan en ik loop nog steeds met die mensen om te wandelen. Schoot me net weer te binnen ik ging met mijn hond speuren en ze had ook een hond bij mij hond in alle staten we gaan samen oplopen en hij bedaart hij heeft geen succes in wegblaffen hij heeft dan wel een muilkorf om zodat ik rustig ben omdat ik weet dat hij niet kan bijten.
Ik kan een oproep plaatsen op fb. Ook wil ik mensen vragen om bij me aan te bellen en binnen te komen.
Gisteren beet hij een vriend van me zoon in zijn schoenen, aangezien hij zelf een grote hond heeft bleef hij staan, dus het gehap had geen succes. En op een gegeven moment was Jessie zijn geblaf zat en die corrigeerde hem, haha hij hield meteen op.
We hebben Jessie toen volop geprezen, zij heeft meer invloed dan wij.
Het is heel moeilijk maar langzaam aan kom je er wel dan val je weer wat terug en dan krabbel je op. Heb je al briefjes bij je in de buurt verspreid hoe je hond is en waar je mee bezig ben? Heeft bij mij geholpen ik heb uitgelegd waarom hij blaft en hapt en wat ze eraan kunnen doen om eventueel te helpen of te voorkomen. Goed er zijn mensen die een plaat voor hun kop hebben maar de meeste snapten daarna wat er met Rudy aan de hand was.
Dat ga je pas goed zien over een paar weken,als jij wel 100 keer hebt laten zien dat jij hem beschermd en hij zich er niet druk over hoeft te maken.Het moet weer geconditioneerd/normaal worden.
Ik had tot voor kort werkelijk nog nooit gehoord van dit soort trucjes die je wordt aangeleerd op puppy trainingen. Weglopen en terug lopen en dergelijke maakt volgens mij het probleem alleen maar groter. Het lijkt mij logisch dat een hond andere honden wil aanvallen of op z'n minst onzeker wordt als je elke wegloopt als je een andere hond tegen komt. Volgens de oudere generatie hondenbezitters hier in de buurt die hun hond perfect onder controle hebben heeft je hond totaal geen respect voor je omdat weglopen van de situatie onzekerheid en zwakte uitstraalt en ben je dus absoluut ongeschikt als leider. Tegen mij zeggen ze dat een andere hond geen invloed mag hebben op waar je loopt waar je staat en wat je doet. Daar moet ik wel bij zeggen dat dit alleen werkt als je je hond ziet als een hond, je het probleem niet persoonlijk opvat en berijd bent je hond op een kalme maar stevige manier even een keer flink in het nekvel te grijpen om duidelijk te maken dat dit soort respectloos gedrag niet gewenst is. Voor de rest wordt er hier gewoon doorgelopen, genegeerd, kort maar krachtig gecorrigeerd met heel veel geduld en bij een erg dramatische wandeling wordt de hond bij thuiskomst afgezonderd en moet hij het die dag even zonder eten doen.
En dat afleiden snap ik ook niet. dat is volgens mij alleen van toepassing als je wilt voorkomen dat deze problemen zich voordoen maar totaal overbodig als het probleem er al is. Kan me niet voorstellen dat dit werkt bij honden die al in deze situatie zitten.
De hond in de nekvel grijpen is respectloos naar de hond toe, en is niet goed voor het vertrouwen tussen baas en hond en lijkt me een gevaarlijk advies, niet elke hond pikt dit ook en kan zich tegen je keren. Ook leert hij daar niets van behalve dat jij een onbetrouwbaar iemand bent ook nog eens in een voor hem stressvolle omgeving. Een hond moet juist leren dat zijn baas iemand is die hij ten alle tijde kan vertrouwen.
Recht langs elkaar heenlopen doen honden niet graag, het is onnatuurlijk, het is onbeleefd en kan dreigend overkomen, honden zouden zelf een boog maken, afstand creeeren om de situatie niet uit de hand te laten lopen, afstand maken is dus een heel natuurlijk iets voor een hond. Hij zal blij zijn dat zijn baas dit snapt en meer vertrouwen gaan krijgen en daardoor ook meer situaties aankunnen.
Ik ben het met je eens dat afleiden als een hond al gefixeerd is niet meer gaat werken, je moet daarom een goed inzicht en goede timing hebben om op het juiste moment de juiste aktie te ondernemen.
FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN en POSITIEVE OPVOEDING EN OMGANG MET DE HOND.
HondenPage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden en begeleiden van honden. Onder positieve opvoeding en omgang met de hond verstaan wij een wijze van opvoeden en omgang waarbij het welzijn, de veiligheid en de integriteit van de hond altijd gewaarborgd is.
LET OP!
Het adviseren, propageren en rechtvaardigen van opvoedtechnieken met als basis dwang, fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysiek) provocerende, intimiderende of overheersende handelingen is niet toegestaan op de HondenPage. Behalve dat het stress veroorzaakt bij de hond en beschadigend is voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een serieus risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.
Open vragen en gesprek hierover zijn toegestaan als middel tot informatie en kennis, maar herhaaldelijk adviseren of propageren van technieken en middelen die in strijd zijn met deze visie en beleid kunnen negatief gewaardeerd worden met een rode pijl en bij herhaling kan het moderatorteam een waarschuwing geven en/of een afkoelban.
Topics met als doel discussie over methodes waarin technieken gebruikt worden die niet binnen deze visie van de HondenPage passen gaan we niet op voorhand uit de weg, maar kunnen wel op ieder moment door het Moderatorteam gesloten worden wanneer zij van mening is dat alles gezegd is en/of wanneer de discussie een provocerend of verheerlijkend karakter krijgt of in strijd is met visie en beleid.
Link naar volledige uitleg van visie en beleid >>> http://www.hondenpage.com/faq/regels
Robbie dit zegt mijn vader ook. Hij snapt niet dat ik Eli niet ff flink aanpak om te laten zien wie de baas is. En de honden van mijn vader luisterden perfect en deden nooit geen rare dingen.
Maar de gt zei dat op deze manier Eli corrigeren het alleen maar erger maken en de correctie met andere honden in verband brengt waardoor hij nog meer een angst voor andere honden krijgt.
Op de manier van weglopen gaat hij vertrouwen krijgen en als hij niet meer bang is, hoeft hij niet meer uittevallen.
Het is een training van een lange adem.
Mijn vader begrijpt ook niks van deze aanpak, hij zegt, het is een hond en geen mens. Pak dat beest eens aan dan houd hij vanzelf op met blaffen.
Mijn vader heeft mijn andere hond eens een trap verkocht toen hij wat had gepakt wat hij niet mocht hebben, ze beet mijn vader en die gaf een schop. Sja ik was des duivels, maar nooit weer heeft ze gebeten.
Maar goed de opvoedingsmethoden zijn veranderd.
Ja, dit is een heel erg gevoelig punt waar mensen het nooit echt over eens kunnen zijn. Ik denk dat het verstandig is om de fysieke correcties niet te bespreken op dit forum omdat dit een manier is die in de verkeerde handen heel erg verkeerd kan uitpakken. ik zeg altijd standaard NIET DOEN tenzij ik zeker weet dat het een stabiel, kalm en autoritair persoon is met een hele goede band met zijn hond en zijn hond ook echt ziet als een hond. Ik ken jou niet maar van wat ik heb gelezen had ik het in jouw geval ook niet gedaan. Wat je kan doen is 'm een week bij je vader brengen. De engelsen zeggen altijd "it takes a village to raise a child". wat betekend dat je meerdere mensen nodig hebt om een kind (en hond) goed op te voeden.
juist omdat het een hond is en geen mens, en de hond geen mensentaal kent zouden wij die verantwoordelijk zijn voor de hond onder onze hoede ons moeten inleven waarom de hond reageert zoals hij reageert. Het allerbelangrijkste is toch om de hond het gevoel te geven dat hij ergens terechtgekomen is waar hij zich veilig voelt en hond mag zijn, en mag laten merken hoe hij zich voelt, waarbij dit niet meteen afgestraft wordt, hij moet zich al zoveel aanpassen aan de mens.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Advies GT valt in de praktijk erg tegen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?