Wie heeft ook een hyper-alerte hond?

Graag had ik hier wat tips gekregen ivm de opvoeding van een hyperalerte hond.

Onze beauceron/rottweiler kruising Bronco (20 maanden) is zo'n hond en we lopen tegen bepaalde uitdagingen aan waarvan we niet altijd goed weten hoe ze aan te pakken. Ook de hondenschool heeft ons niet verder geholpen.

Wat bedoel ik met hyperalert? Enkele eigenschappen van Bronco...

- Altijd alles willen zien/horen/ruiken.

Jaloers ben ik op baasjes die ontspannen met hun hond over straat lopen terwijl de hond zelf gezellig meeslentert. Bronco is nl. geobsedeerd door snuffelen. We gaan dagelijks 2 uur wandelen en tijdens die 2 uur loopt Bronco zo'n 90% van de tijd met z'n neus op de grond. Zowel los als aan de lijn. Hij wil alle geurtjes aan een grondig laboratorisch onderzoek onderwerpen, en daarbij moeten de urinesporen natuurlijk ook met de tong worden onderzocht. Geef je hem de kans, dan markeert hij om de 10 meter. We hebben sterk de indruk dat het markeren vooral gebeurt omdat hij zich geruster voelt in een omgeving waar zijn eigen geur hangt.
 
Aangezien Bronco ondertussen 45 kilo weegt is het niet evident om gewoon stevig door te stappen en hem met de stem te gebieden door te lopen wanneer hij snuffelt. Hij houdt halt, spreidt de voorpoten in bijna een spagaat, waardoor z'n zwaartepunt lager ligt en het onmogelijk wordt om hem met de leiband vooruit te leiden, en snuffelt snuffelt snuffelt totdat z'n neus bijna afvalt.
Hij lijkt onrustig te worden wanneer we hem een snuffelmoment ontzeggen. Zo is het al herhaaldelijk voorgevallen dat hij plots stopt en weigert vooruit te stappen omdat er achter hem ergens op een paal een geur hangt die hij nog niet heeft kunnen/mogen analyseren.
Hij is zozeer geobsedeerd door snuffelen, dat hij zelfs tijdens het poepen vooruitstapt met z'n neus zo laag mogelijk, op zoek naar geurtjes van andere honden. En wanneer hij een bal apporteert, verliest hij die bijna altijd onderweg omdat er zoveel geuren zijn die hij ab-so-luut niet mag missen.

Hem afleren om te trekken aan de lijn (naar die lekkere geurtjes) gaat met vallen en opstaan. Tot nu toe zijn we vooral gevallen (letterlijk en figuurlijk). De traditionele methodes (stoppen of omkeren) vindt hij heerlijk. Stop je, dan geef je hem de gelegenheid om alle geuren minutenlang in zich op te nemen. Dat wordt hij nooit beu. Keer je om, dan zie je hem denken: fantastisch! Kan ik heerlijk nog eens over de grond stofzuigen. Hij vindt het  helemaal niet erg om in een andere richting te wandelen.

Op een onbekende plaats wandelen is bijna onmogelijk. Hij schiet van links naar rechts, direct overprikkeld, aanvaardt geen snoepjes, hijgt en is bijna niet te houden omdat hij alles meteen wil verkennen en onder wil plassen. Wil je een terrasje meepikken met Bronco, dan ontspant hij geen seconde onder de tafel. Hij is ten allen tijde alert, staat recht, gaat weer liggen, staat weer recht, enz.


- Nergens kunnen ontspannen behalve thuis.
Enkel thuis kan Bronco relaxen. En dan nog louter en alleen binnenshuis. Zit je met hem buiten in de tuin, dan houdt het neusje niet op met bewegen en gaat de kop met een ruk van links naar rechts, afhankelijk van waar de geluiden vandaan komen. Nog nooit heeft hij in de tuin rust kunnen vinden.
Eens hij binnen is in de leefkamer, is hij de rust zelve. Hij slaakt dan een diepe zucht, ontspant en wil graag aangehaald worden. 
Maar ga naar de garage en laat hem in de auto springen en je ziet meteen een andere hond, een hond die de hele rit onrustig heen en weer loopt over de achterbank, hijgend en kreunend omdat hij niet weet waar we naartoe gaan.

Omdat we denken dat Bronco gelukkiger zou zijn als hij meer kan ontspannen buitenshuis, vraag ik hier raad.

Mijn vraag: wie herkent zijn hond hierin? En hoe pakken jullie de opvoeding aan? Hoe kalmeren jullie je hond buitenshuis zodat hij niet zo snel overprikkeld raakt?


Alvast bedankt!

Wauw lastig probleem!
Ons hondje heeft dit op bepaalde momenten ook vertoont. En dan vooral het meteen overprikkeld raken als je in een onbekende omgeving bent.. Wat wij hebben gedaan is maar haar aandacht BLIJVEN vragen hoe moeilijk het soms dan ook was om niet geirriteerd te raken soms. En in de wandelingen veel rust bouwen wat betekent vaak dezelfde route en tijdens de wandeling niet teveel trainen.
Maar met het snuffelen.. Ja ik heb ook een hondje dat graag snuffelt.. en euhm ik hou n snoepje onder dr neus geef commando "kom" en loop dan weer door en als ze weer naast me loopt krijgt ze het snoepje. Ook zei mijn vriend dan dat wanneer ze teveel snuffelt, ik steviger door moet lopen zodat ze niet veel kans heeft om veel te snuffelen.
Maar jouw probleem klinkt als of het snuffelen meer een soort van obsessie is? waarvan ik niet zou weten hoe daar mee om te gaan..
Succes en hoop dat je nog meer tips krijgt!

@Elvira: bedankt om mee te denken en wat een guitig hondje heb je! Aandacht blijven vragen doen we ook, alleen is het zo moeilijk om te concurreren met een omgeving die zoveel interessanter is dan wij en beter ruikt. Zelfs wanneer we zijn lievelingshapjes serveren. Dat snuffelen zou ik ook omschrijven als een obsessie.   Hoeveel snuffelt jouw hondje?

Het blijft lastig om advies te geven zonder het gedrag zelf te zien, maar de vragen die in mij opkomen zijn:
Hoe lang hebben jullie de hond?
Wat voor mentale en/of fysieke uitdaging krijgt de hond van jullie en wat doen jullie dan met hem?
Hoe vaak per dag krijgt de hond eten en hoe (gewoon uit zijn bak of anders)?

Beetje vreemd vind ik, de twee rassen waarvan Bronco een kruising van is zijn over het algemeen rustig, vooral de beauceron is een rustig ras . Ik denk zelf dat er dingen voorheen(bv op de Hondenschool) zijn gebeurt die dit gedrag juist hebben versterkt i.p.v. het beter hebben gemaakt. Wil je de hond nu (weer) rustig krijgen daar heb je over het algemeen minimaal 2 x zoveel werk van, en het is niet onverstandig om hier een beetje begeleiding bij te krijgen, wat vrij moeilijk is vanachter de pc. Het hangt namelijk heel veel af van het level waarin de hond is wanneer hij zo hyper is, en je zegt al dat hij eigenlijk met niets meer is te bereiken, dus zal je dit eerst moeten doorbreken zodat de hond een paar standjes naar beneden gaat.  Wat je kan doen, en weer is dat moeilijk te bepalen vanaf hier, is de verschillen groter maken tijdens het wandelen, bijv. wanneer je wandelt loop je midden op de weg/pad, kort aan de riem(zo kort mogelijk, zo kort dat wanneer de hond naast je staat de riem net slap is), en dan gewoon door lopen. En zo nu en dan even van het pad afwijken, langere riem, zodat ie even kan snuffelen etc. en daarna weer terug op de weg met dezelfde lengte riem als eerder. Op dat moment vertel je de hond dus wat hij moet doen zonder woorden maar door daden/lichaamstaal. Honden voelen zich hierbij vaak veel beter en kunnen dan, na verloop van tijd, beter ontspannen. Geen koekjes of belonen in eerste instantie want ook dat kan de verkeerde intentie juist belonen. Waar woon je ongeveer?

Is het een intacte reu? Of gecastreerd?

Sommige reuen worden he-le-maal gek van alle luchtjes die buitenshuis hangen. Puur testosteron-gedreven gedrag.

Wow, herkenbaar! Van het snuffelen, tot het al poepend of plassend nét een stukje verder moeten snuffelen aan iets, van links naar rechts gaan (vooral op een plek waar we niet zo vaak of voor het eerst komen), het niet kunnen ontspannen buitenshuis (lekker in de tuin zitten is er gewoon niet bij, continu bezig met blaadjes, snufje hier, snufje daar en "oooo, lekker, een kattendrol!"). 
Als ze een spoor ruikt (in het bos), dan is ze ook écht niet te verleiden om wat lekkers te komen halen, hoe lekker het ook is. Hier in de wijk heb ik haar inmiddels wel zover dat ze wat lekkers aanneemt of met een balletje wil spelen, maar ook niet altijd, als het té spannend is (storm en dus veel dwarrelende blaadjes), dan is ze alleen daarop gefocust en ziet of hoort niks anders meer.
 
Enig verschil is dat ik maar 15 kilo aan de lijn heb. Ze loopt bijna altijd aan de Flexilijn (los kan ze niet). Ik loop vaak gewoon door, is de 7 meter op, dan moet ze toch echt meekomen, maar meestal komt ze voor die tijd al wel mee. 
En lopen we met de korte lijn, ja, dan heeft ze maar anderhalve meter  
 
Ik heb ermee leren leven dat ik een snuffelaar heb. ALTIJD gaat die gok over de grond, heel soms gaat ie omhoog, maar ook dan ruikt ze wat  
De enige momenten dat ze niet snuffelt is het laatste stukje richting huis van een van de rondjes door de wijk. Dan lopen we over straat en is er geen gras. Maar ook daar ruikt ze nog wel eens wat (want ja, daar lopen katten of een kind heeft chips laten vallen )

Ook ik denk wel eens ietwat jaloers 'goh, liep Mellow maar zo netjes mee', maar dit maakt haar ook wel tot wie ze is.

Lang verhaal, maar ik heb dus geen tips voor je, sorry.

Oh, heel herkenbaar. Die neus over de grond. Stilstaan en teruglopen is geen afleiding of teken om alert op zijn baasje te worden,het is alleen maar een extra kans om de gemiste geurtjes te besnuffelen. Beloningsworst,kaas, brokjes zijn niet interessant; sporen van konijnen, herten en andere hondjes zijn veeel interessanter. Wanneer je op een bospad loopt schiet hij dan ook steeds links en rechts de kleine wildpaadjes in, zo lopen we zigzaggend door het bos en heb ik bijna mijn arm uit de kom. Fietsen is vreselijk leuk; even hard gaan, energie kwijt met de neus in de lucht. En bij het Leesten binnen de hekken, mag hij los. Hij racet dan rond en ik ben hem af en toe een kwartiertje (of langer) kwijt.

Ja dat herken ik ook van mijn hond.Jouw hond is ook nog erg jong en op weg naar volwassen worden.
Dat snuffelen is ook iets wat honden kalmeert,ze hebben het ook zeker nodig,maar...ik lees van jouw hond ook wel een stukje dwangmatigheid..

Mijn hond is al 5 jaar ondertussen,dus is wat zo wie zo wat kalmer geworden.
Maar ik heb met haar gewerkt aan aandacht krijgen van haar,met als beloning iets waar je hond een moord voor zou doen,denk aan kleine stukjes kaas,rodiworst,frikandel enz(even uittesten)
Omdat je ook zegt,stoppen met lopen,omkeren helpen niet omdat hij alsnog snuffelt,hij heeft geen aandacht op dat moment voor jou ,omdat je dat denk ik ook nog niet echt hebt geoefend.

Dat aandacht vragen ga je thuis oefenen,waarom thuis?Omdat hij daar goed gewend is,en je woonkamer een prikkelarme omgeving is,ideaal om dán dus wel zijn aandacht te gaan krijgen.

Ga eerst zijn naam/geluidje oefenen.Laat hem voor je zitten(je mag zelf ook zitten op een stoel,eerst ontspannen en dan kun je ook staan-aangezien recht tegenover een hond staan ook dreigend kan overkomen),zeg zijn naam of maak het geluidje en geef het lekkers,herhaal dit 2 keer per dag een minuutje.
Doe dit een week.

Dan ga je over op het oogcontact maken.Zeg zijn naam/geluidje,lekkers in je hand(je kunt je hand achter te rug doen,of je arm uitsteken opzij,zodat je duidelijk kan zien of hij nu oogcontact maakt of alleen maar naar je hand zit te staren.Krijg je oogcontact dan zeg je 'goed zo'(of wat jij gebruikt om hem te laten weten met je stem dat hij iets goed doet) en geeft hem zijn beloning.
In het begin kan het zijn dat je maar 1 sec oogcontact hebt,dat geeft niet,dat kun je later uitbouwen en proberen of hij ook 3 sec oogcontact kan maken,dus een stukje extra geconcentreerdheid van zijn kant.
Dit ga je ook een week(of 2) doen,2 keer per dag 1 minuutje,waarom 1 minuutje,je wilt het leuk houden en je hond niet overvragen.

Dan ben je als het goed is al een aardig stuk op weg met de aandacht krijgen van je hond,dan ga je dat uitbouwen naar buiten.

Omdat hij zo extreem snuffelt kun je hem leren om dan aandacht aan jou te geven als je dat vraagt,stil staan,naam/geluidje zeggen,aandacht krijgen,belonen.

Zo heb ik het uitgebouwd wat ik altijd mijn honds aandacht kan vragen,en haar ook weer kan sturen om weer te gaan snuffelen.
Persoonlijk laat ik haar gewoon snuffelen,omdat zij dit fijn vindt,ook al lopen we naar het park en kan ze daar lekker los lopen en snuffelen.Onderweg wil ze ook graag snuffelen,en het heeft haar ook heel erg geholpen om met dingen om te kunnen gaan.Zij is van huis uit een onzekere en angstige hond,toen ik haar in het verleden minder liet snuffelen,was zij véél minder relaxt dan toen ik besloot dat ze wel uitgebreid mocht snuffelen.
En als ik toch door wil lopen,dan houd ik haar lijn korter,maar dat is vooral helemaal aan het eind van haar wandeling,dan is zij moe,ik ben moe,maar ze kan nog steeds de hele weg snuffelen,houd ik haar kort dan loopt ze gewoon mee.

Ik denk dat het ook goed is als je meer met hem een band gaat kweken,zodat hij meer met jou gaat krijgen dan met zijn omgeving.
Mijn hond is ook zo alert,en kijkt ook naar alles,want er zo maar een bedreiging voor haar tussen kunnen zitten.
Vroeger deed ik er een beetje overspannen mee...wist niet goed hoe ik met haar angsten en alertheid om moest gaan.Pas toen ik relaxter deed en meer snapte,werd zij ook kalmer.

Wij oefenen ook vaak in trucjes leren,zoals: (de gewone) zit,lig,pootje...en zitten en wachten.Rechtsom en  linksom draaien,pootjes ergens op,hoog,spring,onder de benen door lopen,achterste voren door mijn benen laten lopen enz enz.

Samen lekker 'spelen'en je hond opdrachtjes geven ,daar worden ze moe van en je bouwt een band op,samenwerken.

Je kunt ook in huis relaxt-snuffel dingen voor hem doen,zoals zijn bal verstoppen(hem laten zitten en wachten,dan zoek commando geven,snapt hij dat niet dan ga je samen zoeken).
Door het hele huis koekjes of zijn brokken verstoppen,denk er ook aan om koekjes op ,achter,onder dingen te verstoppen,dan maak je hem ook moe,voldaan(snuffelen,zoeken en lekkers vinden en kauwen maken je hond kalmer) in zijn koppie.
Pak een doos,maak proppen met een klein koekje er in,laat hem die proppen open maken.Je kunt ook een doos vullen met proppen,doosjes,wc rolletjes(dichtvouwen) keukenrol(dichtvouwen).
Of een kleed,oude handdoek,koekje erin en oprollen en de hond weer uit laten pakken.

Hier nog wat activiteiten die je kunt doen,binnen/buitens huis:
http://www.kluifje.com/speelskombinnen.htm

http://www.kluifje.com/speelsnaarbuiten.htm

Onze boerboel Conan is ook zo'n snuffeldoos..... Nog net niet zo dwangmatig denk ik als Bronco maar zijn rondjes duren minstens drie keer zo lang als hetzelfde rondje met onze andere hond. Wat mij opviel toen wij vorig jaar bij de hondenschool met de cursus startten is dat hij in het begin geen enkel snoepje wou hebben, ook niet waar hij thuis een moord voor doet. Hij was veel te veel onder de indruk van alles om hem heen en alle geurtjes op het veld. Dit heeft enkele lessen geduurd waarin ik overtuigd was dat hij niet voergedreven was omdat hij nooit wat aannam (volgde ondertussen wel de gekende commando's op). Maar na een paar lessen nam hij ineens wel de snoepjes aan!!! Nu loopt ie nog steeds met z'n neus op het veld maar als ik zijn aandacht vraag, is hij er wel om het snoepje te krijgen

Het is misschien niet het antwoord op je vragen maar moest aan deze ervaring denken toen ik je verhaal las. Ik had het zelf nooit gedacht dat ie een snoepje zou aanpakken maar ik ben blijven aanbieden, al pakte hij het niet aan en blijkbaar wint de volhouder echt ' 
Thuis is het vooral mijn man die hem uitlaat en die is helaas niet zo consequent dus op straat is hij nog te druk met snuffelen......

Ik volg dit topicHier een halve hyperalerte hond.

Hartelijk bedankt iedereen voor jullie reacties. Ik put er steun uit dat er mensen zijn die dit verhaal herkenbaar vinden.

Ik sta op het punt om te gaan slapen dus hou ik het kort en morgen lees ik alles wat jullie hebben geschreven nog eens rustig door.

Om al op een paar vragen te antwoorden:
- Bronco is een intacte reu. Tot nog toe is hij niet hyperseksueel. Hij rijdt niet op teefjes bijvoorbeeld, noch op kussens ofzo.
- Wat ik dagelijks met hem doe:
* 4x per dag een zoekspelletje waarbij ik brokjes verspreid over de tuin/de leefkamer en hij die zoekt.
* 2 uur wandelen
* 2x vijftien minuten trainen
* elke dag het relaxatieprotocol van Karen Overall om hem te helpen rust te vinden in veranderende omgevingen.

We hebben Bronco van toen hij 16 weken oud was.

Oeh dat is denk ik best veel voor hem.Ik zou de 2 x 15 minuten trainen minderen.Naar om de dag 5 minuutjes,die koppie's kunnen erg snel vol zitten.

Ben je bekend met dat honden minstens 18 uur per dag echte rust nodig hebben?
Hoe is dat bij hem? Als jij bijv opstaat blijft hij dan lekker liggen?Is hij alert op geluiden rond het huis?

Ik las nog eens je verhaal,dat hij met apporteren ook de bal los laat om te gaan snuffelen,het kan ook heel goed zijn dat hij jou als iets te overheersend/streng ervaart met het apporteren.Snuffelen aan de grond is een kalmerende signaal,om de situatie te kalmeren,of honden/personen.Zelfs als je te recht naar je hond toe staat of hem vrij direct aankijkt kan dat voor een hond al dreigend zijn/onrust geven en dan dus in de snuffel modus schieten.

Zit nu ook te denken....waarschijnlijk(ook doordat je het hebt over zijn snelle overprikkeling) is het voor hem ook beter om kortere wandelingen te maken,in de buurt,lekker laten snuffelen,plasje.Een half uurtje en dan weer naar binnen.Het is het proberen waard.Dat hij zo hypert zegt ook iets over zijn onrust,en dan snuffelt hij aan 1 stuk door...
Of als je in het bos bent,ook een half uurtje en thuis verder met zoek spelletjes.

Hier 2 linkjes waar je  kunt lezen over de kalmerende signalen:

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Niet vervelend bedoeld, maar bij het lezen van je antwoorden had ik gelijk een "dat dacht ik al".....
Je doet 4 x per dag een zoekspelletje waardoor je de hond stimuleert om zijn neus te gebruiken.
Dus aan de ene kant boekt de hond succes en leer je het zelf aan en aan de andere kant vind je het vervelend gedrag omdat hij het aangeleerde gedrag ook tijdens het wandelen doet terwijl het voor de hond juist een vast patroon is geworden.....

Loop je die twee uur in een wandeling of is dat verspreid over de dag? 
En als het in een wandeling is, hoe lang zijn de andere wandelingen dan?
Misschien inderdaad iets minder laten zoeken. Is wel eens leuk hoor, maar dit is wel heel vaak.
En inderdaad, het levert hem altijd iets op (lekkers), dus wie weet wat hij bij de wandeling nog voor lekkers vindt
 
Wij doen 's morgens een rondje van een minuut of 20, begin van de middag gaan we óf naar het bos (een tot anderhalf uur) óf naar het veldje (soms een half uur, soms drie kwartier, de wandeling er naartoe en terug naar huis niet meegerekend), eind van de middag een rondje van 20 minuten en 's avonds is het wisselend. Soms 20 minuten, soms 10 en de laatste dagen weer 1 of 2 plassen, een rondje in q vorm (begin onderaan, dan naar boven, bochtje links en weer terug), dit is een minuut of 5 


Heel soms brokjes zoeken, 's morgens na de wandeling. Niet dagelijks, zelfs niet wekelijks (omdat ze geen brokken eet in principe), maar als ze het dan doet, dan is ze helemaal in d'r nopjes. Is ook heel leuk om te zien

Leuk het relaxatieprotocol van Karen Overall ,kon het idee nog niet,ziet er uiteindelijk relaxt uit op een positieve manier.
Nu vond ik alle activiteiten bij elkaar genomen al wat veel(en dat was buiten het relaxatieprotocol),alles bij elkaar is het echt best wel veel om allemaal te doen op 1 dag.

Wat train je dan nog in die 2 x 15 minuten? Commando's ,opdrachtjes?

Denk dat hij ook best overprikkeld raakt van alles bij elkaar..

Ik herken dit wel. Ik heb een hovawart op les die dit gedrag vertoond.
Wat te doen is het volgende: niet accepteren dat hij buiten geen commando opvolgd. Je roept zijn naam en wacht 3 sec. als hij niet reageerd dan pak je zijn halsband en begeleid de kop naar boven toe. Werkt hij direct mee dan zeg je een goed zo en geef je hem een koekje daarbij. Werkt hij niet direct mee dan zeg je niets en wacht je totdat hij rustig is en wel allert.

Je hebt hem helaas teveel ruimte gegeven in dingen en daardoor is hij doorgeschoten.

Wat voor halsband of tuig gebruik je? En wat is de lengte van je riem?

Dat relaxprotacol is wel een goed idee maar waar doe je dat?

En hoeveel uren slaapt hij op een dag?

Kleine tip over afleren trekken; als je wilt dat je hond jou niet meetrekt, trek dan ook de hond niet mee. Ik heb er ook twee die zich fijn schrap kunnen zetten. Of ik laat ze snuffelen (blijkbaar is het belangrijk voor ze) of (als ik het zat ben) loop ik erheen en zet mijn voeten onder hun neus en vraag of ze meekomen en beloon ze dan. Ik beschouw het schrapzetten ook meer als een opmerking 'wacht even ik kom zo even dit afmaken' waarop mijn antwoord kan zijn ok, ik wacht of nee, het moet nu. Als het da laatste is, dan wordt het ook niet getolereerd als erniet geluisterd wordt. Alleen ben ik geen touwtrekker en wil ik ook niet dat mijn honden nog mee gaan trekken dan ze nu al doen. Bovendien is het ook een beetje 'actie-reactie'. Ik merk vaak dat als ik op mijn hond afloop hij zijn gesnuffel afbreekt en meekomt terwijl als ik aan de lijn trek hij terugtrekt (probeer maar eens uit hoe het voelt met de lijn tussen jou en je man. Trek aan de lijn en zie wat hij doet. Vervolgens loop je naar hem toe, legt je hand op zijn arm en voert hem mee. Kijk maar eens of je verschil merkt)

Bedank allemaal.

Ik heb misschien te veel de nadruk gelegd op het obsessieve snuffelen van Bronco. Het lijkt, breder bekeken, om een voortdurende bezorgdheid over zijn omgeving te gaan. Alsof hij zich nooit veilig of gerust voelt. Niet dat hij angstig rondloopt, met de staart naar beneden. Nee, de oren zijn meestal naar voren gericht, er zijn rimpels in zijn voorhoofd en de staart is nu eens omhoog, dan weer horizontaal of naar beneden.
Zit hij in de auto, dan wil hij alles zien, ongerust over zijn bestemming, en zal hij zich enkel neerleggen wanneer ik zeg "Bronco, we gaan naar huis." Dan weet hij dat de volgende halte zijn huisje is en is hij rustiger. We hebben hem een keer meegenomen naar een klein familiefeest waar 6 mensen waren (onbekenden voor hem) en daar wou hij niks eten (een gevulde kong liet hij linksliggen), sloot zich helemaal af, wou ook niet meer naar me toe komen of aangehaald worden en het enige wat ik in z'n ogen las was: "neem me terug mee naar huis, alsjeblief, wie zijn die mensen? Wat doe ik hier?"
Zo is Bronco. Misschien moet ik dat gewoon aanvaarden. Niet elke hond kickt op nieuwe ervaringen en omgevingen. Niet elke hond doe je een plezier door hem overal mee naartoe te nemen.

@Cindy en Mellow: wat herkenbaar! Jij hebt net zo'n snuffeldoos in huis als wij. Net als jij begin ik me er stilaan bij neer te leggen dat onze viervoeter nu eenmaal een hyperalerte karaktertrek heeft, en dat ik m'n verwachtingen daaraan moet aanpassen. Omgevingen die druk zijn, vermijd ik want hij wordt er gek van. Te veel prikkels, te veel om te verwerken...Hoe oud is jullie hond eigenlijk? En had ze dat hyperalerte al van toen ze pup was?

@Soraya: vind je die activiteiten echt te veel op 1 dag? Bronco heeft zoveel energie en wanneer ik hem minder te doen geef, begint hij te slopen, cirkeltjes te draaien om zo'n as, te graven in de tuin, constant aandacht te vragen enz.  Tijdens de trainingsmomenten oefenen we dichtbij lopen (zonder leiband en met leiband), en verder zo'n 25 commando's die hij kent. Dat doen we in de tuin of binnenshuis. Verder slaapt hij zo'n 6 uren per dag. Meestal is hij 3 uur wakker, waarna hij 3 uur slaapt.

@Gea: ik snap je redenering. Alleen lijken die zoekspelletjes hier thuis hem net meer structuur te geven en rust te bieden. Hij wacht eerst geduldig totdat alle brokjes zijn verstopt, en op commando start hij met zoeken. Wanneer hij klaar is, komt hij spontaan voor me zitten en kijkt me aan. Dan zeg ik: "Alles gevonden, Bronco? Laten we samen nog eens goed kijken." En dan speuren we met z'n twee de tuin en/of leefkamer af op zoek naar brokjes die hij nog niet heeft gevonden. Dat versterkt de band tussen ons en ik merk dat hij ontspannen is tijdens dat speurwerk en veel meer gefocust dan in de buitenwereld.

@Esther: we gebruiken een gewone halsband en soms een Sense-ation harnas met ring vooraan.

Ik zou als ik jou was eerst contact zoeken met iemand die hier verstand van heeft (gedragstherapeut).

Misschien moet je eerst mbv hulpmiddelen proberen om de bezorgdheid te verminderen. Je zou kunnen denken aan het thundershirt of homeopathische angstremmers maar ook dit zou ik doen olv een professional.

Ik kan het met Marieke eens zijn.


En hier "Meestal is hij 3 uur wakker, waarna hij 3 uur slaapt." zit in mijn ogen een onbalans. Mijn ervaringen is dat een hond en zeker een hyperhond meer rust nodig heeft om de prikkels te verwerken. Ik adviseer vaak het dubbele aan rust te geven. Dus 1 uur wakker = 2 uren rust. In jou geval is dat 3 uren op en dan 6 uren rust.

Ik zou dit zeker in stukjes hakken. Dus bv. 2 uren wakker = 4 uren rust. Afbouwen en een duidelijk dagschema.

Nog even een aanvulling. In welke provincie woon je? Misschien kunnen wij iemand aanraden om je te begeleiden.

@Soraya: vind je die activiteiten echt te veel op 1 dag? Bronco heeft zoveel energie en wanneer ik hem minder te doen geef, begint hij te slopen, cirkeltjes te draaien om zo'n as, te graven in de tuin, constant aandacht te vragen enz.  Tijdens de trainingsmomenten oefenen we dichtbij lopen (zonder leiband en met leiband), en verder zo'n 25 commando's die hij kent. Dat doen we in de tuin of binnenshuis. Verder slaapt hij zo'n 6 uren per dag. Meestal is hij 3 uur wakker, waarna hij 3 uur slaapt.

Met wat je omschrijft kan hij juíst meer rust gebruiken,hij staat denk ik een beetje in de overkill-stand.
Slopen,cirkeltjes draaien,graven in de tuin,constant aandacht vragen is voor mij ook veel nerveus gedrag,alsof hij ook niet goed weet wat hij met zich zelf aan moet.

Ik denk dat je met een goede GT een heel stuk verder zal komen,die kan het totale gedrag zien van Branco en je meteen tips geven.

De combinatie van het weinige slapen/echte rust hebben en vinden(vraagt constant aandacht) en de vele activiteiten op 1 dag dag,maken dat hij een hyper hond is.

Als hij bijvoorbeeld aandacht komt vragen,dan geeft dat niks,maar jij hoeft daar niet op in te gaan,je kan of opstaan en even een glaasje water voor jezelf halen en dan ga je weer zitten.Hij zal het in het begin nog veel proberen,maar als je goed doorzet met op die momenten te negeren(of als het hem echt niet lukt om zijn rust te vinden,dan begeleid je hem naar zijn eigen plekje,zit hij in zijn mand,zeg je goed zo,hij zal het niet direct snappen,maar als je volhoudt ga je verschil zien,en later ook in zijn hyper gedrag) ,niet aankijken,gewoon even helemaal niet ingaan op zijn vragen,want dat is hij blijkbaar gewend...dat jij of zelf met hem bezig bent of hij met jou bezig is.

Met geduld lukt een hoop,maar je moet weten hoe je het moet aanpakken en ook de steun krijgen dat je het goed doet.(GT)

En hij mist zijn slaap,zonder voldoende slaap/rust kan de hond niet zijn prikkels verwerken,en zal deze steeds onrustiger worden.

Ik heb niet alle reacties uitvoerig gelezen dus wellicht geef ik dubbel advies..
Ik zou zelf eens kijken naar Bach Bloesem Therapie druppels en misschien wat ttouch?

voor Abby hebben wij daar zelf heel veel baat bij.
Omdat ze niet hoort is ze heel erg op "zicht"gericht waardoor ze heel alert is en erg reageert op visuele prikkels.
Alles van een voorbijvliegend blaadje tot een blikje op de grond moet acuut bekeken worden.
Gelukkig weegt ze maar 13 kilo.

zou het helpen om een tijd iedere keer exact dezelfde route te lopen? Je zou zeggen dat hij dan op een gegeven moment alles wel geroken heeft...

testosteron-gedreven gedrag hoeft zich niet altijd te uiten in hyperseksualiteit

sommige intacte reuen worden buiten verschrikkelijk onrustig vanwege alle "geurtjes" die overal hangen, dit uit zich dan in hyper-alert gedrag met veel snuffelen zoals TS beschrijft

castratie KAN een uitkomst zijn

ik ken honden die na castratie zo veranderd zijn, dat de baasjes zeggen: hadden we dit maar VEEL eerder gedaan

let wel: dit HOEFT niet zo te zijn

een optie is wellicht het suprelorin-implantaat

werkt 6 maanden of 1 jaar (er bestaan 2 varianten)

zelfde effect als "echte" castratie

alleen volledig reversibel

als ik andere hond tegen kom buiten laat ik ze zitten tot dat de hond uit het zicht is.
Hier kunnnen ze ook alleen thuis ontspannen, en in de auto (omdat dit aangeleerd is ivm wedstrijden)
Het ontspannen in de tuin zal vanzelf wel komen. Eerst was dat hier ook zo. Maar nu kunnen ze wel slapen in de tuin, behalve Boris (9 maanden oud en maar 1,5 maand hier).