geen enkele uiting van agressie is toelaatbaar en ik zal altijd mijn best doen om dat te voorkomen.
Wel kan ik prima leven met hondagressie; dat is prima beheersbaar.
Maar mensagressie , en dan bedoel ik ongeprovoceerde agressie.. daar waag ik me niet aan.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Welke vorm van agressie is toelaatbaar" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Agressie is natuurlijk gedrag voor een hond. En er zijn zoveel vormen van agressie, territorium agressie, bezitsagressie, angstagressie, noodweeragressie, spelagressie.
Beide stellingen zijn onjuist/ ik ben het er niet mee eens.
Volgens mij zit het ook een beetje in het HOE WAT WAAROM is een hond agressief.Is een hond agressief bij zijn etensbak nou geef hem lekker apart te eten.
Wordt je hond agressief als hij word opgefokt eigen schuld voor diegene die hem opfockt
Valt hij alles aan uit agressie tja dan denk ik ff anders
Elke vorm van agressie die onvoorspelbaar is en waar bij de agressieve hond maar één doel heeft en dat is de ander te verwonden en/ of te elimineren.
Ongeacht alle signalen die de ander laat zien.
Is voor mij agressie die ontoelaatbaar is en zou ik als het mijn hond was die deze agressie laat zien, laten inslapen.
Ik heb niet de autoriteit en de kennis over een ander zijn hond om het oordeel in laten te slapen te vellen.En dat doe ik dan dus ook niet.
1 reactie bleef direct bij mij hangen, die van Bassie
namelijk over 'doelgerichte agressie"
ik vind een hond, die zoals bv het rode cockersyndroom, afwijkend, onverklaarbare agressie laat zien, heel harde agressie ook, dat is heel simpel: dan is het echt gelijk einde hond.
dat is onvoorspelbaar, onnodig, en heeft ook helemaal geen doel.
Maar bij een ras wat gefokt is op waak- en verdediging is agressie uiteindelijk een middel om het doel (=taak) uit te voeren, die is voorspelbaar en het is te begrijpen waar "het vandaan komt"
Een ras wat gefokt is op zelfstandig jagen, kan een prooi doden, dat is heel agressief, maar evengoed bijzonder "doelgericht"
Een ras wat gefokt is (hoewel ik nooit kan begrijpen wie het ooit heeft kunnen bedenken) op agressie naar soortgenoten, zal doelgerichte agressie naar soortgenoten laten zien. Voor die hond is dat "normaal" en komt niet onverwachts.
Een hond die enorm in het nauw gedrven is kan overgaan tot agressie om uit die situatie te komen, opnieuw is er dan dus een bepaalde doelgerichtheid
deze vorm van doelgerichte agressie stopt dus ook, als het doel bereikt is (of dat nu wenselijk was, is een heel andere vraag, en de verantwoording voor zo'n hond is voor de eigenaar heel groot)
agressie die uit het niets komt, nutteloos is (vanuit de hond gezien) niet te stoppen is......
dan houdt het op bij mij, dan is het totaal onvoorspelbaar en daar kan je niet veilig mee leven.
zo iets dus ongeveer dacht ik
Goed punt inderdaad. Alles wat voorspelbaar is, is controleerbaar. Dan maakt het niet veel uit wat voor type agressie het om gaat. Onvoorspelbaarheid is dus ook oncontroleerbaar en dus gevaarlijk.
Hoeft niet perse. Er zijn genoeg middelen om bijten te voorkomen.
hier ben ik het ook compleet mee eens. Met deze "controleerbare" agressie valt ook nog te werken mocht dit problemen opleveren omdat je dus weet waar het vandaan komt.
Ik ben het eens met roosje
Waarbij ik nog wel het volgende aan zou willen tekenen; honden kunnen in dezelfde situatie kiezen voor een verschillende respons. Een hond die gehinderd wordt in het bereiken van zijn doel kan zich er bij voorbeeld bij neerleggen, gefrustreerd raken en dat uiten door tegen te stribbelen, evt een keer te grommen of te happen of hij kan heel zelfverzekerd voor de aanval gaan. Die laatste hond zou ik niet graag hebben maar ook niet graag in een gezin met kleine kinderen zien. Maar deze hond komt wellicht prima tot zijn recht bij een ervaren baas en in een andere rol.
Daarom hamer ik ook steeds op de rol van de eigenaar. Een eigenaar moet er voor zorgen dat de hond niet in een kwetsbare situatie terecht komt. Ik begrijp ook wel dat je niet alles 100% kan afvangen, maar ik neem aan dat de mensen hier snappen wat ik bedoel.
Er wordt snel gekeken naar de extreme gevallen, maar het gaat ook om de (excuus voor neerbuigende term) "plintenpissers" aan een roze riempje met edelsteenjes* bij een dame op hoge hakjes die wild blaffend hapt en gromt naar alles met 4 poten. Ook dat is een geval van een eigenaar die niet zijn/haar verantwoordelijkheid neemt bij agressie die de hond wel in een kwetsbare situatie brengt.
*N.B.: Onze Ami heeft een roze halsbandje met steentjes erin. Gebruik alleen even een extreem voorbeeld
Ik heb niet alles doorgelezen, enkel de beginstelling.
Ik ben het er half mee eens.
Dus ter verduidelijking:
Elke vorm van agressie is ontoelaatbaar -> mee eens!
De hond dien bijgevolg te worden ingeslapen -> niet mee eens!
Ik ben van mening dat in de meeste gevallen de fout van de mens is wanneer een hond agressief is.
Ik weet dat sommige honden echt niets willen weten van andere dieren, maar dan nog is de mens (niet enkel de baas zelf) verantwoordelijk om ervoor te zorgen dat die agressie niet tot uiting kan komen. Indien je hierin niet slaagt, wat uiteraard kan gebeuren, is het volgens mij je verantwoordelijkheid als baas om eraan te werken en dus proberen te zorgen dat dit niet meer gebeurt.
Natuurlijk, een hond die een mentale stoornis heeft (door medische oorzaak die niet te verhelpen is), en dus met niets of niemand meer om kan en altijd tegen alles en iedereen agressief is, dient uit z'n lijden te worden verlost (want dat is het in mijn ogen: de hond ziet er ook van af).
Dus eigenlijk ben ik het wel eens met Goja, wiens reactie ik hier net toevallig wél las
Maar voor mij geldt wel dat het komen tot agressie als feit op zichzelf niet de "schuld" is van de eigenaar (heel zwart wit gezien) omdat het voor de hond niet onnatuurlijk is vanuit zijn aanleg agressie om te zetten.
Echter is het uiteraard wel de "verantwoording" van de eigenaar zijn hond zo te geleiden dat het zover niet komt.
Zijn voor mij nadrukkelijk 2 totaal verschillende dingen
Bassie merkt terecht op dat te gemakkelijk de schuld bij de hond wordt neergelegd en wordt beweert "dat de hond wel een kronkel on zn kop zal hebben" ipv toe te geven dat de hond niet bij de goede eigenaar zit.
In dat kader overschatten mensen zich nog wel eens en onderschatten ze de aanleg tot inzetten van agressie van een hond
sorry ff off topic: hahahahaa plintepisser hahahahahahah oke das vanaf vandaag chevy nieuwe bij naam hahahahaha
oke terug on topic:
ligt er aan wat er wordt bedoelt met agressie:
een hond die een inbreker bijt? of zijn vrouwelijke baas beschermd tegen een enge bosjes man in een donker parkje?
prima. ik noem dat het risico van het vak.
of een stafford die agressief is tegen andere honden.... hmm mits de eigenaar het in goede banen lijd heeft niemand er last van dus ook geen probleem mee...
een border die de buurt kinderen drijft en daarbij nipt....
nee , kan voor komen worden en ja is natuurlijk gedrag maar ook makkelijk m te buigen.
hond naar mens agressie, dus de zo genoemde spontane agressie:
ook not done en dan wordt het bij mij ook enkele reis dierenarts.
(zelf gehad met een stafford in het park... ik had toen nog niet eens een hond en hij hing in 1 keer in me arm. heb de hond nooit zien aankomen. was niet aan het rennen... niets het dacht in 1 keer: die pak ik! dat vind ik dus niet kunnen)
Pffff dit is wel moeilijk, mijn hond mag gepaste agressie op straat laten zien jegens opdringerige figuren/honden, mijn hond mag ook agressie laten zien naar ongenode gasten op terrein en in huis, mijn hond mag ook gepaste agressie laten zien als er iets gebeurd wat niet door de beugel kan.
Wat ik als ongepaste agressie zie is ineens het omslaan, zo opstaan en aanvallen/bijten, vaak zie je dan al gedragsveranderingen vooraf.
Wij gaan hier met respect met elkaar om en wens geen happen of bijten zonder aanleiding
Een hond die hapt, hapt altijd met een aanleiding Er is altijd iets wat hem triggert om te gaan bijten, anders zou hij niet bijten.
Wel eens een hond gezien met een tumor? Dan hebben ze echt geen aanleiding nodig, maar dan is het wel einde verhaal.
Mijn man had ook een hersentumor, die kon ook in een vingerknip omslaan in een enorm agressief figuur, terwijl die eigenlijk de zachtheid zelve was.
En zo nog wel wat andere afwijkingen. Dan is er geen aanleiding. Er is wel een verklaring maar dat is iets anders.
Daarom, maar dat is een reden dat ik zeg, ja de hond moet gewoon een spuitje hebben, mijn man vond het afschuwelijk als die weet 'out' was geweest, maar die kun je het nog uitleggen, een hond zal niet begrijpen waarom je ineens hem wantrouwd en hem niet te dichtbij wil hebben en zich alleen maar beroerder voelen.
Hoewel ik het met Kyra eens ben, toch even een gedachten experiment. Wat als Spot nu naar mij gromt of bijt als ik hem wegduw? Ik denk dat mijn eerste gedachte zou zijn dat we naar de dierenarts moeten. Nee, niet voor dat spuitje maar omdat de enige reden die ik kan bedenken dat hij ineens naar mij gaat grommen, pijn zou zijn.
De Yorkie van Annie? Uhm... Mijn vriend zegt dan altijd 'die leerde bij vliegen'. Ok, hij is soms wat kort door de bocht even een serieuzer antwoord; jij hebt als ik het zo lees een hond die in het offensief gaat als hij zijn zin niet krijgt. Dat is denk ik deels aangeboren karakter en deels opvoeding. Mooie uitdrukking trouwens, een vijg van een vent/hond, maar mijn gut feeling; zet een bril op waarbij je kleine dreumes eruit ziet als een volwassen herder en bedenk dan nog eens of hij niet iets meer manieren zo moeten leren....
Mireille
De persoon die de hond zo heeft gemaakt, mag van mij een spuitje..
Mensagressie is ontoelaatbaar, MAAR ik vind niet dat je een hond dan perdirect een spuitje moet geven zonder er ook maar iets mee proberen te doen, want ik vind (mijn mening dus) dat er achter elk agressief gedrag en reden zit...
Bestaat er zoiets als plotse onverklaarbare agressie? Ik geloof daar niet zo in eigenlijk.
Voor mij persoonlijk maakt het allemaal niet uit. Net als Soraya maak ik alleen de stap als de hond "niet meer te redden is" en dus vooral zichzelf er mee heeft.
Kan verder hele verhalen over mijn hond schrijven maar ik leef met een inmiddels redelijk stabiel geval. Ja er is nog agressie op bepaalde momenten maar het hoe en waarom is al volledig in kaart gebracht dus eigenlijk komt het nooit meer voor.
Is heus niet eng of enkel ellende. Ze is een ontzettend zorgzaam, liefdevol wezen. Het is wel veel werk geweest en nog steeds. Dat dan weer wel. Spuit is dus meestal lekker makkelijk in mijn ogen.
Dat lijkt me een ziekte? Ja geen verstand van hoor maar als het een ziekte/afwijking is is het weer niet onverklaarbaar.
Ja ok, het ging niet alleen niet om onverklaarbaar, het ging om onvoorspelbaar. Ik had alleen bij jouw post over het wordt onverklaarbaar heengelezen. Foutje
Bij deze
Haha geeft niet kan gebeuren.
als het om echte agressie gaat is het ontoelaatbaar. Maar dat een hond ingeslapen moet worden wil ik weer niet zeggen
Denk dat we dan maar moeten beginnen om de baasjes in te laten slapen, want hier ligt veel vaker de oorzaak van agressief gedrag van een hond, en ook nog aangezien een hond zijn baas spiegelt '. Tenminste wanneer de hond gezond is.....
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Welke vorm van agressie is toelaatbaar" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?