'Hij zal je waarschijnlijk nooit volledig als baas gaan accepteren'...

Dat is wat mij gister aan het einde van de cursus werd gezegd. Wil heel graag jullie meningen en advies, want ik wil deze opmerking niet zomaar accepteren.
Even een stukje achtergrond: ik ben een vrouw, midden twintig, woon samen met mijn vriend en heb een witte herder reu uit verantwoorde fok van nu 6 maanden oud. Een schat van een hond, luistert uitstekend, niet alleen thuis maar ook bij andere mensen als we daar zijn en buiten. We zijn toen we hem kregen direct begonnen met puppycursus (10 lessen, goed afgesloten) en inmiddels zijn we op de helft van de basiscursus.

In de basiscursus loopt het momenteel niet zo lekker. Mijn hond hapt in mijn mouwen tijdens de oefeningen, probeert zich met 2 poten aan mij 'vast te klampen' zeg maar, (waardoor ik vaak bijna omval want hij weegt al 33 kilo inmiddels). Dit alles onder luid gegrauwel en geblaf.

Ik zie meer mensen hiermee worstelen, wellicht heeft het ook wat te maken met de leeftijd van de honden (richting pubertijd, even de grenzen testen). De rest van de hondjes in de groep (totaal 7) zijn allemaal klein, teckel, chihuahua, terriër, etc, dus in vergelijking met de anderen komt mijn hond misschien dan ook wat 'extreem' over in zijn gedrag (een hondje van 5 kilo is toch wat makkelijker onder controle te houden).
Aan het einde van de les van deze week, met een inmiddels zeiknatte mouw van mijn hond die daar steeds in heeft gehangen, ben ik naar de trainer toegestapt met de vraag wat ik hier toch in godsnaam mee aan moet. Het stomme is ook dat hij dit echt alleen maar tijdens de cursus doet, thuis, bij anderen, buiten, etc. heeft hij dit gedrag nog nooit vertoont. De trainer heeft wel vaker aangegeven dat ik strenger moet zijn, dus als hij hapt duw hem maar terug, als hij je echt omver springt dan til je je knie maar op.. niet pijn doen natuurlijk maar wel echt fysiek aangeven dat dit gedrag niet getolereerd wordt.

En toen zei hij dus dat het vaak voorkomt dat een vrouw nooit helemaal de baas zal worden over zo'n grote reu, dat er maar een paar vrouwen zijn die dat uiteindelijk lukt, maar dat dat vrouwen zijn die hem ook goed aanpakken en dat hapgedrag niet tolereren. Hij zei dat als ik door zou gaan met mijn 'voorzichtige aanpak' (weglopen, negeren, NEE met boze stem), ik een hond zou krijgen die uiteindelijk wel zal luisteren, dat doet ie immers nu ook al, maar mij nooit als volledig baas zal accepteren omdat hij weet dat hij mij fysiek de baas is.

Ik weet nu echt even niet wat te doen. Ik merk dat als ik strenger ben en hem soms fysiek wat harder aanpak dat hij beter luistert en niet meer hapt en gromt. Maar ik heb altijd geleerd, helemaal op dit forum, dat dit niet de juiste manier is en dat je beter goed gedrag kan belonen en slecht gedrag moet negeren. Maar ik denk haast dat dit in mijn geval niet op gaat? Als ik tijdens een rondje ring lopen besprongen en gehapt wordt door mijn eigen hond, werkt die zachte aanpak gewoon niet. Ik kan dan zeggen wat ik wil, doorlopen, omdraaien, wat dan ook, pas als ik hem even goed aanpak dan houdt hij op.

Misschien klopt er wel wat van de trainer zijn' vrouw-reu-blijft altijd testen' theorie.
De trainer hoeft er maar aan te komen lopen en mijn hond weet niet hoe snel hij af moet gaan liggen... Bij mijn vriend luistert hij ook als een engeltje tijdens de cursus, puur omdat zij dus fysiek overwicht hebben?

Heel verhaal.. maar hoop dat ik me zo een beetje duidelijk verwoord heb. Ik hoop echt op goede tips en adviezen!  Onze hond beloofd een hele grote te gaan worden gezien zijn huidige grootte op deze leeftijd + de lijnen waar hij uit voortkomt. En daarom vind ik het ook zo belangrijk hem goed onder controle te hebben, en niet dat hij alleen mannen als echte baas accepteert.

(P.s. er zullen misschien mensen zijn die gaan vragen welke hondenschool ik train of waar mijn hond vandaan komt, maar wegens privacy wil ik die namen hier niet openbaar maken).

Ten eerste die vrouw/grote reu verhouding verhaal is echt grote onzin. Klinkt mij meer als een man van de oude garde.

Ik ben van mening dat je hond best even wat strengen/harder aan mag pakken (natuurlijk wel normaal)
en concucent blijven naar de hond toe.

wat een onzin.......
juist het feit dat de hond jou zo uitdaagt wel zeggen dat hij je prima "ziet staan"
hij is volop met je bezig, en dat geeft jou alle mogelijkheden daarmee lekker verder te werken

sterker nog, vaak zijn de vrouwen meer "in charge" omdat ze ook alle verzorgende handelingen doen, van voeren, borstelen, controle's etc

dat de hond zo goed "lusitert" naar je vriend is fijn, maar is dat ook echt zo, of denkt de hond
"laat ik hem maar zn zin geven, ben ik van het gezeur af"
dat hij naar de trainer luistert is onzin of daar een band mee heeft is helemaal een beetje onzin, daar ontbreekt interactie voor en toont de hond dus conflictvermijdend gedrag, dat je hond direct gaat liggen op zijn nadering.......... dat zou mij eerder irriteren, want dat zou nergens voor nodig moeten zijn.

gewoon lekker verder werken
doe veel fysieke dingen met de hond, elke dag op je gemak een borstelbeurt
betast hem regelmatig overal, kortom, laat op een andere manier voelen dat je fysiek wel degelijk alle rechten op hem heb.

laten we eerlijk zijn: jouw vriend is uiteindelijk ook niet sterk genoeg, als een hond van dat kaliber wil, legt hij ook je vriend plat.......

zie wat je hond nu doet, als een "gesprek"
het gaat niet zozeer over fysieke controle, het gaat over vertrouwen en respect
dat win je niet op de training in dat uurtje, of door hard te reageren op zijn uitdagende gedrag, maar door heel rustig te blijven en op te letten dat je hond geen dwingend gedrag gaat tonen (opeisen van aandacht, spel, aaien bv).

blijf zelf heel rustig, en als het te hevig wordt, stop je met de training !!
ik ben ook weleens een paar maanden gestopt, het trainen op de club was gewoon te veel voor de hond, hij wond zich overal over op, en ik verloor het contact en moest dan eigenlijk gaan "corrigeren"wat ik niet wilde.
Ik ben toen gestopt en thuis heel rustig met hem aan de slag gegaan, en dat was veel fijner.
pas in een veel later stadium ben ik naar een andere club teruggegaan en zijn we tot heel mooie prestaties gekomen.

maar nogmaals, ik zou niet zo blij worden als mijn hond op nadering van de trainer maar gaat liggen, de hond is zo heel conflictvermijdend en dat heeft niets met respect te maken, als dat er was, zou de hond rustig blijven zitten en ontspannen zijn.

Nonsene wat je trainer zegt, Je zegt dat hij dit alleen bij cursus doet?

Je hond is nog niet heel erg oud en zit in de pubertijd. Ik denk persoonlijk dat hij veel te veel prikkels krijgt op cursus. Waardoor hij een bepaalde frustatie krijgt en dit op jouw gaat afreageren. Heel herkenbaar, Maylo had dit ook en hij is een terriër van maar 6,5 kilo (nu ook 6 maanden). Maar hond wel regelmatig mijn zijn tanden in mijn jas of in zijn riem.

Wanneer doet hij dit vooral? Als jullie moeten wachten? Of tijdens een oefenening? Ben jij op dat moment zelf gespannen?

Ik merkte aan mezelf dat Maylo deed vooral deed als hij moest wachten en wanneer ik me begon te ergeren dat we zo lang moesten wachten (vaak 5-10 min). Ik ben toen in de tussentijd dat we moesten wachten iets anders gaan doen, lopen of hem rust opleggen (dus afzonderen van de andere)

Nu de laatste 2x heeft hij niks meer gedaan, gisteren is hij zelfs languit gaan liggen toen we moesten wachten.

Ik zou heel hard op zoek gaan naar een andere trainer.

Wat een ***, mag het niet zeggen hoor, maar echt, grote flauwe kul, mijn zus heeft 2 kanjers van reuen, samen zo'n 130 kilo, en heeft er helemaal geen problemen mee. En wat jou trainer zegt, bij het opspringen een knie naar voren steken, dat heeft honden hun leven gekost, echt waar, verkeerd op hun poten terecht gekomen, heup kapot en afgemaakt. Door zulke opmerkingen van de trainer word je onzeker, en dat helpt de trainig al helemaal niet, persoonlijk zou ik, of thuis gaan trainen, dan heeft de hond ook geen streken, of een andere school zoeken.

Ik zit met Sep (een kleintje van 5,5 kg op dit moment ) met hetzelfde. Die hapt ook in mijn armen en gromt naar me tijdens de cursus ...

Ik denk niet dat het uitmaakt of je een man of vrouw bent. Onze cursusleidster is juist een vrouw en daar gaat hij ook gewoon voor liggen, terwijl hij bij mij dan hapt (de kleine terror terrier ).
Ik denk eerder dat zij veel meer vertrouwen uitstraalt dan dat ik doe. Zo van "jij doet mij niets mannetje en je gaat nu gewoon doen wat ik vraag". Totaal niets fysieks komt er bij kijken. Zij heeft zelf een grote dog reu (geen idee wat voor dat is, maar zo'n groot grijs "kalf" om maar even oneerbiedig te zeggen).

Ik moest juist ff de houder van de hondenschool mailen om even de omgangsregels toe gestuurd te krijgen. Ik heb ze gisteren door gelezen en het is juist weer, dat je hond wacht als jij de deur uit gaat, jij bepaald wanneer en hoe lang er gespeeld wordt etc. etc. Van die dingen die je wel weet, maar door de schattigheid van je pup weer een beetje bent vergeten .

Ik kreeg absoluut niet het advies om iets fysieks te doen. Juist omdat het alleen moet oefenen (en vooral op cursus dan) gebeurdt denkt zij bij ons dat het eerder frustratie is. Tijdens de basiscursus (3 avonden in de week) had Sep dit gedrag juist niet. Nu we vervolg 1 doen, 1x per week, vertoont hij dit gedrag wel.

Maak je geen zorgen.
Ik heb ook een grote reu gehad, met gedragsproblemen en dat is ook goed gekomen.

Gooi het over een andere boeg.
Als hij het alleen daar op cursus doet, zoek dan een andere cursus.
Het lijkt me dat hij en jij inmiddels ook natuurlijk ook, vol zit met spanning.
Jij raakt die spanning kwijt door thuis in een warm bad te gaan zitten of een boek te lezen, hij raakt het kwijt door in jou te gaan hangen.

Als hij snel opgewonden raakt, dit kan je bijvoorbeeld zien aan grote pupillen, een borstel van rug en/of nekhaar, en bij sommige honden zie je alleen wat meer oogwit. Andere honden gaan wat meer hijgen.
Enfin als hij daar last van heeft kan je ter ontspanning thuis zoekspelletjes gaan doen, je kan hersenwerk honden (kan je googlelen voor hoe of wat) aanbieden.

Op een cursus zou je bijvoorbeeld wat meer afstand kunnen nemen van de groep en even niets van hem vragen. Je wilt namelijk ontspanning, een hond die ontspannen is leert het beste.
Als een hond gespannen en gefrustreerd is, zijn zijn hersenen minder ontvankelijk om informatie op te nemen en op te slaan.
Niet leuk voor de hond en ook hartstikke frustrerend voor jou, hierdoor kom je in een vicieuze cirkel en wordt het alleen maar erger.

Als ik jou was zou ik alles even loslaten. Verwacht niets, werk alleen aan de ontspanning, en er zijn genoeg hondenscholen die dat begrijpen, je moet ze alleen even zoeken.
Zodra je die spanning doorbroken hebt, heb je het gedrag ook doorbroken, en dan kan je weer verder trainen.

Mellow deed tijdens de cursus ook heel anders dan thuis. En wel dusdanig anders dat ze daar gewoon écht haar eigen gang ging. Best even af op het natte gras, maar na 45 seconden (langer dan de aangegeven halve minuut dus) was ze het zat en ging met blaadjes spelen. En ja, natuurlijk keek de cursusleiding pas op dát moment naar haar, had niks meegekregen van het feit dat ze al langer had gelegen dan gevraagd. Kreeg bij de laatste cursus zelfs het advies om de afronding niet te doen.
 
Ik vind het belangrijker dat ze bij de dagelijkse wandelingen normaal doet. En van mij hóeft ze niet met d'r blote buik in het gras te liggen als ik met iemand sta te praten. Sta ik eens te praten dan scharrelt ze gewoon wat rond, knabbelt aan het gras, speelt met blaadjes. En gedraagt zich dus prima vind ik.
Tuurlijk zijn er dingen waar we aan moeten werken, maar al die indrukken van het veld (veel honden, veel geuren én politiehondetraining inclusief schoten) waren voor haar gewoon niet goed, ik was ook elke keer toch wat gespannen en ja, zo ging de cursus niet altijd even goed.

Na dat laatste fiasco ben ik er ook gelijk mee gestopt. Die band hebben we tóch wel. Ja, er valt nog wel het een en ander te verbeteren aan haar gedrag, maar dat zijn dingen die we op cursus nooit hebben gehad (uitvallen naar fietsers).

Hoewel ik misschien niet echt leiderschap uitstraal heb ik wél een band met haar. Ik doe het merendeel van de wandelingen, ik borstel haar, ik douche haar (als ze écht te vies is), ik geef haar eten en samen doen we -buik tegen buik- een middagdutje op de bank  
Al die dingen samendoen vind ik belangrijker dan het type robothond wat ze (volgens mij) graag zien op een cursusveld, in ieder geval waar wij zaten.

Nou helaas is dat geen onzin, de vrouwelijke geest is ingesteld op samenwerking, vroeger als de mannen gingen jagen gingen de vrouwen samen eten verzamelen, door samen te werken bleef een groep vrouwen sterk.
Dus door samenwerken konden vrouwen overleven, dat zit in heel veel vrouwen in de natuurlijke aanleg.
Daarom zie je heel veel vrouwen samenwerken met de hond, kijk alleen al eens hoeveel vrouwen hier op het forum zitten te lezen om nog beter met hun hond samen te werken.

Mannen hebben haantjes gedrag, elk wil de beste zijn, de beste in sport, de beste in vrouwen scoren en de beste in seks, dus een man zal echt geen hond de baas laten spelen, dus zal veel korter optreden en geen tegenwerking dulden, dan ga je immers af bij je maten als je zwakte laat zien en word je keihard uitgelachen.

Uiteraard heb je ook vrouwen, die veel met mannen optrekken, vaak mannelijke vrienden hebben en om beter met mannen om te gaan hebben ze dat haantjes gedrag een beetje eigen gemaakt.

Dus wat hij zegt, klopt wel, je zal de broek aan moeten trekken, verbrand je bh en laat aan die hond zien dat je niet met je laat sollen.

Dat vrouwen meer samen werken dan mannen van wegen natuurlijk gedrag zou best eens kunnen. De mens is immers idd gewoon een dier ook al zien we dat liever anders.
Het is echter wel zo dat honden (het zij wilde honden het zij wolven net waar je je aan wil vasthouden voor het gedrag van honden) ook samen werken. Zelf kijk ik liever naar wat verwilderde honden doen dan naar wolven om het gedrag van honden te "begrijpen" en bij deze zie je dat ze meestal alleen of met zn 2e leven en met meerdere honden uit de buurt samen werken om eten te krijgen en vervolgens weer hun eigen gang gaan.
Dus dat vrouwen minder controle krijgen over honden omdat ze van naturen liever samen werken dan mannen zie ik dus als grote onzin en juist een grotere rede dat het tussen vrouw en reu beter zal gaan.

Als ik mensen hoor schreeuwen tegen hun hond zijn het mannen. Hond luistert niet, man gaat schreeuwen. Echt haantjesgedrag alleen bereik je daar bij je puberhond helemaal niets mee. Vrouwen hoor ik bijna nooit schreeuwen. Die hebben vaak iets mee wat de hond heel leuk of heel lekker vindt.

Ik vind je wel heel erg generaliserend. Mannen haantjes gedrag, vrouwen samenwerken ? Duizenden jaren geleden misschien maar nu niet meer hoor. Er zijn meer dan genoeg (teveel zelfs ) mannen die watjes zijn en genoeg vrouwen die zelfverzekerd zijn en stevig in hun schoenen staan. Dat zouden we hebben hebben geleerd van de mannen. Wat een onzin !!

wat een onzin zeg ik ook

dit is precies het gedrag dat Lola ook bij mij liet zien op onze eerste wandelingen en bij haar was het onzekerheid, overprikkeling en dat is vanzelf overgegaan toen we eenmaal rust in de hond gebracht hadden en we elkaar hebben leren kennen en vertrouwen.

Ik vind overigens niet dat je "slecht" gedrag moet negeren, maar moet kijken waarom dat is. Wordt er misschien veel te veel druk gelegd op de hond tijdens de cursus? Ik ben ooit met mijn duitse herderpup ook van een cursus weggegaan omdat ik de manier van omgaan niet goed vond, er was helemaal geen plezier daar voor de hond alleen drillen en er was alleen maar stress voor haar en voor mij. Oefeningen die ze thuis en onderweg gewoon deed waren op de cursus een drama omdat ze zich daar ongelukkig voelde en zich totaal niet voor die oefeningen intresseerde.Wij zijn toen naar een andere hondenschool overgestapt waar het veel leuker en ontspannender was.

Een happende hond streng aanpakken lijkt me niet de manier, ik zou misschien wat korter gaan trainen of op afstand van de anderen, en vragen of nu eerst maar  even oefeningen mag doen die juist leuk voor jullie samen zijn om eerst maar eens gewoon lekker samen bezig te zijn.
Wie weet vindt hij die trainer wel eng en reageert dat op jou af....

Helaas is dit nog steeds zo, mens is en blijft gewoon een dier met natuurlijke instincten, waarvoor denk je dat al die sportclubs er zijn, zodat mannen kunnen jagen en laten zien hoe goed ze zijn, waarom denk je dat een man die veel vrouwen scoord een stoere vent is? Ga je eens verdiepen in de menselijke psyche en je dan zul je zien hoe dierlijk een mens eigenlijk nog is.

Vindt het onzin wat die trainer zegt.Ik als vrouw heb 3 mechelaars (reu-en), opgevoed, en die waren niet allemaal even makkelijk,de 1e was zelfs een "probleemgeval" kwam uit t asiel met 11 maanden, kende geen commando's, was niet gesocialiseerd, ben zelfs destijds met mijn "probleemhond"op cursus weggestuurd met de mededeling van "laat hem maar inslapen".
Ben zelf aan de slag gegaan, heel intensief bezig geweest met hem, en heb toen hij eenmaal uit de pubertijd was een geweldige hond ervoor teruggekregen!

Ach, je moet maar zo denken, je zit op cursus voor je plezier, je hebt een hond voor je plezier.
Nou, en dan presteert ie niet op cursus, of is het een langzame leerling.
So what? Wat maakt het uit?
Dat komt vanzelf.
Gewoon lekker niets van je hond verwachten, als ie het wel goed doet is dat fantastisch, doet ie het niet goed, dan komt er wel weer een volgende keer.

Wij kregen bij ons op cursus ook huiswerk, ik vond dat een erg leuk initaitief.
We hadden een grabbelpot met papiertjes erin, wij moesten dan een papiertje grabbelen, op zo'n papiertje stond een oefening waar we mee bezig waren op cursus.
Die oefening moesten we dan 2 a 3 keer per dag 5 minuutjes thuis oefenen.
De week erop gingen we dan kijken hoe het gegaan was en of het er al een beetje in zat.

Door elke dag een paar keer zo met je hond te oefenen, zonder prikkels thuis, krijg je een band, het is een op een aandacht, zonder druk, zonder stress.
Leuk voor de hond en voor de baas.

Clooney doet het ook, dat happen en een hoop kabaal maken op de cursus. Bij hem is het in eerste instantie omdat hij ontzettend fanatiek is.Hij vind het allemaal geweldig, als hij maar kan werken. Zolang hij bezig is, is het goed. Als hij dan even moet wachten, dan gaat hij blaffen, tegen me opspringen en in mijn benen bijten.
Ik negeer hem dan compleet, want als ik ga reageren versterk ik zijn gedrag. Hij houdt het wel een tijdje vol hoor, maar ik ook
Op een gegeven moment merk ik aan hem dat hij overprikkeld is en dan gaat hij keihard rondjes om mij heen rennen. Ik ga dan met hem uit de groep en laat hem dan zijn gang gaan. Meestal is dit toch tegen het einde van de les en kan hij even de opgebouwde spanning uit zich rennen. Daarna is hij ook een stuk rustiger.

Verder luistert hij prima naar mij, dus ik ben het ook niet eens met wat jouw trainer zegt. Clooney luistert zelfs beter naar mij dan naar mijn vriend. Daarnaast speelt het puberen natuurlijk ook een stuk mee.

hier heeft mijn vriend totaal geen overwicht op de honden.

Het wegduwen van happen zou misschien kunnen werken, maar het kan juist ook weer uitlokken dat hij juist gaat happen. Wij vinden het ook niet leuk om geduwd te worden.

Het klinkt mij meer als een hond die over prikkeld raakt tijdens de cursus.

Even zonder de rest van het topic te lezen.Ik ben helemaal niet zo dominant ten opzichte van dieren en ik ben ook niet van de fysieke correcties. Maar als een hond zo lomp en onbeleefd is om tegen mij op te springen, dan ben ik zo onbeleefd om bijv mijn knie op te trekken zodat hij niet tegen me aan kan springen, of om hem aan de kant te duwen met mijn heup. Ik ga niet "Nee" zeggen of weglopen als iemand, mens of hond, geen respect heeft voor mijn persoonlijke ruimte. En volgens mij kun je dat prima doen zonder verder nu zo streng te hoeven zijn?

Verder klinkt de cursus niet bepaald prettig op deze manier. ..

wegduwen is ingaan op de uitdaging, wat weer nog meer uitdaging oplevert
beter is je afwenden, armen over elkaar en laten uitdoven

maar als ik lees dat jouw grootste probleem op de training zelf is:
zou ik een paar maanden stoppen, en lekker thuis aan de slag gaan

ik ben al niet zo'n hondenclub mens meer, want volgens mij is het vaak meer "mensenclub" waar
de honden mee moeten, tenzij er heel doelgericht en in alle rust gewerkt wordt, levert het vaak opgewonden honden op, die dingen doen, die ze thuis niet doen, en er vervolgens nog voor gestraft worden ook.

ik heb een tijd meegelopen met een DH fokker, die was er sterk voor de honden het 1e levensjaar in de luwte te laten opgroeien, hij deed er alleen de basis dingen mee, zit, af, hier, gek maken op een speel, apporteren en "los". en dat allemaal thuis en in eigen omgeving, als ze dan stabieler waren en de basis zat er in, ging hij met hen die daar geschikt voor waren pas trainen.

ditzelfde verhaal kreeg ik van iemand die vele jaren lang (de man is inmiddels 80+) bij de politie met honden heeft gewerkt, hij vond dat het tegenwoordig maar allemaal snel-snel moet en gaf ons toen met Gorby ook het advies de hondenclub te mijden en in alle rust aan onze verstandhouding met de hond te werken (ondanks dat de hond op volwassen leeftijd bij ons kwam).

en nogmaals: het opvolgen van een commando zegt lang niet altijd alles over de onderlinge verhouding, het makkelijk en snel gaan liggen is eerder conflictvermijdend dan dat het iets met vertrouwen en respect te maken heeft

ik zou dus mooi een poos niet trainen, thuis rustig werken, hond volwassen laten worden en dan bezien wat jullie leuk vinden, ipv al die stress op de hondenschool waar jij gespannen van raakt en de hond dingen doet die hij normaal niet laat zien.

Goja heeft gelijk. Het moet echt snel-snel allemaal. Daarom ben ik ook weggelopen van de hondenschool waar ik op zat met DJ. Nu is DJ klein maar niet minder fanatiek, het maakt dus eigenlijk niet uit hoe groot je hond is.

Maar omdat ik toch zelf de ervaring heb om les te geven, bedacht ik bij mezelf dat ik helemaal niet met deze school het eens was hoe ze les gaven. Ik heb dat geuit maar ik kreeg zoveel weerstand dat ik ben weggelopen.
Ik ben met DJ gegaan omdat hij weer moest weten hoe hij met andere honden om kon gaan, dat is gelukt daar op school (onderweg onder het wandelen weet ik nu wel hoe ik het verder voor hem zo plezierig mogelijk te maken) en verder doe ik het zelf. Veel leuker en pleziergier voor ons beiden.
Maar ja, je moet dat maar kunnen natuurlijk.

Eens met Goja en gewoon hele duidelijke regels voor de hond hanteren, ook in huis. Dat hij doorheeft dat jij de leider bent en hij niet. Zoals bijvoorbeeld eerst door de deur heen, dan pas je hond etc etc.

Zo, die vent voelt  heel wat met zo'n uitspraak, doet me denken aan een zin, het vrouw heeft een recht en dat is aanrecht....
Kan het niet zijn dat het overprikkeling is ?

Tja, wat de boer niet kent, eet hij niet. Een man zal vaak wat meer autoriteit uitstralen, gewoon omdat het een vent is. Wat groter, wat zwaardere stem. Maar er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Als je het niet op natuurlijk aangeboren autoriteit kunt doen, dan zijn er zát manieren waarop je het wél kan bereiken. Het duurt misschien wat langer, maar het is het zo goed bereikbaar.

Gewoon lekker samen dingen doen. Hem eten geven, verzorgen, en proberen in de basis kalm en rustig blijven. Een schreeuwend klein ding maakt geen indruk.

Jeetje wat een reacties, bedankt allemaal! Ik voel me er weer een stuk beter en zekerder door, want ja, die opmerkingen maken mij inderdaad best onzeker af en toe (en ook gefrustreerd, waarom zo mijn best doen als ik toch nooit de baas word?)
Ik denk dat ik onbewust toch wel gespannen ben ja tijdens de trainingen. Dit is begonnen na de eerste keer (en ook de ergste keer) dat hij op mij begon te springen en te happen. Ik ben er nu elke training eigenlijk een beetje op aan het wachten en denk steeds 'als hij maar niet......'. Mijn vriend heeft me wel eens gefilmd / foto's gemaakt tijdens de les, en dan zie ik er behoorlijk zelfverzekerd uit (dat probeer ik ook echt uit te stralen), maar mijn hond zal toch ook wel mijn nerveuze signalen oppikken en daarop reageren, zoals mijn versnelde hartslag en wat minder relaxte houding.

Dat de cursus op deze manier niet prettig is is inderdaad een understatement. Ben dan ook serieus aan het twijfelen om na afsluiten van deze cursus naar een andere school te gaan of even helemaal te stoppen en het later weer op te pakken. Maar stoppen wil ik eigenlijk liever niet.. vind het wel erg leuk om te trainen en daarnaast is het goed voor mijn (toch al wat afwachtende) hond om tussen andere mensen en pups te zijn.

Jullie hebben me in ieder geval weer wat moed ingepraat en laten zien dat het niet allemaal aan mij ligt, erg bedankt daarvoor