Hoe help je bij een eerste dekking? 
Gewoon even uit interesse, omdat mijn reutje mogelijk binnenkort zijn eerste dekking mag gaan doen, hoe help je bij een eerste dekking? Ik weet dat mensen bij de grotere rassen vrijwel nooit ingrijpen, maar bij de kleine rassen is het vaak wel heel belangrijk om stand-by te staan, juist omdat die kleintjes zo snel en behendig zijn en als een van tweeën in paniek schiet kunnen de gevolgen enorm zijn.. Zo vertelde een ervaren sheltiefokker en -dekreu eigenaar mij.
Nu is mijn vraag dus, wie van jullie heeft ervaring als dekreu eigenaar en/of fokker, en indien je hebt geholpen bij een eerste dekking, wat deed je dan? Natuurlijk ga ik niet zelf vogelen aan de hand van andermans ervaringen op papier, als het zover komt zal ik er een ervaren persoon bij hebben, maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
Graag reacties dus!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoe help je bij een eerste dekking?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
http://www.dekmeester.nl/pages/nl/videos.php
Kijk hier even naar.
Deze man kan je ook altijd om raad/hulp vragen.
In "het boek" kan je ook veel lezen over hoe hij het doet /denkt.
Ik vond dit zelf heel nuttige informatie.
och gut nee, toch niet die dekmeester aanraden... dat is gewoon verkrachten 
de natuur weet het prima hoor.
Een hond moet het zelf kunnen doen. Kan die het niet, dan is hij het niet waard te mogen dekken.
gewoon honden vrij laten lopen en laten spelen... Eventueel teef muilkorven, dat wel.
Maar verder moeten ze het toch maar zelf doen hoor. Daar speelt grootte van een ras niet in mee.
Ik ga mee met Maart. Heb dat filmpje op de site gezien en geloof niet dat ik die man erbij zou halen. Als het teefje dekrijp is blijft ze zelf wel staan, het is niet nodig om ze vast te houden. En helpen bij het koppelen is m.i. ook niet nodig. Een teef die gedekt wil worden blijft wel staan, ook als het wat langer duurt voordat de reu raak schiet.
bah, vind dat altijd zoiets naars wanneer mensen op die manier een reu "helpen"
bah...
wanneer de honden er klaar voor zijn doen ze het zelf wel, daar hoeft geen mens aan te pas te komen
Ik raad niet aan daar heen te gaan, maar om te kijken naar het filmpje hoe je eventueel kan helpen.
Ik heb/had zelf ook geen ervaring met een dekking en afgelopen week is Naika gedekt. ik had van tevoren voor als het nodig zou zijn het boek gelezen en het filmpje bekeken.
Er is alleen telefonisch contact geweest met een vraag aan hem.
Ik ben een beginner dus je moet wat doen om je voor te bereiden.
maar in het filmpje staat dus hoe je moet helpen? ik vind dat je honden daarbij nooit moet helpen. dat vind ik inderdaad verkrachten.
laat de natuurlijk gewoon lekker z'n gang gaan. wanneer de teef niet blijft staan zal daar wel een rede voor zijn en wanneer de reu niet wil ook.
Hihi wat een verschillende meningen! Als een reu of teefje echt niet wil, nee dan zou ik ook niet koste wat kost doorzetten. Maar om elke reu of elk teefje dat niet meteen weet wat het moet doen dan maar te beschouwen als 'niet waardevol voor de fok' sorry maar dat vind ik echt onzin. Een vriendin van mij heeft een prachtige reu. Hij heeft onlangs voor het eerst gedekt en had best even wat hulp nodig, maar zijn tweede dekking deed hij al helemaal zelf. Sommige honden zijn gewoon wat te voorzichtig, ik vind het onzin als je die dan niet wat mag helpen. Het is natuurlijk wat anders als je een hond in een bepaalde positie gaat dwingen ofzo, daar houd ik ook absoluut niet van en is mijns inziens ook gewoon not done. Maar iets sturing geven en zeker geruststellen is soms gewoon nodig bij een eerste keer. We kunnen met z'n allen wel roepen dat 'de natuur' het wel weet, maar ik denk dat we dan net zo goed kunnen ophouden met de hele hondenfok. De hond is geen wolf.. Wij hebben de hond gedomesticeerd tot wat hij nu is, wij bepalen grotendeels wie met wie paart enzovoort. Dat betekent ook dat zij ons soms nodig hebben in het bijsturen daarvan of gewoon ter geruststelling.
Maargoed, ik vroeg eigenlijk niet om een discussie over wel/niet helpen bij een dekking. Het lijkt me vanzelfsprekend dat als het niet nodig is om te helpen, je dat ook niet hoeft te doen. Maar soms is het wel nodig, en dan wil ik graag weten; wat was jouw ervaring, hoe deed je dat? En wat was de reactie van de honden, enz. Niet zozeer meningen dus, maar wel ervaringen. Daar ben ik heel benieuwd naar.
Wij hebben de honden dus wel wat moeten helpen omdat mijn teef net iets groter is dan de reu.
Ze wilden beide wel maar het lukte niet.
Ze hebben zelf eerst meerdere pogingen gedaan.
Wij hebben een oude deur langs de muur gelegd en de teef ervoor en de reu erop en ja dan moet je begeleiden/ helpen/ steunen.
Toen sprong de reu dus wel raak en de teef moest ik dus duidelijk gerust stellen ( het was voor haar de eerste keer ) anders had ze de reu een knauw gegeven terwijl ze vast zaten met alle gevolgen van dien.
Na een halve minuut bleef ze keurig staan en keek elke keer om naar de reu op een rustige manier.
En de reu wilde naar haar toe.
Daarom hebben wij hun wel op de plaats moeten vasthouden omdat ze samen aan de wandel wilden gaan wat dus niet kon i.v.m. iets hoogte verschil.
Het was een hele aparte ervaring, maar wel erg leuk en best komisch. ( vanwege de deur hoor)
Dus ja zo zie je maar dat je een hond af en toe wel moet begeleiden.
We hebben dus niet aan verkrachting maar aan hulp meegewerkt.
Het enigste wat ik hierover kan geven is mijn eigen mening en ervaring.
Zie ik het filmpje van Anja en Naika krimpt mijn maag toch lichtelijk ineen.
Je ziet dan wel geen gevecht, de teef wordt vast in een hoek gezet en daar wordt de reu bijgelaten.
Zelfs de reu lijkt hier wat temieden over te zijn.
Ik verwacht dat deze dekking ook zonder die man en mensen prima had verlopen.
Wij arangeren al het koppel, geef ze dan ook de kans om kennis te maken en hun natuurlijke hofmakerij uitvoeren.
Helpen kan, maar forceren niet naar mijn mening.
Echter heb ik ervaren dat de grens tussen heplen en forceren erg klein is.
Helpen is naar mijn mening de teef bij het penetreren van de reu vast te houden zodat ze rustig blijft staan.
Maar vasthouden kan al snel richting forceren gaan.
In een hoek klem zetten, teef fixeren zodat ze niet kan bijten, teef klemmen zodat de reu haar kan bestijgen, vind ik forceren.
Persoonlijk sta ik hier niet achter.
En hoe moeilijk het ook is, als mijn teef het niet natuurlijk toelaat zal ik het niet gaan forceren, dan maar geen pups!
Maargoed, ik vroeg eigenlijk niet om een discussie over wel/niet helpen bij een dekking. Het lijkt me vanzelfsprekend dat als het niet nodig is om te helpen, je dat ook niet hoeft te doen. Maar soms is het wel nodig, en dan wil ik graag weten; wat was jouw ervaring, hoe deed je dat? En wat was de reactie van de honden, enz. Niet zozeer meningen dus, maar wel ervaringen. Daar ben ik heel benieuwd naar. "
en toch ben ik het daar totaal niet mee eens.
Mijn laatste nest was zowel voor teef als voor reu eerste keer. Die wisten prima wat te doen... Enige wat ik gedaan heb, was bloed prikken bij teef om te weten hoe en wat (ze stond nl. al van direct als een huis, de slet, maar zonder interesse van de reu).
Vermits het een jonge reu betrof (14 maanden), wou ik wel zekerheid dat het dan niet de moment was. (anders ging ik naar 2de keus reu gegaan zijn).
De honden hebben dat uitstekend gedaan, teef is een week bij de reu gebleven, uiteindelijk is ze anderhalve dag gedekt geweest. resultaat was 11 levende pups.
Maargoed, ik vroeg eigenlijk niet om een discussie over wel/niet helpen bij een dekking. Het lijkt me vanzelfsprekend dat als het niet nodig is om te helpen, je dat ook niet hoeft te doen. Maar soms is het wel nodig, en dan wil ik graag weten; wat was jouw ervaring, hoe deed je dat? En wat was de reactie van de honden, enz. Niet zozeer meningen dus, maar wel ervaringen. Daar ben ik heel benieuwd naar." "
Mijn laatste nest was zowel voor teef als voor reu eerste keer. Die wisten prima wat te doen... Enige wat ik gedaan heb, was bloed prikken bij teef om te weten hoe en wat (ze stond nl. al van direct als een huis, de slet, maar zonder interesse van de reu).
Vermits het een jonge reu betrof (14 maanden), wou ik wel zekerheid dat het dan niet de moment was. (anders ging ik naar 2de keus reu gegaan zijn).
De honden hebben dat uitstekend gedaan, teef is een week bij de reu gebleven, uiteindelijk is ze anderhalve dag gedekt geweest. resultaat was 11 levende pups.
"
Volgens mij zeggen we in feite precies hetzelfde.... Lees mijn stukje nog maar eens goed over.
Zie ik het filmpje van Anja en Naika krimpt mijn maag toch lichtelijk ineen.
Je ziet dan wel geen gevecht, de teef wordt vast in een hoek gezet en daar wordt de reu bijgelaten.
Zelfs de reu lijkt hier wat temieden over te zijn.
Ik verwacht dat deze dekking ook zonder die man en mensen prima had verlopen.
Wij arangeren al het koppel, geef ze dan ook de kans om kennis te maken en hun natuurlijke hofmakerij uitvoeren.
Helpen kan, maar forceren niet naar mijn mening.
Echter heb ik ervaren dat de grens tussen heplen en forceren erg klein is.
Helpen is naar mijn mening de teef bij het penetreren van de reu vast te houden zodat ze rustig blijft staan.
Maar vasthouden kan al snel richting forceren gaan.
In een hoek klem zetten, teef fixeren zodat ze niet kan bijten, teef klemmen zodat de reu haar kan bestijgen, vind ik forceren.
Persoonlijk sta ik hier niet achter.
En hoe moeilijk het ook is, als mijn teef het niet natuurlijk toelaat zal ik het niet gaan forceren, dan maar geen pups "
Helemaal mee eens..
Ze wilden beide wel maar het lukte niet.
Ze hebben zelf eerst meerdere pogingen gedaan.
Wij hebben een oude deur langs de muur gelegd en de teef ervoor en de reu erop en ja dan moet je begeleiden/ helpen/ steunen.
Toen sprong de reu dus wel raak en de teef moest ik dus duidelijk gerust stellen ( het was voor haar de eerste keer ) anders had ze de reu een knauw gegeven terwijl ze vast zaten met alle gevolgen van dien.
Na een halve minuut bleef ze keurig staan en keek elke keer om naar de reu op een rustige manier.
En de reu wilde naar haar toe.
Daarom hebben wij hun wel op de plaats moeten vasthouden omdat ze samen aan de wandel wilden gaan wat dus niet kon i.v.m. iets hoogte verschil.
Het was een hele aparte ervaring, maar wel erg leuk en best komisch. ( vanwege de deur hoor)
Dus ja zo zie je maar dat je een hond af en toe wel moet begeleiden.
We hebben dus niet aan verkrachting maar aan hulp meegewerkt. "
Dank je voor het delen van je ervaring! Dit zijn dus indd de situaties die ik bedoel.
Volgens mij zeggen we in feite precies hetzelfde.... Lees mijn stukje nog maar eens goed over.
"
nee, wij zeggen niet hetzelfde.
Want ik help niet. Ze doen het ofwel zelf, of ze doen het niet.
Wil de reu niet, geen probleem, dan ga ik naar 2de keus reu.
Maar helpen... no way. Als hij niet wil dekken (of het niet kan) dan wil (kan) hij niet.
Als de teef ook duidelijk aangeeft van niet te willen, dan is dat ook maar zo.
Ze doen het ofwel zelf, of ze doen het maar niet.
nee, wij zeggen niet hetzelfde.
Want ik help niet. Ze doen het ofwel zelf, of ze doen het niet.
Wil de reu niet, geen probleem, dan ga ik naar 2de keus reu.
Maar helpen... no way. Als hij niet wil dekken (of het niet kan) dan wil (kan) hij niet.
Als de teef ook duidelijk aangeeft van niet te willen, dan is dat ook maar zo.
Ze doen het ofwel zelf, of ze doen het maar niet.
"
Tsjah dat vind ik onzin. Als je een jong reutje hebt dat gewoon nog wat voorzichtig is, heeft die soms gewoon wat hulp nodig. Wil niet zeggen dat hij niet wil of niet kan, hij is gewoon nog onervaren. En de ene hond is nu eenmaal zekerder van zichzelf dan de ander. (Hulp kan ook in de vorm van geruststelling of aanmoediging, sterker nog, dat heeft mijn voorkeur. Als je met hulp bedoelt de hond in feite dwingen, nee, daar doe ik ook niet aan.) Maar hé, het zou toch wat zijn als we ook alle honden nog voor de fok gingen uitsluiten die de eerste keer wat onwennig waren, dan hielden we helemaal geen fokbasis meer over! Een hond die een eerste dekking nog wat voorzichtig is maar de juiste aansturing krijgt, kan een volgende dekking perfect zelfstandig dekken. Had hij die aansturing niet gehad, of niet juist, dan kon hij misschien nooit dekken omdat de hele dekking misliep. Want dat kan ook nog: reu en teefje willen wel, maar dan is 'het' zover en schiet een van beide ineens in paniek. Ja, en dan zitten ze dus wel al vast. Ik kan me toch niet voorstellen dat je dan met je handen in je zakken staat te kijken, zo van, ach, de natuur weet het wel, ze zoeken het wel uit.....
Maargoed, da's mijn mening. En verder denk ik dat er wel degelijk verschillen in ras zijn. Niet zozeer in grootte, maar wel in karakter en gedrag. Sommige honden staan dichter bij de natuur dan andere rassen, en dat kan een heel groot verschil maken als het gaat om een dekking.
Maar hé, het zou toch wat zijn als we ook alle honden nog voor de fok gingen uitsluiten die de eerste keer wat onwennig waren, dan hielden we helemaal geen fokbasis meer over! "
nee hoor, dan had je honden met een gezonde dosis paardrift.
Ik zal mijn ervaring hier delen.
Zoë is voor de eerste maal gedekt, de reu dekte voor de tweede keer.
Ik heb geen progesteron laten prikken, maar op de natuur en op Zoë vertrouwd.
Op de tiende dag van de loopsheid de reu laten komen, we hadden al een aantal keer eerder kennis gemaakt. De reu en Zoë kenden elkaar dus ook.
Zoë wilde meteen spelen, de reu had ook direct intresse in haar.
We hebben ze even laten spelen, en Zoë ging meteen staan toen hij haar begon te besnuffelen en likken. Ook dit allemaal gewoon toegelaten.
De reu probeerde het een paar maal, het lukte niet direct binnen te dringen, en toen dit wel bijna ging, piepte Zoë van de pijn en liep ze van hem weg.
Dit heel even aangekeken, toen ze na de tweede poging weer wegliep (ze is nogal kleinzerig), heb ik haar aan de riem gedaan.
De reu besteeg haar wederom en ik heb haar tegengehouden zodat de koppeling nu goed ging.
Ik ben bij haar gebleven, ze vond zichzelf erg zielig, en ook het bazinnetje van de reu is bij de reu gebleven na de koppeling. Ze gerustgesteld en verder ging het prima. Na een half uurtje kwamen ze vanzelf los.
Zoë is vrij groot voor een border collie en daarom ook een reu gezocht die in ieder geval haar hoogte had. Toch had hij een klein beetje moeite met helemaal doordringen zeg maar.
De tweede dekking leek voor beiden niet erg noodzakelijk. De reu liep de kantjes eraf, probeerde haar kop te dekken en haar zij. Zoë was nog wel gewillig en uiteindelijk door haar weer vast te houden is een tweede dekking geslaagd.
Ze helemaal hun gang laten gaan gaat soms goed, maar heel vaak hebben reu en teef wel wat geruststelling nodig van de bazinnetjes/baasjes.
Zoë hapte ook even van zich af toen hij binnen wilde dringen. De reu trok zich daar niks van aan.
Maar een muilkorfje kan soms nodig zijn.
Heel veel succes ermee! Wees niet te snel met helpen/ingrijpen. Sommige reutjes kunnen daar faalangstig van worden als iemand zich ermee gaat bemoeien. Was bij ons niet het geval overigens.
Maar een te snelle ejaculatie is ook weer jammer, dan moet je weer wachten tot hij opnieuw kan dekken (duurt een halve dag geloof ik).
Zoë is overigens zwanger, dus alles is goed gegaan 
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoe help je bij een eerste dekking?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?