KUN jij zonder hond?

Ik ben momenteel op zoek naar een appartement (het appartement waar ik nu in zit kan ik maar tijdelijk in blijven dus zoek ik iets permanents). "Gewone" appartementen zijn te duur voor mij, ik krijg een Wajong uitkering. Dus heb ik bij begeleid wonen aangeklopt, en zij kunnen me een appartement aanbieden dat ik kan betalen, op één voorwaarde.. dat ik mijn honden weg doe. Dit is natuurlijk géén optie. Vanwege mijn problematiek hang ik enorm aan mijn honden. Ik ben erg angstig zonder ze, kom niet buiten zonder ze. En dat is dan het mentale gedeelte. Ik heb overgewicht en zit met een rugblessure, het dagelijks wandelen is erg goed voor me, bovendien kom ik, dankzij de honden, onder de mensen (groepswandelingen, cursussen, etc.) Ik denk dat als ze mij, zonder honden, in zo'n appartementje stoppen dat ik doodongelukkig en moddervet word.. Ik zeg dus, ik kán niet zonder hond!

En hiermee is de discussie gestart. Zouden jullie je een leven zonder hond kunnen voorstellen? Zouden jullie zonder hond kunnen?

Ik ook niet hoor ! Zou hetzelfde als jou eindigen, doodongelukkig en moddervet 

Fysiek en mentaal kan ik best zonder hond. Maar of ik zonder WIL zijn is nog een compleet ander verhaal. Ik vind het zo leeg, ongezellig en zielig zonder... geen thuis.

Nee absoluut niet! Ik heb het geluk dat ik een appartement heb waar huisdieren zijn toegestaan, en mijn in mijn volgende huis ( mocht die er ooit komen ) zal ik echt selecteren op huisdieren toegestaan anders blijf ik zowiezo hier wonen. Nee een leven zonder hond(en) is voor mij onmogelijk.

Ik kan een leven zonder hond me eigen niet voorstellen.
Zou het heel erg missen, mijn kinderen trouwens ook die zijn ook met hond opgegroeid en weten niet beter.
Succes en hoop dat je toch een ander appartement vind waar je hond(en) wel welkom zijn.

Ik kan op dit moment oprecht zeggen, Nee, ik kan niet zonder hond.

Toen mijn vorige hondje overleed heb ik het even gemoeten, omdat ik thuiswoon en mijn vader eerst geen nieuwe hond meer wilde. Ik heb het altijd zo erg gemist!

En nu heb ik Loki, en om nu weer naar een periode zou moeten gaan dat ik geen hond meer zou hebben kan ik me niet meer indenken.
Door Loki kom ik net zoals jij zegt lekker buiten, ik beweeg veel meer, wordt aangespoord meer dingen te doen! Ook inderdaad het sociale gedeelte wat jij zegt herken ik ook! Door te gaan wandelen kom je zoveel leuke mensen tegen, je hebt een gespreksonderwerp en ook hier op het forum kun je leuke contacten onderhouden! Ik heb zelfs een mega goede vriendin overgehouden aan HP en onze hondjes
Ook is Loki toch ergens mijn steun en toeverlaat, hij is mijn maatje, mijn clown en mijn kroelkont!

Ik zou niet doodgaan ofzo zonder hond, haha, maar ik zou er zeker een hoop, nee, een hele hoop aan missen, en zal op zo'n moment ook geen rust hebben voor ik weer een hond heb

Nee! Ik zou me echt geen leven kunnen voorstellen zonder hond(en). Als ik ze hier al een dagje moet missen omdat ze dan bij mijn ouders zijn, dan vind ik het zo verschrikkelijk stil...
Op het moment kan ik door mijn zwangerschap (bekkeninstabiliteit) niet meer buiten wandelen met mijn honden, ik zit aan huis (appartement) gekluisterd en ik vind het echt 10x niks.  Ik hoef niet perse cursussen te volgen maar ik vind de wandelingen wel altijd erg gezellig, je komt veel mensen tegen en maak veel praatjes. Daarbij vind ik het heerlijk om buiten te wandelen en ik kan dus ook echt niet wachten totdat ik zo meteen weer goed te been ben en lekker buiten kan gaan wandelen met mijn hondjes en onze kleine! Wandelen is een goede beweging en ook nog eens gezond. Honden horen hier bij het gezin, ik ben zelf ook met honden opgegroeid en kan me geen leven zonder voorstellen.

Ik heb pas sinds ruim 2 jaar en hondje en in mei komt er 1 bij.
Vroeger heb ik thuis ook honden gehad en nog 2 toen ik op mezelf was.
Nee, ik zou niet meer zonder willen.kunnen wel maar willen absoluut niet.

nee, hoogstens een paar jaartjes waarin ik ga huren en voltijds werken, maar zodra ik en mijn vriend verhuizen naar onze eigen woning met tuin komt er sowieso een hond.

Ik weet niet hoe het zit met begeleid wonen, waarschijnlijk iets moeilijker, maar hier in België kan je ook amper een appartement vinden waar huisdieren toegelaten zijn, ik heb het dan over particuliere huur. Nu ben ik gisteren daar over aan het lezen geweest en vaak krijgt de huurder gelijk als het tot een rechtzaak komt.
Omdat de verhuurder de huurder "het rustig genot van het gehuurde goed" moet gunnen. En zo zijn er ook nog argumenten als privacy en individuele vrijheden.
Ik denk dat jij zeker een goed argument zou hebben.

Ik zou mijn leven zonder hond helemaal niet meer voor kunnen stellen. Nouja we hebben 6 maanden gewacht met een nieuwe pup, maar als ik dan mensen buiten zag lopen met hondjes werd ik al stik jaloers.

Nu heb ik Maylo en is mijn beste maatje, ik verkies mijn hond dan ook boven mensen. Ze zeuren niet, kijk niet hoe je eruit ziet, kwispelen en zijn oprecht blij als je thuis komt, Hoeveel je verdient boeit ze niet...perfect toch?!

Geef mij maar een hond

Ik en geen honden??? Iedereen die mij kent zou gelijk volmondig antwoorden: Onmogelijk. 
Zonder honden dan net als jij ... dan zou ik binnen zitten en blijven. Zij zorgen ervoor dat ik niet te diep in depressie raak, er sneller uit kom, me ' dwingen ' eruit te gaan. 

Ben geen type die snel onder de mensen gaat maar met hond naast me, ja .. dan durf en kan ik gesprekken met mensen aangaan. 

Dus los van het feit dat ze me de ' straat ' op helpen is de liefde, steun, gevoel dat ze je geven, ze beoordelen je niet, nemen je zoals je bent met al je nukken maar ja ... mensen hier weten wat ik bedoel hoef dat niet uit te leggen
 
Naast mijn kids zijn mijn honden mijn alles. '

Ik herken je verhaal, ik ben 13 jaar geleden ook voor die keus komen te staan, Ik had een golden reu, van 12 maanden die ik meenam uit mijn vorige relatie die op de kippen liep, heb toen even wat anders gehad qua woonruimte, maar dat was tijdelijk, ik kreeg wat anders aangeboden en moest een hele harde beslissing nemen, of de hond of woonruimte....pijnlijk, pfff, maar ik wist dat ik ten alle tijde bij de fokster aan kon kloppen, en mijn hondje dat wat hij verdiende kon geven wat hij nodig had, heb hem terug gebracht....is wederom goed terecht gekomen. Uiteindelijk en win-win situatie, een pijnlijke dat zeker...

mischien dat je kan aankloppen bij UWV en het verhaal kan voorleggen, er zijn mensen die jouw ook op weg kunnen helpen, daar zijn ze immers ook voor, misschien ook een optie om in de richting van particuliere woonruimte te gaan zoeken ?

Ik heb net een mail naar het UWV gestuurd met de vraag hoe ik iets kan huren met mijn huidige uitkering. Eventueel met huursubsidie of iets dergelijks.
Het is overigens niet dat ik te lui ben om te werken, ik word echter nergens aangenomen.. en zelfs als ik al aangenomen word, lukt het me niet een baan te behouden.. Werkgevers zijn nogal huiverig om een Wajong-er aan te nemen, simpelweg omdat we niet zo betrouwbaar zijn.. Veel ziekte uitval, e.d. Snap dat ook wel van de werkgevers, maar er zitten nu een hoop mensen thuis die willen werken maar geen kans krijgen..

Daarbij kan ik niet fulltime werken, parttime wel, maar wat je dan verdient wordt weer van je uitkering ingehouden.. Oftewel, financieel zit hier geen voordeel aan. Dit maakt mij echter niets uit, ik zou dolgelukkig zijn als ik een parttime baan kon vinden, ook al levert dat geen financieel voordeel op.

Daarbij zit ik er aan te denken mijn begeleider van het GGZ in te laten staan voor het feit dat ik voor mijn lichamelijke en geestelijk gezondheid gewoon een hond nodig heb.. 

"Begeleid" wonen doet mij denken dat ze je begeleiden naar een gelukkiger, makkelijker leven. In plaats daarvan stellen ze voor dat ik alles waar ik iets om geef (en wat ik nódig heb) afsta. Zo willen ze bijvoorbeeld ook dat ik mijn auto weg doe om de boel te kunnen bekostigen. Goed, hier kan ik nog mee leven, maar lastig wordt het wel. Mijn bejaarde hond kan niet meerennen langs de fiets, dus als ik ergens heen zou moeten, zou zij niet mee kunnen. Dan blijf ik liever thuis.. Daarbij kan ik vanwege mijn stoornis maar naar één supermarkt hier in Tilburg, omdat zij de enige zijn die een zelfscan hebben, een overvolle supermarkt waar ik óók nog met iemand moet praten is te veel voor me.. Zou dus altijd iemand moeten vragen om met me mee te gaan als ik boodschappen moet hebben.. Daarbij woont mijn beste vriendin, waar ik bijna wekelijks ben, buiten de stad. Openbaar vervoer is geen optie voor mij (i.v.m. paniekaanvallen), dus ik betwijfel ten zeerste of dit de kwaliteit van mijn leventje ten goede zou komen..

Maar goed, ik kan hier wel allemaal over klagen, je zult zien dat het straks zo ver komt dat ik geen keuze meer heb.. 

Ik ben nogal vertrouwd met centra begeleid en beschermd wonen (in België weliswaar).

Wat ik zeker zou proberen, is om met een doktersattest te staven waarom de honden ook medisch voor jou belangrijk zijn. En daarbij een motivatiebrief waarin je verklaart goed voor de honden te zullen zorgen, het appartement ook in goede staat te zullen houden, dat je al een tijd honden hebt en dus ervaring....

Alle argumenten dus die hen kunnen overtuigen.

Het kan maar helpen denk ik dan?

Ja precies, daar zat ik ook al aan te denken, om mijn begeleider bij het GGZ iets op te laten stellen.. Hopelijk helpt dat, maar feit blijft dat het gewoon lastiger is om een appartement te vinden.. Er moet een lift zijn, dat maakt het al duurder. Daarbij moet niemand natuurlijk last hebben van de honden..

Kun je geen urgentie krijgen via de gemeente? Ook mensen met een (wajong) uitkering kunnen natuurlijk een normale woning huren, met inderdaad huurtoeslag van de belastingdienst.
Als het echt moet zou ik wel zonder mijn honden kunnen, maar het zal wel een gemis zijn dus ik zal daar nooit vrijwillig voor kiezen.

Dat heb ik geprobeerd, maar urgentie krijg je alleen als je huis afgebrand is o.i.d. en je per direct op straat staat of je leven bedreigd wordt (denk aan huiselijk geweld). Ik kom er dus niet voor in aanmerking.. De flat waar ik nu in zit is van een kennis, er is geen officieel huurcontract o.i.d. dus ik kan niet aantonen dat ik dit huur, en dus ook niet dat ik per (??) op straat sta..

Ik kan niet, en wil niet zonder honden!Denk dat ik gek zou worden, tijdens het wandelen kom ik altijd heerlijk tot rust, en daarbij is het goed voor mijn rug (versleten wervels).
Ik hoop dat je een leuk huisje vindt waar je samen met je honden terecht kunt.

Ik KAN wel zonder hond leven, maar ik mis dan wel echt iets hoor. 5 Maanden stage en straks 5 maanden buitenlandse studie zijn hondloos, en ik heb ze toch wel gemist hoor! Dus ja ik kan het wel maar liever met honden

een leven zonder hond, ja. Of ik dat prettig vind nee, want ik zal dan altijd blijven verlangen naar een hond.
Maar ik heb net zoals met jouw problemen met de buiten wereld. Zonder honden kom ik niet buiten, zal mn overgewicht erger worden, door de honden kom ik ook onder de mensen. Dus mijn honden gaan ook nergens heen!

Ik zou het wel "kunnen" maar zou het niet willen
Nee moet er niet aan denken dat ik zonder hond moet leven.

Kunnen.....mmmm ja..maar willen nooit van me leven...
Vindt het nu al erg als ik Cyra 2 dagen moet missen

Of ik zou kunnen..... Ja, ik heb 17 jaar zonder hond geleefd...
Maar of ik het zou WILLEN... Nee, inderdaad zoals je zegt dankzij mn hond kom ik veel meer buiten, meer in contact met andere mensen.. Het leven met een hond is gewoon zoooooveel leuker!!

Ik denk dat ik het vreselijk moeilijk zou vinden. Het klinkt misschien raar maar mijn leven draait eigenlijk op het moment om de honden. en dat in een positieve manier. ik sport met ze, een groot deel van mijn dag besteed ik aan de honden en wanneer ik me niet goed voel , wordt ik door de honden weer vrolijk.
ik denk dat mijn leven niet compleet zou zijn zonder hond en dat ik dan dus niet echt gelukkig zou zijn (klinkt eigenlijk heel zielig, maar het is wel zo)

Misschien even iets heel anders; ik weet niet of je bij n woningbouwvereniging staat ingeschreven, maar afhankelijk van hoogte van de huur (sociale huurwoning) kun je toch huur toeslag aanvragen!? Kan je met Wajong voor in aanmerking komen...

Dat klopt! Ik heb daar toevallig vandaag het UWV over gemaild, als je een huurtoeslag krijgt moet je dat namelijk doorgeven i.v.m. je Wajong, die wordt dan aangepast. Dus ik ging er vanuit dat dat dan dus weer van je Wajong afgehaald wordt, en dan heeft het dus niet zo veel nut.. Maar ze zijn het nu voor me aan het uitzoeken, heb binnenkort weer een afspraak bij het UWV

Nee, absoluut niet.. Ik heb het geprobeerd.. Ik hield het een paar weken vol..

Ik denk dat ik oprecht kan zeggen dat ik het niet zou kunnen...

Ik heb momenten in m'n leven gehad dat ik het compleet niet meer zag zitten en daarin zijn de honden altijd m'n drijfveer geweest om door te gaan... vooral Fedor voelt me feilloos aan, als ik ook maar enigszins in paniek raak, staat hij direct bij me en gaat hij niet weg tot ik weer gekalmeerd ben.

Er zijn ook momenten waarop de honden een 'beperking' zijn, bijvoorbeeld als we eens een weekendje weg willen... maar ik moet zeggen: die dingen geef ik met liefde op, om iedere dag mijn twee beren bij me te mogen hebben.

Hier de mega goede vriendin die 'Puck en Loki' heeft overgehouden aan HP! Ik zou ook echt niet meer zonder hond(en) kunnen! Ik heb mijn hele jeugd zonder hond (of andere huisdieren) moeten doen en dat vond ik vreselijk!!

Ik vind ook het sociale aspect geweldig. Toen we anderhalf jaar geleden naar Alblasserdam verhuisden leerde ik al snel een hoop mensen kennen door Lizzie, en toen ik via HP Puck tegen het lijf liep en ze een straat achter me bleek te wonen had ik er ineens een beste vriendin bij! Ook een andere geweldige vriendin (Wichita hier op HP) heb ik via Lizzie op hyves leren kennen. Daarnaast heb ik op facebook een heel bestand met mijn zogenaamde sheltie- en collievrienden opgebouwd, waar ik hartstikke leuk contact mee heb

Ookal liggen de doggies de hele dag te slapen op een regenachtige dag, het is gewoon zo heerlijk dat ze er zijn! Kan er ook zo van genieten om ze te zien rennen en spelen. En als mijn vriend avonden/nachten of weekenden moet werken of op vakantie is zonder ons ben ik niet alleen, ik heb mijn beste maatjes bij me