Hond uit het asiel...ervaringen..??

maar ik denk wel dat je een hond van 8 jaar net zo goed kan af leren te trekken aan de riem als een van 8 maanden.

Dat ligt aan je eigen wil om je ervoor in te zetten.

Trouwens; een pup vers van de fokker zul je ook moeten leren aan de riem te lopen...

Ja dat klopt helemaal. Ik zeg ook niet dat je geen gelijk hebt. Ik denk dat ik gewoon deze ervaring nodig had.
Even de realistische kant zien van hoe het ook zou kunnen.

De klik...vind ik zwaar overroepen. Heb zelf een asielhond en ben ook vrijwilligster. De klik klinkt allemaal mooi, maar ik vind ook dat er vaak wordt vergeten dat die honden heel veel mensen zien en ze vaak niet onmiddellijk een connectie met je maken. Het enige wat ze willen is zo snel mogelijk het hok uit en maar wandelen, wie er in eerste instantie met hen gaat wandelen maakt niet veel uit voor hen + met 1 wandeling leer je een hond ook niet helemaal kennen. Ik had ook niet onmiddellijk een klik met Tibo, maar nu zou ik hem niet meer kunnen of willen missen. En Tibo trok aan de leiband als gek, heb nog geen enkele andere hond meegemaakt die dat zo kon. Toch ben ik ervoor gegaan. De perfecte hond bestaat niet, maar de perfecte mens ook niet

Met welke hond dan ook, of het nu om een pup gaat of een asielhondje of allebei (want in asielen zitten ook tal van puppies), inzet en de bereidheid om eraan te werken moet je hebben, anders lukt het nooit. Je kan wel zeggen, ik wil dit en ik wil dat, maar je moet een hond ook willen leren wat er van hem verwacht wordt.

WANNEER BEN JE ERVAREN?
ik ben geweigerd door het asiel om eigenaar te worden van een amerikaanse staffordshire terrier 1 tot 3 jaar oud, met toch wat min puntjes maar daar moest en kon aangewerkt worden totaal geen probleem.

Kennis gemaakt en gezien dat hij zich net zo gedraagt als elke andere hond alleen dan wat sterker,

De eisen waren 
dat ik zorg kon bieden zodat meneer een goed huis krijgt 
allemaal geregeld: Allrisk verzekering, mocht er wat zijn dat er ook iets gedaan kan worden, voldoende ruimte, eten, speeltjes en minimaal 3x uitlaten en minimaal 1 uur ik heb alle tijd, training/cursus geen probleem, lijkt me alleen maar leuk.

eis was hoeveel ervaring met honden: 
Ouders hebben hele leven honden gehad nu nog steeds dus ik ook maar ik was de rang hoogste want de honden luisteren beter naar mij dan naar hen, voorbeeld loslopen voor mij geen punt, rest van familie drama, dus mijn ervaring is beter terwijl het hebben van een hond korter is, en dit geld voor vrijwel elke hond waarvoor ik zorg had zonder training en of cursus
Ik heb zelf in asielen gewerkt uitgelaten en verzorgd en werk het liefst met (huis)dieren

dus die eisen heb ik gevinkt, reden om hem mee te nemen dacht ik zo.

maar er kwam nog een eis bij, 
ervaring met de soort amstaff zelf en of houder geweest van.
Wel met grotere honden en ook van zijn soort maar niet eigenaar geweest.

Volgens het asiel was ik wel geschikt als goed huis maar niet specifiek voor die hond en dan niet eens de soort, maar ik zou te weinig ervaring beschikken om hem in het gareel te houden,

Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht 
(niet te verwarren met de situatie wanneer de hond om aandacht vraagt, dan is de staart ontspannen en ligt horizontaal. Dat interpreteer ik als; alsjeblieft, ik wil graag verwend worden, wil je mij een massage geven?), De oren liggen plat langs het hoofd en de hals is toegekeerd naar de rang hogere. Daarmee wil de hond zeggen: zie nou, als je nu bijt ben ik zo dood, meer dan mijn leven kan ik je niet aanbieden.)
http://www.zitaf.nl/index.php?pagina=4
op dat moment zag ik ook aan het personeel dat die ook dit wisten en het liever niet gezien hadden dit gebeurde trouwens bij verder niemand die aanwezig was dus ons contact was al meer dan genoeg 
wat is dan de reden voor weigering
wat er op mij overkwam was dat zij mij niet als eigenaar wilde voor hem en dat de eisen die allemaal ruimschoots werden voldaan meer bijzaak was en het antwoord bij voorbaat nee
ik moest een indruk achterlaten dat ik geschikt ben en zo kwam ik blijkbaar niet over
is dat bij jullie ook het geval als jullie dit lezen kom ik onervaren over
terwijl ik het zelfde voor elkaar krijg als een 65 euro kostende training voor luisteren
training voor kunstjes is wat anders.
hun advies naar mij was neem een soort gelijke hond of een andere maar niet deze  ???

wat moet ik dan doen om zogenoemde ervaring te verkrijgen

terwijl er eigenaars zijn met deze soort die minder ervaring of net als ik geen met deze soort hebben
en het gaat goed, geen training etc.
Neem ik juist geen pup omdat de asielen er ook genoeg hebben word ik niet genoeg bevonden
wat is jullie reactie en is het niet iets persoonlijk 
een asiel wil uiteraard het beste voor elke uitschrijving 
mijn punt is waarom word ik als niet ervaren beschouwt? omdat het niet op papier staat.
en over het informatie opdoen voor de aanschaf dat heb ik uitvoerig gedaan.dus wat is dan de reden aan alles voldoe ik, en ben zelfs bereid om te trainen.
Begrijp me ik ben het eigenlijk niet eens met hun beslissing, voor de hond die nog langer daar zit en omdat ik als onervaren wordt beschouwd.(als reden voor weigering) en dat terwijl ik een pracht hond heb gezien moet ik nog steeds verder kijken.
 maar is het zo dat als het asiel nee zegt je gewoon pech hebt? of zoek ik er te veel achter en moet ik gewoon verder kijken want er zijn er nog genoeg.
mijn vragen op een rij
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
alvast bedankt

Ik denk dat je sneller reactie's krijgt op je vragen door zelf een topic te openen, dat wordt vaak beter gelezen..

ik heb nog geen herplaatser meegemaakt die mooi aan de lijn kon lopen in het asiel. dus daar zou ik me in eerste instantie niet druk over maken.

mijn ervaring is dat kleine hondjes het drukst zijn in huis.

ik denk bij je verhaal spontaan aan een collie
http://www.collie-in-nood.com/
Let wel op het zijn heel gevoelige honden (en sommige hebben ook gedragsprobelemen, door harde opvoeding/fok)
maar als je bereid bent om even geduld te hebben, het is een fantastisch maatje (en maar iets groter dan middelgroot)

Ik weet niet of iemand hier al op gereageerd heeft (heb niet alles gelezen) maar ik wil graag wat "tips" geven. Ik werk zelf inmiddels 3,5 jaar bij een dierenasiel en kom de volgende dingen tegen..
- Mensen zeggen vaak dat de hond geen contact met ze maakt, aan de riem trekt, etc. Vergeet niet dat deze hond niet de beweging krijgt die je hond thuis gaat krijgen. Ze komen een aantal keer per dag uit hun kennel en maken dan een wandelingetje, aan de riem. Ze kunnen hun energie dus niet goed kwijt. Dus wanneer zo'n hond buiten komt is het lopen lopen lopen plassen poepen lopen lopen lopen. Dat er nog een mens aan de andere kant van de riem hangt interesseert ze op zo'n moment weinig. Bovendien kent de hond jou niet, dus je kunt niet verwachten dat de hond enthousiast op jou reageert. Kijk hoe de hond is naar zijn vaste verzorgers. Zo wordt de hond ook naar jou! De "klik" is leuk, maar zelden zie je dat zo'n "klik" er op 't eerste gezicht is.

- Honden hebben in een kennel vaak veel stress. Daarvan vallen ze af, raken ze gefrustreerd. Dit kan zich uiten in bijvoorbeeld enorm blaffen als er iemand langs de kennel loopt. Persoon loopt door, hond maakt de link in zijn hoofd dat hij enorm stoer is en de mens heeft weggejaagd. 1-0 voor de hond. De hond leert zo in no-time aan dat blaffen en grommen betekend dat hij iemand kan wegjagen en dat dit succes heeft. Vaak als je een hond eenmaal in huis hebt gaat hij zich totáál anders gedragen. Er lopen namelijk geen mensen meer langs zijn kennel. Bovendien komen honden, als ze tot rust komen, heel snel weer aan. Laat je dus niet afschrikken door een hond die wat mager is of niet zo goed in z'n vacht zit. Ondanks dat asielen zo goed mogelijk voor hun honden proberen te zorgen is het nooit te vergelijken met een thuissituatie.

- Geef je asielhond de tijd. Vaak hebben ze een tijd in een hok gezeten, daar mochten ze overal hun behoefte doen, was alles van hun dus alles mocht kapot, etc. Ze zitten in een bepaald ritme, en dat ritme moet er even uit als ze in een thuissituatie komen. Geef niet te snel op! Je hond zal moeten wennen (en jij, in jouw plaats, aan je hond). Het is een behoorlijke cultuur-shock voor zo'n beest, van een kennel naar een huis.

- Kijk goed naar wat bij je past. Kies niet die ene hond omdat hij er zielig uit ziet en er al een jaar zit, als hij niet bij je past. Natuurlijk is het geweldig om zo'n beestje te "redden", maar als blijkt dat het niet goed, komt zo'n beestje weer terug en dat is voor jou niet leuk, voor de hond niet leuk, en voor het asiel niet leuk. Luister naar het personeel. Zij kennen de honden goed, kunnen hun karakter goed omschrijven, en kunnen meedenken in wat er bij jou past.

Tevens ben ik van mening dat een oude hond wel nieuwe trucjes kan leren. Goed, de inprenting van een pup is erg belangrijk, maar mijn 13,5 jarige hond leert nog steeds nieuwe dingen! 

Zo.. Dat wilde ik even kwijt..  Nogmaals excuses als al deze punten al genoemd zijn, het is nog vroeg, ik heb pas één kop koffie op.

bedankt voor je reactie
dan heb ik nog een vraag.
Is ervaring pas geldig als je dat kan aantonen middels een diploma of geldig bewijs van behaalde resultaten?
zo niet.
Wat geld dan als ervaring voor het hebben van een bepaald soort dier als huisdier?

ik snap dat je gefrustreerd bent, ik ben zelf ook weleens afgewezen voor een hond die ik uitgezocht had. Deze hond was in het asiel geboren, en het pispaaltje van de andere honden, ze zat er al jaren en durfde zelfs de verzorgers niet in de buurt te laten. Deze hond is toen naar een gespecialiseerde opvang gegaan. Ergens vond ik het ook goed dat de stichting en het asiel het niet verantwoord vonden om mij de hond mee te geven, het was in elk geval goed bedoeld en om teleurstelling voor beide partijen te voorkomen.

Onze Pluut is een heel dankbaar asielhondje.
Honden met een verleden (dat hebben herplaatsers natuurlijk altijd) vergen vaak veel geduld, liefde en inlevingsvermogen. Onderschat dat niet!
Onze Milo van Markt Plaats net zo.
Hier het verhaal van Pluut, om een idee te geven:

http://www.hondenpage.com/dogboek/1313/het-verhaal-van-pluut.php

waar dacht je aan het lijkt me sterk ben voor het eerst op dit forum

en waardoor komt het dat je twijfelt?

door je foto en reacties. geeft ook verder niet.

de foto's zijn 4 asiel honden die wachten op een nieuwe eigenaar, 
volgens de asielen en vorige eigenaren is er wat mis mee, maar als je geen hond aankunt neem er dan ook geen denk ik zo.
mijn reactie als die zo bekend overkomt, hoeveel mensen worden dan geweigerd door een asiel, met dezelfde vraag als mij 
ik ben hier om te vragen wat er nou echt nodig is voor een amstaff 
want de 1 zegt je moet alles weten en de ander zegt gaande weg wordt men wijs.
bedankt

Er zijn al veel ervaringen en tips voorbijgekomen.

Mijn tip is dat je voorbereid moet zijn op alles, er blanco instappen en ervoor gaan en van te voren geen bepaalde voorstelling hebben dan kan je ook niet teleurgesteld worden.

Het kan zijn dat de hond de eerste tijd angstig is, en daarom gromt of hapt, het kan zijn dat hij niet alleen kan zijn en gaat blaffen als je weg bent. Het kan zijn dat hij buiten angstig is, niet los kan, uitvalt naar andere honden, plast in huis etc. etc.

Sommige honden hebben grote aanpassingsproblemen, maar door alleen dingen te doen die je hond aankan, de hond laten merken dat je blij met hem bent, je houding en stem altijd rustig te houden, in het begin nog niet teveel ondernemen, wandelingen saai en rustig houden, hem met rust laten tijdens het eten, kan je heel wat bereiken en heb je er een maatje voor het leven aan. Al was het begin misschien moelijk je krijgt er ontzettend veel voldoening van als het dan toch gelukt is om een ban met de hond op te bouwen.

Lola hadden wij op ongeveer zesjarige leeftijd uit een asiel gehaald. In het begin was ze bang voor alles, je kon haar niet aaien, niet in de buurt van haar etensbak komen, buiten viel ze uit naar alles, mensen, andere honden, fietsers, ander verkeer etc. etc. Soms liet ze zich gewoon voor dood op de grond vallen omdat ze het niet aankon.
Door goed op haar uitstraling te letten, en alleen dingen te doen die ze aankon en stapje voor stapje uit te bouwen is ze nu een leuke hond, die buiten gewoon los kan waar het mag en die een botje ligt te knagen zo dicht mogelijk bij mij....vertrouwen opbouwen daar gaat het allemaal om.

dobry je zegt dus dat kennis hebben over een specifiek ras als het niet gaat om fokken dus alleen voor plezier   niet specifiek nodig is en je gaande weg merkt of je geschikt bent of niet voor een bepaalde soort.
als ik het goed begrepen heb hoor,

corrigeer als ik het mis heb.
had je voor lola ook honden gehad het liefst middel groot of groter en of uit het asiel met gedragsproblemen?
en heb je voor lola enige vorm van training en of cursussen gehoorzaamheid etc gedaan?
bedankt

ik bedoelde dat je voor een hond/ras moet gaan wat je aanspreekt. En je uiteraard vantevoren je gaat inlezen over het ras wat je gekozen hebt, maar ook over herplaatsers in het algemeen. En als je dan gekozen hebt dat je ervoor moet gaan en achteraf niet moet zeggen onee dit past me toch niet zo, als je zo bent kan je beter niet voor een herplaatser gaan denk ik, misschien zelfs helemaal niet voor een hond. Het kan altijd gebeuren dat er iets is wat je aan de hond tegenvalt n.l.

In het asiel konden ze niet heel veel over Lola zeggen behalve dat ze een hond was met pit en los meeliep op de wandelingen. (toen ik haar na twee weken voorzichtig losliet was dat nog veel te vroeg, ze raakte in paniek en ik had de grootste moeite haar weer aan de lijn te krijgen). Ze had vier jaar in het asiel gezeten het was haar thuis geworden ook al waren de omstandigheden slecht, daarom kon men ook niets over de hond vertellen hoe ze zou reageren. Ik had vantevoren wel een goed gesprek en kreeg tips mee en kon altijd terugvallen met vragen bij de stichting.

Mijn eerste eigen hond was een duitse herder, uit een werklijn dus wel een pittige hond ook. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik van de asielhond meer geleerd heb omdat ik mijn eerste hond van pup af aan had en dus door en door kende.
Toen Lola kwam (met muilkorf om want ze had in het asiel wat mensen gebeten die haar in de transportbox wilden zetten) had ik eerlijk gezegd geen idee wat me te wachten stond. De eerste avond beet ze me toen ik haar wilde aaien, ze vertrouwde me niet. Ik kon dus niet anders doen dan me aan haar aanpassen en proberen haar ook te leren kennen en zij mij. En eigenlijk is dan het enige wat je nodig hebt een hoop geduld, een hoop liefde, inzicht, en wat creativiteit.

Lola kon niet op een cursus, dat zou ze niet snappen, en veel teveel stress opgeleverd hebben. Ze is aan de ene kant een heel zelfstandige hond, en doet niets waar ze de zin niet van snapt. Ik moet zeggen dat ik wel blij was met dit forum, want ik heb veel aan de tips gehad om met kalmerende signalen te werken (bijv. afstanden bewaren bij "enge" dingen, of bogen maken of omdraaien, af en toe alleen maar lekker laten snuffelen, zoekspelletjes doen, kleine oefeningetjes, gewoon in haar tempo laten wennen)


Overigens woon ik in Duitsland en mensen die nooit eerder een hond gehad hadden, moeten hier eerst een test ondergaan voordat ze een hond mogen houden wat ik een goede ontwikkeling vindt.

honden met andere honden is op zich de fout van mensen zelf, aangezien de meeste amstaff houders zullen zeggen dat het zulke lieverds zijn, dus de kleine min puntjes worden het grootst gemaakt.
Bijten is voor een hond een natuurlijk verschijnsel, wij mensen beslissen nu in wat wel of niet geschikt is om in te bijten voor de hond, 
als een hond naar andere honden bijt is dat omdat de "baas" volgens experts uitstraalt bescherming nodig te hebben wat meteen een onderdanige houding is van de eigenaar.
Dus bijten is alleen de schuld van mensen zelf, en er zijn genoeg preventie middelen voor bijtgrage honden.
Wat ik zeg voor een huisdier kun je geen excuus hebben.

er zijn verschillen 
een in het wild geboren hond in het asiel
een zwerver van eigenaar in het asiel
een eigenaars hond in asiel
bijten uit angst zal een wilde en of zwerver doen of een verwaarloosde
bijten uit agressie is altijd een eigenaars hond dankzij slecht aangeleerd gedrag bite to kill
en dat is geen natuurlijk honden gedrag,
maar geen van allen is de schuld van de hond en mag dus de hond ook niet aangerekend en of voor afgemaakt worden vind ik.

Begrijp me niet verkeerd, ik bedoel echt niet dat jij of iemand hier een slechte eigenaar zou zijn
maar als iemand het tegen mij zegt is het blijkbaar geen probleem,
terwijl ik mijn hele leven honden heb gehad en trainingen en cursussen leuk zijn 
maar voor plezier honden is training alleen maar een extra en beslist niet nodig als jij een hond gewoon kan benaderen en weet wat je doet. (uit ervaring) leert de hond wat jij bedoelt (luisteren in de volksmond)
voor jou bulldog je geeft zelf toe hem te laten uit vallen en nog wel tegen elke hond die hij zag?
komt dat dan door de vorige eigenaar of door de hond of door de andere hond maar niet door de eigenaar want jij beslist immers niet of hij blaft of niet, begrijp me dat jij zegt dat je niet onzeker was, maar je wist dat bij elke hond die je tegen kwam een gesprek ontstaat de vraag is op welk moment laat jij het toe, (je kon ook de andere kant oplopen wat meestal ook het beste is, want jij leid de hond de hond niet jou)
je hond voelt dat aan zou cesar gezegd hebben.
dus ja geef je de hond of de vorige eigenaar de schuld van het uitvallen, doet die dat nog steeds
dan zegt dat wat over jou, heb je hem afgeleerd zonder enige vorm van training cursus gevolgd te hebben dan ben jij iemand die de regels breekt dat training niet een must is maar een pre.

Ik bedoel niks negatief 
mijn uitleg kan negatief of persoonlijk overkomen, 
maar voor dat geld niemand hoort graag dat die iets fout doet en daarop op gewezen worden, en zo ja wie mag dan tegen een ander zeggen wat wel en niet geoorloofd is met het houden van honden?
dank je voor de vraag

ik heb niet gezegd dat max uitviel, maar AANVIEL, hij blafte niet, en viel ook niet uit.verder schreef ik dat ik juist WEL onzeker was, omdat hij net zoveel woog als ik, en ik wist dat ik hem niet kon houden als het erop aan kwam.
ik kwam sowieso niet bij honden in de buurt met hem. max was een herplaatser, dus wat de vorige baas hem aan of af heeft geleerd weet ik niet.
maar je slaat de plank mis, een agressieve hond is niet altijd zo gemaakt door de baas, er zijn gewoon rassen waar het in zit, en waar het ook bij de karakterbeschrijving staat. ik bedoel dan wel hond-agressief, niet mens-agressief.
ik heb zelf jaren in het asiel gewerkt, en heb 18 jaar herplaatsers, van zwervers tot afstandshonden, daarbij ben ik verschillende oorzaken tegengekomen van hond-agressie, en ook verschillende uitingen.
maar je geeft geen antwoord op de vraag waarom cash in het asiel wel honden beet, en nu ze een eigenaar heeft niet meer, cash is dus een amerikaanse stafford.

(zijn gewoon rassen waar het in zit) alles wat nu hond word genoemd is gemaakt door de mens,de enige soort is de wolf en wat daarvoor rondliep, dus feitelijk zijn alle agressieve honden door mensen handen agressief gemaakt ongeacht de doeleinde.
Wat ik probeerde te zeggen is dat het onderdeel bijten vanuit de hond standpunt gezien, alleen 
verdedigend is of om duidelijk te maken nu even niet.

Ja sorry mijn fout ik had het verkeerd gelezen,
dit probeer ik te vermijden het heen en weer gediscussieer 

Voor jou amerkaanse stafford geld het volgens experts (dus niet mijn mening), in een asiel zijn meer prikkels, meer dominantie en dus ook meer uitdagingen, dan heb je de pech om een soort als de amerikaanse stafford te zijn want je word als een neger in een kkk conventie gezien, 
discriminatie eerste klas, elke ervaren houder zal zijn agressiviteit bagatelliseren, en de vorige eigenaar de schuld geven,
maar het asiel personeel dan die lees ik uit jou verhaal laten het toe om andere honden aan te kunnen vallen, terwijl bij jou zijn alle prikkels verdwenen dus ook de rivaliteit waaronder wie bijt het hards.
want honden hebben immers alleen hun tanden. dus ja de schuld lag bij het personeel voor het zoveel prikkels toelaten aan die hond en zoveel anderen,
dan kun je zeggen ja zij doen ook hun best
(zei het al eerder voor een hond is er geen excuus)
en in mijn ogen zijn asiel houders echt geen getrainde mensen met de juiste papieren, die wel het hard op de juiste plaats hebben, maar kennis is tegenwoordig niet zoals het was.

Jij wil veel antwoorden hebben van mij om te weten of ik ook weet waar ik het over heb, als je het er niet mee eens bent heb je kritiek op alle trainers en hun opgedane kennis want dat is wat we gebruiken om als ervaren bestempeld te worden. (dus ik ook)

heb ik een vraag voor jou want jij beantwoord ook maar een paar van mijn vragen 
jou ervaring zegt niks als je de diploma's niet hebt en kunt aan tonen dat je bevoegd bent voor honden gedrag en training etc.
dus 18 honden en asiel ervaring zijn wel mooi maar je hoeft maar 1 hond te hebben waarbij het niet lukt of dat het goed mis gaat waar sta je dan met al je ervaring?
ineens ben je onervaren dan ongeacht alle honden die je al hebt gehad.

Begrijp me niet verkeerd 
je vraagt aan mij een diagnose te geven voor cash zijn bijten was 
laten zien wie de baas is, dat is niet agressief en niet angstig 
dat is niet weten waar je aan toe bent omdat je geen rang hogere hebt die het bijten voor jou doet.
maar dat wist je al wel aangezien bij jou de rang bepaalt is en jij doet het bijten als het nodig is.
zoals elke normale hond doet.
dat is mijn visie
en een agressief gefokte hond heeft altijd bite to kill maar dat is de zieke geest van de mens zelf.
en wederom niet de hond.

niet persoonlijk bedoelt mensen

die lange teksten zijn voor mij niet handig, omdat ik een concentratie-stoornis heb. niet alles wat ik lees dringt door, vandaar mijn selectieve antwoorden.je hebt in een paar dingen gelijk. cash is inderdaad onzeker, en had in het asiel geen bepaalde persoon om zich veilig bij te voelen. de cane corso op mijn foto pakt ze ook als ze zich onzeker voelt, of liever gezegd als ik bang ben dat ze hem pakt, ze voelt mij dus feilloos aan.
ervaring met het ras is niet het belangrijkste, goede intenties, je goed ingelezen hebben, en ervaring met honden wel. elke staff-eigenaar heeft ooit zijn 1ste staff gehad, en had toen geen ervaring met het ras.
elke hond is anders, en je moet dus eigenlijk ervaring hebben met DIE specifieke hond.
het raarste is dat als ik voor dezelfde hond zou gaan als jij, ik hem wel mee zou krijgen, terwijl ze mij net zo min kennen als jou.
met max had ik wel ervaring, ik wist precies hoe hij in elkaar zat en waarom hij zo reageerde, ik had alleen de lichamelijke en geestelijke kracht niet om een goede leider te zijn voor hem, en heb hem daarom herplaatst bij mensen die dat wel voor hem kunnen zijn.
ervaring wil dus ook zeggen dat je je eigen tekortkomingen moet accepteren, omdat je voor een bepaalde hond soms niet het juiste baasje kunt zijn.

dank je karin.
waar het op neer komt de hond had pech daar te zitten.
ik had pech daar heen te moeten.
volgend asiel beter want er zijn er blijkbaar toch genoeg volgens het asiel.
groetjes

elke asielhond heeft de pech om daar terecht te komen, want het ligt nooit aan de hond.cash kwam daar omdat ze een retriever zijn oor open had gescheurd, " uit het niets". dit houdt voor mij in dat de baas belangrijke signalen heeft gemist, want cash bijt nooit ineens, daar gaan talloze signalen aan vooraf.
als je toch graag die hond wilt hebben, wil ik je wel helpen, mits ik overtuigd ben van je goede bedoelingen met de hond.

Nou dank je dat is erg genereus je, 
Wat is voor jou een overtuiging dat mijn intenties hetzelfde zijn als die van jou en elk andere eigenaar hier op dit forum.
en wat versta je onder helpen 
want zelfs de getuigenissen van mijn familie werden niet eens in overweging genomen.
dan wat heb jij meer te bieden dan een enig familie lid (niet persoonlijk)
Ik heb zelfs met een erkende fokker gebeld om navraag te doen wat erkend is als ervaring,
hun antwoord was: 
Een asiel hond is problemen opzoeken van een ander, neem beter een eigen hond 
(bij hen kosten ze 1250 euro, tussendoor.), en het echt ervaring nodig hebben was bij hen hetzelfde als wat de meeste houders zeggen neem er gewoon 1. en het valt reuze mee dan word beweerd.
Wat wil je weten alvast bedankt