Nu al laten inslapen of nog wachten? :(

Hoi Allemaal,

Zoals ik gisteren al gepost had wat er aan de hand is met onze Berner Sennen wil ik hier nog even verder op ingaan.

Ik heb gisterenavond nog contact gehad met onze dierenarts. De uitslag is dus dat Cortizone niet helpen en dat ze verder niets meer kunnen doen.

Zij loopt momenteel op drie poten. Ze heeft Artrose, een onsteking op haar pees, en haar spieren zijn aan het vergroeien (heel waarschijnlijk zit er een kwaadaardrig gezwel op haar spieren dat heel snel aan het groeien is).

Nu vertelde ik gisteren tegen de dierenarts dat het moeilijk is om de keuze te maken om ze te laten inslapen om dat zij nog geluk uitstraald, ze staat nog zelf recht om te gaan plassen en eten doet ze ook nog. De DA vertelde mij dat we niet onmiddellijk de beslissing moesten nemen, dat we alle dagen de pijnstillers moeten blijven geven (maar dan heeft ze nog pijn, maar wel minder). En als ze echt achteruit zou gaan dat wij dat dan wel zouden merken.
Op het einde van het gesprek zee de DA van geniet nog van elke dag!

Wat moeten wij nu doen? :( is het egoistisch om haar nog even bij ons te houden? Wij zijn echt radeloos!

Dat is lastig inderdaad en jammer genoeg iets wat jullie zelf moeten beslissen.
Mijn visie op dit soort dingen wat ik ook bij mijn eigen dieren toepas is het volgende:
Zodra de dieren nog een waardig bestaan hebben en ze nog plezier in het leven hebben, waarom zou ik dat ontnemen? Zodra ik merk dat het niet meer gaat, dan wordt het tijd om de DA te bellen.

Succes en sterkte!

Hoi Suzetje,

Idd zo denken wij er ook wel over.
Weet je op dit moment zou ik echt willen dat ze konden praten. Dat ons Moke ons zou kunnen vertellen of ze veel pijn heeft of niet.

Dat zou de keuze allemaal veel gemakkelijker maken.

Snap ik, zeker omdat de meeste honden eigenlijk pas laten merken dat ze pijn hebben als het echt veel is.
Wat ik je wel kan mee geven, vertrouw op je gevoel!

Wij hebben anderhalf jaar geleden onze kat moeten laten inslapen. Vrijdag in de ochtend was ze al niet lekker en niet zichzelf. Later toch maar naar de spoedarts gegaan omdat het steeds slechter ging met de gedachte in mijn achterhoofd dat ik zonder kat terug kwam. Stomme spoedarts heeft de situatie en de kat volledig verkeerd beoordeeld dus toch kat weer mee naar huis voor het weekend. Hele weekend niet gegeten / gedronken. Maandag spoed afspraak met eigen DA gemaakt. Ze zag er nog net zo uit als vrijdag op dat moment. DA zei al als ik kijk hoe ze er nu uit ziet en de voorgeschiedenis even vergeet dan is er geen andere keuze. Of terwijl wij gingen hoe dan ook zonder kat naar huis en daar had ik ook vrede mee. Mede omdat ik daar vrijdag dus al rekening mee had gehouden.

Wat ik dus hiermee bedoel te zeggen is ga echt op je gevoel af. Heb jij het idee dat het bijv een laatste belletje naar de DA is, ga hier in mee. Want ik heb altijd gezegd ik wil mijn dieren niet laten lijden en dat heb ik dus wel gedaan. Eens maar nooit weer.

Gòh wat doet dat zeer hè.
Inderdaad op je gevoel vertrouwen.

Op een gegeven moment "weet"je het, "voel"je het, en is het heel duidelijk, dan ben je heel zeker, dan denk je niet meer "wel of niet".

Geniet nog van d'r, zolang het kan.
Verder heel veel sterkte.

Ik weet hoe moeilijk dat is, onze vorige hond Ziko had Lymfeklierkanker, dat kwam eigenlijk heel onverwachts.

Ziko heeft toen 2 maanden nog echt genoten van zijn leventje. Omdat hij niks at, werdt hij steeds magerder, maar ondanks dat deed hij gewoon nog alles. Lekker spelen en kroelen.

Na die twee maanden zag je echt dat hij achteruit ging, overgeven en slomer worden. Toen hebben we besloten nu is het tijd.

Je hond zal het zelf aangeven wanneer het genoeg is. Je gaat het ook merken, hij doet bepaalde dingen niet meer en je kan het ook zien in hun gezichtsuitdrukking en ogen. Geniet van je hond zo lang het nog mogelijk is en laat hem niet meteen inslapen. Geniet gewoon lekker elke dag en kijk het gewoon per dag aan.

Veel succes

Ik denk dat ik straks thuis nog maar eens een goei gesprek ga hebben.
Als je leest wat ze allemaal heeft (artrose, ontsteking in pees, vergroeien van de spieren, gezwel).

Dat kan niet meer dan pijnlijk zijn denk ik dan :(
En dit allemaal op een 5 weken tijd, toen is zij beginnen te manken.

Maar het is zoals je zegt ze laten het pas zien dat er iets scheelt als het te laat is.

Vreselijk moeilijk...om niet te zeggen onmogenlijk om daar advies op te geven..

Heb het hier al vaker verteld, maar met onze overleden reu zijn we volgens sommige mensen erg vroeg geweest met laten inslapen.
Hij at nog goed, liet niks lopen, maar kon door z'n gewrichten slecht lopen.(10 minuutjes)
Vocht achter de longen, dus had weinig lucht, weinig uithoudingsvermogen.
13 jaar voor een grote hond...nooit ziek geweest..
Maar had nog een hele grote will to please..
Kon dus niet meer achter balletjes aan, nog erger, hij kon de dijk bijna niet meer op , en het zwemmen ging al helemaal niet meer..
Wilde heel de dag bij je zijn, maar kon je niet meer bijhouden..
Alles wat hij wilde, wat hij graag deed ....ging niet meer..
Hadden we hem vastgebonden op de bank, had hij mischien nog een jaar verdoofd van de pijnstillers kunnen leven...wie weet, mischien zelfs nog wel 2 jaar.
Op dat moment hebben we een datum geprikt, 2 weken verder zouden we hem in laten slapen.
2 vreselijke.............mooie...intense..... weken.
Alles nog eens gedaan wat hij graag deed...40 pijnstillers erin., naar het strand, wandelen, lekker eten..
Wij vonden dat onze zwarte reus z'n trots moest houden, we wilde geen herinnering van een omvallende, zich zelf rondslepende of bevuilende hond op ons netvlies hebben..

Maargoed, dit zijn zulke persoonlijke dingen..

Heel veel sterkte met deze ellendige beslissing............

We zullen het nog "even" aanzien. Maar ik wil haar ook niet achteruit zien gaan en dat ze niet meer kan zijn wie dat ze altijd geweest is.

Als we blijven wachten tot ze niet meer kan, dan zijn we HEEL zeker dat ze pijn heeft hé, en dat willen we echt niet!

Al bedankt voor jullie verhalen!

Ben daar voor m'n dieren (maar ook voor mezelf) heel kort door de bocht over

Liever te kort dan 1 dag te lang met lijden....& weet ook (zowel bij m'n dieren als bij dierbaren) waar ik over praat....

Beste nina

Heel vaak heb ik dit al gezegd,houden van is kunnen loslaten.
Hoe moeilijk dit ook is.
Je geeft aan dat er ondanks de pijnstillers toch pijn is al is het minder.
Dat de prognose slecht is en dat je hond al 11 jaar is.
En dat de dierenarts niets meer kan betekenen voor je hond.
Je hebt haar al achteruit zien gaan,dat kan niet anders.
Niemand kan de keuze voor jullie maken
 Maar ik sluit me bij de reactie van gast aan,liever 1 dag tekort als 1 dag te lang als er spraken is van lijden.
Maar O wat is het moeilijk om de beslissing te nemen,en dat blijft zo.
En achteraf kan ook de gedachte komen, waren we niet te vroeg.
Je zal dat nooit weten omdat je het verloop van de ellende niet weet.En dat is misschien ook maar goed,want wat je wel weet is al erg genoeg.
Zelf heb ik de beslissing helaas 3 keer eerder genomen en vele beslissingen van dicht bij gemaakt.En het doet pijn,hoe dan ook.

Heel veel sterkte.

Wat rot Nina, zorg voor een fijne wandeling, een grote knuffel, omringd door diegenen die ze zo graag heeft, een hoop van haar uitverkoren snoepjes, fluister nog eens in haar oor hoe erg graag je haar ziet......maar laat haar gaan dan. Denk even niet aan jullie eigen pijn, denk aan die van haar en zorg voor een waardig pijnloos inslapen NU . Dat is wat ik zou doen, en heb gedaan  -:((((((((Veel moed.....

De beslissing is genomen, wij gaan haar Dinsdag laten inslapen
Dit weekend gaan we haar nog eens goed verwennen (nog meer dan anders!).

Het doet pijn om nu al te weten dat we ze dinsdag moeten afgeven, maar hopelijk gaat ze haar rust vinden en is ze ons dankbaar dat wij haar gaan verlossen van de pijn!

Oei, veel sterkte. Dit zijn altijd de rotste beslissingen die je moet/kunt nemen voor je huisdier.

Ik ben het wel met je DA eens. Als je hondje echt gaat lijden, dan merk je dat aan het gedrag. Dan weet je ook zelf wanneer het tijd wordt om te gaan voor je hondje.
Voor ons mensen is het heel naar. Probeer je daarom voor te houden dat ze idd verlost wordt van al haar pijn.

Nogmaals....Veel sterkte!

Dit zijn hele moeilijke beslissingen.
Want wat zou nou het beste zijn?
Ik zou me hond pas in slapen, als de vooruitzichten slecht zijn, daarbij de hond niet meer levendig is, alleen maar met pijn loopt, niet meer wilt eten, alles laat lopen. En zijn blik niet meer vrolijk toont.
En Als de operaties en medicijnen niet meer werken.

Ik wens je veel sterkte toe! Geniet van hem zolang hij er nog is.

De vooruitzichten zijn jammer genoeg slecht.

De dierenarts kan voor haar niets meer betekenen en pijn heeft ze zeker. We kunnen het wel tot zo min mogelijk beperken met pijnstillers. Maar zelfs cortizone helpt voor haar niet meer.
De dierenarts spreekt zelf van weken en zeker niet meer van maanden.. Dus dat zegt dan ook al wel genoeg denk ik :(

Levendig is ze niet meer, ze komt nog recht als we thuis komen, ze is blij om ons te zien,...
Maar voor de rest als ze naar buiten moet om te plassen (wat wel een redelijk afstand is), dan geraakt ze niet in één keer terug in de living. Dan stopt ze onderweg even om te drinken en somg gaat ze even liggen en gaat dan pas terug verder.

Gaan wandelen doet ze heel graag, ze is nog altijd hevig als ze haar halsband hoort of ziet, maar ze kan het gewoon niet meer aan om te wandelen. tot aan het einde van het huis is zelfs al te veel.

Dit is Moke niet meer die wij altijd gekent hebben, en wij willen niet blijven afwachten tot de dag dat ze echt niets meer kan... dan pas zijn we zeker dat ze echt heel veel pijn heeft en dat willen we niet.

Wat ik al schreef, op een gegeven moment "weet "je het.
Dat is in jou geval nu zoen dat is verschrikkelijk, maar ook moedig.
Dat is liefde.

Ik kan het me ook allemaal nog herinneren van m'n vorige honden.

Geniet de komende dagen nog maar zoveel mogelijk van elkaar.

Verder heel veel sterkte.

Persoonlijk denk ik dat het een heel moeilijk,maar in dit geval het meest dier vriendelijke besluit is.
Heel dapper dat jullie dit hebt besloten.
Voor Moke het allerbeste,en nog het enige wat jullie kunnen doen.

Ik wens juliie ontzettend veel sterkte voor nu, voor dinsdag en de dagen die daarna volgen.
En hoop dat jullie de komende dagen samen met Moke nog een liefdevolle tijd met elkaar zullen hebben.

Ach, dat is een moeilijke beslissing. Je hond zo snel zo ziek. Moedig om haar straks te laten gaan, en verwennen kun je haar niet te veel.

Misschien alleen nog maar doen wat ze nog kan, je lieverd. 
Sterkte!

Jeetje wat vreselijk, mijn hondje is gisteren 1 week geleden overleden dus aan mij moest je zulke dingen nu niet vragen.. Maar je beest moedwillig laten lijden omdat jij hem niet kan missen moet je echt niet doen..maar zoals je schrijft hij loopt nog hij eet nog maar slikt pijnstillende pillen, als je dan toch mijn mening horen wilt zeg ik voorzichtig hou hem nog even bij je... Kijk het aan je intuïtie zegt snel genoeg , genoeg is genoeg.. Heel veel sterkte met je lieve hond... Beterschap xxxxx

oei, wat is dit moeilijk.
Zo te lezen reageert ze niet optimaal op de cortison en dat een van de zwaarste middelen die ingezet kan worden.

Volgens mij heb je heel goed in de gaten dat hondjes bikkeltjes zijn. Helaas wordt pijn door honden pas in een late fase aangegeven en dan is het dus heel ernstig. Ze kunnen niet praten, maar jij kan als baasje, dat haar super goed kent, wel interpreteren. Hoe is haar houding, hoe staan haar ogen etc.? Daaraan kan je als baas zien, wanneer het genoeg is geweest en het leven van je hond niet meer hondwaardig is.

Elke keer als ik reageer op een dergelijk topic, komt bij mij naar boven hoe moeilijk het was om mijn eigen honden in te laten slapen.

Ik voel heel goed hoe moeilijk dit voor je is, maar neem op tijd de beslissing zodat onnodig lijden wordt voorkomen.

Heel veel kracht en wijsheid.

ik voel met je mee, wij zitten momenteel indezelfde situatie. hoe en wanneer neem je de beslissing?
ik weet het niet. ik heb onze hond, tosca, wel deze middag beloofd, voor ik haar naar de dierenkliniek bracht voor het laatste middel: als je dan moet sterven, dan thuis, omringd door al wie je liefheeft, in je vertrouwde omgeving. Niet in de kille koele dierenkliniek.

op een bepaald moment ben je op, je ziet je vriend niet graag lijden, ook al toont hij dat hij blijft kwispelen, eten, drinken.
hij kan in je ogen kijken en dan weet je het wel:  nu is het genoeg.
morgenmiddag na de laatste bloeduitslagen hakken wij hier ook de knoop door, en ik weet al dat het pijn zal doen.

ik wens je veel sterkte de komende dagen, geniet van je schat, net zoals ik van de mijne zal doen.
veel liefs!

Als ik wist dat mijn hondje pijn heeft, ook met pijnbestrijding, dan was de keuze voor mij niet zo moeilijk.Dan moet je de knoop doorhakken en in het belang van het beestje beslissen.
Hoe hard het op dat moment ook is.
Het heeft even tijd nodig maar je krijgt er dan wel vrede mee en dan weet je ook zeker dat je de goeie beslissing hebt genomen.

heel erg om te horen
heb nog niet zo heel lang geleden voor dezelfde keuze gestaan
gelukkig niet mijn hondje , maar van me schoonouders
doe wat je hart je ingeeft, laat haar niet met pijn zitten
het is een wijze beslissing , zwaar welliswaar ...
laat haar nog genieten van een knuffel

sterkte ...

Tot zelfs Dinsdag was nog te ver weg...
Vrijdagavond hebben wij haar laten inslapen.

De pijn was te erg :(

Slaapzacht lieve schat!! we missen je enorm hard!!

Nina,
Wat triest maar het was helaas nodig om je hond uit haar lijden te verlossen.
Heel veel sterkte; wat zal je haar missen.

Hoe moeilijk en dapper was deze beslissing, maar zo nodig.
Wens jullie heel veel sterkte met dit grote gemis.

Een hele moeilijke maar ook een moedige beslissing!

Heel veel sterkte met het verlies en gemis van je lieverd..