Na drie jaar twijfelen ben ik er eindelijk uit.

Ik heb de knoop doorgehakt, Silver wordt gecastreerd. Arme jongen. Maar na er lang en goed over na te denken heb ik toch besloten om het te doen. Wanneer is niet bekend maar dat het gaat gebeuren is nu besloten.

De reden daarvoor is omdat ik langzaam behendigheid met hem ga oppakken. En daarvoor komt hij elke week in aanraking met andere honden. En zou fijn zijn als dat macho gedrag wat minder is. Nu bedoel ik niet dat Silver veranderd, maar zijn mannelijkheids geur is wel weg waardoor andere reu'en ook anders op hem kunnen reageren. Wat je kon zien tussen Taiko en Silver.
Veranderd er niets is dat ook goed, ik wil nog net zo hard mijn best doen om dit voor Silver en mij leuk te maken en ik ben ervan overtuigd dat dat zeker ook gaat lukken.

Donderdag mag ik al mee komen doen samen met Silver dus ik hou jullie nog wel op hoogte hoe dat ging.

ik moest ook een derde minder voeren. Koda krijgt met zijn 30 kilo 600-700 gram,
Skippa krijgt echt veel minder. die zit met 25 kilo op de 250-300 gram. Soms 400..
Als ze es aan de zwaardere kant zijn dan is het nog niet eens een kilo of zo.
Sky is gecastreerd (teefje) en die krijgt juist meer dan haar dagelijkse hoeveelheid. Ik vind dit ook per hond afhankelijk

Erik. Nee ik wil niet dat zijn gedrag veranderd alleen vanwege de behendigheid. Het gedrag dat hij liet zien is niks nieuws en zelfs op sommige momenten minder dan eerst. Nee dat is niet handiger en niet idealer. Juist omdat ik al ruim 3 jaar met hem train, en ik al zover ben dat als hij los loopt ik alleen al met mijn stem een confrontatie kan voorkomen. Nogmaals, ik zie de castratie niet als oplossing.

Patricia, Silver krijgt nu 500 gram.

super remie!

Nou toch duimen dat het goed gaat, en er toch wat verandering komt, positieve verandering, als is t maar een klein beetje!

Ja precies! Bij de chemische castratie werd hij aanhankelijker, dat is voor mij al voldoende. Gewoon dat kleine beetje hulp zeg maar.
Maar veranderd er niks is dat ook goed. En daarbij, als hij eens ontsnapt en hij komt bij een loopse teef in de buurt kan hij ook geen nestje veroorzaken.

Enige waar ik mee zit is dat de operatie verkeerd kan gaan, maar ik vertrouw mijn dierenarts helemaal en weet zeker dat ze vakkundig en professioneel zijn. Toen ik met Roan bij hun was konden ze niks vinden wat zijn kale plekken veroorzaakte, maar later belde de dierenarts persoonlijk dat hij het opgezocht had en dat het een zinktekort was (iets dat voorkomend is bij de husky, maar je maar wel net even moet weten) Ook hebben ze ons met Silver zijn hernia vorig jaar heel goed geholpen en ondanks dat ze wat duurde zijn smeren ze me geen dingen aan die ik nodig heb. Als ik t bijvoorbeeld ook bij de kruidvat kan halen wat de helft goedkoper is adviseren ze dat ook vaak. Maar goed, een fout maken is menselijk dus dat is nog wel heel erg eng.

duurder zijn smeren ze me geen dingen aan die ik niet nodig heb. - Zo moet de zin zijn haha.

haha uik begreep je.

Maar soms ligt de fout niet bij de dierenarts of bij de assistentes maar bij de hond die het toch niet aankan.
Ik had bij Skippa een bloedtest laten doen om te kijken of hij op vreemde dingen zou reageren tijdens de narcose. Koste toen 60 euro of zo. Maar SKippa heeft het goed doorstaan!

Silver heeft alle testen, foto's en medicatie van zijn hernia hartstikke goed doorstaan. Nu weet ik natuurlijk niet hoe hij gaat reageren op een narcose maar ik weet dat als hij daar doorheen is een vechter is en mentaal een hele sterke hond.

Wens je veel sterkte remie met silver na de operatie

komt allemaal goed

Morgn om half9 is het zover. Brr begin nu al zenuwen te voelen.

Het is en blijft je ventje remie alles gaat goed komen

Over een uurtje mag ik hem weer gaan halen.
Hij was echt zo sterk vannochtend, hij liep gewoon gezellig met de DA mee naar achter niks aan de hand. Zo van: dat doen we wel ff.
Echt typisch Silver.

aww.. I kweet nog dat ik Skippa moest achterlaten. Moest toch echt mn tranen wegslikken... Wilde t liefste daar de hele tijd blijven en m knuffelen. Want hij was al helemaal suf en slaperig.

ik hoop dat het goed is gegaan je mag echt trots zijn op silver echt een bikel van een husky

en hoe is t met silver?? Is die al thuis?

Silver is weer thuis. Hij is slap en wiebelig en piept iets. Verder lijkt hij wel alert. Ook blue wijkt niet meer van zijn zijde. Hij mag niet likken aan de wond, en omdat blue nogal graag aan hem likt werkt een kap niet dus heb ik hem een oude stretchjumpsuit van mij aangetrokken. Past precies. Al ziet het er wel gek uit. Knal geel haha.

hij zal snel weer de "oude" zijn verwen em maar lekker

foto's! hihi!
Hij zal morgen minder wiebelig en slap zijn. Houd goed zijn temperatuur in de gaten. Want door de narcose kunnen ze die niet goed regelen. Vaak krijgen ze dan een ondertemperatuur.
Ik heb skippa de hele nacht onder een deken gehouden omdat hij een ondertemp had.

Het gaat goed met Silver. Hij is lekker zonder pakje geweest vanmiddag en we hebben een lekkere wandeling door het bos gemaakt.
Volgende week maandag mogen de hechtingen eruit.

spannend! Bij Skippa waren het dacht ik oplosbare hechtingen. Maar ik weet het niet zeker meer...

Silver in zijn plekje op mijn slaapkamer in zijn mooie gele pakje.

Hihi

hey misschien een idee... ipv een speeltje, hertengewei halen... Ik had een stukje in de auto liggen, en ik doe de auto open en gelijk gingen de honden op zoek naar hertengewei! I kvind er alleen geen geur aan zitten.. Misschien vind silver het ook wel zeer interessant!

fijn voor je dat je de knoop hebt door kunnen hakken!
blijven altijd lastige keuzes idd.


heel veel plezier bij behendigheid!

ik weet dat het een moeilijke keuze is! Hoop dat het wat gaat werken, omdat hij al 5 is, en al zo lang met die hormonen leeft.. Maar misschien werkt het. Hoop het voor je!

iig! heel veel plezier met behendigheid! Ik wil dat ook nog steeds met Koda doen. maja ooit misschien

Persoonlijk ben ik tegen het snijden in een gezonde hond, de veranderingen die kunnen plaatsvinden kunnen ook negatief zijn. Het is een bekend fenomeen dat "volle" reuen hun gecastreerde, mannelijke soortgenoten heel interessant vinden, hier komt rijgedrag vaak bij kijken. En dan de kans dat het mis gaat tijdens de operatie, de kans op incontinentie.. En stel nou dat hij behendigheid uiteindelijk niet eens leuk blijkt te vinden, misschien is een chemische castratie een optie voor in het begin.

Sorry, ik zie dat je er lang genoeg over gepiekerd hebt, maar moest even mijn zegje doen. Veel succes en plezier met behendigheid! En alvast sterkte voor Silver.

Fijn dat je de knoop hebt doorgehakt en er goed overna hebt gedacht! Ik zou ook gaan voor chemische castratie, dan kun je kijken of het echt verschil maakt

Chris, Ja dat is iets dat mij heel erg tegenstond. Silver heeft een chemische castratie van 9 weken gehad, hier zagen we weinig verandering, hij werd alleen wat aanhankelijker.

Taiko was de aardsvijand van Silver, hij was ook een intake reu, en de twee hoefde mekaar maar te ruiken en het was vechten. Nadat Taiko (ruim 8jaar) gecastreerd is kunnen de twee gewoon bij dezelfde boom snuffelen. Taiko zelf is niks veranderd maar de reactie van Silver op hem wel. Hij negeerde Taiko en zag hem niet meer als een concurrent. Taiko is dus al 8 jaar.

Silver vind behendigheid zeker erg leuk, ik heb dit namelijk al een paar keer met hem mogen doen, zowel vast als los. Helaas kreeg hij toen een hernia en heb ik ermee moeten stoppen, nu is dat ruim een jaar geleden en ik heb er vertrouwen in dat zijn rug met goede begeleiding er niet onder gaat lijden.

Ah, zo dus. Dan heb ik niets gezegd. Fijn dat de keuze nu gemaakt is en veel succes!

Bedankt!