angstige pup, perfect gezin volgens fokker?

Pupjes worden niet blanco geboren. Je kunt al iets van aanleg in karakter zien...maar met goede begeleiding is daar heel veel aan te doen. Maar een angstige of erg onzekere pup in een gezin plaatsen met jonge kinderen vind ik geen goed plan.

Ik heb ook één keer een terughoudende pup gehad. (vind dit geen gebrek van de fokker)
Ik doe ontzettend veel met de pups maar er kan er altijd één tussen zitten.
Deze heb ik geplaatst bij mensen die de kinderen groot hadden en dus alle tijd hadden voor de pup.Je moet met zo'n pup alle dagen van alles gaan doen, overal mee naar toe nemen, overal aan blootstellen.
Heel veel tijd in steken en ik vraag me af of dat wel gaat lukken in een druk gezin.
Ik hoop van harte dat de pup straks een stuk zekerder wordt.

Bedankt voor alle reacties!
Mijn zus kennende heeft ze zich erg goed ingelezen. Ze heeft nog nooit een impulsieve keuze gemaakt. Itt tot mijzelf .
Ze heeft een goede fokker uitgekozen en zich ingelezen, misschien een beetje te vroeg een gt, maar beter vroeg dan te laat.
Joeri, de pup laten teruggaan  naar de fokker vind ik nogal extreem.

Ik heb een (nep)labradoodle, what's in an name, weet dat deze designerhond irritaties kan oproepen .
Gekozen als vriend voor mijn, rustige, autistische zoon, die geen contacten kan leggen. Daarnaast twee drukke puberdochters. Het heeft ons, en soms nog steeds, veel tijd gekost om onze kinderen op te voeden voor Moos.
Het kostte meer moeite en tijd dan het opvoeden van Moos . Maar goed dat weet je van tevoren.

Soms denk ik, dat wanneer je aan alle voorwaarden wil voldoen die er op het forum benoemd worden, er maar erg weinig een hond zouden mogen hebben.

De pup is gecastereerd, niet onze Moos.

Gerda en Dali. Mijn zwager is huisman, de kinderen zijn overdag op school en de bench is goed afgeschermd. Wij kwamen met vijf man en een hond (elf maanden, dus ook nog jong) op bezoek, een uitzonderlijke situatie.
Ik zeg niet dat het een fout van de fokker is, enkel dat het me verbaasde.

Ik zeg zeker niet dat een gezin geen hond kan hebben! Zelf hebben we een Labradoodle van 1 jaar en een Goldendoodle van 12 weken en 3 drukke kleine kinderen

De GT is in mijn ogen niet te vroeg alleen vind ik dat zoiets niet nodig had geweest als de fokker zo'n pup in een rustig gezin had geplaatst.

Ik zeg ook niet dat ze de pup weg moeten doen, alleen dat ik dat zelf zou doen. Daarna zou ik wachten op een wat stabieler hondje uit een volgend nestje.

Een angstige pup is nog wel te handelen maar zodra deze gaat bijten uit angst (waar best kans op is) dan wordt het met kinderen wel een ander verhaal.

Ik hoop uiteraard van ganser harte dat het allemaal iets tijdelijks is en dat ze het met de GT wel op kunnen lossen

mijn1e gedachte is,,"de fokker heeft een steekje laten vallen"
Als , ik zeg als de pup ook al angstig was toen de pup opgehaald werd had ik deze lekker laten zitten.

ik zelf zou nooit een pup nemen als deze niet meteen lekker vrij naar mij toekomt hobbelen.
misschien veranderd het nog , maar dit kan een heel langdradig verhaal gaan worden vrees ik.

Dankje Dali, dat hoop ik ook!

Ze hebben hem in hun hart gesloten, dus terug brengen zal geen optie zijn, zijn immers ook niet ervaren.

Monique, dat was mijn eerste gedachte ook. Wij kozen de meest 'aanwezige'. Moos is nu thuis rustig en buiten een super sociale, speelse, geliefde hond. Ik gun mijn zusje ook zo'n beestje. Vandaar mijn topic. Gelukkig begrijp ik dat het niet zo hoeft te blijven, al zijn de omstandigheden misschien niet optimaal.

Joeri, snap het, theoretisch zou dit mooi zijn, maar ja...

Ik denk wel dat een karakter in aanleg bij de geboorte (deels) aanwezig is.
Ik heb nogal wat gelezen over hoogsensitiviteit, en in een van die boeken werd ook een paralel getrokken naar onderzoeken bij dieren. Ook bij dieren zijn er voorzichtige afwachtende types, en roekelozere dappere types. Dat is handig voor het voortbestaan van de soort. Er zijn herten die gewoon de sappige grassen op ene open plek gaan eten en dus goed voedsel hebben, en er zijn herten die voorzichtiger afwachten en liever de grasjes veiliger aan de rand eten.

Ik ben er over gaan nadenken ook naar aanleiding van gedrag van mijn eigen hond.
Ook bij honden zijn sommigen denk ik sensitiever dan anderen. Voor hypohonden en hulphonden bij epilepsie worden ook juist die sensitieve pups eruit gepikt. Fedor voelt mijn hypo's aankomen en ik zie ondertussen aan zijn gedrag dat er iets is. In het begin snapte ik niet waarom hij steeds zo gek druk ging doen, maar na een tijdje zag ik het patroon. Hij voelt perfect de stemmingen aan van andere honden/katten/mensen. Volgens mij dus ook een sensitieve hond. Ik heb me in het begin ook afgevraagd of die superfokker waar hij vandaan komt hem niet aan wat te weinig prikkels had blootgesteld. (Hij is geboren op een Duitse alpenweide, een soort Sound of Music achtige omgeving, haha!) Maar volgens mij is het zijn karakter.

Als je een sensitief  type aan teveel prikkels bloot stelt wordt het nerveus en angstig. Een sensitief type is ook gevoeliger voor trauma's, zal sneller een angststoornis ontwikkelen.
Dat wil niet zeggen dat alle sensitieven bloednerveus rondlopen. ls je daar goed mee omgaat, kunnen dat ook stabiele personen/honden worden.
Vanuit rust en vertrouwen kun je veel berijken, niet over de grens gaan.

Dus, ja, ik denk wel dat dat kan, ook al heeft de fokker alles goed gedaan.

Mooi omschreven zonnetje! ik ervaar het ook zo. al div. keren meegemaakt. De honden worden blootgesteld aan teveel prikkels en dit kan ontaarden in angst of hyper gedrag. Nu is het angst gedrag geworden. Veel rust en vertrouwen zal deze pup moeten krijgen en idd niet over de grens heen gaan.

De gt die ze hebben heeft die ervaring met onzekere honden? veel gt's zeggen vaak onderdaginge honden maar ze zijn extreem onderdanig en niet iedere gt heeft hier ervaring mee.

Zonnetje, mooie reactie idd een nadenkertje . Al denken veel fokkers dat je gedrag of karakter kan fokken, gelukkig is er meer tussen hemel en aarde . Binnen het nest van de ouders van onze hond vind je alles van rustig tot druk, dominant, actief of juist niet...

Gelukkig is niet alles maakbaar.

Ik was even bang dat ik te zweverig werd, haha! Maar ben blij dat jullie dat anders zien

Nee, zo makkelijk zijn 'karakters' niet te zien in een pup. Er wordt snel naar de fokker gewezen, maar karakters zijn niet zo zwart-wit en naargelang de situaties komen er andere dingen naar voor.Dit pupje was misschien heel meegaand en 'zacht' bij de fokker en werd daarom geschikt geacht voor een gezin. Maar eens broertjes en zusjes en mama hond wegvielen, bleek dit 'meegaande' eerder 'weinig zelfvertrouwen' te zijn.
Zo kwam Nanu als enige uit het nest NIET naar ons toe. Zij bleef gewoon in de mand zitten en keek. Op dat moment dacht ik: Oh, da's zeker een bangerikje', maar het was net haar eigenzinnige en zelfzekere kant die ze liet zien: "het is niet omdat de anderen iets doen, dat ik ga meelopen".
Dus zo eenvoudig zijn die karaktertjes niet te benoemen, vind ik. 
En naargelang de opvoeding kan je het toch echt wel sturen. 
Bij dit hondje denk ik dat het vooral draait om rust en werken aan het zelfvertrouwen. En dan wordt het onzekere mischien omgebogen tot volgzaamheid, of baasgerichtheid,...