Geen leuk hondenverhaal, maar een oproepje.
Het gaat niet goed met Zowy, mijn oppashond. Zowy is een labrador van bijna 14 jaar en vorige week ging het in eens niet goed. Er zat heel veel vocht bij haar darmen. Haar baasjes hebben haar nog laten opereren. Maar nu is er uiteindelijk alvleesklierkanker ontdekt. Ze willen Zowy nog niet meteen in laten slapen, omdat ze nu nog niet echt pijn heeft.
Ik wil ze nu een mooi gedicht toe sturen. Ik heb er hier op HP er ook wel eens een paar voorbij zien komen. Ik heb nog gezocht, maar "1,2" niet iets gevonden. Kan iemand mij helpen aan een mooi gedicht voor de baasjes van Zowy, om hun te steunen in de moeilijke beslissing, die binnenkort toch gaat komen? Alvast bedankt!!!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Wie weet er een mooi gedicht voor mensen, die hun hond gaan verliezen?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Vreselijk..... Sterkte ermee, jij ook! Ik heb wel een gedicht:
If it should be that I grow frail and weak
And pain should keep me from my sleep,
Then will you do what must be done,
For this--the last battle--can't be won.
You will be sad I understand,
But don't let grief then stay your hand,
For on this day, more than the rest,
Your love and friendship must stand the test.
We have had so many happy years,
You wouldn't want me to suffer so.
When the time comes, please, let me go.
Take me to where my needs they'll tend,
Only, stay with me till the end
And hold me firm and speak to me
Until my eyes no longer see.
I know in time you will agree
It is a kindness you do to me.
Although my tail its last has waved,
From pain and suffering I have been saved.
Don't grieve that it must be you
Who has to decide this thing to do;
We've been so close--we two--these years,
Don't let your heart hold any tears.
God looked around his garden
and found an empty place.
He then looked down upon the earth,
And saw your tired face.
He put His arms around you,
And lifted you to rest.
God's garden must be beautiful,
He always takes the best.
He knew you were suffering,
He knew that you were in pain.
He knew that you would never,
Get well on earth again.
He saw the road was getting rough,
And the hills were hard to climb,
So He closed your weary eyelids,
And whispered, "Peace be thine."
It broke our hearts to lose you,
But you didn't go alone,
For part of us went with you,
The day God called you home.
Of deze:
God looked around his garden
and saw an empty space
he then looked down upon this earth
and saw your tired face.
He knew that you were suffering
He knew you were in pain
He knew you'd never ever
get well on earth again.
He put his arms around you
and lifted you to rest
God's garden must be beautiful
he always takes the best.
It broke our hearts to lose you
but you did not go alone
for part of us went with you
the day God called you home
Als ik straks oud ben. ziek en zwak
en pijn verjaagd mijn slaap
Als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is en laat mij gaan
De laatste goede daad
Beslis voor mij en wees niet laf
Past eigenliefde bij de Vriendschap die ik gaf
Of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd
Ik ben niet bang tijdens de laatste gang
Jij loopt niet weg, jij kijkt mij aan
Je noemt me bij de liefste naam
en houdt mij stevig vast
Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart...
Wat jij liet doen deed jij voor mij
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard
Een zwaar besluit.. nee huil nu niet
Een wijs besluit dat werd gegrond
op een oud en uniek verbond
Jij bent mijn baas en ik jouw hond
Als ik eens broos en zwak zal zijn,
en niet meer slapen kan van pijn
Doe dan wat nodig is want och,
die laatste slag verliest men toch
Ik weet dat het je droef zal maken,
dwing toch jezelf niet te verzaken:
Dan meer dan enig andere dag
blijkt wat jou liefde echt vermag.
Wij hadden t jaren lang zo goed;
dat geeft ons ook die laatste moed.
Jij wilt toch ook niet dat ik lijd?
laat mij dus gaan te rechter tijd.
En breng mij waar men hulp mij biedt,
èèn bede slechts: verlaat mij niet!
Hou mij zacht pratend tegen je aan,
tot dat mijn ogen breken gaan.
Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was.
Al gaf mijn staart zijn laatste groet,
ik lijd niet meer en dat is goed.
Treur niet omdat het lot bewerkt,
dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt.
We waren toch elkaar zo na!
laat dat jou troost zijn als ik ga...
Als twee lieve ogen je vragen:
help me want ik heb zo`n pijn.
Mag je dan omdat je hem niet wilt missen
egoistisch zijn?,,,,,,
Als twee lieve ogen je vragen:
baasje laat mij toch gaan.
Mag je dan omdat jezelf nog niet zover bent
zeggen: het is nog niet gedaan.
Als de dokter zegt: dit komt niet meer goed,
Mag je dan omdat je er niet aan wilt
zeggen: we houden goede moed.
Liefde voor een dier gaat verder dan
het leven zelf en zal je altijd liefde schenken,
iets waar je met mooie herinneringen
aan zult blijven denken.
Dus neem die stap en laat hem gaan,
dan pas kun je zeggen....
ik heb alles voor hem gedaan!!
Je was mijn vriend mijn kameraad,
jij gaf me meer dan ik kon dromen.
Hoe zwaar is het dan ook
dat jou tijd nu al is gekomen...
De lege mand, de lege bak en je riem,
herineren mij eraan dat ik jou nooit
meer zal zien.
Het bos, het strand
het ging je nooit vervelen
Ik ben blij dat ik die momenten
met jou heb mogen delen.
Jij kon alleen maar liefde geven,
en hebt me vaak door moeilijke tijden geholpen
in mijn eigen leven.
Het ga je goed mijn fijne vriend.......
je hebt nu de rust die je hebt verdiend!!
Als ik eens broos en zwak zal zijn,
en niet meer slapen kan van pijn,
Doe dan wat nodig is, want och,
die laatste strijd verliest men toch...
Ik weet dat het je droef zal maken,
dwing toch jezelf niet te verzaken,
Dan, meer dan enig andere dag,
blijkt wat jouw liefde echt vermag
Wij hadden het jaren samen goed,
heb dan voor mij die laatste moed
Jij wilt toch ook dat ik niet lijd?
Laat mij dus gaan te rechter tijd.
Breng mij naar waar men hulp mij biedt,
één bede slechts, verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen je aan,
totdat mijn ogen breken gaan...
Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was
Al gaf mijn staart een laatste groet,
ik lijd niet meer, en dat is goed
Treur niet omdat het lot bewerkt,
dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt
Wij waren lang elkaar zo na,
laat dat je troost zijn als ik ga.....
Als 2 bruinen ogen je vragen,
Help me, ik voel me niet zo fijn!
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
Dit komt nooit meer goed
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen,
egoïstisch zijn?
Als 2 lieve bruinen ogen zich sluiten gaan,
Voorgoed en je zonder hem naar huis toe moet.
Dan probeer je je zelf te overtuigen,
Dit was het beste,
ik mocht niet egoïstisch zijn
vele jaren was hij bij ons!
Elke dag samen was een feest,
en in al die fijne jaren jaren is hij zelf niet één keer,
egoïstisch geweest!!
Je bent er niet meer
Wat doet het me zeer
Je was zo'n lief diertje
Je was voor mij meer dan een pleziertje
Ik vond het jammer toen je er niet meer was
En nog maar eentje had in mijn kas
Ik heb dagen zitten huilen vol verdriet
Omdat jij mij verliet
Ik wil dat je terugkomt
Goed en gezond
Maar ik weet dat het helaas nooit zal gebeuren
Maar ik zal altijd om je blijven treuren
Mooi, allemaal. Ik zal ze op m'n gemak goed lezen. En diegene, die ik het best bij Zowy en de baasjes vind passen, stuur ik naar ze toe. Hopelijk geeft het een beetje steun en troost aan hun. Allemaal hartstikke bedankt!
Bedankt allemaal.
Natuurlijk doet het mij ook veel. Ik heb mijn eigen hond ook maar extra geknuffeld.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Wie weet er een mooi gedicht voor mensen, die hun hond gaan verliezen?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?