Asiel uit nood of wat anders?

Ik heb vroeger mijn schat van een Golden Retriever Bobby naar het asiel gebracht, dit met heel veel pijn.
De reden was dat ik toen niet meer voor hem kon zorgen ivm ander werk met onregelmatige diensten.
Mijn hond was toen 6 jaar (het is alweer 7 jaar geleden) en ik dacht dat ik er toen niet verkeerd aan deed in de zin dat ik eerst in mijn omgeving heb gezocht naar een beter mandje.
Ik heb toen niet gedacht aan allerlei andere adressen waar ik mijn hond kon onderbrengen of een advertentie te plaatsen, hoe raar dat nu ook klinkt.
Vorige week kwam er een vriendin met de vraag of ik haar hondje misschien in huis wou-kon nemen gezien zij ivm met haar kids niet meer de tijd heeft voor haar hondje.
Ze zij dat ze haar hond nooit naar een asiel zal brengen omdat ze zeker wil weten dat haar hond goed terecht komt en het gemeen van mensen vindt die hun geliefde huisdier daar plaatsen.
Dit heeft mij aan het denken gezet, althans ik heb natuurlijk vaak aan mijn Bobby terug gedacht maar niet op dit kaliber.
Nou ben ik mij een beetje verder gaan verdiepen in asiels, en inderdaad geeft het me absoluut geen goed gevoel.
Een hond wordt normaal door zijn 'baasje' opgehaald en doordat dat niet in het asiel gebeurd kan hij naast verdriet ook verlatingsangst enz ontwikkelen.
Je weet niet waar hij terecht komt enz enz.
Ik dacht indertijd dat het asiel de plaats was omdat de mensen daar verstand hebben van honden en deze ook zeker niet zomaar aan iedereen meegeven en er is hiernaast een vergoeding te betalen, het  is wel zo dat medewerkers van asiels juist het beste met de dieren voorhebben enz dus dacht dat ik de juiste beslissing had genomen maar het voelt niet goed.
Ook gezien het ras en de aard van Bobby zag ik hem niet belanden in een 'naar' gezin.
Mijn vraag is min of meer wat voor soort mensen brengen hun hond naar het asiel?
Nu achteraf denk ik dat ik veel en veel beter mijn best had moeten doen een fijn thuis voor Bobby te vinden of zelf samen met een hondenuitlaatservice oid, het uitlaten tijdens mijn werk uit handen te geven.
Ik was toen nogal naief en Bobby is tot nu toe de enige hond die ik heb gehad.
Nu zou ik een dier nooit meer naar een asiel kunnen brengen.
Wie kan mij meer vertellen over de achtergrond van juist kiezen voor een asiel bij veel baasjes behalve onwetenheid?
Over het hondje van mijn vriendin, heb ik nu het gevoel haar in huis te nemen om voor altijd te blijven, dit ook om het voor 'Bobby' te doen maar natuurlijk ook omdat ik daar nu alle tijd voor heb en het hondje zelf is een schat en kent me goed.

Groetjes Elvi

Babs

heel goed dat je bent gaan nadenken.

er zijn altijd omstandigheden waarom een hond in het asiel terecht komt.

overlijden van het baasje, en niemand die de hond wilt opnemen.

ziekte van de hond en er geen geld voor heeft om het dier gezond te houden.

domme koop, onbesuisd een hond nemen.


zal jou niet veroordelen, maar hoe kan je een hond die zes jaar oud is afstaan ? omdat je moet werken ?
de hond had rustig aan de tijd dat tie alleen zat kunnen wennen, en als jij een oppas had gezocht voor tussen de middag voor een uurtje, had je je hond nimmer weg hoeven te doen, zes jaar oud, een heel hondenleven.


en nogmaals zal niet oordelen, en ben blij dat je na bent gaan denken.

het is triest als een hond zes jaar lang bij je is geweest en dan naar een asiel wordt gebracht. een of twee uuurtjes een oppas voor op de dag, en het had niet gehoeven.

ik hou van mijn hond, in alle omstandigheden, ben ook alleen komen te staan, wist niet of ik mijn hond te eten kon geven, maar geen haar op mijn hoofd om haar af te staan.

en ook ik heb continue gewerkt, en honden gehad, er is altijd een mouw aan te passen, altijd.
al is het maar voor in huis gezelschap. de tijden dat je hond wat langer alleen zit.

en ik hoop dat je het nimmer meer zal doen in deze omstandigheden, dat de baas dood gaat okee, ziek zijn en geen geld hebben, niet okee, er is altijd een regeling te treffen met de dierenarts.

een hond is geen ding. we streven er naar dat een hond ook een dierwaardig bestaan krijgt en dat begint al als je een hond aanschaft. en er zijn altijd moeilijke dagen maar een hond wegdoen, bezint eer ge aan een hond begint.

Hoi Elvi,

ik ben het eens met wat Willemijn zegt. Het had heel anders gekund, en hem onderbrengen bij een asiel is nergens voor nodig geweest. Maar goed, dat zijn oude koeien uit de sloot halen, want inmiddels weet je beter omdat je goed erover na bent gaan denken. Ik hoop dat Bobby nog een heel goed thuis heeft gekregen, waar hij de rest van zijn leven doorbrengt en ontzettend goed behandeld wordt.

Over je vraag.. wat voor mensen brengen hun hond naar het asiel.. je hebt het zelf eigenlijk al beantwoord. Mensen die onwetend zijn, maar bedenk ook dat er veel honden in het asiel zitten die gevonden zijn, en geen chip hebben. Of die afgestaan zijn door naaste familie omdat het baasje overleden is. Of omdat een dier slecht behandeld werd en dus 'afgepakt' is door een instantie. Je ziet, er zijn talloze redenen.

Zelf vind ik ook dat mocht je ooit echt niet meer voor je hond kunnen zorgen, je alles, maar dan ook echt alles moet doen om een supergoede plek voor je hond te zoeken. Nooit aan de eerste de beste meegeven, en iemand zoeken waarbij je contact mag houden, zodat je zeker weet dat alles goed met de hond gaat (en niet dat ze het niet willen zoals ik hier wel eens lees, want je wil toch weten of er goed voor gezorgd wordt..).

Ikzelf heb voor vier weken in het asiel stage gelopen en de meeste honden die binnen komen zijn gevonden of vastgebonden en niemand komt ze meer halen. Bij het asiel waar ik stage heb gelopen hebben ze ook een pension gedeelte en helaas worden er maar al te vaak honden niet opgehaald, deze komen dan uiteindelijk ook in het asielgedeelte terecht.
Een ander deel van de honden zijn de honden die in beslag zijn genomen door de politie om wat voor reden dan ook. Het kan zijn dat een deurwaarder ze mee heeft genomen, maar ook vanwege mishandeling en verwaarlozing. Deze dieren worden dan door de politie binnen gebracht.
Als de honden worden afgestaan door de eigenaar zijn de meest voorkomende redenen "verhuizing" "allergie" of "tijdgebrek". De mensen die de honden brengen zijn inderdaad vaak onwetend. Ze weten niet welke andere opties er zijn om toch nog voor de hond te zorgen of om hem te houden. Veel mensen hebben ook een andere kijk op honden en denken dat "het beter is", zoals bij een verhuizing. Mooi voorbeeld was iemand met een Australian Shepard. Prachtige hond, geweldig opgevoed en met een stamboom. Ze hebben altijd in de polder gewoond en gingen verhuizen naar de stad, dus hond in het asiel. Erg sneu, want ze hadden het op z'n minst kunnen proberen met de hond.

Jammer van Bobby, mijn ervaring is dat Golden Retrievers snel weer worden herplaatst en vaak in gezinnen met kinderen terecht komen. Zo te lezen ben je nu in ieder geval veel wijzer geworden en dat is een goed iets.

Ik kom nu ook al een hele tijd in asielen, maar ik heb meestal niet zo'n positief beeld van mensen die hen dumpen. Ze halen heel dikwijls excuses aan zoals verhuis, allergie, echtscheiding, geen tijd meer of ze willen hun oude hond kwijt om een pup te kopen, want dat is toch leuker En ooit zag ik een koppel dat vrolijk zijn hond binnenbracht, want ze hadden geen tijd meer ! Mevrouw stond binnen met de hond en buiten stond mijnheer vrolijk te bellen met de woorden "we komen eraan hoor, nog eerst de hond afzetten in het asiel". En dat is geen alleenstaand geval, ik word daar kwaad van ! Natuurlijk zijn er redenen zoals overlijden van de baas, ziekte, verwaarlozing, mishandeling etc, dat het echt niet anders kan, maar velen...sorry, dan is het de makkelijke oplossing en hoor je duidelijk dat ze over de hond niet anders denken dan over het bankstel dat ze beu zijn

Natuurlijk is het nog altijd te prefereren dat ze de hondjes zelfs naar het asiel brengen ipv ze aan een boom vast te binden of 's nachts over de hekken te gooien !

Elvi, ik heb zelf een Golden uit het asiel gehaald en herinner me nog altijd hoe triest hij daar zat met een snuitje van wat doe ik hier ? Ik zal wel hard zijn, maar ik begrijp gewoon niet hoe je een hond die je al 6jr hebt kan afzetten in het asiel, mijn hart zou in duizend stukken breken. Maar ik ben al wel blij dat je er tenminste nog bij stilstaat en nu denkt dat het ook anders had gekund, dat doen de meesten immers niet !

En het klopt dat de meeste Goldens snel geadopteerd worden, maar of ze dan altijd even goed zitten. Zo zou mijn Tibo helemaal niet op zijn plaats hebben gezeten bij een kind met kinderen, want kinderen heeft hij niets mee. En Goldens lijken soms wel op de ideale speelkameraad voor kinderen, maar niet alle mensen zijn zo goed bezig als de mensen hier en laten de kinderen een Golden gebruiken als speelgoed, want die doet toch niets. En onlangs is hier in België een zaak voorgekomen van een mens dat een Golden uit het asiel haalde om die lieverd vervolgens in het kanaal te gooien (hond werd gered dankzij een voorbijganger). Een asiel doet meestal erg zijn best om het perfecte baasje te vinden, maar mensen moeten zich ook bewust zijn van andere mogelijkheden en hun hond niet zomaar dumpen !

Maar jij zal je Bobby toch wel naar een goed asiel hebben gebracht, dan zal hij wel een lief baasje hebben gekregen ! En nogmaals, het is al wel top dat je er over nadenkt en het nu niet meer zou doen !

pff de deurwaarder sanne ? 0o mijn god de deur waarder moet eens met zijn klauwe proberen aan mijn honden te komen en hij weet dan van voren niet meer dat ie van achtere nog leefd.

Als je hond goed herplaatsbaar is vind ik het asiel een prima weg om een nieuwe eigenaar te vinden. Veel honden op bv marktplaats staan daar omdat dàt wèl gratis is.

De reacties die ik heb gekregen dat ik Bobby naar het asiel heb gebracht begrijp ik zeker.
Andere berichten ook leerzaam.
Ik wist toen niet wat ik nu weet maar dat is geen excuus..
Dat er zoveel honden in het asiel zitten omdat ze ergens zijn achtergelaten aan een boom of andere afschuwelijke situatie's wist ik niet.
Op marktplaats zie je ook veel honden aangeboden wegens allerlei omstandigheden, dit vind ik ook niet bepaald een goede manier, hoewel je dan wel afspraken kan maken met de gegadigden en ze zien.
Maar het kost de huidige eigenaar idd niks Wendy.

Elvi, ik vel geen oordeel, je twijfels zijn al erg genoeg (en schuldgevoel)
Een asiel kan best een prima doorsteek zijn als de hond snel bij je weg moet en je geen tijd of idee hebt wie hem wel zou kunnen nemen.(zoals Wendy zei: Mp is erger, want gratis ;dus onzeker )

Een goede plek is een opvangadres/asiel nooit, simpelweg, omdat jij er dan niet meer bent.
(gelukkig past een hond zich snel aan als hij goed verzorgd wordt)

Wat je nu moet doen met de hond van je vriendin....moeilijk.
Uit schuldgevoel dit doen is niet voldoende ;alle afwegingen maken van pro of contra voor jezelf, en dat moet je zeker wél doen.
Nu lijkt het prima, maar dan?
Is je tijd anders? Andere dagindeling?

Ik vind het allemaal ok, als jij het niet doet uit schuldgevoel, want dan sta je binnenkort voor een moeilijk parket-misschien.

succes en sterkte!

Dat is mij vertelt op stage. We hadden twee honden in het asiel die door een deurwaarder in beslag waren genomen, omdat de rekeningen niet werden betaald. Ontzettende schatten, maar nooit een opvoeding en goede socialisatie gehad. 
Ik heb geen idee hoe vaak zoiets voorkomt, maar het mag gewoon volgens de wet. Aangezien huisdieren eigendom is mag dit in beslag worden genomen. Ongeacht de emotionele band ermee, bizar gewoon.

Ik denk dat voor sommige honden het asiel niet zo erg is. Zeker de makkelijk plaatsbare exemplaren. Ik zelf zou sneller een hond uit het asiel halen dan van een particulier. Bij een asiel kunnen ze het ook mis hebben, maar ze hebben er geen belang bij om bewust de potentiële baas voor te liegen.

Hangt een beetje van het asiel af. Ze zijn niet overal even kundig, zeg maar. Ik heb weleens op een veldje gestaan met een dober in mijn gezicht grommend (poten op mijn schouder) terwijl de kennelhulp vertelde dat ze niet kon geloven dat ie gebeten had. Nou ik wel.

Sanne, (beetje of topic) dat is inderdaad heel bizar.
Een kind is eigen en die procedures zijn heel moeilijk (ontzetting ut de ouderlijke macht) dat het met huisdieren nog niet beter is geregeld...een hiaat....triestig.

Vandaar de aktie "een dier is geen ding" om een wetsvoorstel in te dienen in de tweede kamer waarbij de wettelijke status van dieren veranderd.