Hypere husky's

Is het nou omdat er sneeuw in de lucht zit, ikzelf wat loop te dutsen (griep) of doe ik iets verkeerd??

Net met de mannen gaan wandelen, ze waren niet te harden. Bij vertrek even een paar keer aandacht gevraagd, het begon netjes tot ze een vreemde hond zagen. LEUK, Spot staat uit te dagen aan de lijn SPELEN.. (zucht, nee we lopen nu gewoon door, alles is aan de lijn en die hond loopt aan de andere kant van het kinderspeelveld, daar gaan we niet naartoe). Vervolgens wordt ik zo'n beetje meegesleurd naar de plek waar er een plasje is gedaan door deze nieuweling (speelveld loopt in een punt, vandaar dat we daar toch langs kwamen). Effe laten snuffelen want snuffelen kalmeert, toch?? Vervolgens neem ik een ander straatje dan anders. LEUK. (mijn normale route heeft een terror terriër achter een hek, even geen behoefte aan). Het vliegt van links naar rechts en bijna een tuin in. Met veel geduld, stapjes achteruit, stoppen en stilstaan komen we redelijk het dorp uit. Daar wordt het pas echt spannend. Er staan nieuwe pony'tjes in de wei en Shadow is dol op kleine pony's. Deze komen aan galloperen. Zucht, husky op zijn achterpoten.. Even snuffelen, neus aan neus, begint meneer ze uit te dagen, blaffen, spelbogen. Uh, Shadow, dat zijn paarden, geen honden hoor.. Vervolgens gaan de pony;tjes gezellig mee galopperen langs het hek. En bedankt. . Het is daar namelijk nogal modderig en glibberig en ik lig dus bijna languit.... Naar de boomgaard, een zig zag wandeling met heel veel kaasjes en worst om de illusie dat mijn honden aandacht voor mij hebben in stand te houden . Aan het einde van de boomgaard mogen ze los. In volle vaart verdwijnen ze de verkeerde kant op. Enigzins chagerijnig stoemp ik in de regen de goede kant op. Ze zoeken het maar uit vandaag!. Kataglop, kataglop, als snel komt Shad eraan die zich verstopt voor Spot. Vanuit deze hinderlaag wordt Spot getackeld. Goed zo, maak elkaar maar af . Vervolgens stuiven ze braaf mee, links, rechts, voor, achter. Er wordt nog wat werk gemaakt van een 2e zandafgraving (spiegelen van de andere oever van de Maas? Daar zijn ze volop bezig). Ik wil een foto maken maar mijn fototoestel doet het niet. Kan er ook nog wel bij...

Aan het einde van de wei moeten de mannen weer vast. Inmiddels heb ik ijskoude handen van het geklooi met het fototoestel en wil ik naar huis..,, Spot denkt daar anders over. Terwijl Shadow braaf aan komt draven en zich aan laat lijnen (mag ook in de krant) moet Spot nog even bij de oever zijn, nog even die derde graspol linksachter besnuffelen en nog even.... Grrr, ik doe wat ik niet moet doen en roep boos KOM NOU EENS HIER Wonderlijk genoeg werkt dat, zal een schrikeffect zijn. Op weg naar huis zijn ze weer op konijnenjacht, maar nu aan de lijn. Mijn vingers komen bijna klem en ik wordt steeds chagrijniger. Als we weer twee nieuwe honden tegenkomen, vraag ik Shadow of hij aub even kan laten zien dat hij wel enige opvoeding genoten heeft. Nee dus... Als iemand een licht wanhopige vrouw met twee husky's op hun achterpoten tegen gekomen is, dat was ik.... Op het moment dat ik de lijnen weer langer laat (2,5 meter) zien ze iets of ruiken ze iets en vliegen in volle vaart de berm in. Ik ben er niet op verdacht en ik kan even niet genoeg tegenwicht bieden. Ik eindig zo'n beetje in een beukenhaag. Nu ben ik er echt even klaar mee. Ik pak de lijnen kort vast en marcheer in strak tempo naar huis, onderwijl met lage stem kortaf commando's geven. Dat zijn ze van mij niet gewend. Ik zie ze naar elkaar kijken en denken, wat doet die raar. Hoe raar ze het vinden blljkt bij de poort. Daar moeten ze zitten voor die open gaat. Neuh, dat doen we nu niet. Als jij raar doet, doen wij helemaal niks. Ik denk dat we er zeker vijf minuten gestaan hebben. Geen kontjes op de grond. Dan zie ik de humor van de situatie in en begin te lachen. Met hulp van twee stukkies kaas beide billen op de oprit, poort open en brokken in de bak. Inmiddels ligt het duo uitermate tevreden op hun kussens te pitten.
Ik denk dat ik toch de antitrek tuigen maar weer uit de kast ga halen. Ik hoop dat die konijnen nou eens aan een winterslaap gaan beginnen en zich niet meer buiten wagen en dat dit nog een eenmalige puberoprisping is. Het ging namelijk best goed de laatste tijd..
Mijn hoofddilemma: moet ik nu meer met ze gaan steppen? Of meer tijd in apart wandelen en weer opnieuw netjes aan de lijn lopen? Of toch de lokale jagersvereniging bellen dat ze eens wat aan die konijnen gaan doen...

Groetjes, Mireille

haha je schrijft echt heel leuk .... beleef het helemaal mee ... zou beginnen met jagersvereniging en als je ze toch belt stuur ze uit voorzorg dan vast ook deze kant op had dit met onze Ier toen. 
Kan je geen advies geven,  maar blijf dit even volgen. succes

Erg leuk geschreven , al zal je je niet zo gevoeld hebben.

Misschien inderdaad wat meer apart op stap? Voor in ieder geval een tijdje...

Whuuuuhuhuhu, hier is het al een hele week zo! Gelukkig kunnen die van mij meestal los, maar gisteren moesten ze een stuk aan de lijn (ik hoorde schoten in het bos, stomme jagers!), en vanmorgen weer de helft vd wandeling aan de lijn (mountainbikers in het bos). Met deze modder en sneeuw schuif ik dan ook als een Comedy Caper achter twee dampende doggies aan .'s Avonds waagt niemand zich hier gelukkig nog langs de dijken, dus kunnen ze weer los.
't Is het seizoen, al die energie in de lucht en de geuren in het bos... op de tanden bijten, meid! 

Haha geweldig verhaal, kan je geen advies geven

Ja je beschrijft het heel beeldend, je ziet het gewoon voor je. maar ik denk wel dat het weer mee speelt. Vanmorgen liep ik al heel vroeg een eind met Mika. Er lag sneeuw in de slootswallen, en Mika was helemaal hyperdepiep. Ze schoot alle kanten op aan de lijn (kan niet los) ze wist niet waar ze het eerst of laatst moest snuffelen. Ik heb dit gedrag al eerder gezien bij haar toen het gras 's morgens bevroren was, het lijkt wel of ze alle geuren opnieuw moeten uitvinden door de vorst of de sneeuw.

Blij dat ik niet de enige ben... Het is idd erg rijk aan geuren volgens mij... kunnen die stomme wilde beesten niet gewoon op hun plaats blijven en winterslaap houden..... . Ik moet ook een andere lijn, deze slipt als mijn handschoenen nat zijn en dat is niet fijn. Ik had Spot aan de heupgordel, dat scheelt al wel. Gisteren had ik twee lange handlijnen (5m) bij me en dat was niet helemaal een goed idee. Als je dan niet oplet ben je een vinger kwijt... omdat de ene naar rechts vliegt en de ander naar links (ja, gisteren was het niet veel beter dan vandaag... )

Mireille

...als ze zo gek zijn op kleine pony's, moet je misschien met een kleine pony gaan wandelen. Doggies gaan je voorbeeldig volgen !

Ik zie "hypere husky's" als titel, en denk: "moet ik lezen, is vast iets van Mireille, en dat zijn altijd zo'n leuke stukjes." Ik had gelijk. Twee maal nog wel: én een stukje van Mireille én heel leuk om te lezen.
En euh... herkenbaar. Dat mormel van mij durft ook af en toe eens een trekwedstrijdje te maken van iets wat "netjes aan de lijn lopen" zou moeten noemen. En ik kan dan ook in gedachten vloeken op andere hondeneigenaren die niet zo lief willen zijn om een andere kant op te gaan (vooropgesteld dat ze zouden kunnen gedachtelezen), om voetballers die wééral moeten trainen, of om katten die het wagen om tevoorschijn te komen...

Gelukkig heb ik maar één zo'n mormel. Al zou ik er stiekem graag nog eentje hebben...

En gelukkig gaat dat mormel van mij niet meer onverhoeds achter katten aan. Hij is blijkbaar nogal geschrokken toen ik, vloekend als een bootwerker, (pijnlijk) op mijn achterste belandde.

Om op je vraag te antwoorden: toch eens proberen om wat meer met ze te steppen, of ze goed te laten apporteren of zo. Doby en zijn beste vriend spelen graag "Pak het dan!" met een Kong Wubba. Maken ze zichzelf goed moe. En zijn daarna engeltjes aan de lijn.
Sterkte!

Hahaha, Floortje, een apporterende Husky! Als je een bal gooit, eten ze hem gewoon op '''!

Ik heb er een ! Shadow apporteert best graag hoewel hij er ook wel een spelletje pak me dan als je kan van wil maken... Maar ik krijg hem er niet echt moe mee. Denk dat ik morgen de step maar weer even pak...

Ik had al hersenwerk en clicker trucs vantevoren gedaan, helaas...

Mireille

Als ik nou echt interessant wil blijven moet ik trouwens een ezel meenemen... Die vind Shadow zooo leuk, vooral als ze terug gaan praten. Eens kijken of ik dat filpmje kam vinden

Mireille

Waw, Mireille, een apporterende husky! Wat een unicum! Vind ik knap, hoor 

Misschien moet je laarzen aandoen die binnenin konijnenpels hebben... blijven ze de hele tijd je voeten besnuffelen Of de ezel weggooien, Shadow brengt 'm wel terug... en daar wordt ie vast moe van !

Hilarisch verhaal!!! Maar dat snuffelen/trekken heeft dus met het seizoen te maken? En is dit dan het ergste seizoen, of komt er meer!?

Dank je wel dat je deze film met ons wilde delen ! Ik zag het allemaal levendig voor me, en zoooo herkenbaar !

Ik heb je vorige verhalen nog niet gelezen, dus kan zijn dat ik naar de bekende weg vraag.

Maar heb je ze wel eens aan elkaar gebonden ? Zodat ze elkaar omtrekken ipv jou ?

Ik kan je niet helpen met je dilemma, heb helemaal geen verstand van husky's.... .
Maar ik heb genoten van je verhaal!! ( sorry...)

@ simone: ze zeggen het, maar ze zeggen het ook als er sneeuw ligt (dan zijn de geuren sterker) en ook als het lente wordt (dan zijn de muizen weer actief) alleen in de zomer... is het iets rustiger. Er is altijd wel een excuus voor husky heren
Alle gekheid op een stokje, dit schijnt wel de ergste tijd van het jaar te zijn...

@jannie: nee, interessant idee alleen ben ik bang dat de een zich er niks van aantrekt als hij de ander omver trekt...
Heb jij het wel eens gedaan dan?

Mireille

Helaas niet. Had het heel graag gedaan, echter ik had maar 1 husky (zielig he?) en IK was dus het andere eindje van de treklijn
Je herkent ook altijd zo'n Husky eigenaar (met 1 exemplaar) meteen omdat 1 arm altijd veeel langer is dan de andere

Maar, had wel een verhaal gehoord van een Husky eigenaar die ze aan elkaar knoopte en op die manier kon loslaten.

Mijn Husky was helaas TE agressief/dominant naar andere honden om een tweede in huis te kunnen nemen. (zie verder m'n muilkorf vraag verhaal)


PS mijn Husky apporteerde ook.
En kon z'n eigen spullen opruimen (pak & plaats commando)

haha! Arme jij! Ik ben er vanochtend maar 1 voor 1 op uit geweest. Durfde het niet aan met die gladde wegen en trekkende honden.

Ik denk dat ze gewoon ff een puber streek hadden!
Mar het is o zo herkenbaar!