Duitse/deense dog, ervaringen?

Ik heb zelf geen Duitse Dog, vind ze prachtig en imponerend om te zien, maar niks voor mij

Ken wel een aantal mensen met doggen! Waaronder hele wisselende, verschillende ervaringen...

Ik ken een hopeloos geval (zo lijkt het althans ) waarmee ik in de les zat op de hondenschool. Een lange, magere man die een beetje onzeker is. Heeft zijn Dog niet goed opgevoed, want deze sprong op 2-jarige leeftijd nog tegen alles en iedereen aan, luisterde voor geen meter en was ontzettend hyperactief. Het was ook wel een lastig geval hoor, vanwege dus dat hyperactieve (hoewel ie ook te weinig uitgelaten werd, want hij trok zo hard aan de riem ) en hij was totaal niet geïnteresseerd in eten of speeltjes. Eigenlijk was ie alleen maar geïnteresseerd in andere honden, dus het was ook wel lastig om hem te laten gehoorzamen. Maar die man was ook veel te lief. Zei één keer zachtjes "zit" en als ie het dan niet deed, gaf ie meteen op. Hij zei dan lachend tegen de trainer: "hij doet het weer niet hoor, haha!" Hij werd natuurlijk wel begeleid door de trainer, maar luisterde nooit naar het advies wat er gegeven werd, maar deed gewoon wat ie zelf wilde (dus eigenlijk niks, want als het niet lukte stopte hij er gewoon volledig mee en ging aan de kant staan kijken naar de rest). Overdag was hij de hele dag werken, de kinderen waren bang voor de hond (vanwege al het gespring en lompe gedrag) en zijn vrouw kon er niks mee omdat die 'm niet kon houden en er ook een beetje bang voor was. Hij is dan ook al na de 6 lessen gestopt, want "hij doet toch niks". Vrees dat het niet goed afgelopen is met die hond...

Dan ken ik nog een hond die, ondanks positieve opvoeding en veel liefde toch erg angstig is helaas... Valt enorm uit naar zowel honden als mensen, dus die kom ik nu ook nooit meer tegen. Alleen eigen baas was vertrouwd.

Maar ik ken gelukkig ook een hoop leuke, goed opgevoede Doggen (en dat laatste is echt superbelangrijk, want als ie nog steeds veel opspringt/hard aan de riem trekt als ie een puber is, dan word je echt niet blij!). Hier in de buurt bijvoorbeeld, loopt een gezin met twee Doggen. Allebei super leuke, gezellig en sociale honden, zowel voor mensen als voor dieren. Kunnen zelfs met Kobus spelen!  Ze kennen het commando "rustig" en spelen dan heel voorzichtig, lief om te zien Maar ze laten ze bijna nooit spelen met kleine honden, omdat veel het niet leuk vinden. Kobus vond het voor eventjes leuk, maar op een gegeven moment vond de DD het zó leuk worden dat ie net iets te druk werd (raakte Kobus niet aan, maar ging gewoon heel hard rennen enzo). Dat vond Kobus toch net wat te intimiderend en toen was ie bang haha. Ze hebben 'm toen teruggeroepen en de hond kwam meteen. Luisterden allebei perfect (terwijl de ene nog maar een pup van 4 maanden was), maar ze vertelden ook dat dat echt wel nodig was bij dit ras. De jongste was een blauwe DD, met hele blauwe ogen, super mooi

Overigens waren die laatste DD's de grootste die ik ooit heb gezien! Ze vertelden ook dat allebei de ouders, van beide honden, veel groter waren dan normaal...

Wat ik zelf vooral heel jammer zou vinden als ik dit ras zou hebben, is dat het zo moeilijk voor ze is om leuk met andere honden te spelen. Voor heel veel honden zijn ze gewoon echt te groot, en veel zijn er bang voor ze...

ga niet slecht praten over deze hond, maar wel even benadrukken dat ik veronderstel dat hondenschool wel nodig is tenzij je veel ervaring hebt, bij ons op de manege waren er twee , als waakhond, eerst hadden ze een lrachtige grijze, superlief, vriendelijk wild, maar schat van een hond, lief voor de kindjes op kamp, maar de tweede een zandkleurige, heeft bij mijn weten geen hondenschool gedaan, en over de opvoeding weet ik niet veel, wat ik wel weet is dat hij mensen heeft gebeten op de manege achter mensen aanging en zeer dominant was, dit zijn mijn ervaringen met het ras, vind het overigens prachtige honden en ze hebben over het algemeen denk ik wel een goed karakter

Pooh zijn beide ouders zijn EuDDC goedgekeurd. In het keuringsrapport is ook houding (karakter) opgenomen, waarbij zowel moeder als vader "positief" zijn beoordeeld.

Dus ik zeg maar zo: qua erfelijke bepaling, zit het wel goed met Pooh, zijn eerste 8 weken zijn naar mijn idee goed geweest, dus...... Nu kunnen wij het alleen nog verpesten!

Kortom: naar school met Pooh! En ook thuis grenzen stellen, consequent zijn en knuffelen....

Het is niet altijd makkelijk (net als bij elke pup) en je moet denk ik vroeg beginnen en voortmaken (want snel groot dus), maar ook ik zou niet anders willen.

@ Iris Mijn dog speeld met labarador en groter zegmaar. Ik moet zeggen in het bos waar ik loop gaat het eigenlijk heel goed, ook met de kleine hondje. Je ziet die vaak eerst heel voorzichtig doen maar als ze door hebben dat Sjon niet kwaat doet gaat ook dat heel goed. Wel leuk hoor zo`n chi die aan Sjon zijn kont probeert te snuffelen.
En ja je moet ze opvoeden maar dat moet je volgens mij met iedere hond.
Wij wilde trouwens juist niet zo`n grote en Sjon is ook een klein maar breed dogje. (echt een Sjonnie is het geworden, zo`n sportschool type, haha)

Hij is inderdaad veel breder dan je ze meestal ziet! Wel mooi hoor Overigens lijkt me dat steeds groter fokken ook niet zo heel gezond... Maar misschien denk ik dat zelf maar, ik weet er niet zo heel veel van af

Inderdaad moet je iedere hond opvoeden, maar wat ik meer bedoel is dat de gevolgen bij deze hond gewoon zo veel groter zijn als je ze niet (goed) opvoed, dan bij de meeste andere rassen (op Newfoundlanders en dat soort rassen na dan ). Bovendien moet je ze ook wel sneller opvoeden dan de meeste andere rassen (lijkt me dan toch), omdat ze gewoon al zo snel zo groot zijn... En dan is het echt niet meer grappig als ze totaal niet luisteren.

Je hebt inderdaad wel honden waarbij het goed gaat met zo'n reus (zoals Kobus bijvoorbeeld haha ), maar mijn ervaring is toch wel dat veel honden (én hun baasjes!) het wat beangstigend of intimiderend vinden, zo'n joekel  Dat zei die vrouw met die twee DD's ook... Dat hun honden vrij weinig speelmaatjes hadden, omdat heel veel honden ze eng vinden (of anders hun baasjes, die gauw de andere kant op gaan). Of ze moeten zich heel erg inhouden. Eigenlijk konden ze het beste spelen met elkaar (of andere DD's). Het is natuurlijk moeilijker met zo'n hond dan met een middelmaatje, om leuke speelmaatjes te vinden. Dat denk ik dan, maar misschien heb ik het mis, want ik heb er zelf geen ervaring mee