Belonen, is dat eigenlijk wel zo goed? 
kai 
3 doggies
Heb je wel eens honden meegemaakt in hevige angst? Mijn ervaring is dat een hond in hevige angst alleen maar bezig is met overleven en niet met rationele overwegingen of bedenken hoe relavant voer is in die context. "
Niettemin, is de voerprikkel dan relevant als de hond enkel nog bezig is met overleven?
En in die niet extreme gevallen van angst waarin denken nog wel mogelijk is, hoe relevant is die voerprikkel dan?
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Belonen, is dat eigenlijk wel zo goed?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Siberienne 3 doggies
Niettemin, is de voerprikkel dan relevant als de hond enkel nog bezig is met overleven?
En in die niet extreme gevallen van angst waarin denken nog wel mogelijk is, hoe relevant is die voerprikkel dan? "
Op dat moment niet. Dus begin je op een moment dat de angst nog niet zo hevig is.
Quote uit dit artikel: http://www.patriciamcconnell.com/sites/default/files/Bark%202008%20Sep-Oct%20I%27m%20Okay%2C%20You%27re%20Okay.pdf
A Classical Approach
The greatest damage that's done with outdated “don't pet the dog” advice doesn't relate to storms, but to the pitfalls of trying to explain classical counter- conditioning (CCC). CCC can be a profoundly effective way to change behavior, because it changes the emotions that drive the behavior in the first place. A typical example in applied animal behavior is having visitors throw treats to a dog who is afraid of strangers. Understandably, many a client has asked, “But isn't giving him treats when he's barking and growling just going to make him worse? Won't he get reinforced for barking and growling?” The answer is no, not if his behavior is driven by fear. Remember, fear is no fun, and a few pieces of food, no matter how yummy, aren't going to override the brain's desire to avoid it.
Tossing treats (or toys) to a fearful dog can teach him to associate approaching strangers with something good, as long as the treat is really, really good, and the visitor is far enough away to avoid overwhelming the dog. CCC is one of the most important tools in a trainer or behaviorist's toolbox, yet it can be hard to convince people to try it. It feels like rewarding a dog for misbehaving, and in our punishment- oriented, “you've got to get dominance over your dog” society, it is tough for some people to do. But that's exactly what I did to cure another Border Collie, my Pippy Tay, when she developed a fear of storms many years ago.
Thunder Treats
Pippy and I would run outside and play ball every time a storm loomed. Pip loved ball play, and I wanted her to associate the feelings she had when fetching with a drop in barometric pressure. Once the storm rolled in, we'd go inside and I'd feed her a
piece of meat every time we heard thunder, no matter how Pip was behaving. I wasn't worried about her behavior; I was focused on the emotions inside that caused the behavior.
I even put thunder on cue. “Oh boy, Pippy, you get thunder treats!” I'd say each time we heard the thunder growl. Mind you, these words would come through clenched teeth at three in the morning, but for two summers, I chirped about thunder treats, pulled out the drawer beside the bed and fed Pip after each thunderclap. By the end of the summer, Pip stopped lacerating my face with panicked attempts to crawl inside my mouth to hide from the storm. She began to sleep through moderately loud storms, not even waking up to beg for treats when the thunder rolled. She came over to me when things got really loud, but with little of the panic she'd shown before.
In the interest of full disclosure, I should share that as Pip improved, I became conditioned in the other direction. I began to dislike storms, because even the quietest of them required that I stay awake long enough to hand Pip a treat after each thunderclap. And now that Pip is gone, it seems I'll have to start again with Lassie. Sigh. Maybe I should give myself a piece of chocolate every time I hand a treat to Lassie!
Dus grofweg op deze manier. Maar de clue voor mij is dat je dus moet.beginnen voor de hond 'over de flos' gaat. Nu heb ik geen extreem angstige honden getrained, Spotje kan wel eens wat paniekerig reageren op nieuwe dingen maar dat is niet te vergelijken met echt een doodsbange hond. Het lijkt me zeker niet gemakkelijk en volgens mij is een voorwaarde wel dat er een vertrouwensband moet zijn tussen hond en baas.
Mireille
kai 3 doggies
Op dat moment niet. Dus begin je op een moment dat de angst nog niet zo hevig is.
Quote uit dit artikel: http://www.patriciamcconnell.com/sites/default/files/Bark%202008%20Sep-Oct%20I%27m%20Okay%2C%20You%27re%20Okay.pdf
A Classical Approach
The greatest damage that's done with outdated “don't pet the dog” advice doesn't relate to storms, but to the pitfalls of trying to explain classical counter- conditioning (CCC). CCC can be a profoundly effective way to change behavior, because it changes the emotions that drive the behavior in the first place. A typical example in applied animal behavior is having visitors throw treats to a dog who is afraid of strangers. Understandably, many a client has asked, “But isn't giving him treats when he's barking and growling just going to make him worse? Won't he get reinforced for barking and growling?” The answer is no, not if his behavior is driven by fear. Remember, fear is no fun, and a few pieces of food, no matter how yummy, aren't going to override the brain's desire to avoid it.
Tossing treats (or toys) to a fearful dog can teach him to associate approaching strangers with something good, as long as the treat is really, really good, and the visitor is far enough away to avoid overwhelming the dog. CCC is one of the most important tools in a trainer or behaviorist's toolbox, yet it can be hard to convince people to try it. It feels like rewarding a dog for misbehaving, and in our punishment- oriented, “you've got to get dominance over your dog” society, it is tough for some people to do. But that's exactly what I did to cure another Border Collie, my Pippy Tay, when she developed a fear of storms many years ago.
Thunder Treats
Pippy and I would run outside and play ball every time a storm loomed. Pip loved ball play, and I wanted her to associate the feelings she had when fetching with a drop in barometric pressure. Once the storm rolled in, we'd go inside and I'd feed her a
piece of meat every time we heard thunder, no matter how Pip was behaving. I wasn't worried about her behavior; I was focused on the emotions inside that caused the behavior.
I even put thunder on cue. “Oh boy, Pippy, you get thunder treats!” I'd say each time we heard the thunder growl. Mind you, these words would come through clenched teeth at three in the morning, but for two summers, I chirped about thunder treats, pulled out the drawer beside the bed and fed Pip after each thunderclap. By the end of the summer, Pip stopped lacerating my face with panicked attempts to crawl inside my mouth to hide from the storm. She began to sleep through moderately loud storms, not even waking up to beg for treats when the thunder rolled. She came over to me when things got really loud, but with little of the panic she'd shown before.
In the interest of full disclosure, I should share that as Pip improved, I became conditioned in the other direction. I began to dislike storms, because even the quietest of them required that I stay awake long enough to hand Pip a treat after each thunderclap. And now that Pip is gone, it seems I'll have to start again with Lassie. Sigh. Maybe I should give myself a piece of chocolate every time I hand a treat to Lassie!
Dus grofweg op deze manier. Maar de clue voor mij is dat je dus moet.beginnen voor de hond 'over de flos' gaat. Nu heb ik geen extreem angstige honden getrained, Spotje kan wel eens wat paniekerig reageren op nieuwe dingen maar dat is niet te vergelijken met echt een doodsbange hond. Het lijkt me zeker niet gemakkelijk en volgens mij is een voorwaarde wel dat er een vertrouwensband moet zijn tussen hond en baas.
Mireille "
Oh okay, dus als ik het goed begrijp ga je op het randje zitten van wat nog acceptabel is voor de hond, om van daaraf steeds dichter bij het enge te komen dmv een voedselprikkel. Het welbekende "lokken" dus eigenlijk.
Ik denk dat dit inderdaad wel kan werken als de angst niet al te ver is doorgeslagen, want is die dat wel denk ik niet dat je nog een werkbare afstand gaat vinden om te beginnen het gedrag te "CCCen" dus. Daarnaast blijf ik het wat instrumenteel vinden, en zie ik dit soort zaken ook weer in een sociaal licht, maar dat heb ik eerder in dit topic al uitgelegd hoe ik het zie, dus dat zal ik niet herhalen.
Maar bedankt Mireille, ik begrijp nu in ieder geval vanuit welk gedachtegoed men dan handelt.
Petra, *Lily Jane* & Jip
3 doggies
@Kai
In mijn opinie is in een situatie van hevige angst/paniek de voerprikkel niet relevant omdat de hond op dat moment bezig is met overleven.
Gebruik maken van de voerprikkel kan m.i. in sommige gevallen relevant zijn en in andere gevallen niet. Dat zul je geval tot geval moeten bekijken.
Het is niet het welbekende 'lokken' zoals je net schreef. Dit impliceert dat je de hond tracht te overtuigen, gebruikmakend van voerprikkel, om het enge aan te gaan. Voer kan ook gebruikt worden om een negatieve prikkel te associeren met iets positiefs (maar ook dan alleen wanneer de hond het ook beschouwt als iets positiefs). Dit kan alleen als je binnen de grens blijft van een voor de hond acceptabele afstand. Waarbij de hond nog wel geconfronteerd wordt met de negatieve prikkel, maar nog niet in hevige angst verkeerd. Alleen op geleide van de hond kun je de afstand verkleinen. Schiet je hond weer in het fight, fligt or freeze mechanisme ben je over de grens gegaan die hij aankan en zul je de afstand weer moeten vergroten. Overigens is het in mijn opinie geen opzichzelfstaande instrumentele training. Het gaat uiteraard altijd in samenwerking binnen de sociale relatie. Voer als middel en niet als beloning voor goed gedrag, maar dat is hoe ik het zie '
Siberienne 3 doggies
Daarnaast blijf ik het wat instrumenteel vinden, en zie ik dit soort zaken ook weer in een sociaal licht, maar dat heb ik eerder in dit topic al uitgelegd hoe ik het zie, dus dat zal ik niet herhalen.
Maar bedankt Mireille, ik begrijp nu in ieder geval vanuit welk gedachtegoed men dan handelt. "
het is ook instrumenteel, ik denk ook niet dat het makkelijk werkt zonder basis relatie. Ik vind het zelf niet lokken, de hond hoeft niets te doen om de ' beloning' te krijgen. Het gaat om associatie. Eten heeft smaak en geur, en in het algemeen een associatie met een goed gevoel. Daar maak je gebruik van. geuren en emoties liggen immers heel dicht bij elkaar,
Groet, Mireille
Siberienne 3 doggies
In mijn opinie is in een situatie van hevige angst/paniek de voerprikkel niet relevant omdat de hond op dat moment bezig is met overleven.
De voerprikkel kan m.i. in sommige gevallen relevant zijn en in andere gevallen niet. Dat zul je geval tot geval moeten bekijken.
Het is niet het welbekende 'lokken' zoals je net schreef. Dit impliceert dat je de hond tracht te overtuigen, gebruikmakend van voerprikkel, om het enge aan te gaan. Voer kan gebruikt worden om een negatieve prikkel te associeren met iets positiefs. Dit kan alleen als je binnen de grens blijft van een voor de hond acceptabele afstand. Waarbij de hond nog wel geconfronteerd wordt met de negatieve prikkel, maar nog niet in hevige angst verkeerd. Alleen op geleide van de hond kun je de afstand verkleinen. Schiet je hond weer in het fight, fligt or freeze mechanisme ben je over de grens gegaan die hij aankan en zul je de afstand weer moeten vergroten. Overigens is het in mijn opinie geen opzichzelfstaande instrumentele training. Het gaat uiteraard altijd in samenwerking binnen de sociale relatie. Voer als middel en niet als beloning voor goed gedrag, maar dat is hoe ik het zie '
"Petra, je legt het duidelijker uit dan ik, dank je!
Mireille
J. & T. van H & D 3 doggies
Honden kunnen dus vluchten d.m.v. meerdere motivaties, als het om angst gaat zou ik geen koekjes o.i.d. gebruiken, koekjes o.i.d. Zijn stoffelijke zaken en niet echt relatie opbouwende hulpmiddelen als het gaat om angst gerelateerde zaken.
Wat belangrijk is dat de hond niet kan vluchten, vluchten verandert de stoffen. die ontstaan tijdens de angst periode in het lichaam, in een stof die een soort van uitwerking hebben vergelijkbaar met de kick die je krijgt van verdovende middelen.
Maar ook belangrijk dat de angst controleerbaar blijft, honden waarvan het stress gehalte te hoog is niet meer ontvankelijk voor communicatie of voedsel.
En je hebt een begeleider nodig waar de hond op kan vertrouwen, meestal is dat de baas zelf. Is die begeleider er niet dan staat de hond er als het ware alleen voor.
Dus geheel afhankelijk van de hond/baas relatie kan je wel of (nog) niet het probleem aanpakken. De hond zal zijn angst probleem onder ogen moeten komen, en de stress moet beperkt blijven tijdens zo'n sessie, je moet ervoor zorgen dat deze sessie ook positief wordt afgesloten de hond mag dus niet gestrest zijn angst object verlaten.
Dus voordat je dit soort dingen aanpakt moet je goed weten waar je aan begint op dat moment, je moet er dus per sessie genoeg tijd voor hebben vrijgemaakt, en de sessie moet niet onderbroken worden door wat dan ook .
J. & T. van H & D 3 doggies
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
Flooding is een methode waarbij je de hond zeer intens en zo langdurig en heftig mogelijk aan de angst(prikkel) bloot te stelt waardoor de angst uiteindelijk uitdoofd. Hier zitten wel haken en ogen en zijn risico's aan verbonden. Maar ik kreeg even de indruk dat je die kant op stuurde en vandaar dat ik even verduidelijking vroeg.
J. & T. van H & D 3 doggies
Ik heb de term net even opgezocht, mar ik vind niet dat je de hond langdurig en zeer heftig moet blootstellen aan een angstprikkel. Ik vind het erg belangrijk dat je je inleeft in het probleem, bewust blijft wat het effect kan zijn van angstproblemen en dat het te helpen wezen de angst onder ogen gaat zien zodat de hond in dit geval ook een andere beleving ervaart.
Doberkiki 3 doggies
Vind het een geweldig topic, jammer dat ik me er nog niet eerder aan gewaagd heb.(dit topic bedoel ik)
Is het al gemeld dat trainen met beloning; het conditioneren, zo je het mathematisch wilt, het sterkst werkt wanneer de beloning slechts in 1 keer op 2 gegeven wordt?( de hond vanuit Pavlov bekeken)
ik zelf ben snel de tel kwijt
, maar wou het maar even meegeven.(voor iemand me op Pavlov gaat vastpinnen...ik heb ook geen ratten in kooitjes...)
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
@J&T
Ah oke, geen flooding. Dan had ik een verkeerd beeld bij wat je schreef.
Kun je aangeven hoe dat er voor jou dan in de praktijk aantoe gaat op de manier die jij beschrijft?
J. & T. van H & D 3 doggies
Ah oke, geen flooding. Dan had ik een verkeerd beeld bij wat je schreef.
Kun je aangeven hoe dat er voor jou dan in de praktijk aantoe gaat op de manier die jij beschrijft? "
Eerst moet ik weten wat de relatie baas/hond is, dus d.m.v. verschillende testen kijken hoe de hond reageert op de baas en de handelingen van de baas.
Gerelateerd aan het soort probleem ga ik prikkels toevoegen tijdens de lessen en kijk hoe de hond reageert maar vooral hoe de baas reageert en daar zie je vaak al waar dingen mis gaan. En daar begint de sturing eigenlijk al, ik laat de baasjes zien d.m.v. hun hun eigen honden wat
het effect is wanneer ze iets anders gaan reageren. Hier gaan vaak een paar weken over heen en daarna probeer ik de situatie zo te beïnvloeden dat we steeds dichter bij het ware probleem komen en blijf observeren hoe baas en hond reageren. Ik ben een voorstander van dat baasjes zelf de problemen oplossen en probeer ze duidelijk te maken waar ze mee bezig zijn, want uiteindelijk moeten die twee het samen doen.
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
Eerst moet ik weten wat de relatie baas/hond is, dus d.m.v. verschillende testen kijken hoe de hond reageert op de baas en de handelingen van de baas.
Gerelateerd aan het soort probleem ga ik prikkels toevoegen tijdens de lessen en kijk hoe de hond reageert maar vooral hoe de baas reageert en daar zie je vaak al waar dingen mis gaan. En daar begint de sturing eigenlijk al, ik laat de baasjes zien d.m.v. hun hun eigen honden wat
het effect is wanneer ze iets anders gaan reageren. Hier gaan vaak een paar weken over heen en daarna probeer ik de situatie zo te beïnvloeden dat we steeds dichter bij het ware probleem komen en blijf observeren hoe baas en hond reageren. Ik ben een voorstander van dat baasjes zelf de problemen oplossen en probeer ze duidelijk te maken waar ze mee bezig zijn, want uiteindelijk moeten die twee het samen doen. "
J&T, dank je wel voor je reactie. Het roept wel wat vragen op.
Kun je ook aangeven aan de hand van wat voor testen je onderzoekt hoe de relatie baas/hond is en wat je hieruit interpreteert? Wat voor soort prikkels ga je toevoegen? Wat kunnen de handelingen in de sturing zijn?
Ik zou er graag een wat helderder beeld van te krijgen.
J. & T. van H & D 3 doggies
J&T, dank je wel voor je reactie. Het roept wel wat vragen op.
Kun je ook aangeven aan de hand van wat voor testen je onderzoekt hoe de relatie baas/hond is en wat je hieruit interpreteert? Wat voor soort prikkels ga je toevoegen? Wat kunnen de handelingen in de sturing zijn?
Ik zou er graag een wat helderder beeld van te krijgen. "
Wat wij belangrijk vinden is de relatie baas/hond, dus de testjes zijn gericht op baas/hond. We laten ze lopen en kijken wat de hond doet tijdens het normale wandelen, we verlengen en verkorten de riem, we laten de baas linksaf en rechtsaf, links en rechtsomkeer gaan, voor de hond langs en van de hond af. We laten ze fysieke handelingen doen bij de hond, zit, lig, aaien in alle posities. Ik neem soms een hond mee of laat klanten langs elkaar heen lopen en verkleinen de afstanden. We laten paarden tussen de honden in lopen. We laten de honden los lopen en de baasjes opdrachten geven enz. En kijken bij alles hoe de hond en de baas hier op reageren, zodra we weten dat de relatie goed is kunnen we verder met de problemen maar dan zie je vaak al dat probleempjes zich al langzaam aan het oplossen zijn.
De sturing die we aangeven is niets anders dan bepaalde handelingen net iets anders te doen. De gehele communicatie, excl. de commando's, is non-verbaal, alleen door lichaamstaal, houding baas, tempo waarin ze lopen, kiest de baas zijn eigen weg of laten ze dit per ongeluk aan de hond over enz.
Op deze manier krijg je een compleet plaatje over de baas en de hond en alles wat er gebeurt als wij er niet bij zijn. De conclusies die we trekken over hoe de honden reageren bij het doen van bepaalde handelingen laat ik in het midden maar het geeft een leuk beeld vaak over de motivatie van de hond en hoe de hond denkt over de relatie met zijn baas.
bassie 3 doggies
@j@t
Maar daarmee maak je het probleem en de oplossing volledig afhankelijk van de eigenaar. Het probleem is er dus nog steeds als de eigenaar er niet bij is. Waarom niet de oplossing onafhankelijk maken van de eigenaar zoals genoemd met klssieke conditionering. Hiervoor is overigens geen band/relatie nodig. Het zou zelfs met een voertjesmachine kunnen zijn. Het gaat om de associatie. Dat je daarnaast werkt aan een goede band met de eigenaar is altijd goed, maar niet noodzakelijk voor het oplossen van een angstprobleem.
kai 3 doggies
het is ook instrumenteel, ik denk ook niet dat het makkelijk werkt zonder basis relatie. Ik vind het zelf niet lokken, de hond hoeft niets te doen om de ' beloning' te krijgen. Het gaat om associatie. Eten heeft smaak en geur, en in het algemeen een associatie met een goed gevoel. Daar maak je gebruik van. geuren en emoties liggen immers heel dicht bij elkaar,
Groet, Mireille
"
Maar dit roept wel de vraag op, hoe associeert die hond? Want de associatie tussen een specifieke mens en een voedselprikkel is misschien nog wel te manipuleren, maar hoe laat je de hond nou de associatie leggen tussen een voedselprikkel en schemer? Binnen die schemer zijn nog tal van andere zaken aanwezig (neem dat je dan toch naar buiten moet) Lijkt mij een lastige zaak.
kai 3 doggies
Maar daarmee maak je het probleem en de oplossing volledig afhankelijk van de eigenaar. Het probleem is er dus nog steeds als de eigenaar er niet bij is. Waarom niet de oplossing onafhankelijk maken van de eigenaar zoals genoemd met klssieke conditionering. Hiervoor is overigens geen band/relatie nodig. Het zou zelfs met een voertjesmachine kunnen zijn. Het gaat om de associatie. Dat je daarnaast werkt aan een goede band met de eigenaar is altijd goed, maar niet noodzakelijk voor het oplossen van een angstprobleem. "
Je maakt de oplossing inderdaad baasafhankelijk, of beter gezegd "relatieafhankelijk" maar de baas hoeft na verloop van tijd niet constant aanwezig te zijn. Een hond is enorm gericht op geuren, en op het moment dat de geur van de baas dermate vertrouwen opwekt is de fysieke aanwezigheid van de baas (op korte termijn natuurlijk) niet zo zeer meer nodig omdat de geur van de baas nog rondom de hond hangt.
Vandaar dat ik dus ook een grote voorstander ben van het markeren, wat in de regel dan eigenlijk niks anders is dan aaien en knuffelen, waarbij je dus met twee van je voorname geurbronnen (handen) intensief contact maakt met de hond.
bassie 3 doggies
Honden leren context gebonden!
kai 3 doggies
Honden leren context gebonden! "
Ja, maar in die schemer zitten toch tal van andere zaken (auto's, bomen, andere mensen, fietsers, blaadjes, etc etc etc) waarom zou de hond die voedselprikkel dan niet zien in context van de fietser die voorbij komt, of de auto op de hoek, etc etc etc?
Of ga je er dan vanuit dat als je het consequent blijft doen de enigste constante factor de schemer is, en dat de hond dat vanzelf in gaat zien? Ik zeg niet dat het niet zo is hoor, maar het lijkt me een lastige bezigheid.
goja 3 doggies
Maar dit roept wel de vraag op, hoe associeert die hond? Want de associatie tussen een specifieke mens en een voedselprikkel is misschien nog wel te manipuleren, maar hoe laat je de hond nou de associatie leggen tussen een voedselprikkel en schemer? Binnen die schemer zijn nog tal van andere zaken aanwezig (neem dat je dan toch naar buiten moet) Lijkt mij een lastige zaak. "
volgens mij is dit ook de kern van het probleem van "belonen cq afleiden"
hetzelfde geldt trouwens voor straffen, de timing is zo essentieel, ik heb daar al eerder aan gerefereerd maar er wordt erg makkelijk aan voorbij gegaan
ik heb zelf met mijn vorige hond, die eerder schotvast was, een "onweer' probleem gehad, dat joeg hem behoorlijk angst aan, ik heb hem toen leren spelen met zijn "onweerknuffel" bij een naderende bui. (hij kende wel 20 knuffels bij naam dus die kon er ook wel bij), het heel ergerlijke hiervan was wat ik ook lees in het gequote stuk wat Mireille heeft geplaatst, de hond ging dwingen, bij het minste of geringste stond hij met die speel, gingen we er niet op in, ging hij "angstig" ijsberen. Hoewel ik niet geloof dat hij zijn onrust speelde, was er dus wel iets fout gegaan in het associeren blijkbaar.
soms vraag ik me weleens af, wat we hem toen precies hebben geleerd en of dat nu wel zo handig was............
wat is angst is dan de vraag, en wat is aandacht trekkend gedrag, en hoe onderscheidt je dat, want ik denk dat het ook nog door elkaar heen kan lopen.......... denk ik hoor.
bassie 3 doggies
Door het op verschillende plaatsen te doen leert je hond dat al die andere prikkels er niet toe doen.
kai 3 doggies
Dus dan ga je werken vanuit die constante factor = Schemer
Duidelijk, bedankt.
goja 3 doggies
ik vraag me af of je nu een hond niet onderschat (en tegelijkertijd overschat)
ik heb akelige dingen zien gebeuren met straffen en verkeerde context, terwijl het voor ons mensen toch zo duidelijk was............. maar niet voor de hond, die puur op het moment reageert.
anderzijds, honden kunnen heel goed anticiperen en manipuleren, en kijken zo goed naar wat er gebeurd dat ik me echt afvraag in hoeverre je met belonen met voer niet heel erg gestuurd gaat worden door je hond (die de zaken dus omkeerd).
bassie 3 doggies
@goja
Vergeet niet dat je hier niet aan het belonen bent. Je bent alleen een goed gevoel aan het geven. Dat koppel je aan het waarnemen van de angstveroorzakende prikkel. Heeft weinig met timing te maken.
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
@Dank je wel voor je reactie J&T.
Wat me in zowel jouw reactie als in die van Kai opvalt is dat de hond compleet afhankelijk van de mens gemaakt wordt. 'Het raam' dus. In mijn opinie doe ik de hond meer recht wanneer ik hem help dmv een instrumentele training, klassieke condotionering, om de negatieve prikkel een positieve associatie mee te geven zodat de prikkel niet meer als negatief ervaren wordt. Hiermee help ik de hond ook echt om het leven te veraangenamen en maak het niet uitsluitend afhankelijk van mij. Ik ben geen constante factor, in elk geval niet constant genoeg.
kai 3 doggies
Wat me in zowel jouw reactie als in die van Kai opvalt is dat de hond compleet afhankelijk van de mens gemaakt wordt. 'Het raam' dus. In mijn opinie doe ik de hond meer recht wanneer ik hem help dmv een instrumentele training, klassieke condotionering, om de negatieve prikkel een positieve associatie mee te geven zodat de prikkel niet meer als negatief ervaren wordt. Hiermee help ik de hond ook echt om het leven te veraangenamen en maak het niet uitsluitend afhankelijk van mij. Ik ben geen constante factor, in elk geval niet constant genoeg. "
De vraag is in hoeverre een hond dat kan, en ook wil, onafhankelijk zijn van z'n mens. Als je kijkt naar experimenten waarin honden zich letterlijk gaan richten op mensen voor een antwoord, dan vind ik dat boekdelen spreken voor hoe het beestje uit zichzelf in elkaar zit. Wil niet zeggen dat ie het niet zou kunnen, zelf een oplossing zoeken, maar wil wel zeggen dat zijn voorkeur heeft de gerichtheid op de mens.
Ga je dat systematisch afwijzen weet ik niet zo zeker of je nog hondvriendelijk bezig bent.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Belonen, is dat eigenlijk wel zo goed?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?