dexter overleden:'c

het is gisteren avond gebeurt:s alles ging zo snel:c
we wouden hem binnen hale maar omdat hij zich aan het amuseren was lieten we hem nog even buiten
een uurtje later gingen we hem dan maar halen en toen was hij weg,poort afgesloten enalles dus ben ik samen met men ouders gaan zoeken een uur lang
toen we terug thuis kwamen hebben we het idee gehad het zeil van ons(ingebouwd) zwembad te halen
ik deed het omhoog en zag zijn lieve snuit drijven
ik kon me niet meer bedwingen en ben in tranen uitgebarsten:c
hij was 6jaar en altijd en lieve en trouwe hond en ging nooit in de buurt van het zwembad:c
ik hoop op wat tips op het rouwproces te vermakkelijken ook al is dit nooit makkelijk ik hield ontzettend veel van hem:c was zowat alles voor mij:c

R.I.P dexter:c we zullen je nooit vergeten en we gaan je missen kleine makker:(

Wat een nachtmerrie voor jullie.

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van jullie maatje!

Helaas geen tips.. Dit moet slijten.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst de komende tijd!

oh wat erg ik heb er gewoon geen woorden voor.

Heel veel sterkte met het zware verlies van jullie vriendje. Maar hij blijft altijd een plaatsje houden in je hart!

bedankt iedereen en jua het was verschrikkelijk:c vandaag hebben we hem dan maar laten begraven:c(ik ben zelf nog maar 17) dus men ouders moesten het doen:c ik heb nu zijn kussen bij mij op de kamer gelegt ter gedenking c: ik hield van hem alsof hij men enige vriend was

Heel veel sterkte!

veel sterkte meid helaas heb ik hier geen woorden voor

Ahgosh! Ik wens je super veel stertke met dit grote verlies
Zo'n verlies blijft je altijd nog wel bij. Maar ik zou nu gewoon rustig aan doen en gewoon denken aan de leuke en lieve dingen die jullie hebben gedaan die 6 jaar

ben een jongen hoor...
en jua dat probeer ik maar ik mis em zo:c elke namiddag zat hij bij mij en nu jua het is hier zo leeg:c

Oh wat erg, een echte nachtmerrie
Heel veel sterkte met dit grote verlies!
Denk aan de vele mooie herinneringen die je hebt met hem!

Oooh ik dacht dat het over mijn reactie ging van "ik ben een jongen hoor" haha.. maar het was van het baasje boven mij. Ik moet echt even beter lezen

haha ja en ik ook dus sorry... jongen/ meisje maakt niet uit want het verdriet blijft voor eenieder hetzelfde, veel sterkte

Heel veel sterkte, het is afschuwelijk wat je hebt meegemaakt en het is logisch dat je er verdriet van hebt..

Dat heeft tijd nodig, je zegt zelf al het was je beste vriend.. daar mag je best heel verdrietig om zijn..

Sterkte

kvoel me nu gewoon niet meer goed in men eigen huis:s

ahh arm beessie, pfff wat lijkt me dat vreselijk!!! heel veel sterkte ermee!

vreselijk wens jullie erg veel sterkte.groeten greet

aah guss t arme beessie..

sterkte..

grtz.

wat verschrikkelijk zeg! heel veel sterkte!

bedankt iedereen khoop dat hij gelukkig is waar hij nu is:c het erge is dat als we niet ware gaan zoeke en direct hadde gekeken hij nog kans had om te overleven:c doet het extra veel pijn :(

Heel veel sterkte met je verdriet Glenn 1
Rust zacht lieve Dexter !

Wat afschuwelijk Glenn. Ik wens je heel veel kracht toe om dit enorme verlies te kunnen dragen.

Tips zijn er niet echt denk ik. Rouwen doet iedereen op zijn eigen manier. Daar zijn geen regeltjes voor, het is iets wat je overkomt.

Ik begrijp je gevoelens wel, omdat ik mijn lieve Luca 4 maanden geleden verloor door een ongeluk. Geen afscheid meer kunnen nemen geeft een gevoel van verschrikkelijke machteloosheid. Het is zo oneerlijk.

Veel sterkte!

Glenn, zet die 'alsen ' uit je hoofd...het was je beste vriend, ik leef erg met je mee...een hond is zo'n schat...
Ik wil je veel sterkte wensen, er valt jullie niks te verwijten, dit is een ongeluk...

sterkte

Hoi Glenn,
Veel sterkte met dit grote verlies.
Mijn enige advies is van te proberen niet te veel schuldgevoel te hebben. Dat is niet eenvoudig, want toen mijn meisje in maart stierf heb ik ook veel gedacht van wat als en waarom niet dit... maar het veranderd niets en uiteindelijk weet je niet hoelang hij daar al was en of er nog wel iets aan te doen was.

Sommige dingen gebeuren nu eenmaal, en bij een jonger dier en zeker zo onverwacht is schuldgevoel vaak aanwezig maar echt niet nodig.

Het verdriet moet je gewoon over je laten komen, langzaam slijt het een beetje en zal je het een plaats kunnen geven, maar je vriend zal voor altijd in je hart blijven, en zal je op de gekste momenten bij de gewoonste dingen weer even in je gedachten begroeten.

Geniet van de mooie herinneringen, vertel er over en hij zal altijd bij je blijven.

Ik wou dat ik je een wondermiddel kon aanraden, maar dat is er niet.... dus veel sterkte van ons allemaal!

Wat erg als je zoiets meemaakt,ik wens jullie veel sterkte toe

wat een nachtmerrie

Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies

Wat verschrikkelijk..

tja, tips om het verlies dragelijker te maken...
veel over praten, dat heeft bij mij in ieder geval wat geholpen.

maar de pijn gaat niet weg..het slijt gedurende de jaren...maar weggaan doet het niet.
Ik heb helaas ook abrupt afscheid moeten nemen van mijn hondje diesel..hij was ook 6 jaar en mijn allesje.
Ik weet als geen ander hoe je je moet voelen!

Probeer de leuke dingen van je hond te herinneren...en weet dat hij altijd bij je is in je gedachten en hart!

Heeeeel veeel sterkte!

Heel veel sterkte in deze moeilijke dagen.

Zoiets verwacht je niet en de schok zal groot zijn. Belangrijk is nu : De band die je met Dexter had. Of hij nu 6 jaar mocht worden of 100. De band die blijft en je bewaart hem in je gedachten en in je hart.

Het is spijtig genoeg gebeurd en hoe graag je het ook zou willen, je kunt het niet terugdraaien. Maak jezelf geen verwijten. Dit kon je niet voorspellen. Zwembad met dekzeil... Het gebeurt ook met kinderen spijtig genoeg, en zij worden normaal gezien nog beter in het oog gehouden.

Ik wens je de mooie herinneringen aan Dexter toe en dankbaarheid dat je hem in je leven gehad hebt. Ondanks wat er gebeurd is zijn jullie maatjes voor altijd.

Hoi Gwen,

Iedereen heeft op zijn eigen manier verdriet, maar sommige dingen hebben we allemaal. Iedereen voelt zich op een of andere manier vaak schuldig. Mijn hond ging dood aan een darmtumor, ik voelde mij ook schuldig, had ik niet eerder op een operatie aan moeten dringen bij de dierenarts, dan was... Maar in het leven gebeuren hele nare dingen die je niet onder controle hebt. Je kunt niet alles voorkomen. Wat jouw Dexter overkomen is, is heel erg, maar je had dit niet kunnen voorzien. Daarmee had je het dus ook niet kunnen voorkomen.
In een rouwproces, waarje nu doorheen moet, zitten vaak ook ng andere fases, boosheid bijvoorbeeld. Ik was heel boos op de dierenarts omdat de halsband van mijn hond niet bewaard was maar mee gecremeerd. Terwijl ik daar aan de balie stond, wist ik dat ik boos was omdat ik verdrietig was. Want hoe boos ik ook was, hoe schuldig of hoe verdrietig ook, ik kreeg er Janouk niet mee terug. Dat betekent niet datje niet boos, of verdrietig mag zijn, natuurlijk wel. Het is niet meer dan normaal. Het hoort er allemaal bij, je moet er doorheen. En dan, op een gegeven moment, leer je het aanvaarden dat hij er niet meeris, maar dat hij toch nog altijd bij je is, in je herinneringen. Dat duurt even, hoe lang dat is voor iedereen verschillend, maar eens komt die dag.

Sterkte ermee meid!

Mireille