Grommende rottweiler

Hoihoi allemaal, 

Over een aantal weken krijgen wij ons nieuwe rottweiler pupje. Hoewel vooral m'n ouders over opvoeding en training zullen gaan, heb ik toch een vraag aangezien ik toch ook  tijd wil vrijmaken om met de hond bezig te zijn.

Hiervoor hadden wij ook een rottweiler, zij was 9 jaar geworden. Hele lieve hond, naar m'n vader luisterde ze PERFECT. Naar de rest iets minder, en naar mij eigenlijk heel slecht, tenzij ik alleen met haar was, dan had ik haar volle aandacht en kon ik bijv. een koekje voor haar neerleggen en ze at het pas als ik zei 'toe maar'. 

Maar ik heb twee vervelende herinneringen met haar, en bij beide keren wist ik totaal geen houding te geven omdat ik aardig geschokt was. Eerste keer toen was ik nog heel jong, 10a11 jaar denk ik zo. Ze had een heerlijk groot bot gekregen, zo'n kalfsbot, en daar lag ze op te kluiven. Ze lag in de tuin, en ik kwam naar buiten lopen. Ik zag haar helemaal verstijven, lippen optrekken en grommen. Echt haar bot beschermen. 
Ze had geen voernijd, ik kon altijd zo bij haar eten als ik bijvoorbeeld nog wat extra erbij wilde doen. Eten hebben we nooit afgepakt trouwens. Daarna ook nooit meer gezien. Ik was heel erg geschrokken, en ging terug naar binnen en riep "MAMA! Breston doet eng!" , en toen kwam m'n oudste zus naar buiten lopen en liep resoluut op Breston of en pakte dat bot af met het bericht "Ben je gek geworden Breston? Zo grommen naar ons!" , en echt de seconde dat ze dat bot had zat de hond weer vrolijk naar haar te kijken van: "Oke, en nu? " 

Maargoed, tweede voorbeeld. We zaten allemaal buiten, hond er ook bij, en m'n vriend en ik zaten naast elkaar. Breston zat constant om aandacht te schooien en in m'n gezicht te hijgen, dus ik stuur haar weg. Dat doet ze braaf. Gaat ze aan de andere kant zitten, bij m'n vriend in z'n gezicht hijgen. Ik zag dat hij het vervelend vond, dus stuurde haar weer weg. Ik werd genegeerd, dus ik stond op om haar weg te sturen. Ze verstijfde helemaal en begon te grommen naar me. Weer was ik aardig geschokt, want de laatste keer dat ze gromde was dus zo'n 8 jaar daarvoor, en weer wist ik niet wat ik moest doen. M'n andere zus schrok net zo erg en riep een beetje in paniek "BRESTON! Ga naar je plaats!" , en toen deed ze dat heel langzaam. Minuutje daarna was ze weer terug haar gewone lieve zelf alsof er niets gebeurd was. 
Moet er wel bij zeggen dat bij die tweede keer, ik 8 weken daarvoor niet thuis was. Dus ik had haar 8 weken niet gezien. Geen idee of dat wat uit heeft gemaakt.

Maar nu mijn vraag. Bij beide keren wist ik totaal niet wat ik moest doen. Ik ben geen Cesar Milan die op een grommende hond af stapt,zoals m'n vader rustig zou doen. 
Wat nou als deze nieuwe hond ook een keer naar me gaat grommen, zoals Breston dat deed. WAT moet ik dan doen? Ik heb echt geen flauw idee en weet dan geen houding te geven. Aangezien ik haar helemaal niet zo kende, ze was juist een ontzettend knuffelhond. 

Ik hoop op advies, wat je moet doen als een (volwassen) hond op zo'n manier naar jou gromt. Zonder gevaar te lopen gebeten te worden.

Even diep ademhalen rustig worden en dan stuur je haar weg . Die rottweiler voelde dat jij de zwakste schakel was . Ik heb toen ik 12 was ook wel een paar gaatjes in m'n arm opgelopen door een niet goed opgevoede labrador maar ik ben niet zo snel onder de indruk . Meestal reageer ik in dezelfde mate van agressie als de hond doet . Dus hond waarschuwt met grommen ? Dan waarschuw ik door de hond met een zelfverzekerde stem terug te sturen . De hond hapt ? Dan leg ik m op zijn rug .  De kunst is natuurlijk om
Het niet zover te laten komen dat wen hond daad werkelijk hapt . Maar das makkelijker gezegt dan gedaan .

Gelukkig dat je Cesar Milan niet bent op grommende honden afstappen en dingen afpakken kan nog weleens verkeerd aflopen, zelfs bij zelfverzekerde mensen zoals CM en je vader. Het kan gewoon een keer goed fout gaan en dan krijgt de hond de schuld.

Mijn regel is altijd:, liever kalmeren dan voor nog meer spanning zorgen. 

Ik kan nu alleen oordelen op wat voor indruk ik op jouw schrijven krijg en dat is dat er vaak streng tegen de hond gedaan is misschien? En ze zich niet helemaal veilig voelde? 
Vandaar dat ze zich er niet prettig bij voelde dat er iemand in de buurt kwam toen ze haar bot had. Dat een hond dan gaat knorren is eigenlijk niet abnormaal. Wat je hebt mag je houden. 

Het geval van het wegsturen toen hij hijgend bij jou en je vriend zat, daarbij had je hem misschien even rustig moeten toespreken, misschien wilde hij alleen aandacht, misschien vond hij de situatie raar.  Maar even geruststellen, kalm en rustig toespreken en hem rustig naar zijn eigen plekje brengen lijkt me dan het beste.

Het is dus naar mijn mening een totaalplaatje.

Mijn hond is een grommer (nu nog alleen heel zelden) en een happer, maar kalmeren helpt altijd bij haar. 

Ik beschouw grommen als een communicatiemiddel van de hond om aan te geven dat hij iets niet wil, of zich ergens niet prettig bij voelt, of bedreigd voelt.

Een mooie basis om hondentaal te leren kennen vind ik het boekje van Turid Rugaas Kalmerende Signalen. Daar staat veel uitgelegd over hoe een hond probeert te communiceren met ons.

Alvast veel plezier met je pupje.

Ik snap dat je daar heel erg van geschrokken bent.
Toen ik mijn herplaatsertje net had had ik ook zon kalfsbot voor hem gehaald. Meneer begon ook te grommen en ook echt aan te vallen (hij lag met bot in de bench). Ik bleef gewoon staan en bij bleef doorgaan. Toen mn vriend er voor ging staan deed hij precies hetzelfde.
Ik ben normaal echt van de rustige aanpak maar als een hond de aanval op mij inzet is het klaar.
Laten we het er maar op houden dat hij het nooit meer heeft geprobeerd en dat ik nu alles kan pakken wat van hem is. Sterker nog, als ik iets in mn hand heb zoals een botje pakt hji het niet eens van me af maar wacht tot ik zeg dat hij het mag pakken.

Ik denk dat als het gebeurd je gewoon rustig moet blijven staan, even diep ademhalen en dan de hond wegsturen. En als je lekker bezig gaat met de pup zou hij jou ook als baasje gaan zien dus ik acht de kans niet groot als de roedel regels maar duidelijk zijn.

hoi eline,
Ik heb hetzelfde met Caear hij is de hond van mijn vrouw en de eerste keer dat ik met hem alleen was had hij ook het hele pakket van grommen en tanden bloot naar me.
Nu 4jaar later na een gevecht met hem te hebben gehad over de rangorde want hij zag mij niet als een baas maar meer als ondergeschikte aan hem is dat wel recht getrokken,alleen in huis luistert hij nog steeds niet echt goed naar me buiten wel gelukkig
want ik weet van rottweilers zijn het al zeggen de meeste van niet toch eenmanshonden.
Ik zou je niet te druk maken over het grommen je hebt rottweilers die eenmaal praten doet Caeasr ook grommen c.q mopperen.Ook gromt hij en lip omhoog bij een kluif maar hij heeft ook geen voernijd en ik kan ook gewoon zijn kluif wegpakken was wel een kwestie van trainen en niet bang zijn.
ik denk dat sommige honden beschermend zijn tegenover hun eigendom.

Valt me altijd weer op hoe snel er hier gereageerd wordt, geweldig zeg . 

Mijn ouders zijn inderdaad nog van oude stempel, zo te zeggen. Als de hond gromt word hij streng toegesproken in plaats van gerust gesteld. Een hond mag gewoon niet grommen, vooral zo'n grote niet, die werkelijk schade aan kan richten als het escaleert. 
Mijn mening over honden opvoeden gaat daar steeds verder vandaan, maar in dit geval zal dat niets uitmaken aangezien m'n ouders over de opvoeding zullen gaan. 
Wel heb ik m'n moeder verteld over grommende pups dat die gewoon rust moeten hebben enzo, dus als een pup gromt vind ik dat niet vervelend en weet ik wel wat ik moet doen. 
Maar als die pup volwassen is en naar je gromt.. Jullie zeggen, kalmeren, rustig toespreken. Mijn eerste reactie zou zijn om haar streng weg te sturen, hoewel dat toen even niet in me op kwam omdat ik overdondert was. 
Daarom nu misschien een stomme vraag.. HOE moet je die hond dan kalmeren? Dichterbij komen durf ik op zo'n moment niet, lief toespreken? Wat moet je dan zeggen? Hoe moet je houding zijn? Ik heb er echt geen beeld bij. 
Ik denk dat m'n ouders lief toespreken echt zouden zien als 'je beloont de hond nu voor het grommen'.


Als ik het zo nog eens terug lees.. Bij mij accepteerde ze gewoon geen leiderschap. Luisteren en commando's opvolgen met als beloning een snoepje, deed ze bij mij ook altijd perfect. Maar dat heeft natuurlijk niets met leiderschap te maken.

Het scheelt nu dat ik nu 18 ben, en ik dus vanaf het begin actief met de hond bezig kan zijn en gelijk van pup af aan al die plek als 'leider' in kan nemen. Dat kon ik nog niet toen ik 9 was, uiteraard, en in die 9 jaar dat Breston leefde heb ik ook nooit geprobeerd hogerop te komen ofzo, had ook niet geweten hoe dat zou moeten.
M'n vader gaat gerust het gevecht met een hond aan. Zo was een een labrador bij een klant van hem, die altijd naar iedereen gromde. Hij kwam daar thuis, hond grommen, en rende onder tafel, ging door grommen. M'n vader stapt erop af, trekt die hond onder tafel vandaan en houd hem op de grond "Ik laat me niet bedreigen door een hond." sinds dat moment zit die labrador altijd bij m'n vader als hij er is, en heeft hij nooit meer gegromd naar hem.
Maar dat is nou iets wat ik echt nooit zou doen.

Wat ik denk is, als je een pup hebt, en je voedt haar op met liefde, kalmte, respect en inzicht, zodat je je hond door en door kent en hij jou en zich veilig bij jou voelt dat een hond dan niet heel snel zal grommen tegen de eigen baas. Bij een hond die niet begrepen wordt of bjv. al veel negativiteit meegemaakt heeft zoals sommige herplaatsers is dit weer anders. Dan moet je dat vertrouwen eerst gaan opbouwen voordat de hond je helemaal vertrouwd.

wowowow de info die je nu inwint is voor een pup ?!  dan moet je absoluut niet streng zijn nog . pup moet je opvoeden met liefde en zorg. bij een volwassen rottweiler ist een ander verhaal

het kalm blijven bij dat soort situaties is iets wat je onder de knie moet krijgen . ik heb het bij paarden ook nog wel eens dat ik in paniek schiet hoor . (maja die zijn een stukje groter) , honden hebben een wat meer .....relaxte manier van communiceren .des te sneller jij in paniek raakt des meer macht de hond heeft. dieren voelen dondersgoed aan dat jij bang voor ze bent.  
Maar bij een pup is het helemaal niet nodig om zo dwingend te zijn nog. die moeten het nog leren om zich te gedragen. ik zou het niet pikken als een pupje gromd maar een pup zou ik gewoon oppakken en in de bench zetten .hier is het ook zo dat als baylee te ver gaat bij het spelen met goku en ik sta op gaat ze uit zichzelf al naar de bench toe. ze weet het dondergoed. overiginds moet je er wel op letten dat de bench niet alleen een slechte plek is. mijn honden liggen hier ook gewoon in de bench omdat het een fijne ligplek is voor hun .

niet alles wat cm doet is de juiste weg. het hangt helemaal van het karakter van een hond af. en wat de achtergrond is van het gedrag . ik ben eens met een hoop dingen . maar bepaalde dingen vind ik ook niet kunnen . maar zijn manier van ruimte claimen is niet hardhandig . en daar ben ik wel mee eens. het op de rug leggen pas ik dus ook niet bij alles toe . en zeker niet bij elk ras. is ook niet iets wat je zomaar bij een hond moet doen . alleen als een hond mij hapt of mij claimed en de andere hond bedreigt dan doe ik het omdat de hond mij aanvalt  of de andere hond en ik dat dus terug doe om hem op zijn plaats te wijzen .

maar zo lang jij een pup op een correcte en niet hardhandige manier opvoed , zal de pup geen reden krijgen om zich ooit tegen jou te keren .

Klopt inderdaad wat jullie zeggen, ik wil geen vooroordelen hebben naar de pup. Vandaar dat ik dit wil vragen, zodat ik van mezelf weet hoe ik in zo'n situatie moet handelen, en dan ben ik al een stuk kalmer. 
Ik moet ook zeggen dat ik met Breston nooit echt een goede band heb gehad. Toen we haar kregen hadden m'n vader en zussen de training op hun genomen, en ik was toen 9 en knuffelde haar en gaf haar een koekje als ze netjes ging zitten en liggen enzo. 
Toen ik eenmaal oud genoeg was om alleen met haar te wandelen durfde ik dat sowieso niet meer, omdat ik wist dat als ik haar uitlaat, ze naar alle honden toe zou rennen. 
Ik heb haar nooit écht vertrouwd en nooit echt een supergoede band mee gehad. 
Nu ben ik ouder en kan ik die taken wel op me nemen, en als ik elke dag met de nieuwe hond wandel en er tijd in steek en die band wél ga krijgen, dan zal zo'n situatie al veel minder snel voorkomen. En als het wel gebeurt ben ik er vertrouwder mee omdat ik de hond toch beter ken en zij mij.

kijk dan weet je dus ook al waar het probleem lag . een gebrek aan vertrouwen in elkaar.  dus vermijden dat er weer zo een gebrek aan vertrouwen is . en dan komt het helemaal goed.

Helemaal goed Eline.... geen 'beren op de weg ' zien die er niet zijn.....
Een goede band met je hond is een vriendschap voor het leven....

Succes met je pup!

Even voor alle duidelijkheid, mijn hond gromt niet naar mij. Ik zeg alleen dat als hij dat ooit zou doen en hij niet lusiterd naar mijn commando ''plaats'' en zich nog dreigender naar mij osptelt, dus nog harder grommen, fixeren, lip optreken, etc hij dat niet snel meer zal vergeten.
Ik sla mijn hond niet, schop hem ook niet maar help hem naar zn plaats doormiddel van in zn nekvel grijpen en naar de plaats slepen.

En net zoals Eline zelf al toegeeft, bij haar was de rangorde tussen haar en haar rottweiler niet bepaald.
Maar aangezien ze al aangeeft dat ze lekker met de pup bezig wil zijn komt het vast wel goed