Ik straf m'n hond soms te hard

Hallo mensen.
ik heb sinds een aantal weken een puppy maar als hij iets fout doet straf ik hem, (meestal krijgt hij een zachte klapje op zn neus ) dit vind ik heel erg om te doen maar ik denk niet dat hij het anders leert.
Na dat ik hem heb gestraf krijg ik een enorme schuldgevoel en geef hem allemaal kusjes.
ik hou zielfsveel van mijn hond!

Dit is idd erg zielig en heel belangrijk niet nodig.

Stop er meteen mee.

Wat doet hij 'fout'?We kunnen je dan tips geven of informatie over wat er nu eigenlijk gebeurd op zo'n moment.

Bedenk ten alle tijden dat je met een hond een echt dier te maken hebt en eigenlijk al zijn dierlijkheden alleen maar toont,inprincipe kan een hond maar weinig fouts doen,aangezien alles gebaseerd is op dierlijk instinct.Er is een hele hoop aan te leren en om te buigen,maar dat kan kan allemaal op basis van belonen,negeren,op tijd rust geven.Voldoende beweging,en geestelijke uitdaging.
En ook héél belangrijk geduld en begrip.

Nooit op zijn neus slaan.

Wij hebben de hond opgevoed met een opgerold krantje en dan slaan naast de hond op de plek waar hij iets op dat moment doet wat niet mag en daarbij: Nee of Foei zeggen.
En zo zijn er nog wel meer manieren om je hond op te voeden zonder je hond te moeten slaan.
Als hij als puppy beet en het deed pijn duwde ik zijn wang tussen zijn kaak of zetten een beetje druk om de honderkaak en zei "los". 
Maar als je toch de behoefte hebt om je hond slaat moet je er ook voor zorgen dat je het hard genoeg doet zodat je hond het ook voelt, anders heeft het alsnog geen nut.

Ik snap niet dat er hier over slaan gepraten word of tikjes,maar je moet je hond NOOIT slaan of een tikje geven ,dat maakt alleen maar de band van jullie kapot.
Als je hond iets doet wat niet maar corigeren met te stem en dingen die je kan verkomen ook verkomen dus als hij bvb je nieuwste schoenen kapot heeft gebeten niet straffen maar de volgende keer de schoenen op een plek leggen waar hij niet bij kan
En voor geef je hem straf?

Ik zeg niks...

Lindsay ik kan mij ook helemaal niet vinden in jou adviezen,ook alleen maar gebaseerd op straffen....

Niks dreigend met een krantje op de grond slaan,niks de wang tussen kiezen drukken en al helemaal niet slaan zodat hij het goed voelt.


Geen normale adviezen en past zeker niet bij het HP beleid.

een hond slaan heeft nooit nut.slaan betekent in hondentaal spelen, maar jij bent boos, dus dat snapt hij helemaal niet.dan raakt hij in de war.
luister alsjeblieft niet naar die stomme raad van hard genoeg slaan, want dat gaat nergens over.

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN

HP hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden. Met inzicht en geduld kun je een hond prima op positieve wijze opvoeden.

Het adviseren en/of rechtvaardigen van fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysieke) provocerende handelingen is daarom niet toegestaan. Behalve dat het beschadigend is voor de vertrouwensrelatie en stress veroorzaakt bij de hond kunnen ze ook een risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Voorbeelden van fysieke correcties; Een hond corrigerend in het nekvel pakken (al dan niet schudden), een hond op de grond duwen en/of vastklemmen, knijpen, prikken/porren, de bek vastklemmen, een tik geven, slaan en schoppen, anderszins pijnigen of provoceren.
Corrigerende Hulpmiddelen; Wurg- en stroombanden en slipkettingen.

Hier geldt dat het iedereen toegestaan is om allerlei vragen rondom opvoeding te stellen. Ook als dit vragen betreft over fysieke correcties of corrigerende hulpmiddelen. Wij willen juist hierin meewerken aan een stuk bewustzijnsvergroting ten aanzien van verantwoord opvoeden. Een open gesprek hierover is dus mogelijk, maar actief adviseren van fysieke correctie of correctiehulpmiddelen of provoceren is niet toegestaan en wordt aangeduid met een rode pijl en een moderatormededeling . Herhaaldelijk actief adviseren of provoceren levert een waarschuwing en bij doorgaan een afkoelban op.

Hier schrik ik wel een beetje van!
Maar ten eerste: Goed dat je hier je vragen stelt duitse herder Nano. Er zijn hier veel hondenliefhebbers die je graag met raad en daad bijstaan t.b.v. de opvoeding van je hond.

Zit je al op een puppycursus? Ik heb van de puppycursus wel e.e.a. geleerd over hondentaal en hoe je jouw vriend op een goede, nuttige manier kunt aanmoedigen om het goede gedrag te tonen.
Corrigeren doe je inderdaad enkel met je stem, honden hebben dan direct in de gaten dat je boos bent.

Daarbij moeten wij (baasjes) ons aanpassen aan de hond.
Onze hond heeft al verschillende dingen stuk gebeten, maar we hebben hem nog nooit geslagen daarvoor.
We zorgden ervoor dat Guinness er niet meer bij kon.
Als we hem op heterdaad betrapte, corrigeerden we hem met onze stem.

Veel succes met het inslaan van een nieuwe weg met de opvoeding van je hond!

Ik zal even 2 teksten plaatsen over hondengedrag,je kan er vast iets mee
====================================================



Kalmerende Signalen - De Kunst van het Overleven

Voor dieren die in een roedel leven is het belangrijk om te kunnen communiceren met de eigen soort. Ze moeten kunnen samenwerken wanneer er gejaagd wordt, ze moeten puppies opvoeden en misschien wel de belangrijkste reden: ze moeten in vrede met elkaar kunnen leven. Conflicten zijn gevaarlijk, ze veroorzaken lichamelijk letsel en een verzwakte groep, iets dat geen enkele roedel zich kan veroorloven. Want dit zou uiteindelijk tot uitsterven kunnen leiden.

Honden leven in een zintuiglijke wereld die bepaald wordt door het gezichtsvermogen, de reukzin en het gehoor. Zij nemen gemakkelijk kleine details waar: een vlug signaal, een geringe verandering in het gedrag van de ander of de wisselende blik in onze ogen. Roedeldieren zijn zo ontvankelijk voor signalen dat een paard getraind kan worden om te volgen, enkel door het samenknijpen van de pupillen. Een hond kan geleerd worden om te reageren op een fluisterende stem. Het is dus helemaal niet nodig en zelfs ongewenst om te schreeuwen bij commando’s of om de toon van onze stem laag en boos te laten klinken.

Honden hebben ongeveer 30 kalmerende signalen tot hun beschikking, misschien zelfs meer. Een aantal van deze signalen wordt door de meeste honden gebruikt, maar er zijn ook honden die een ongelofelijk rijke ‘woordenschat’ hebben. Het verschilt van hond tot hond.

Het probleem
Honden gebruiken dit communicatiesysteem ook naar mensen, eenvoudigweg omdat het de taal is die ze kennen. Bovendien denken ze dat iedereen hun taal begrijpt.

Wanneer je niet merkt dat je hond kalmerende signalen gebruikt en je misschien zelfs je hond hiervoor straft, kun je je hond ernstig beschadigen. Sommige honden zullen de kalmerende signalen helemaal niet meer gebruiken, zelfs niet bij andere honden. Honden kunnen zo wanhopig en gefrustreerd raken, dat ze agressief, zenuwachtig of gestresst gedrag gaan vertonen. Puppies en jonge honden kunnen zelfs in een toestand van shock geraken.

Prince wordt geroepen; zijn eigenaar heeft op de cursus geleerd dat hij streng en dominant moet klinken, zodat Prince weet wie de baas is. Maar Prince vindt de stem te aggressief en omdat hij een hond is, geeft hij onmiddellijk een kalmerend signaal om ervoor te zorgen dat de eigenaar stopt met zijn agressie. Prince zal misschien zijn neus gaan likken, gapen of wegdraaien, wat ertoe zal leiden dat zijn ‘baas’ nu echt boos wordt, omdat hij meent te zien dat Prince eigenwijs, koppig en ongehoorzaam is. Prince wordt gestraft omdat hij zijn kalmerende signalen gebruikt om de ‘baas’ tot bedaren te brengen.

Dit is een typisch voorbeeld van een situatie die regelmatig voorkomt bij hondeneigenaren.

Het is erg belangrijk dat wij de taal van honden leren te begrijpen, zodat we snappen wat honden ons willen vertellen. Dat is het geheim van een harmonieus samenzijn.

Hoe de hond kalmerende signalen gebruikt
Gapen
De hond kan gaan gapen wanneer iemand zich over hem heen buigt, wanneer je stem kwaad klinkt of wanneer er wordt geschreeuwd en geruzied in het gezin. Of tijdens een bezoek aan de dierenarts en wanneer iemand rechtstreeks op de hond afloopt. De hond kan gaan gapen wanneer hij opgewonden raakt van blijdschap of bij een leuk vooruitzicht, bijvoorbeeld bij de deur wanneer je op het punt staat om te gaan wandelen. Hij kan ook gaan gapen wanneer je iets vraagt dat hij eigenlijk niet wil doen of als je NEE hebt gezegd tegen gedrag dat jij afkeurt. Trainingsessies die te lang duren kunnen ook een gaapsignaal oproepen, de hond raakt vermoeid en geeft dit aan. Zo zijn er nog vele andere situaties te bedenken.

Bedreigende signalen (recht op de hond af lopen, proberen de hond vast te pakken, over de hond heen buigen, in de ogen van de hond staren, snelle bewegingen etc.) zullen de hond altijd aanzetten om een kalmerend signaal te gebruiken.
Er zijn zo’n dertig verschillende kalmerende signalen, dus wanneer in een bepaalde situatie de meeste honden zullen gapen, zullen er ook honden zijn die een ander signaal gebruiken.

Elke hond kent al deze signalen. Wanneer de ene hond gaapt en zijn hoofd wegdraait, kan de hond tegen wie hij ‘praat’ zijn neus gaan likken en zich omdraaien, of totaal iets anders gaan doen.

De signalen zijn internationaal en universeel. Alle honden over de hele wereld hebben dezelfde taal. Een hond uit Japan zal begrepen worden door een Noorse elandhond die in een geïsoleerde vallei in Noorwegen woont. Ze zullen geen enkel communicatieprobleem hebben!

Likken
Likken is een ander signaal dat veel wordt gebruikt. Vooral door zwarte honden en honden met veel haar rondom het hoofd. Het wordt ook gebruikt door honden van wie de gezichtsuitdrukking om een of andere reden moeilijker te onderscheiden is dan bij honden die een lichtere haarkleur, beter zichtbare ogen en lange neuzen hebben. Maar elke hond kan het likken gebruiken en alle honden begrijpen het, ongeacht hoe snel het gaat. Het snelle likken van de neus is gemakkelijker te zien wanneer je de hond van voren bekijkt. Het is het beste te zien wanneer je ergens rustig gaat zitten en de tijd neemt om te observeren. Wanneer je eenmaal geleerd hebt om het likken waar te nemen, zult je het ook kunnen zien wanneer je met de hond wandelt.

Soms is het niet meer dan een heel snelle beweging, het tipje van de tong is nauwelijks zichtbaar buiten de mond en dan nog slechts voor een momentje. Maar andere honden zien het, begrijpen het en reageren erop; elk signaal wordt altijd beantwoord.

Wegdraaien/het hoofd wegdraaien
De hond kan het hoofd een beetje naar de zijkant wegdraaien of het helemaal naar één kant draaien. Maar hij kan ook zijn hele lijf draaien, zodat de achterkant en de staart gericht zijn naar het object dat de hond wil kalmeren. Dit is een van de signalen die het meest wordt waargenomen bij honden.
Wanneer iemand de hond van voren nadert, zal hij op een van bovengenoemde manieren wegdraaien. Wanneer je boos, agressief of bedreigend lijkt te zijn, zul je ook een van bovenstaande variaties zien. Wanneer je over een hond heen buigt om hem te aaien, zal hij zijn hoofd van je wegdraaien. Wanneer de training te lang is of te moeilijk is, zal hij ook zijn hoofd van je afdraaien. Wanneer de hond verrast wordt of zelf iemand verrast, zal hij snel wegdraaien. Hetzelfde gebeurt wanneer iemand naar de hond staart of zich dreigend gedraagt.

In de meeste gevallen zal dit signaal de andere hond kalmeren. Het is een fantastische manier om conflicten op te lossen en het wordt veel gebruikt door alle honden, of het nu puppies zijn of volwassenen, hoog of laag in de hiërarchie. Laat je hond er gebruik van maken! Honden zijn experts in het oplossen en vermijden van conflicten, zij weten precies hoe ze met conflicten moeten omgaan.

Speelhouding
Door de voorpoten zakken in gebogen positie kan een uitnodiging zijn om te spelen, de hond zal op een speelse manier heen en weer bewegen. Ook kan de hond stilstaan in een gebogen houding en dit signaal gebruiken om te kalmeren. Deze signalen hebben vaak een dubbele betekenis en kunnen op verschillende manieren gebruikt worden. Dikwijls is de uitnodiging om te spelen op zichzelf al een kalmerend signaal, omdat de hond een mogelijk gevaarlijke situatie minder spannend maakt door ervan af te leiden.

Een tijdje geleden was er op een puppycursus met allerlei verschillende puppies één hondje in het begin bang voor de andere. De puppies lieten hem met rust en respecteerde zijn angst. Uiteindelijk durfde hij de andere puppies te benaderen.Toen hij dat deed, nam hij een speelhouding aan op het moment dat een van de andere honden naar hem keek. Het was een duidelijke combinatie van een beetje bang zijn voor de andere en toch ook wel mee willen spelen.

Wanneer twee honden elkaar te plotseling naderen, zullen ze ook vaak de speelhouding aannemen. Dit is een van de signalen die gemakkelijk te zien zijn, vooral omdat ze een paar seconden in deze houding blijven staan, zodat je genoeg tijd hebt om het te observeren.

Aan de grond snuffelen
Het snuffelen aan de grond is een veel gebruikt signaal. Je ziet het vaak bij puppies en ook wanneer je met je hond buiten wandelt en iemand naar je toe komt lopen. Het gebeurt op plaatsen waar veel te doen is, of waar het lawaaiig is en wanneer de hond dingen ziet die hij niet kent en deze als intimiderend ervaart.

Het aan de grond snuffelen kan alles zijn tussen een snelle beweging met de neus naar de grond en weer omhoog, tot de neus aan de grond houden en langere tijd door blijven snuffelen.

Komt iemand naar jou toe op de stoep? Let op je hond. Ging zijn neus richting grond, ook al was het maar een klein beetje? Draaide hij weg van degene die naderde en ging hij in de berm snuffelen?

Natuurlijk honden snuffelen veel, ook om ‘de krant te lezen’ en omdat ze het leuk vinden. Honden zijn geprogrammeerd om hun neuzen te gebruiken en het is hun favoriete bezigheid. Maar soms is het kalmerend bedoeld, het hangt af van de situatie. Dus let op wanneer en in welke situaties het snuffelen voorkomt.

Langzaam lopen
Hoge snelheid wordt door veel honden ervaren als bedreigend en het kan zijn dat ze proberen een rennende hond te stoppen door erin te gaan. Dit is voor een deel jachtgedrag en wordt veroorzaakt door het zien van een rennende persoon of hond. Wanneer deze rechtstreeks op de hond afkomt, wordt dat uitgelegd als een bedreiging en het verdedigingsmechanisme wordt in werking gesteld.

Een hond die onzeker is, zal langzaam bewegen. Wanneer je wilt dat een hond zich veiliger voelt, moet je ook langzamer gaan bewegen. Wanneer ik merk dat een hond op mij reageert met een kalmerend signaal, beantwoord ik dat onmiddellijk door langzamer te bewegen.

Komt je hond erg langzaam wanneer je hem roept? Controleer dan de toon van je stem: klink je boos of streng? Dat kan voor hem genoeg zijn om je te kalmeren door langzamer te gaan lopen. Ben je ooit kwaad op hem geworden toen hij naar je toekwam? Dat kan de reden zijn waarom hij je niet meer vertrouwt. Een andere reden om je te kalmeren zou kunnen zijn dat je de hond altijd aan de riem doet wanneer je hem roept. Let hier de volgende keer op als je hem roept. Geeft hij kalmerende signalen als hij naar je toekomt? Wanneer hij langzaam beweegt, moet je misschien iets aan je gedrag veranderen.

Bevriezen
‘Bevriezen’ noemen wij de houding wanneer de hond volkomen stilstaat, zit of ligt en in deze positie blijft. Dit gedrag zou iets te maken kunnen hebben met het jachtgedrag, wanneer de prooi rent, vallen de honden aan. Wanneer de prooi stopt, stoppen de honden ook. We zien dit vaak wanneer honden op katten jagen. Dit gedrag wordt echter ook in verschillende andere situaties gebruikt. Wanneer je boos doet en agressief of bedreigend overkomt, zal de hond vaak ‘bevriezen’ en niet bewegen om te zorgen dat je weer aardig gaat doen. Ook kan de hond langzaam gaan lopen, bevriezen en dan weer langzaam gaan bewegen. Vele eigenaren geloven dat ze erg gehoorzame honden hebben die helemaal stil kunnen zitten, liggen of staan. Maar misschien zijn ze eigenlijk bezig met het geven van kalmerende signalen. Vaak zal een hond stoppen en zich rustig houden wanneer iemand hem nadert. Wanneer jouw hond in zo’n situatie wil stoppen of langzamer wil bewegen, laat hem dat zijn gang gaan. Mocht je hond in een conflictsituatie met een persoon of een hond niet kunnen vluchten, dan is ‘bevriezen’ vaak de enige manier om de andere hond of persoon te kalmeren.

Gaan zitten/poot optillen
Ik heb niet vaak gezien dat honden hun poot optillen als een kalmerend signaal, maar een enkele keer werd het toch duidelijk gebruikt om een andere hond te kalmeren.

Gaan zitten of het nog sterkere signaal gaan zitten met de achterkant naar iemand toegekeerd, bijvoorbeeld de eigenaar, heeft een erg kalmerend effect. Je kunt het vaak zien wanneer een hond een andere hond wil kalmeren die te snel op hem afkomt. Ook kunnen honden dit signaal afgeven, wanneer de eigenaar te streng of te boos klinkt.

In een bochtje lopen
Dit signaal wordt vaak gebruikt als kalmerend signaal en het is de belangrijkste reden waarom honden zo sterk kunnen reageren op een ontmoeting met soortgenoten wanneer ze gedwongen worden er recht op af te lopen. Hun instinct vertelt ze dat het verkeerd is om iemand zo te benaderen, de eigenaar ziet dat echter anders. De honden worden angstig en schieten in de verdediging en zo krijgen we een hond die blaft en uithaalt naar andere. Uiteindelijk kun je er een agressief dier aan overhouden.

Wanneer honden de kans krijgen, zullen ze in kringetjes om elkaar heen lopen. Dat doen ze wanneer ze elkaar tegenkomen zonder riem en vrij zijn om het op hun eigen manier te doen. Laat je hond het ook zo doen wanneer hij bij jou is.

Sommige honden hebben grote bogen nodig, terwijl andere genoeg hebben aan een klein boogje. Laat de hond zelf beslissen wat voor hem goed en veilig voelt. Na een tijdje, als je dat tenminste wilt, kan hij leren om andere honden dichterbij te passeren.

Laat de hond in een bochtje lopen, wanneer er een andere hond aan komt. Laat hem niet aan de voet lopen, terwijl jij er rechtstreeks op afgaat. Geef hem de kans om in een bochtje naar de naderende hond te lopen. Wanneer je de lijn slap houdt en de hond laat beslissen, zul je zien dat de hond ervoor kiest om weg te lopen in plaats van opgewonden te raken.

Loop ook zelf niet rechtstreeks op een hond af, maar nader hem in een bochtje. Hoe angstiger of agressiever de hond is hoe wijder de boog gemaakt moet worden.

Andere kalmerende signalen
Je hebt nu kennis gemaakt met de meest voorkomende kalmerende signalen. Er zijn er ongeveer 30 en vele moeten nog beschreven worden. Ik zal er nog een paar kort noemen, zodat je zelf verdere observaties kunt uitvoeren:

•‘Lachen’, door de hoeken van de mond op te trekken en weer terug, of door de tanden te laten zien als grinniken.
•Smakken
•Kwispelen, wanneer de hond angst toont of iets anders dat duidelijk niets van doen heeft met blijdschap, dan is het kwispelen geen uitdrukking van blijdschap, maar eerder een poging van de hond om te kalmeren.
•Plassen, een hond die zich klein maakt en naar zijn baas toekruipt terwijl hij plast en kwispelt laat drie duidelijk kalmerende signalen zien, die tegelijkertijd ook angstsignalen zijn.
•Het gezicht rond en glad maken met de oren plat tegen het hoofd om zich te gedragen als een puppy. (De hond gelooft dat niemand een puppy kwaad zal doen.) Sommige honden gedragen zich zelfs helemaal als puppies: ze springen wild in het rond en maken gekkigheid, wanneer ze een vervaarlijke hond in hun buurt ontdekken. Het zou een kalmerend effect hebben en dat heeft het vaak ook.
•Plat met de buik op de grond liggen. Dit heeft niets te maken met onderdanig gedrag, onderdanig gedrag wordt getoond wanneer de hond op de rug gaat liggen en zijn buik laat zien. Plat met de buik op de grond liggen is een kalmerend signaal.
•…en dan zijn er nog meer kalmerende signalen die gebruikt worden in combinatie met andere. Bijvoorbeeld, een hond kan tegelijkertijd plassen en zijn rug naar iets toekeren. Dit is een duidelijk teken om bijvoorbeeld een lastige, jonge hond te kalmeren.
Ontmoetingssituaties
Een ontmoetingssituatie tussen twee vreemde honden zal bijna nooit tekenen van onderdanigheid of wat dominant gedrag genoemd wordt, vertonen. Een ontmoetingssituatie tussen twee honden zal er gewoonlijk als volgt uitzien:

King en Prince zien elkaar op 150 meter afstand en lopen in elkaars richting. Ze sturen – vanaf het moment dat ze elkaar zien – boodschappen. Prince stopt en staat stil (‘bevriest’) en King loopt langzaam verder, terwijl hij vanuit zijn ooghoek voortdurend naar de andere kijkt.
Wanneer King dichterbij komt, begint Prince heftig aan zijn neus te likken, hij draait zijn rug naar King, terwijl hij ook aan de grond snuffelt. Nu is King zo dichtbij dat hij nog kalmerender moet zijn, dus gaat hij in een bochtje lopen, weg van Prince, hij doet alles nog steeds heel langzaam en nu likt hij ook zijn neus. Prince gaat zitten en kijkt weg door zijn hoofd naar de andere kant te draaien.

Tegen deze tijd hebben de honden elkaar zo goed ‘gelezen’ dat zij weten of zij naar elkaar toe zullen gaan en elkaar zullen begroeten of dat het beter is juist uit de buurt te blijven, omdat de situatie anders te heftig zou kunnen worden.

Dwing honden nooit andere honden te ontmoeten
Laat honden hun taal gebruiken in ontmoetingssituaties, zodat ze zich veilig voelen. De ene keer zullen ze naar elkaar toelopen en zal het goed gaan, maar een andere keer zullen ze het veiliger vinden om op een afstand te blijven. Ze hebben immers elkaars signalen al lang gelezen, dat kunnen ze op een afstand van een paar honderd meter, dus is het niet nodig om oog in oog met elkaar te staan.

In Canada bedachten hondentrainers die mijn lezingen hadden bijgewoond een nieuwe naam voor deze kalmerende signalen: ‘De Taal van de Vrede’. En dat is ook precies wat het is. Het is een taal die ervoor zorgt dat honden een manier hebben om conflicten te vermijden en op te lossen en op een vreedzame manier samen te leven. Honden zijn hier experts in.

Begin met observeren en je zult het zelf zien. Je zult een veel betere band met je hond en ook met andere honden krijgen, wanneer je beseft wat de hond eigenlijk wil zeggen. Je zult dingen gaan begrijpen die je eerder niet snapte. Het is niet alleen ongelofelijk spannend, maar je leert er ook veel van.

Welkom in de wereld van de hond en de kennis van een heel nieuwe taal.

Meer lezen over de taal van honden kunt u in het boek Kalmerende Signalen van Turid Rugaas.

Ten eerste zijn fysieke correcties niet nodig, zeker niet bij een pup!!
(ik heb ook fouten gemaakt, dat geef ik ook openlijk toe)

Je geeft in je naam aan dat je een DH hebt. Dat zijn honden die graag voor de baas willen werken en een extreem hoge "will to please" hebben.

Negatief gedrag afleren is nooit aan de orde, snap ook nooit dat mensen die term ooit bedacht hebben.
Plaatsvervangend gedrag aanleren door middel van belonen en affectie is veel effectiever én versterkt de baas-hond relatie.

b.v.
Hond kluift op baas der nieuwe schoenen:
i.p.v. dat je de hond de huid volscheldt en een tik geeft, kan je ook aanleren dat als de hond behoefte heeft om te knagen (denk aan tandjes wisselen!!) dat hij zelf een flostouw o.i.d. pakt en uit zichzelf rustig gaat knagen.
Om dat te bewerkstelligen kan je zodra hij iets heeft wat niet voor hem is, hem afleiden met het speeltje en zodra hij daarvoor kiest hem extra belonen met een brokje en een knuffel.

Clickertraining zou voor dit soort rassen (alle honden eigenlijk, maar honden met een zeer hoog werkvermogen in het bijzonder) ideaal zijn!

Houd vol! Het komt allemaal goed.
Als je denkt dat het nu al zwaar is, wacht maar tot de pubertijd komt...
Niet om je te ontmoedigen, maar iedereen hier heeft in hetzelfde schuitje gezeten en we zijn allemaal door schade en schande wijs geworden.

Maak een profiel aan en wellicht kunnen we elkaar allemaal helpen. Niemand is alwetend, hulp vragen is echt geen schande meis!!

De Puppy en de Jonge Hond - Over Opgroeien

Puppies, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven die wolvenpuppies opvoeden, leveren perfecte wolven af, voorbereid op een bestaan als ‘overlevers’. Wanneer mensen puppies opvoeden, raken ze in de problemen. Waarom?

Ten eerste gunnen wij de puppies geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen als ze waren grootgebracht door andere honden. Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze mensenregels respecteert, regels die vaak voor de hond geen enkele betekenis hebben. Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden. Het resultaat is dat de hond er niet in slaagt te voldoen aan onze te hoge verwachtingen.

Puppies die opgroeien temidden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te krijgen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden. En ze leren dit heel goed! Als volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven. Wij moeten leren puppies op een dergelijk manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals zij zouden zijn opgevoed door andere honden vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.

Puppy vergunning
De eerste en belangrijkste fout die wij als puppy eigenaren maken, is ons verwachtingspatroon en onze eisen naar de pup toe zo hoog te stellen dat de pup daaraan met geen mogelijkheid kan voldoen. In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen. Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben zij een zogenaamde ‘puppy vergunning’. Zij dartelen met hun ‘puppy vergunning’ rond en zeggen: ‘Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een ‘puppy vergunning’. We zien vaak dat puppies misbruik maken van deze ‘puppy vergunning’. Ze pesten de volwassen honden en het is bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben. Gedurende deze periode laten de volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppies hun gang gaan .

Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, loopt de vergunning zo ongeveer af. Nu moeten de pups geleidelijk aan leren zichzelf beter te beheersen en zich respectvoller te gedragen. De vele fouten en vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet volwassen. De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze tot stand komen.

Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy opgroeien tot een volwassen hond. In vergelijk, mensen hebben 20 jaar nodig voor we onszelf volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.

De jonge hond
Wanneer de puppy tijd eenmaal voorbij is, rond de 4 tot 4,5 maand, begint de periode van de puberteit. Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar. Soms duurt het langer, soms korter. Jonge honden zijn zoals jonge mensen:

•Ze houden van actie en snelheid.
•Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
•Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
•Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt. Zoals kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.
•Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot. Terwijl kinderen ‘vergeten’ onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.
•Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
•Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
•Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt ze de lust tot leren. Jongen honden moeten getraind worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen. Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke trainingssessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos, neuswerk, het samenzijn met andere honden, het onaangelijnd spelen etc.
•Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, maar beetje voor beetje. Daarom doen we de dingen stap voor stap. Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de ‘zit-blijf’ oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.
•Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten, help hem om de training voort te zetten.
•Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!
•Vermijd lange trainingssessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening, straf, etc., zodat de hond niet moe wordt en genoeg krijgt van de training.
•Socialisatie: sociale training met mensen en dieren is belangrijk. Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving. Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen, en laat schoolpleinen en winkelstraten liever achterwege.
•Train door middel van leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, een spoor volgen etc.
We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt. En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit. Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing? Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten. Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos. We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.

Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, ‘een zesjarige’, zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken. Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, een nieuwe situatie etc. Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen. Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ‘zesjarige’ opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt. Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus. Ze zijn niet ‘onhandelbaar’ zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal. Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan. Het is gedoemd te mislukken.

Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo’n situatie zal de boel niet verbeteren. Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn. Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken. Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit. We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren. We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren. We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.

Voorkomen
Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestresst raakt door:

•De training tijdig te stoppen.
•Niet bedreigend te handelen.
•De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen. Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
•Ga het gevecht met de hond niet aan. Blijf kalm en beheerst. Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?
Wanneer de hond ‘met deuren smijt’
De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden. Laat de hond het allemaal ontdekken. Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken. Het is helemaal onschuldig. We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken. Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken. De jonge hond probeert niet ‘de baas over ons te worden’, hij denkt er zelfs niet eens over na. Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt. Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden. De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere wrede en angstaanjagende strafmethodes. Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag. Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg. Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.

Gromt uw hond? Geweldig! Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is gemaakt. De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden. Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet op zijn gemak voelt. Het is een afstandsvergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.

Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt
1.Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd? Als dat zo is, houd op met provoceren. Provocaties kunnen o.a. bestaan uit: aan de riem rukken, schreeuwen, schelden, de hond bij zijn nekvel pakken, de hond opzij duwen, de hond knijpen, voedsel wegnemen van de hond, de hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is, commando’s geven met een boze stem, teveel van de hond eisen, de hond kort houden, aan de riem trekken, de hond pesten, over hem heen buigen en recht op een hond aflopen die aangelijnd is.
2.Was de hond ergens bang voor? Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3.Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn? Draai uw rug naar hem toe! Hij zal het onmiddellijk opgeven. In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden rustig blijven. Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.
Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen. We kunnen hem helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:

1.Afhankelijk van de situatie is het adrenaline gehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan. We kunnen de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.
2.Beweeg langzaam. Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen. Spreek kalm en zachtjes. Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.
3.Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang. Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke dwang dat niet is. De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.
4.Oefen zelfcontrole in allerlei situaties. Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is, oefen in korte sessies en met een losse lijn. Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet. Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te lang zitten.
We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen. Op een dag zult u een volwassen hond hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen te werken. Die dag zal komen wanneer u uw hond opvoedt met het stellen van geleidelijk hogere eisen die hij aankan. Houd er rekening mee dat uw hond tijd nodig heeft om op te groeien, precies zoals wij.

ik zou even een puppy cursus doen. ik zelf ben bij de martin gaus hondenschool dit is erg leuk en vooral leerzaam. In een korte periode leeer je heeeeeel veel
succes. Dit is zonder straffen en alleen maar positief belonen. En het werkt echt!!!!!!!!!!!!!

Kun je iemand het kwalijk nemen als je niet begrijpt wat je bedoel?

heel veel succes

Er is een trucje om je hond NEE aan te leren. Neem een heleboel lekkere dingetjes in je hand. Snoepjes, brokjes, stukjes kaas of worst wat je hond ook maar lekker vind.

Ga op de grond bij de hond zitten en hou je hand open. Op het moment dat de hond wil pakken zeg je "nee" en sluit je de hand. Dit oefen je net zo lang tot de hond weet dat nee ook nee is. Een voordeel: je kan af en toe toch iets geven en dan gelijk "pak maar" oefenen zodat je hond alleen op commando eet.

Als je hond weet wat nee is, kun je nee zeggen ter correctie. Is hij te geconcentreerd met iets, kan je het altijd harder zeggen.

Bij geklier in huis kun je altijd zelf even weglopen. Bijvoorbeeld hard blaffen naar iemand die voorbij loopt, dan kun je zelf de kamer uit lopen. Dan is je steun weg en toon je je afkeer. Pas weer terug komen als de hond stil is.

Het vergt wat creativiteit, maar meestal is fysiek straffen niet nodig. En als je zonder kunt, voorkom je dat de hond bijvoorbeeld bang word van mensen met een paraplu op straat (onze eerste hond had dat).

In mijn opinie heeft een pup nooit straf nodig.
Gewoon NIET. Niet slaan, niet dreigen, niet schreeuwen.
Je kunt een pup leren wat jij fijn vindt door dat te belonen. Dat is alles. Simpel, toch?

in ieder geval niet slagen of iets anders
ik zei als woody iets fout deed met een boze, zware stem mag ni!!
en dat werkt dus...

VERPLAATST naar de juiste rubriek

Beste duitseherdernano, je geeft de hond soms een tik, naderhand heb je spijt en je schrijft het hier neer, dat zegt veel vind ik, petje af voor je eerlijkheid.

Ga nou eerst eens even na wat de hond zo fout doet dat hij een tik verdient, mijn mening, en denk er maar eens over na, een hond doet niets fout...ook al weet ie dat iets niet mag dan doet ie nog niets fout, het enige is, hij voldoet (nog) niet aan onze verwachtingen, hij voldoet op dat moment niet aan jou maatstaaf. Dat komt omdat het geen robot is die klakkeloos maar opdrachten uitvoert, het is een wezen wat een eigen mening heeft, het is een wezen met een bepaalde natuur, het is een wezen met gevoel enz.blablabla. Net als mensendoen honden alles met een reden, niets is om niets. Soms is simpelweg de prikkel te groot en kunnen niet anders dan reageren. Probeer geduld op te brengen voor de hond en alles wat ie doet, en probeer de humor er van in te zien. Jou reacties komen voort uit je eigen geprikkeldheid, misschien heb je stress of druk om wat voor reden, en door degene die jij het liefst hebt krijgt de reactie zodat jij weer bij jezelf komt, en uiteraard spijt hebt van je reactie, probeer daar eerst aan te werken. Succes iig.

het beste is dat je de pup opvoed met positieve beloningen, straffen is niet nodig!
mocht er wat zijn dat ze fout heeft gedaan (plasje perongelijk op de grond, haal het gelijk weg als ze t niet ziet(zorg ook dat de geur er niet meer is. iets kapot gemaakt, ruil het geen wat ze niet mag met iets waar ze wel op mag kauwen, ligt ze op de bank wat bijv niet mag, leg haar op haar plaats en zeg plaats, blijft ze liggen? GOEDZO een soort feestje maken met je stem.
fysiek de hond straffen is niet goed, de hond gaat uiteindelijk eerder bang voor je zijn en daarom luisteren dan dat ze je accepteert..
ik geef toe dat ik het ook lang zo heb gedaan en pas sinds kort alleen beloon als ze wat goeds doen zonder straffen, als ze iets niet mogen zeg ik nee (Thats all)

trouwens, dat helpt veel beter merk ik met mijn nieuwe pup !

soraya
dank je wel dat je deze stukken hier heb neer gezet het was erg leerzaam 

gr erik aisha en blaze

Ik woord gewoon blij van wat ik hier lees, en sluit me dan ook aan bij julie reacties. Jammer van die paar negatievelingen, maar dat maken die positieve adviese meer dan goed.

Honden zijn zulke mooie dieren, en intresant in de omgang. Dat leest men bvb terug in die lap tekst van Soraja dat is helemaal wat omgaan met honden is (de tekst klop van A tot Z.

Mvg Jasmijn.

Goed gedrag belonen& negatief gedrag negeren lijkt me toch wel het beste. Btw als mijn pup iets te hard beet zei ik gewoon 'psst' en dan gaat hij meteen naast me zitten& kijkt me lief aan. Nadien speelt hij rustiger... Pups moeten leren& die leer je het best met ze zacht aan te pakken& niet te slaan tenzij je een bange hond wil? Btw bange honden durven op den duur ook wel gaan bijten/aanvallen dus als je van je hond houd zou ik dat al niet doen.

Wat fijn om dit te lezen wij hebben onze hond ook wel eens een tik op haar neus gegeven en erna ook veel schuld gevoel gekregen en omdat weg te krijgen vooral lekkere dingen geven maar dit werkte indd voor geen meter en zijn overgestapt op belonen en dit werk echt veel  beter en is ook fijner voor jezelf!
Fijn dat er hier meer mensen zijn die het zelfde hebben gedaan of doen en het nu op de goede manier leren wat internet al niet allemaal kan veranderen  toppie HP